Γιώργος Παυλόπουλος
Τα νοσοκομεία έχουν γίνει νεκροταφεία, οι δρόμοι ναρκοπέδια
Ξεπερνάει κάθε προηγούμενο, ακόμη και την πιο διεστραμμένη φαντασία, η σφαγή που βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη στη «μεγαλύτερη ανοιχτή φυλακή του κόσμου», οι έγκλειστοι στην οποία τιμωρούνται και δολοφονούνται ανεξέλεγκτα από τους «δεσμοφύλακες» ενός κράτους-τρομοκράτη, υπό την ασυλία που του προσφέρουν οι διεθνείς προστάτες του, κυρίως σε ΗΠΑ, Βρετανία και ΕΕ.
Προσοχή, προσοχή! Σας μιλά ο στρατός του Ισραήλ. Όλοι οι άντρες άνω των 16 ετών να παρουσιαστούν με τα χέρια ψηλά. Να συγκεντρωθούν στο προαύλιο και να βγάλουν τα ρούχα τους. Όποιοι δεν υπακούσουν ή αντισταθούν θα εκτελούνται επί τόπου. Όσοι κινούνται σε απαγορευμένους χώρους θα πυροβολούνται δίχως προειδοποίηση. Όσοι δεν συνεργάζονται θα θεωρούνται τρομοκράτες ή συνεργάτες τους και θα υφίστανται τις συνέπειες. Προσοχή, προσοχή!
Εάν τα παραπάνω ανασύρουν σε αρκετούς μνήμες και εικόνες από τις θηριωδίες των Ναζί κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο σε πόλεις και χωριά της Ευρώπης, μαζί και της Ελλάδας, όπου οι μαζικοί τάφοι μετά τις εκτελέσεις και τα κουφάρια από τα καμένα σπίτια έμειναν για να θυμίζουν το πέρασμά τους από εκεί, δεν έχουν παρά να συνειδητοποιήσουν πως κάτι ανάλογο διαδραματίζεται και σήμερα. Στη μαρτυρική Γάζα, η οποία βομβαρδίζεται και ισοπεδώνεται ανηλεώς εδώ και 40 ημέρες, στο όνομα του «δικαιώματος στην αυτοάμυνα», ενώ τα νοσοκομεία της –ανάμεσά τους και το μεγαλύτερο από αυτά το αλ-Σίφα– έχουν μετατραπεί σε τόπους μαρτυρίου και θανάτου για χιλιάδες ανθρώπους που βρίσκονται στο έλεος ενός κράτους-δολοφόνου.
Ενός κράτους το οποίο απολαμβάνει ουσιαστικά διεθνούς ασυλίας, ακόμη κι όταν γράφει προκλητικά στα παλαιότερα των υποδημάτων του τα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ –όπως έκανε και αυτή την εβδομάδα– ενώ απαιτεί την παραίτηση του γενικού γραμματέα του επειδή δεν συντάσσεται μαζί του άνευ όρων. Και όχι μόνο αυτό, αλλά επειδή τόλμησε να πει ότι το «διεθνές δίκαιο» έχει γίνει για μια ακόμη φορά κουρέλι και ότι διαπράττονται εγκλήματα πολέμου σε βάρος άοπλων ανθρώπων, στην πλειοψηφία τους παιδιών και γυναικών. Ότι ο θάνατος 12.000 και πλέον ανθρώπων, εκ των οποίων πάνω από 5.000 παιδιά, καθώς και ο ξεσπιτωμός των περισσότερων από τα 2,3 εκατομμύρια των κατοίκων της Γάζας, είναι κάτι που δεν μπορεί να δικαιολογηθεί με κανένα τρόπο.
Τα πράγματα γίνονται ολοένα πιο δύσκολα ακόμη και για τους πιο φανατικούς υποστηρικτές του Ισραήλ, όπως οι ΗΠΑ, που του «φυλούν τα νώτα» ενώ του έδωσαν ουσιαστικά το πράσινο φως για να εισβάλει σε νοσοκομεία και να πετάξει στον δρόμο ασθενείς και τραυματίες, γιατρούς και νοσηλευτές, με το επιχείρημα πως υπάρχουν «έγκυρες πληροφορίες» ότι οι «τρομοκράτες» έχουν στήσει στα υπόγειά τους τα αρχηγεία τους. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι οι δήθεν αποδείξεις που παρουσιάστηκαν είναι τουλάχιστον γελοίες και ανεπαρκείς, αν όχι προκλητικά στημένες.
