Ολύβια Τζιουβάρα*
Έκθεση – καταπέλτης από FES και ΓΣΕΕ, το 77,1% των περιστατικών στον ιδιωτικό τομέα, μόλις το 1,6% των θυμάτων προχωρά σε καταγγελία
Η Εθνική Έκθεση του Ιδρύματος Friedrich-Ebert-Stiftung (FES) και της Γενικής Συνομοσπονδίας Εργατών Ελλάδας (ΓΣΕΕ) ξεσκεπάζει τη βαρβαρότητα που επιβάλλεται στους/στις εργαζόμενους/ες, ιδίως στις γυναίκες, μέσα από στατιστικά στοιχεία που σκιαγραφούν τον καθημερινό ζόφο της προσβολής της προσωπικότητας.
Η Έκθεση αποκαλύπτει ότι το 31,4% των εργαζομένων στην Ελλάδα έχει υποστεί σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας. Οι γυναίκες, αποτελώντας το 75,3% των θυμάτων, πλήττονται δυσανάλογα από αυτήν την εκμετάλλευση, ενώ οι άνδρες αγγίζουν το 21,1%. Ο ιδιωτικός τομέας, με το 77,1% των περιστατικών, αποδεικνύεται χώρος ανεξέλεγκτης ασυδοσίας της εργοδοσίας και των υψηλά ιστάμενων μελών της διοίκησης, οι οποίοι στατιστικά είναι περισσότεροι άντρες. Στην έκθεση διαφαίνεται μια κουλτούρα συγκάλυψης και στις περιπτώσεις που ο θύτης είναι εργοδότης, προϊστάμενος ή διοικητικό στέλεχος (40,4% των περιστατικών) αλλά και συνάδελφος ή συνεργάτης του θύματος (49,4%).
Τα περιστατικά που καταγράφηκαν περιλαμβάνουν ανάρμοστα βλέμματα (65,5%), άσεμνα σχόλια (46,2%) και ανεπιθύμητη σωματική επαφή (32,4%). Το 20,7% των θυμάτων αντιμετώπισε συμπεριφορές που προκάλεσαν αισθήματα ταπείνωσης ή φόβου, ενώ το 12% δέχτηκε ανάρμοστες προτάσεις για σεξουαλική δραστηριότητα. Οι συνέπειες είναι εξίσου σοβαρές, με το 67,3% των θυμάτων να δηλώνει ότι ένιωσε άβολα στον χώρο εργασίας, ενώ το 29,5% ανέφερε δυσκολία συγκέντρωσης ή εκτέλεσης καθηκόντων. Επιπλέον, το 24,7% εξέφρασε σκέψεις παραίτησης, ενώ το 21,9% ανέπτυξε ψυχολογικά προβλήματα, όπως κατάθλιψη ή αγχώδεις διαταραχές. Σε ορισμένες περιπτώσεις, οι εργαζόμενοι που τόλμησαν να καταγγείλουν την παρενόχληση, βρέθηκαν αντιμέτωποι με αντίποινα, όπως υποβάθμιση θέσης, άδικη απόλυση ή ακόμα και διαπόμπευση στον εργασιακό χώρο.
Η Έκθεση φανερώνει ότι μόλις το 1,6% των θυμάτων προχωρά σε καταγγελίες. Αυτή η σιωπή δεν είναι τυχαία. Είναι προϊόν ενός συστήματος που εκφοβίζει και τιμωρεί όσους αντιδρούν. Οι εργαζόμενοι δεν εμπιστεύονται τις αρχές (27,2%) και φοβούνται για την επαγγελματική τους επιβίωση (37%).
Παρά την κύρωση της Σύμβασης 190 της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, το θεσμικό πλαίσιο παραμένει κατακερματισμένο, με πολλαπλές αρχές, όπως η Επιθεώρηση Εργασίας, ο Συνήγορος του Πολίτη και η Εθνική Αρχή Διαφάνειας, να εμπλέκονται χωρίς σαφή οριοθέτηση αρμοδιοτήτων. Αυτό οδηγεί σε καθυστερήσεις και δυσλειτουργίες, όπως αποκαλύπτει το χαμηλό ποσοστό επίσημων καταγγελιών.
Η Έκθεση εντοπίζει ότι οι εργαζόμενοι απαιτούν επίσης βελτιώσεις στις δομές υποστήριξης. Περίπου το 43,8% των θυμάτων θα ήθελε πρόσβαση σε επαγγελματική και νομική βοήθεια, ενώ το 48,1% ζητά ενημέρωση από αρμόδιες αρχές σχετικά με τα επόμενα βήματα μετά από μια καταγγελία. Αυτά τα στοιχεία υπογραμμίζουν την ανάγκη για πιο ενισχυμένες και προσβάσιμες υποδομές προστασίας και ενημέρωσης.
Η σεξουαλική παρενόχληση συνδέεται στενά με την ευρύτερη έλλειψη προστασίας στους χώρους εργασίας. Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις μπορούν να παίξουν σημαντικό ρόλο, προσφέροντας εκπαίδευση και ενημέρωση, όπως ζητά το 79,3% των εργαζομένων. Επιπλέον, απαιτείται ενίσχυση των διαδικασιών για την παρακολούθηση της εφαρμογής κανονισμών και την προστασία των θυμάτων από αντίποινα.
Η σεξουαλική παρενόχληση δεν αποτελεί απλώς ζήτημα συμπεριφοράς, ούτε πρόκειται για μεμονωμένες πράξεις μεμονωμένων «κακών φρούτων», αλλά είναι σύμπτωμα ενός ευρύτερου συστήματος καταπίεσης. Η λύση δεν βρίσκεται στις ημίμετρες μεταρρυθμίσεις, αλλά στην ενίσχυση της ταξικής πάλης για την δημιουργία ασφαλών και αξιοπρεπών χώρων εργασίας, μια αναγκαία προϋπόθεση και βασική προτεραιότητα, ώστε να διασφαλιστεί η προστασία και η δικαιοσύνη για όλους τους εργαζόμενους. Είναι σαφές πως στις περιπτώσεις που οι εργαζόμενες/οι κινούνται με τη βοήθεια των σωματείων, οικονομική, νομική αλλά και ψυχολογική-ηθική, καταφέρνουν να ξεπεράσουν τα δομικά εμπόδια στην καταγγελία και την αποζημίωση/αποκατάστασή τους.
*εργαζόμενη στην έρευνα, μέλος ΔΣ του Πανελλαδικού Σωματείου Εργαζομένων στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (ΣΕΡΕΤΕ)
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν στο φύλλο 28-29 Δεκεμβρίου