Μαριάννα Τζιαντζή
Μια αναφορά στον Όργουελ
Αναταραχή είχε πέσει στο αγρόκτημα επειδή τα γουρούνια έτρωγαν όλα τα μήλα και το γάλα που κανονικά προορίζονταν για όλα τα ζώα. Τότε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος των προνομιούχων χοίρων δίνει εξηγήσεις στους κοινούς τετράποδους θνητούς. Στο ακόλουθο απόσπασμα από τη Φάρμα των ζώων του Όργουελ οι λέξεις που αντικαταστάθηκαν είναι σημειωμένες με πλάγια μέσα σε παρένθεση:
«Σύντροφοι!» φώναξε. «Δεν πιστεύω να περνάει απ’ το νου σας ότι αυτό που γίνεται από τον ΣΥΡΙΖΑ (τα γουρούνια) γίνεται επειδή είμαστε ατομιστές ή θέλουμε ν’ αποκτήσουμε προνόμια. Στην πραγματικότητα, πολλοί από μας σιχαίνονται τα κότερα (μήλα). Εγώ προσωπικά, τα σιχαίνομαι. Τα θέλουμε μόνο και μόνο για να διατηρήσουμε την υγεία μας. Οι διακοπές σε κότερο (τα μήλα και το γάλα), αυτό έχει αποδειχτεί επιστημονικά, σύντροφοι, είναι (περιέχουν ουσίες) απαραίτητες για την καλή υγεία των αριστερών (γουρουνιών).
Εμείς η προοδευτική κυβέρνηση (τα γουρούνια) εργαζόμαστε πνευματικά. Όλη η οργάνωση και η διεύθυνση αυτού του αγροκτήματος εξαρτάται από μας. Μέρα νύχτα δουλεύουμε για την ευημερία σας. Για το δικό σας χατίρι πηγαίνουμε διακοπές (πίνουμε αυτό το γάλα και τρώμε αυτά τα μήλα). Ξέρετε τι θα γινόταν αν εμείς, τα στελέχη της κυβέρνησης (γουρούνια) δεν εκτελούσαμε καλά το καθήκον μας; Θα ξαναγύριζε η Δεξιά (ο Τζόουνς)!» (Δηλαδή ο προηγούμενος ιδιοκτήτης της φάρμας).
Όταν μιλάμε για τράπεζες, εργοδότες και κράτος που μας πίνουνε το αίμα, γινόμαστε λαϊκιστές, όμως υπάρχει πιο προκλητικός λαϊκισμός από το να επικρίνουν την καλοκαιρινή απόδραση του Τσίπρα οι επταμάσελοι μεγαλοδημοσιογράφοι και πολιτικοί; Εκείνοι που ποτέ στη ζωή τους δεν έχουν πάει για μπάνιο με το λεωφορείο της γραμμής ή με το πούλμαν του τουριστικού γραφείου της γειτονιάς τους ή δεν έχουν κολυμπήσει σε κάποια λαϊκή πλαζ όπου τις μέρες του καύσωνα δίνει κανείς μάχη για μια ελεύθερη ξαπλώστρα; Πώς μιλάνε για «πρόκληση» οι χαϊδεμένοι δημοσιογράφοι του συστήματος, που κυριολεκτικά τρώνε με επτά μασέλες καθώς είναι διορισμένοι σε κρυφές και φανερές αυλές πρεσβειών, τραπεζών, επιχειρήσεων; Και γιατί ο αψύς Σφακιανός, ο Πολάκης, να θεωρείται προκλητικός, ενώ όλοι αυτοί που με θρησκευτικό ζήλο ψηφίζουν εδώ και χρόνια τα λαο-φονικά μνημόνια να μένουν στο απυρόβλητο;
Αποστροφή προκαλούν αυτοί που μιλούν για το «ηθικό έλλειμμα» της Αριστεράς με αφορμή τις διακοπές του Τσίπρα, όμως τη μεγαλύτερη αναγούλα προκαλεί η δουλική πολιτική της κυβέρνησης στα μεγάλα εξωτερικά θέματα, π.χ. σε σχέση με ΝΑΤΟ, ΗΠΑ ή Ισραήλ.
Όσο για την κυρία εφοπλιστίνα που προσκάλεσε τον πρωθυπουργό στη θαλαμηγό «Οδύσσεια» επειδή τον είδε «κουρασμένο», αναρωτιόμαστε αν έχει ποτέ αναλογιστεί την κούραση των ανθρώπων που είχε ή έχει στη δούλεψή της. Οι άνθρωποι που έχουν εργαστεί σε τέτοιου είδους σκάφη έχουν ζήσει στο πετσί τους τη σκοτεινή όψη της κρουαζιέρας. Και η φωνή, το βογκητό αυτών των «εργατών της θαλάσσης» δεν φτάνει ούτε στα κανάλια ούτε στη Βουλή, όπως μάλλον δεν έφτασε στα αυτιά του Αλέξη την ώρα που καθότανε στον ήλιο και λιαζότανε. Είναι εκείνοι που δουλεύουν στις μηχανές, που καθαρίζουν, που σερβίρουν, που σιδερώνουν και υπηρετούν τους υψηλούς φιλοξενούμενους, ενώ οι ίδιοι πρέπει να είναι αόρατοι και αθόρυβοι. Αυτοί που θάλασσα ακούνε και μυρίζουν, αλλά θάλασσα δεν βλέπουν.
Το όνειρο των πληβείων στην ελληνική φάρμα των ζώων δεν είναι οι διακοπές με κότερο. Είναι μια αξιοπρεπής ζωή που τους στέρησαν και οι κυβερνήσεις της τελευταίας δεκαετίας. Οι διακοπές του Α. Τσίπρα σε θαλαμηγό δεν υπαγορεύτηκαν από τη δίψα του για χλιδή. Ήταν μια πολιτικά λανθασμένη κίνηση, απόρροια των νέων «κοινωνικών συμμαχιών», από αυτές που προκαλεί η μέθη της εξουσίας αλλά και η ερμηνεύσιμη επιθυμία για ιδιωτικότητα, κάτι που σήμερα μόνο οι πολύ πλούσιοι μπορούν να απολαύσουν. Η ιδιωτικότητα στοιχίζει ακριβά.
Στην οργουελιανή Φάρμα των ζώων τα ζώα πείθονται από τις εξηγήσεις της εξουσίας. Αν γράφαμε μια ελληνική εκδοχή της, θα λέγαμε ότι τα γουρούνια και οι ευνοούμενοί τους, αφού αρμέξανε όλα τα γάλατα της οικουμένης και ξεπουλήσανε όλους τους οπωρώνες (λιμάνια, αεροδρόμια κ.λπ.) αποφάσισαν παραμονές εκλογών να μοιράσουν στα ζώα-συνταξιούχους από ένα καλάθι μήλα (ένα 13ο μισθό) ώστε να ξεχάσουν ποιοι τους ληστεύουν εδώ και τόσα χρόνια.