Το οπλοστάσιο της ισραηλινής προπαγάνδας είναι τόσο σαθρό ώστε οι Αμερικανοί αναγκάστηκαν, υπό το βάρος και της διεθνούς κατακραυγής και του κύματος αλληλεγγύης προς τους Παλαιστίνιους στο εσωτερικό τους (το οποίο αυξάνει σημαντικά τις πιθανότητες ήττας του Μπάιντεν στις προεδρικές εκλογές του 2024), να μην προβάλλουν βέτο στο τελευταίο ψήφισμα που παρουσιάστηκε στο Συμβούλιο Ασφαλείας, επιτρέποντας έτσι να εγκριθεί. Πρόκειται για ένα ψήφισμα που δεν ζητά παρά τα αυτονόητα: Την «επείγουσα και παρατεταμένη ανθρωπιστική κατάπαυση του πυρός», έτσι ώστε να παραδοθεί η βοήθεια και να απομακρυνθούν οι άμαχοι — μαζί, φυσικά, με την απελευθέρωση όλων των ομήρων και ειδικά των παιδιών. Ακόμη κι έτσι, ωστόσο, η κυβέρνηση του Ισραήλ έσπευσε να το απορρίψει και να το χαρακτηρίσει «εκτός τόπου και χρόνου».
Η αλήθεια, μάλιστα, είναι ότι και η συντριπτική πλειοψηφία της αντιπολίτευσης κινείται στην ίδια ακριβώς κατεύθυνση. Για του λόγου το αληθές, ο ηγέτης της, Γιάιρ Λαπίντ, ο οποίος ζήτησε την παραίτηση του Νετανιάχου και τη συγκρότηση μιας κυβέρνησης εθνικής ενότητας, πρόβαλε ως επιχείρημα την ανάγκη να υπάρχει ένας πρωθυπουργός ο οποίος θα είναι ισχυρός και δεν θα αμφισβητείται προκειμένου ο μακρόχρονος πόλεμος να διεξαχθεί με επιτυχία. Όσο για τον Μπένι Γκαντζ, ένα άλλο μέχρι πρότινος στέλεχος της αντιπολίτευσης που έσπευσε να σταθεί στο πλευρό του Νετανιάχου, δεν έχει ουσιαστικά τίποτα να ζηλέψει από τους ακροδεξιούς εταίρους, που απαιτούν την πλήρη εκκαθάριση της Γάζας από τους Παλαιστίνιους και της Δυτικής Όχθης από όλους τους Άραβες, στηρίζοντας ενεργά τους εποίκους, οι οποίοι τον τελευταίο μήνα έχουν επιδοθεί σε αλλεπάλληλα πογκρόμ και δολοφονίες.
Το Ισραήλ επιτίθεται λυσσαλέα, οι ΗΠΑ του «φυλούν τα νώτα», η ΕΕ πουλά με κάθε τρόπο το αφήγημα του αντισημιτισμού
Σε αυτό το φόντο, η ΕΕ και οι κυβερνήσεις της εξακολουθούν να προσπαθούν να πουλήσουν και να επιβάλουν με κάθε τρόπο το αφήγημα του αντισημιτισμού, βαπτίζοντας κάθε εκδήλωση διαμαρτυρίας κατά του κράτους-δολοφόνου και των εγκλημάτων του ως τέτοια. Ειδικά σε ορισμένες χώρες, μάλιστα, με πρώτη και καλύτερη τη Γερμανία, η κατάσταση οδηγείται στα άκρα, τόσο από το σύνολο των συστημικών κομμάτων όσο και από την ακροδεξιά, που ζητά το αίμα όχι μόνο των Παλαιστινίων, αλλά όλων των αλλόθρησκων και αλλόφυλων. Την ίδια στιγμή, βεβαίως, υπάρχουν και εκείνοι που «μυρίζουν» τον κίνδυνο που ενέχει η άνευ όρων στήριξη του Ισραήλ, ειδικά όσο ο πόλεμος παρατείνεται χρονικά και ο μύθος της «εξόντωσης των τρομοκρατών» ξεθωριάζει κάτω από τα ποτάμια αίματος των αθώων. Ανάμεσά τους είναι και η Γαλλία του Μακρόν, στην οποία υπάρχουν οι μεγαλύτερες εβραϊκές και μουσουλμανικές κοινότητες της Ευρώπης, με αποτέλεσμα η απειλή ενός άτυπου «εμφυλίου» να είναι ορατή. Η μεγάλη διαδήλωση υπέρ του Ισραήλ που οργανώθηκε την περασμένη Κυριακή –σε μια προσπάθεια να δοθεί απάντηση στις δεκάδες μαχητικές συγκεντρώσεις υπέρ των Παλαιστινίων– με τη συμμετοχή τέως προέδρων, εκπροσώπων όλων των συστημικών κομμάτων, καθώς και της Λεπέν (πρακτικά, απείχε μόνο ο Μελανσόν) έριξε λάδι στη φωτιά και ανέδειξε ακόμη περισσότερο τον διχασμό.
Όσο για την Παλαιστίνη και τον αραβικό και ισλαμικό κόσμο, παρά την προδοτική στάση των καθεστώτων που αντιμετωπίζουν ακόμη και τώρα το Παλαιστινικαό ως «βαρίδι», πλανώνται όσοι πιστεύουν ότι το πρόβλημα θα λυθεί και το μίσος θα σβήσει με τα τανκς και τα κανόνια. Ο νόμος είναι προαιώνιος και ισχύει και εδώ: Το αίμα κυλάει, εκδίκηση ζητάει!
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν (18.11.23)