▸ Ένας συγκλονιστικός αγώνας με ευρύτερα χαρακτηριστικά που αφορούν τους όρους και τις συνθήκες εργασίας, τα δημοκρατικά δικαιώματα και ελευθερίες, το δικαίωμα του συνδικαλισμού και της απεργίας, αλλά και τη δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση για όλα τα παιδιά του λαού βρίσκεται σε εξέλιξη και μάλιστα με πρωτοβουλία όχι των ξεπουλημένων συνδικαλιστικών ηγεσιών του κλάδου, αλλά των ίδιων των πρωτοβάθμιων σωματείων και των αγωνιστών εκπαιδευτικών.
Αυτό ήταν το μήνυμα της αποκαλυπτικής συνέντευξης Τύπου που έδωσαν την Πέμπτη 27 εκπαιδευτικά σωματεία και κατάληξη την υπόσχεση για κλιμάκωση του αγώνα μέχρι την τελική νίκη και την ανατροπή της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης. Στη συνέντευξη Τύπου κάλεσαν τα εκπαιδευτικά σωματεία: ΣΕΠΕ: Αθηνά, Αμαρουσίου, Αριστοτέλης, Β’ Θεσσαλονίκης, Λιόσια – Ζεφύρι – Φυλή Ηρώ Κωνσταντοπούλου, Ζακύνθου Διονύσιος Σολωμός, Καλλιθέας Μοσχάτου, Κ. Σωτηρίου, Λαγκαδάς, Περικλής, Σύρου Τήνου Μυκόνου, Μεσσηνίας. ΕΛΜΕ: Α’ Κυκλάδων, Α’ Δυτ. Αττικής (Ελευσίνα), Άνω Λιοσίων Ζεφύρι Φυλής, Β’ Έβρου, Γ’ Θεσσαλονίκης, Ε’ Αθήνας, Ε’ Θεσσαλονίκης, Ικαρίας – Φούρνων, Καλλιθέας – Νέας Σμύρνης – Μοσχάτου, Καστοριάς, Ρεθύμνου, Φωκίδας, Χανίων.
Στο πλευρό των αγωνιζόμενων εκπαιδευτικών βρίσκονται και πάνω από 370 πανεπιστημιακοί, που υπογράφουν σχετικό κείμενο. «Οι εκπαιδευτικοί χρειάζονται στήριξη στον καθημερινό αγώνα τους για μόρφωση των παιδιών και όχι επίδειξη αυταρχισμού από την πολιτεία» τονίζεται και καλούν το υπουργείο να σταματήσει τις διώξεις. Εντυπωσιακή είναι η στήριξη και από συλλόγους γονέων, με χιλιάδες υπογραφές και ψηφίσματα υπέρ των διωκόμενων απεργών εκπαιδευτικών, ενώ πραγματοποιούνται κινητοποιήσεις, εκδηλώσεις και ενημερώσεις στις αυλές των σχολείων.
Τα 27 εκπαιδευτικά σωματεία οργανώνουν εκδήλωση την Κυριακή 16/3 11:00 πμ με θέμα «Αξιολόγηση, αποδόμηση και ιδιωτικοποίηση του δημόσιου σχολείου και η απάντηση του κινήματος», με τους πανεπιστημιακούς Περικλή Παυλίδη, καθηγητή και πρόεδρο του ΠΤΔΕ του ΑΠΘ, Βασίλη Αλεξίου, καθηγητή, ΠΤΔΕ του ΑΠΘ και τους δικηγόρους, Μερόπη Βαγιωνάκη, Παλαιολόγο Παλαιολόγο, Αρετή Σκουνάκη, Κοσμά Σμιλάκο, Θοδωρή Συμεωνίδη.
Δ.Σ.
