Μπάμπης Συριόπουλος ▸ Συνέβαλε ιδιαίτερα η στάση ανατροπής της κινηματικής καραντίνας που επέδειξαν δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς Οι συγκεντρώσεις της φετινής «παράξενης» Πρωτομαγιάς έστειλαν ένα ισχυρό μήνυμα αποφασιστικότητας και απειθαρχίας στην απαγόρευση των συγκεντρώσεων και στη «μεταφορά» της Πρωτομαγιάς. Η συγκέντρωση στα Χαυτεία και η πορεία στη Βουλή με πανό δεκάδων σωματείων ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, κινήσεων πόλης, καθώς και οργανώσεων της αντικαπιταλιστικής και κομμουνιστικής αριστεράς και του αντιεξουσιαστικού χώρου είχε το χαρακτήρα μιας πολύμορφης, μαζικής –και όχι συμβολικού τύπου– κινητοποίησης. Η τήρηση των αναγκαίων προστατευτικών μέτρων με αυτοπειθαρχία δεν χρειαζόταν αστυνομική επιτήρηση «για το καλό μας». Αυτή η μαζική εμφάνιση του κινήματος δεν κατέβηκε απ’ τον ουρανό. Προηγήθηκαν μια σειρά κινητοποιήσεις μέσα κι έξω από τα δημόσια νοσοκομεία, έξω από σουπερμάρκετ και άλλους χώρους εργασίας, καθώς και στο υπουργείο Εργασίας, με κόμβους όπως η 7η και η 14η Απρίλη. Η πραγματοποίησή τους τον καιρό της καραντίνας δεν θα ήταν κατορθωτή, ιδίως στην αρχή, όταν η θανατολαγνεία των δελτίων ειδήσεων ήταν στο απόγειό της, αν δεν διαμορφωνόταν εξαρχής μία γραμμή απειθαρχίας στην αστυνομική διαχείριση της πανδημίας, μια γραμμή συνέχειας του κινήματος στις νέες συνθήκες. Η γραμμή αυτή δεν ήταν και δεν είναι καθόλου αυτονόητη, αντίθετα, δυστυχώς, η πλειονότητα της αριστεράς και του αναρχικού χώρου επέδειξε «υπεύθυνη» στάση συμμόρφωσης με την αυταρχική τεχνοκρατία με ιατρική μεταμφίεση, στάση αναβολής της πάλης για καλύτερες μέρες. Το ΝΑΡ και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ ήταν μεταξύ αυτών που «έμειναν ενεργοί» και δεν ανέβαλαν για «μετά» τους λογαριασμούς τους με την κυβέρνηση και το κεφάλαιο. Εκ των υστέρων, βέβαια, βρέθηκαν οργανώσεις και ρεύματα που χωρίς να καλέσουν σε Πρωτομαγιάτικη συγκέντρωση, ήρθαν να κάνουν θετική αποτίμηση της εργατικής Πρωτομαγιάς και της διάθεσης «συλλογικής, ταξικής αγωνιστικής δράσης που διαπερνά την πληττόμενη εργατική τάξη». Η επίδειξη απειθαρχίας από μαχόμενες δυνάμεις της Αριστεράς και πρωτοπόρες ταξικές δυνάμεις του εργατικού κινήματος, καθώς και η είσοδος στη «μετά την καραντίνα» περίοδο με κινητοποιήσεις, έχουν ενοχλήσει την κυβέρνηση. Ο υφυπουργός Πολιτικής Προστασίας Νίκος Χαρδαλιάς, αφού υπενθύμισε ότι είχε προτείνει «εναλλακτικές ημερομηνίες για τους συμβολικούς εορτασμούς», της Πρωτομαγιάς μίλησε για αυτούς που «επέλεξαν να πραγματοποιήσουν συγκεντρώσεις και να αγνοήσουν την πρωτοφανή κατάσταση που βιώνει η Ελλάδα και όλος ο κόσμος». Ο υφυπουργός τόνισε, στη συνέχεια, ότι «ήταν επιλογή της κυβέρνησης» να μην «προχωρήσει δυναμικά στη διάλυση των συγκεντρώσεων, χρησιμοποιώντας τις όποιες κατασταλτικές δυνάμεις». Το δικαίωμα του συνέρχεσθαι μπαίνει ξεκάθαρα υπό αίρεση, λόγω της «πρωτοφανούς κατάστασης». Ο Κυριάκος Μητσοτάκης από τη Βουλή μίλησε για την «άθλια εικόνα» της συγκέντρωσης ενάντια στο περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο και ο βουλευτής της ΝΔ Κωνσταντίνος Μπογδάνος ζήτησε διευκρινίσεις από το Υπουργείο Δικαιοσύνης για το «αν η διαδήλωση του ΠΑΜΕ […] έγινε συννόμως»! Οι πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις του ΠΑΜΕ και η συγκέντρωση και πορεία των Χαυτείων έσπασαν και οι δύο την κυβερνητική απαγόρευση κι αυτό είναι το σημαντικό, κάτι που δεν πρέπει να ξεχνάει κανείς στο όνομα οποιωνδήποτε αντιπαραθέσεων. Αξίζει όμως να σημειώσουμε πως το «Ενωτικό Κίνημα για την Ανατροπή» στον χώρο της υγείας έκανε πρόταση στο ΠΑΜΕ στην ΟΕΝΓΕ να καλέσει η Ομοσπονδία –με το ειδικό βάρος της– και να ηγηθεί μαζικής ενωτικής πρωτομαγιάτικης συγκέντρωσης και πορείας. Το ΠΑΜΕ αρνήθηκε προτιμώντας μια συγκέντρωση προεπιλεγμένων μελών του συνδικαλιστικού και κομματικού μηχανισμού και όχι καλέσματος της εργατικής τάξης, με έντονα στοιχεία «συμβολικής» διαμαρτυρίας. Σε άλλη κατεύθυνση, τα σωματεία και οι πολιτικές δυνάμεις που καλούσαν στα Χαυτεία ξεπέρασαν τα συμβολικά πλαίσια, δείχνοντας εμπιστοσύνη στους εργαζομένους και στη νεολαία. Τα μέχρι τώρα δεδομένα δείχνουν ότι η κυβέρνηση θα συνεχίσει να αξιοποιεί την πανδημία για να επιβάλει ασφυκτικούς περιορισμούς στη δράση του εργατικού κινήματος. Ο σχεδιασμός της περιλαμβάνει να ψηφιστεί το νομοσχέδιο για τις διαδηλώσεις μέχρι τον Ιούλιο. Αυτά τα σχέδια δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν με επιδείξεις νομιμοφροσύνης και κατευνασμού προς το αστικό κράτος αλλά με δράση «εκτός ορίων», συνειδητή ταξική πειθαρχία και ανατρεπτική λογική. http://prin.gr/?p=30996
Σύνοδος των BRICS, διακηρύξεις και πραγματικότητα
Μπάμπης Συριόπουλος Η σύνοδος κορυφής στο Καζάν με την παρουσία ηγετών χωρών και του ΓΓ του ΟΗΕ ήταν ένα σημαντικό βήμα στη διαμόρφωση ενός...
Συνεχίστε