Οι τεθλιμμένοι συγγενείς της αστικής δημοκρατίας, από τον Μακρόν μέχρι την Μέρκελ και τον Μητσοτάκη καταδίκασαν την εισβολή στο Καπιτώλιο και κάλεσαν σε προστασία της. Βεβαίως, η (αντίστροφη) έφοδος στα… θεσμικά ανάκτορα των ΗΠΑ ενθαρρύνθηκε από τον απερχόμενο Πρόεδρο, με τουλάχιστον ανοχή από τμήματα του κρατικού μηχανισμού.
Το ντου των οπαδών του Τραμπ αποτελεί κορυφαία πράξη του ακροδεξιού, ρατσιστικού, εθνικιστικού ρεύματος, που εκδηλώνεται δυναμικά στις ΗΠΑ αλλά και διεθνώς. Χρησιμοποιεί και την τρομοκρατία στον δρόμο και τις εκλογές-κοινοβουλευτισμό (Μπολσονάρου, Μόντι κ.α. έχουν εκλεγεί), αλλά κυρίως τη στήριξη ισχυρών τμημάτων του κεφαλαίου και του αστικού κράτους. Αποτελεί αντιδραστική απάντηση στη βαθιά κρίση της αστικής δημοκρατίας και υποδηλώνει πως το κεφάλαιο είναι ικανό πλέον για όλα, χωρίς να σταματά πουθενά, σε κανένα συνταγματικό ή δημοκρατικό όριο. Μπορεί να ενεργοποιεί σε αντιδραστική κατεύθυνση τμήματα της κοινωνίας, αξιοποιώντας τα κοινωνικά ερείπια της καπιταλιστικής κρίσης και της επώδυνης αγοραίας «ανάπτυξης».
Το φορτίο «ιού» του σύγχρονου ολοκληρωτισμού μεγαλώνει επικίνδυνα σε όλο το αστικό πολιτικό σύστημα. Χωρίς να ισοπεδώνουμε διαφορές, βλέπουμε την ευκολία με την οποία ο Μητσοτάκης ή ο Μακρόν βάζουν στο γύψο θεμελιώδη δικαιώματα ή εκφράζουν ρατσιστική λογική. Ούτε αποτελεί απάντηση στους Τραμπ-ούκους ο Μπάιντεν που καλούσε την αστυνομία να πυροβολεί στα πόδια…
Η αστική δημοκρατία δεν είναι η λύση, είναι το πρόβλημα. Τα μέτωπα υπεράσπισής της δεν φράζουν, μάλλον ανοίγουν τον δρόμο στον φασισμό. Την ώρα που η κοινωνική και πολιτική πόλωση ενισχύεται και στις ΗΠΑ και παντού, το ζητούμενο είναι η εργατική πολιτική που θα συνδυάζει την πάλη για τα κοινωνικά και δημοκρατικά δικαιώματα της εποχής μας με τον στόχο της αντικαπιταλιστικής ανατροπής και της εργατικής δημοκρατίας.
