του Νίκου Ξηρουδάκη
Το φαινόμενο Σώρρας κατέκλυσε τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Το Βήμα της προηγούμενης Κυριακής τού αφιέρωσε μέχρι και τον κύριο τίτλο του, ενώ ο ίδιος φιλοξενήθηκε την Τρίτη στον ΑΝΤ1! Είναι διαχρονικά γνωστό ότι σε εποχές οικονομικής κρίσης τα λαχεία, τα κάθε λογής αεροπλανάκια –των πολιτικών συμπεριλαμβανομένων– καθώς και τα ζώδια, οι αστρολόγοι και η χαρτομαντεία «πουλάνε» περισσότερο. Στο ίδιο ακριβώς έδαφος ανθεί ιδεολογικά και ο ιρασιοναλισμός. Σε συνθήκες έντονης ανέχειας, όπως η σημερινή, που το ιδιωτικό χρέος θερίζει, έχει κάποια σχέση με τη λογική να συνωστίζεται κόσμος στις εφορίες λέγοντας «να τα πάρετε από τον Σώρρα». Πρόκειται όμως μόνο για αυτό;
Εδώ και δεκαετίες, έχει αναπτυχθεί ένα παράλληλο τηλεοπτικό σύμπαν. Εκπομπές με κύριο χαρακτηριστικό τον ανορθολογισμό και τη συνωμοσιολογία, μας ξεναγούν από τις τρύπες που πήγε να κλείσει ο Αλέξανδρος στην Ασία μέχρι τις τρύπες που υπάρχουν κάτω από την Ακρόπολη και τους απροσδιόριστης πλανητικής προέλευσης κατοίκους τους. Ένα ζάπινγκ είναι αποκαλυπτικό.
Έχει δημιουργηθεί μια αγορά τερατολογιών και θεωριών συνωμοσίας εφαπτόμενη με τον παγανισμό και το ναζισμό. Κάποιο από τα «αιρετικά» σάιτ του εθνικοσοσιαλιστικού χώρου, αναγορεύει σε ιδεολογία τη θεωρία της συνωμοσίας. Ο άλλοτε Νο2 της Χρυσής Αυγής Ι. Γιαννόπουλος, έχει εδώ και χρόνια προσχωρήσει στις θεωρίες της κοίλης γης και συγγράφει βιβλία για τα μυστικά περάσματα της Ελλάδας. Υπάρχει μια ορισμένη εξοικείωση ενός κοινού. Και δεν είναι οι μόνοι.
Δεν είναι μακριά η εποχή που ένας δωδεκαθεϊστής-νεοπαγανιστής είχε φιλοξενήσει επανειλημμένα στην εκπομπή του πολλά γνωστά στελέχη της αριστεράς, μεταξύ αυτών και τον ίδιο τον Τσίπρα. Κανείς από αυτούς δεν ενοχλήθηκε από τις ακραίες ρατσιστικές και ακροδεξιές απόψεις που αυτός εξέφραζε: Υπέρ μιας εθνοφυλετικής Αριστοκρατικής ηγεσίας, της ενδογαμίας του ελληνικού έθνους, της θανατικής ποινής, απέλασης λαθρομεταναστών, της επίσημης αναγνώρισης του Δωδεκάθεου στην Ελλάδα. Το περίεργο ήταν ότι συμμετείχε ως μέλος στον ΣΥΡΙΖΑ και, έστω για λίγες ώρες, διετέλεσε και υποψήφιος βουλευτής του στην Α’ Αθήνας!
Για να επανέλθουμε στον Σώρρα, τώρα δηλώνει πως θα κατέβει στις εκλογές, κάτι που παλαιότερα αρνείτο. Λανσάρεται τηλεοπτικά στη πρώτη κατηγορία πλέον, στον ΑΝΤ1 με οικοδεσπότη τον Θ. Αναστασιάδη, τον υπ’ αριθμόν ένα αβανταδόρο της ναζιστικής συμμορίας. Θυμίζουμε ότι στο ίδιο κανάλι, το μακρινό 1995, λανσαρίστηκε ο Μιχαλολιάκος.
Ο Σώρρας διατείνεται ότι υπάρχει η Τράπεζα της Ανατολής, αντίθετα δεν υπάρχει η Εθνική. Χρησιμοποιεί εκφράσεις όπως: εβραίικες μουσούδες, ελληνικό DNA, ελληνικό γονιδίωμα. «Ο Τσίπρας είναι εβραίος χαζαρομογγόλος». Οραματίζεται την «πραγματική δημοκρατία της Ελλάδας, η οποία δεν έχει κόμματα, έχει μόνο Δημόσια Διοίκηση».