Με πειθαρχικά και αργίες διώκουν τον ανθό της εκπαίδευσης
Ντίνα Ρέππα
Στην εκπαίδευση εξελίσσεται ένας συγκλονιστικός αγώνας, αγώνας αντίστασης στην αξιολόγηση και τη βίαιη αναδιάρθρωσή της, αγώνας ενάντια στην κυνικά ταξική και χυδαία αντιδραστική πολιτική της κυβέρνησης που επιδιώκει να σαρώσει ό,τι διατηρεί στοιχειωδώς δημόσιο και καθολικό χαρακτήρα και να το αλώσει από τις επιχειρήσεις και το κέρδος. Η ιδιωτικοποίηση, η εμπορευματοποίηση, η αποδόμηση του δημόσιου σχολείου βρίσκονται στον πυρήνα αυτής της πολιτικής.
Αδυνατώντας να τη νομιμοποιήσει στον κόσμο της εκπαίδευσης, έχει επιδοθεί σε πογκρόμ διώξεων και πειθαρχικών. Περισσότεροι από 1.500 απεργοί εκπαιδευτικοί σέρνονται στα πειθαρχικά γιατί ασκούν το απεργιακό τους δικαίωμα, δεκάδες καθαιρέσεις διευθυντών/ντριών, υποδιευθυντών και προϊσταμένων, εκατοντάδες άλλα για τη συνδικαλιστική και παιδαγωγική δράση των εκπαιδευτικών, σε μια προσπάθεια να φιμωθεί το εκπαιδευτικό κίνημα, με πιο πρόσφατη την δυνητική αργία και με την απειλή απόλυσης σε εκπαιδευτικό γιατί συμμετείχε σε κινητοποίηση αποτροπής της αξιολόγησης.
Η συνέντευξη τύπου που έδωσαν τα 27 πρωτοβάθμια σωματεία, Σύλλογοι Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης και ΕΛΜΕ από όλη την Ελλάδα που συνυπέγραψαν τη διακήρυξη στήριξης απεργών και διωχθέντων, αποκάλυψε τις πλευρές της πρωτοφανούς επίθεσης.
Νεοδιόριστες και νεοδιόριστοι, εκπαιδευτικοί 25-35 ετών, ο ανθός της εκπαίδευσης, είναι οι εκατοντάδες που παίρνουν καθημερινά πειθαρχικά. Ακόμα και με ένστολους που έρχονται να τους τα παραδώσουν μέσα στις τάξεις τους, όπως κατήγγειλε η Κατερίνα Ιωαννίδου, δασκάλα από την επιτροπή αγώνα του ΣΕΠΕ Χαλκιδικής. Ενώ ο Περικλής Κορομηλάς, διωκόμενος νεοδιόριστος από τον ΣΕΠΕ Μεσηνίας, υπογράμμισε ότι διώκονται οι εκπαιδευτικοί που στήριξαν τα σχολεία τα τελευταία είκοσι χρόνια σε όλη την Ελλάδα δουλεύοντας ως αναπληρωτές. «Όλα αυτά τα χρόνια ήταν ικανοί να διδάξουν και τώρα ξαφνικά έγιναν ανίκανοι;», αναρωτήθηκε. Ο Παναγιώτης Ανάπαλης, νεοδιόριστος του 2020 και διωκόμενος στη Θεσσαλονίκη, τόνισε ότι το «έγκλημα» που τους καταλογίζουν είναι πως συμμετέχουν σε μία νόμιμα προκηρυγμένη απεργία!
