Μπάμπης Συριόπουλος
Το ΚΚΕ με την «ανοιχτή επιστολή» στους νησιώτες του Αιγαίου θέτει στο κέντρο την ελληνοτουρκική αντιπαράθεση, όχι όμως καλώντας για αντιπολεμικό κίνημα αλλά για προάσπιση των συνόρων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, συμβάλλοντας αντικειμενικά στην αστική εθνική συστράτευση.
Από τα τέλη Νοέμβρη το ΚΚΕ έχει ξεκινήσει «πλατιά καμπάνια ενημέρωσης και δράσης για τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και τα επικίνδυνα σχέδια στο Αιγαίο». Το επίκεντρο της καμπάνιας είναι η «ανοιχτή επιστολή» που απευθύνουν οι οργανώσεις του ΚΚΕ στο Αιγαίο «στον λαό των νησιών, στους στρατευμένους, στους αξιωματικούς και υπαξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων που είναι επιφορτισμένοι με την άμυνά τους». Η ανοιχτή επιστολή αναφέρεται στον πόλεμο στην Ουκρανία και στην επικίνδυνη κλιμάκωσή του με τις απειλές για χρήση πυρηνικών όπλων, καταδικάζοντας «την επικίνδυνη ελληνική εμπλοκή στον πόλεμο», είτε με την αποστολή πολεμικού υλικού είτε με τη συμμετοχή στις κυρώσεις και την αξιοποίηση των βάσεων των ΗΠΑ και των λιμανιών. Επαναλαμβάνεται η θέση του ΚΚΕ: «Δεν διαλέγουμε ιμπεριαλιστή (ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, Ρωσία). Να σταματήσει αμέσως κάθε ελληνική συμμετοχή-εμπλοκή».
Ωστόσο, το κείμενο επικεντρώνει στην ελληνοτουρκική αντιπαράθεση και στην «ηγεσία της Τουρκίας», που «συνεχώς κλιμακώνει τη ρητορική σε βάρος της χώρας», αμφισβητεί «τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας (αιγιαλίτιδα ζώνη, ΑΟΖ)» και «επιπλέον την κυριαρχία νησιών», αυξάνοντας τις «παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου και τις υπερπτήσεις πάνω από νησιά». Σύμφωνα με την επιστολή, οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ έχουν διαμορφώσει «εκ των πραγμάτων ένα πλαίσιο απαξίωσης των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων και έχει στρωθεί το έδαφος για συνδιαχείριση και συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο». Για μια ακόμα φορά το ΚΚΕ βλέπει μόνο την -υπαρκτή όντως- τουρκική επιθετικότητα, ενώ από την άλλη υπάρχουν τα κυριαρχικά δικαιώματα της Ελλάδας που τα επιβουλεύονται η τουρκική αστική τάξη και οι ΗΠΑ, ΝΑΤΟ και ΕΕ. Τα ελληνικά αστικά κόμματα «καλλιεργούν εφησυχασμό στον λαό», τη στιγμή που η κυβέρνηση και τα ΜΜΕ δεν κάνουν τίποτα άλλο από το να απευθύνουν εθνεγερτήρια σαλπίσματα κατά του Ταγίπ Ερντογάν και ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά άμεση επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια στην Ανατ. Μεσόγειο.
Το ΚΚΕ, στο κείμενο, θεωρεί το δίλημμα «συμβιβασμός ή πόλεμος στο Αιγαίο» ψεύτικο, παγίδα καθώς οι επιδιώξεις των δύο αστικών τάξεων –οι οποίες βέβαια εκφράζονται στα θεωρούμενα κυριαρχικά δικαιώματα– «οδηγούν σε ανταγωνισμούς που καταλήγουν είτε σε συμβιβασμό είτε σε πόλεμο» και ο οποιοσδήποτε συμβιβασμός «θα είναι προσωρινός» και «θα οδηγήσει, αργά ή γρήγορα, σε νέους ανταγωνισμούς και συγκρούσεις». Μία γενικά σωστή διαπίστωση, όταν υπάρχουν συγκρουόμενα αστικά συμφέροντα, που δεν θέτει όμως το πραγματικό δίλημμα που πρέπει να απαντήσουν από τώρα οι κάτοικοι και των δύο πλευρών του Αιγαίου: διαρκής πολεμική απειλή ή αντιπολεμικό κίνημα των δύο λαών ενάντια στις αστικές τους τάξεις και στο ευρωΝΑΤΟικό μπλοκ που υποδαυλίζει και ταυτόχρονα διαιτητεύει την μεταξύ τους αντιπαράθεση; Χωρίς αυτό το δίλημμα και ταυτόχρονα κάλεσμα στον ελληνικό λαό, ειδικά των νησιών, αυτό που μένει είναι η ολύμπια αταραξία του ΚΚΕ απέναντι στο ενδεχόμενο μια ελληνοτουρκικής σύγκρουσης. Το μόνο που το ανησυχεί είναι «ότι σε περίπτωση σύρραξης», ΝΑΤΟ-ΗΠΑ-ΕΕ «θα πιέζουν ώστε να προχωρήσει ένας επώδυνος συμβιβασμός για τα κυριαρχικά μας δικαιώματα».
Ο βασικός κίνδυνος για το ΚΚΕ είναι η προοπτική της «συνδιαχείρισης» και όχι η απειλή πολέμου λόγω του ανταγωνισμού των αστικών τάξεων Ελλάδας-Τουρκίας
Απέναντι στον πόλεμο στην Ουκρανία η ανοιχτή επιστολή τονίζει ότι «αποτελούν ανάσα ελπίδας και αισιοδοξίας οι αγώνες και μαζικές κινητοποιήσεις των εργαζομένων σε πολλές χώρες, ενάντια στον πόλεμο και την εμπλοκή σε αυτόν, ενάντια στους υπέρογκους στρατιωτικούς εξοπλισμούς […]». Αντίθετα, στην ελληνοτουρκική αντιπαράθεση μας καλεί «να αντιπαλέψουμε και να αποτρέψουμε τον επικίνδυνο σχεδιασμό για επιβολή καθεστώτος συνδιαχείρισης στο Αιγαίο», ενώ «κάθε πατριώτης πρέπει να αγωνιστεί για την προάσπιση των συνόρων, της εδαφικής ακεραιότητας και των κυριαρχικών δικαιωμάτων, για να μην πληρώσει ο λαός τις συνέπειες του πολέμου». Για την Ουκρανία «αγώνες ενάντια στον πόλεμο», για το Αιγαίο πάλη για την αποτροπή της «συνδιαχείρισης» και προάσπιση των συνόρων και της εδαφικής ακεραιότητας.
Το ΚΚΕ, που καλεί κάθε ΚΚ παγκόσμια να κρατήσει αντιπολεμική στάση όποια θέση κι αν έχει η αστική τάξη της χώρας του, στα ελληνοτουρκικά ξεχνάει τα ταξικά-διεθνιστικά κριτήρια. Η κομμουνιστική συνέπεια εξανεμίζεται, όταν το θέμα αφορά με άμεσο τρόπο τη δική μας χώρα και αστική τάξη, όσο πιο μακριά, τόσο πιο καλά! Και αυτή η ανοιχτή επιστολή απευθύνεται ειδικά στους κατοίκους των νησιών και στο προσωπικό των ενόπλων δυνάμεων που είναι κατεξοχήν στόχος εθνικιστικής προπαγάνδας και κατεργασίας.