Ανέλαβε να πληρώσει και το κυπριακό χρέος. Δηλώνει πλέον ότι τα 600 δισ. είναι ψίχουλα μπροστά στα πάνω από 2,8 τρισ. δολάρια που διαχειρίζεται. «Δικά σας είναι τα λεφτά συνέλληνες», λέει συχνά (με ειλικρίνεια…). Δηλώνει «ήρωας της Ρωσίας» και ότι δραστηριοποιείται σε πλανητικό επίπεδο. (Οι …εξωπλανητικές δραστηριότητες, ανάγονται σε δηλώσεις συνεργατών του, που όμως έχουν γίνει και παρουσία του).
Γεγονός είναι ότι έχει ανοίξει εκατοντάδες γραφεία σε όλη την Ελλάδα. Ισχυρίζεται ότι τα ανοίγουν αυτόνομα οι οπαδοί του οι οποίοι εν συνεχεία του αναθέτουν την κεντρική εκπροσώπηση «από τα κάτω». Παρουσιάζεται ως «Μεσσίας» επαγγελλόμενος τη διαγραφή του χρέους, ιδιωτικού και δημόσιου. Οι επιτελείς του ζητούν βέβαια κάποια μικρά ποσά για αυτό… Ισχυρίζεται ότι διαθέτει το μεγαλύτερο πολιτικό κόμμα όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και παγκοσμίως.
Εδώ και χρόνια πιέζει δήμους να αναλάβει τη χρηματοδότησή τους. Στις δημοτικές εκλογές του 2014 η παράταξή του «Ελεύθερο Ρέθυμνο» πήρε 774 ψήφους και μία έδρα στο δημοτικό συμβούλιο, κατεβαίνοντας με σύνθημα τη «Χρηματοδότηση του δήμου από το πρόγραμμα του ΟΗΕ μέσω εγγυήσεων του Αρτέμη Σώρρα» και «Δωρεάν αποπληρωμή χρεών των δημοτών προς Δημόσιο-ΔΕΚΟ, Ταμεία».
Στην πρόσφατη εκπομπή του Θ. Αναστασιάδη δήλωσε ότι είναι ο Εωσφόρος. Στην ίδια εκπομπή ανασκεύασε, εν μέρει, τις δηλώσεις που είχε κάνει εις βάρος των παραολυμπιονικών. Αδιανόητες αυτές οι δηλώσεις, ερμηνεύονται υπό το πρίσμα της εκλογικής καθόδου και της ρατσιστικής πλειοδοσίας στο μάρκετινγκ του ακροδεξιού άκρου του πολιτικού χάρτη.
Μερικά αποσπάσματα από τον «όρκο του πολεμιστή» που δίνουν οι πιστοί του: «Ορκίζομαι και τάσσομαι ολόψυχα στην εγκαθίδρυση του Ελληνισμού του σκοπού του και των αξιών του όπου μου ζητηθεί. Ορκίζομαι στον απόλυτο σεβασμό του Ζευς του Διός… Ορκίζομαι υπακοή στα Ελλάνια αξιακά πρωτόκολλα και στον πολέμαρχο. Να ενεργώ ως σφαίρα πυρός που στο πέρασμά της κατακαίει κάθε αποστατική ενέργεια. Ο παραπάνω ιερός όρκος του πολεμιστή σφραγίζεται ενώπιον της συμπαντικής μνήμης του ύδατος». Το μειδίαμα εξαφανίζεται, βλέποντας στα βίντεο ποιος κόσμος πηγαίνει στις συγκεντρώσεις του.