Η κυβέρνηση αδυνατώντας να νομιμοποιήσει την πολιτική της στον κόσμο της εκπαίδευσης, έχει επιδοθεί σε πογκρόμ διώξεων και πειθαρχικών. Περισσότεροι από 1.500 απεργοί εκπαιδευτικοί σέρνονται στα πειθαρχικά γιατί ασκούν το απεργιακό τους δικαίωμα
Η μόνη επιδίωξη της αξιολόγησης είναι η διάλυση των σχολείων της γειτονιάς και της παιδαγωγικής μας ελευθερίας. Δεν πρόκειται για συντεχνιακές διεκδικήσεις αλλά για ένα πολύ σοβαρό ζήτημα που αφορά τους γονείς, τους μαθητές και τις μαθήτριές μας αλλά και όλη την κοινωνία. Η Μαρία Μαθιουδάκη, νεοδιόριστη στο Γυμνάσιο με λυκειακές τάξεις στους Φούρνους, τόνισε ότι η ΔΙΔΕ Σάμου αφού πρώτα τους έδωσε τα εύσημα για τη λειτουργία του σχολείου σε ακριτικό νησί, αμέσως μετά παρέδωσε τέσσερα πειθαρχικά στους πέντε νέους/νέες εκπαιδευτικούς που στελεχώνουν το σχολείο!
Τη συνέντευξη άνοιξε η Μυρσίνη Κάιλα, πρόεδρος του ΣΕΠΕ Αριστοτέλης και ακολούθησε ο Δημήτρης Παπαδημητρίου, πρόεδρος της Α’ ΕΛΜΕ Κυκλάδων όπου τόνισαν ότι η κυβέρνηση προωθεί μια σειρά από μέτρα που αποδομούν τη δημόσια εκπαίδευση ως δημόσιο κοινωνικό αγαθό κι επειδή δεν έχει πια καμία νομιμοποίηση, προσπαθεί να την περάσει με παράνομες πράξεις, ολοκληρωτισμό και καταστολή του απεργιακού δικαιώματος. Στην Ελλάδα οι εκπαιδευτικοί διώκονται γιατί απεργούν. Περιέγραψαν τις δύσκολες συνθήκες λόγω της υποχρηματοδότησης της εκπαίδευσης και των πολιτικών που οδηγούν σε ανισότητες, την έλλειψη εκπαιδευτικών, τις χαμηλές αμοιβές, το υψηλό κόστος διαβίωσης και τις επιπτώσεις των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων στην εκπαίδευση όπως τα IB και τα «Ωνάσεια σχολεία», τα οποία εντείνουν τις κοινωνικές διακρίσεις.
Στην τοποθέτησή τους οι εκπρόσωποι των Συλλόγων ΠΕ και ΕΛΜΕ, η Άννα Καρλαύτη, πρόεδρος του ΣΕΠΕ Αθηνά, η Κωνσταντίνα Κακούρου, πρόεδρος της Ε΄ ΕΛΜΕ Αθήνας, η Σπυριδούλα Δαλάινα από τον ΣΕΠΕ «Κ. Σωτηρίου», η Έφη Λάζου, πρόεδρος του ΣΕΠΕ «Δ. Σολωμός» Ζακύνθου, η Αΐντα Γκικουρία, πρόεδρος του ΣΕΠΕ «Ο Περικλής», η Πολίνα Τόλη, πρόεδρος του ΣΕΠΕ «Ηρώ Κωνσταντοπούλου», ο Μάνθος Κυριακόπουλος, νεοδιόριστος, μέλος της ΕΕ της ΑΔΕΔΥ, τόνισαν ότι οδηγούμαστε σε «ένα ημι-δημόσιο σχολείο των χορηγών. Αυτό που πρόκειται να μείνει, αν νικήσει αυτή η πολιτική, είναι μια καθημαγμένη παιδεία, μια αβίωτη κοινωνία. Ο φόβος είναι στάχτη στα μάτια των εκπαιδευτικών, την ώρα που οι οδοστρωτήρες των ιδιωτικοποιήσεων θα ισοπεδώνουν ότι θα έχει απομείνει από την πάλαι ποτέ δημόσια και δωρεάν εκπαίδευση στην Ελλάδα. Με τα πειθαρχικά αμφισβητείται η επαγγελματική τους υπόσταση.