Πώς όμως μπορεί να διεκδικεί κοινοβουλευτική εκπροσώπηση, κάποιος που πλασάρει σαν θεωρία του το ανορθολογικό; Αντίστροφα είναι τα πράγματα. Το παράδοξο δεν είναι αδυναμία αλλά πλεονέκτημα. Όπως γνωρίζουν οι κάτοχοι της τεχνικής της προπαγάνδας, ανάμεσά τους και ο Γκέμπελς, όσο μεγαλύτερο είναι ένα ψέμα, τόσο ευκολότερα γίνεται πιστευτό. Για να επανέλθουμε στα συγκοινωνούντα δοχεία, είναι γνωστή η ρήση τού πρώην παγανιστή Τερτυλλιανού, όταν έγινε θεωρητικός του Χριστιανισμού: «Πιστεύω, διότι είναι παράλογο!» (Credo quia absurum est!) Η ίδια η αδυναμία της κατανόησης, γίνεται ένα είδος κινήτρου για την πίστη, κι αυτό όχι μόνο στη θεολογία. Μόνο ορισμένες παράλογες προτάσεις έχουν τέτοιο ισχυρό μαγνητισμό. Την ισχύ αυτής της ιδέας εκμεταλλεύονται οι ιδρυτές αμερικάνικων σεχτών. Ακολουθώντας τέτοια πρότυπα ο Σώρρας δεν αποκρύπτει αλλά αναγορεύει σε κεντρικό στοιχείο της ταυτότητας της κίνησής του ακριβώς τον ανορθολογισμό. Έναν ανορθολογισμό εξαιρετικά διαδεδομένο στην Αμερική με κάποια κοινά χαρακτηριστικά που τα συναντάμε και στην περίπτωσή μας: Τυφλή πίστη, αποθέωση του αρχηγού, οικονομική συνδρομή, σωτηριολογικός τόνος της φωνής. Τέτοια φαινόμενα πάντως, δεν τροφοδοτούνται μόνο από την κρίση, αλλά και από την έλλειψη μιας κοσμοαντίληψης, καθώς ο κόσμος γίνεται όλο και πιο πολύπλοκος, ολοένα και πιο δυσερμήνευτος.
Είναι εύκολα αντιληπτό πώς οι καλτ εκπομπές που συναγωνίζονται σε παραδοξολογία, αποτελούν ταυτόχρονα και ένα πεδίο ανώδυνης εκτόνωσης. Κατ’ αναλογία η προκλητική περίπτωση μιας επιχειρηματικο-πολιτικής κίνησης με θρησκευτικά στοιχεία που εμφανώς εξαπατά κόσμο, γίνεται ανεκτή καθώς απορροφά τμήμα της δυσαρέσκειας. Βολεύει ακόμα και εκλογικά, καθώς μαζεύει ψήφους διαμαρτυρίας. Αξιοσημείωτο κομμάτι του κόσμου έχει πιστέψει στο αεροπλανάκι αυτό. Είναι εντυπωσιακό πώς το σύστημα διαμορφώνει κάθε είδους –αδιανόητες σε άλλες εποχές– εναλλακτικές για να μαζεύει τη δυσαρέσκεια συντηρητικών και πληβειακών, ως επί το πλείστον, στρωμάτων διοχετεύοντάς την εκεί.
Βέβαια, στην περίπτωση της «Ελλήνων Συν-Έλευσης» δεν μιλάμε για απλή ανοχή. Πρόσφατα στο Ρέθυμνο χρησιμοποιήθηκαν στη συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο για τους πρόσφυγες, αλλά και ως δύναμη κρούσης που τραμπούκισε τη διαδήλωση των φοιτητών, αντιφασιστών, συλλόγων εκπαιδευτικών και αλληλέγγυων με την κάλυψη των ΜΑΤ. Μαζί με άλλα ακροδεξιά κομμάτια, είχαν συμβολή στο κλίμα τρομοκρατίας που επικράτησε εκείνες τις μέρες στην πόλη. Προσπάθησαν επίσης να στρέψουν τον κόσμο που δίνει τη μάχη κατά των πλειστηριασμών, ενάντια στους μετανάστες με προκηρύξεις και συνθήματα («Κανένα σπίτι στα χέρια μετανάστη»). Διέδιδαν ότι οι πλειστηριασμοί γίνονται για να πάρουν τα σπίτια του κόσμου και να τα δώσουν στους μετανάστες!
Ο κυρίαρχος συστημικός λόγος που ανέκαθεν επιδιώκει το θόλωμα των διαχωριστικών, παρουσιάζει τη Χρυσή Αυγή, τη Μαρίν Λεπέν κλπ στο αντιμνημονιακό στρατόπεδο, αποκρύπτοντας ότι όλοι αυτοί, μαζί με το πολιτικό προσωπικό, τους εργοδότες και το κεφάλαιο βρίσκονται στην ίδια πλευρά. Έτσι την προηγούμενη Κυριακή Το Βήμα με ομοβροντία άρθρων προσπάθησε να εντάξει τον Σώρρα στον χώρο του αντιμνημονιακού λαϊκισμού, παραλληλίζοντάς τον με τον Τσίπρα και τον ΣΥΡΙΖΑ που θα έσκιζαν τα μνημόνια. Το εκβιαζόμενο συμπέρασμα βέβαια δεν προκύπτει: Ο κόσμος της εργασίας, κάθε μέρα που περνάει καταλαβαίνει ότι ο αγώνας για την έξοδο από τη μνημονιακή φρίκη της φυλακής της ΕΕ δεν αποτελεί επιστημονική φαντασία, όπως θέλουν να μας πείσουν, αλλά μονοσήμαντη αναγκαιότητα.