Οι εκπαιδευτικοί δεν υποχωρούν από τις μεθόδους τρομοκράτησης και απειλών και με αλληλέγγυους μόνιμους εκπαιδευτικούς και αναπληρωτές/τριες συνεχίζουν αταλάντευτοι/ες τον αγώνα. Αυτή η γενιά σηκώνει το βάρος με κάλεσμα σε γενίκευση, απεργιακή πρόταση, με συνολικό πολιτικό εκβιασμό της πολιτικής τους. Με τη δικτύωση με όλα τα πρωτοβάθμια σωματεία αναδεικνύοντας το ζήτημα στους γονείς και σε όλη την κοινωνία. Με το βλέμμα στραμμένο στον ορίζοντα μιας απελευθερωτικής και απελευθερωμένης παιδείας στο ύψος των κοινωνικών και μορφωτικών αναγκών, έδωσαν υπόσχεση αγώνα ότι τα δημόσια σχολεία ήταν και θα παραμείνουν «η καρδιά των κοινοτήτων μας».
Μάχη με το βλέμμα στραμμένο στον ορίζοντα μιας απελευθερωτικής και απελευθερωμένης παιδείας
Τη στήριξή τους στον αγώνα των εκπαιδευτικών εξέφρασαν ο πρόεδρος του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής εκπαίδευσης του ΑΠΘ, Περικλής Παυλίδης, η Μυρτώ Μπέρνχαρτ, από τον σύλλογο γονέων του 26ου ΔΣ και ο Παλαιολόγος Παλαιολόγος που συμμετέχει στην ομάδα νομικής υποστήριξης που έχουν δημιουργήσει τα σωματεία, τονίζοντας ότι στέκονται στο πλευρό των αγωνιζόμενων εκπαιδευτικών που διώκονται πειθαρχικά για τη συμμετοχή τους στην απεργία – αποχή από την αξιολόγηση, ότι η αυταρχική αντιμετώπιση των εκπαιδευτικών από την κυβέρνηση, η καθολική και γενικευμένη χρήση του πειθαρχικού δικαίου είναι ομολογία αποτυχίας, αποκαλύπτει την αδυναμία της να κερδίσει τη συναίνεση στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές αναδιάρθρωσης της εκπαίδευσης αλλά και σε όλα τα κοινωνικά αγαθά.
Πολύ σημαντική ήταν η παρουσία της Χρύσας Χοτζόγλου, που βγήκε σε δυνητική αργία, του Δημήτρη Χαρτζουλάκη που απειλείται με απόλυση, όλοι διωκόμενοι για τη συνδικαλιστική τους δράση. Τόνισαν ότι οι υποταγμένες συνδικαλιστικές ηγεσίες ούτε θέλουν ούτε μπορούν και κάλεσαν η αντίσταση να εκφραστεί μέσα στην οργανωμένη πάλη, με συνελεύσεις, επιτροπές αγώνα, διαδηλώσεις, κάλεσαν στην ανοικτή συνέλευση αγώνα, Σάββατο 15 Μαρτίου στις 12 στο Πάντειο Πανεπιστήμιο. Ο Δημήτρης Αντωνίου, απολυμένος από το ΕΚΠΑ για τη συνδικαλιστική του δράση τόνισε ότι εξελίσσεται μια βιομηχανία διώξεων και τρομοκράτησης η οποία έχει στηθεί από το κράτος και την κυβέρνηση με σκοπό την πειθάρχηση όλων. Δε θέλουν σε καμία περίπτωση τη κοινή συνάντηση και τους κοινούς αγώνες εκπαιδευτικών με φοιτητές, γονείς και μαθητές. Όλες και όλοι δήλωσαν ότι συνεχίζουν μέχρι τη νίκη!
Οι ηγεσίες των ΔΟΕ – ΟΛΜΕ τα έχουν δώσει όλα στην κυβέρνηση
Την ώρα που στην εκπαίδευση η κυβέρνηση εκβιάζει χιλιάδες νεοδιόριστες/στους αρνούμενη τη μονιμοποίησή τους, ο Κ. Μητσοτάκης, από το βήμα της Βουλής, ανακοίνωσε την πρόθεση της κυβέρνησης να νομοθετηθεί η άρση της μονιμότητας στο δημόσιο με βασικό εργαλείο την αξιολόγηση.
«Σήμερα θα ήθελα να ανακοινώσω μία μόνο από τις πολλές πρωτοβουλίες που αφορούν την επερχόμενη Συνταγματική Αναθεώρηση. Η Ν.Δ. θα εισηγηθεί να κατοχυρωθεί θεσμικά και συνταγματικά η αξιολόγηση στο Δημόσιο» ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρωθυπουργός στις αρχές Μαρτίου από τη βουλή. Ταυτόχρονα προανήγγειλε ότι μέσω της Συνταγματικής Αναθεώρησης θα υπάρξει «αξιολόγηση των δημοσίων υπαλλήλων και από τους πολίτες που θα κάνουν χρήση των υπηρεσιών»!
Δε χρειάζεται κάτι άλλο για να γίνει κατανοητό ποιες είναι οι πραγματικές επιδιώξεις της κυβέρνησης. Η αξιολόγηση είναι εργαλείο πειθάρχησης, τρομοκράτησης και απολύσεων. Απέναντι σε αυτή την καθαρή ομολογία της κυβέρνησης για τις πραγματικές προθέσεις και τις απώτερες στοχεύσεις της, τα συνδικάτα του Δημοσίου και πρώτα και κύρια οι εκπαιδευτικές ομοσπονδίες, ΔΟΕ και ΟΛΜΕ, έπρεπε να σηκώσουν πανιά αγώνα. Μάλιστα, η συγκυρία είναι ευνοϊκή, μιας και οι συγκλονιστικές κινητοποιήσεις για το έγκλημα των Τεμπών αποτελούν τομή για το εργατικό κίνημα. Το κύμα οργής, η μαζικότητα, η αποφασιστικότητα των διαδηλωτών δείχνει ότι η κοινωνία είναι καζάνι που βράζει. Το ίδιο και οι εκπαίδευση. Τα χιλιάδες κλειστά σχολεία σε όλη την Ελλάδα, τα πολύ μαζικά μπλοκ των εκπαιδευτικών στις διαδηλώσεις το αποδεικνύουν.
Κι όμως, τίποτα από αυτά δε στάθηκε ικανό να μετατοπίσει ούτε ένα βήμα τον αστικοποιημένο συνδικαλισμό. Στο τελευταίο Διοικητικό Συμβούλιο της ΔΟΕ, οι παρατάξεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού ΔΑΚΕ/ΔΗΣΥ/ΔΙΚΤΥΟ που εκφράζουν τις πολιτικές των ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΣΥΡΙΖΑ, αρνήθηκαν κάθε συζήτηση για κλαδική πανεκπαιδευτική απεργία, τονίζοντας ότι δε βρίσκουν κανένα λόγο να γίνει. Δεν υπάρχει πιο κυνική ομολογία ότι τα έχουν «δώσει» όλα στην κυβέρνηση.
Εν μέσω πειθαρχικών, διώξεων, απειλών για τη μόνιμη εργασία στην εκπαίδευση και γενικότερα στο Δημόσιο, αλλά και μεγάλης αντίστασης του εκπαιδευτικού κινήματος, τη σκυτάλη οφείλουν να πάρουν τα πρωτοβάθμια σωματεία με πρωτοβουλίες συντονισμού κι αγώνα. Οι Γενικές Συνελεύσεις και οι αποφάσεις για απεργιακή κλιμάκωση με 48ωρη απεργία τώρα, με πανελλαδικό συλλαλητήριο, συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις αποτελεί απάντηση αντεπίθεσης και νίκης!
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν στο φύλλο 14-15 Μαρτίου