Μπάμπης Συριόπουλος
▸ Αντιαποικιοκρατική ευαισθησία, αλλά παραμονή σε ΕΕ και ΝΑΤΟ, που σπέρνουν πολέμους, προσφυγιά και ρατσισμό
Ο Γιάνης Βαρουφάκης, στην πρόσφατη συνέντευξή του στον Real FM, τοποθετήθηκε πάνω στη σημερινή συγκυρία, παρουσιάζοντας την πρόταση του ΜεΡΑ25. Για τα ελληνοτουρκικά και τον γερουσιαστή Ρ. Μενέντεζ είπε «καλό είναι ότι ο άνθρωπος προσπάθησε να βάλει φρένο στην πώληση των F-16 στην Τουρκία, αλλά δεν υπήρχε ποτέ πιθανότητα να πετύχει», καθώς η Τουρκία είναι μια περιφερειακή δύναμη, «παραμένει κεντρικός παίκτης για τις Ηνωμένες Πολιτείες και εμείς πρέπει να σκεφτούμε πάρα πολύ σοβαρά πώς θα δημιουργήσουμε ερείσματα στον υπόλοιπο κόσμο».
Δήλωσε επίσης: «Εγώ φοβάμαι τον επόμενο, μετά τον Ερντογάν, που μπορεί να είναι πολύ χειρότερος». Έλειψε οποιαδήποτε τοποθέτηση για την ουσία του ελληνοτουρκικού ανταγωνισμού και τις επιδιώξεις και των δύο αστικών τάξεων, οποιαδήποτε αντίθεση στο εθνικιστικό κλίμα πολεμικής προετοιμασίας των δύο λαών. Αντίθετα, ο πρόεδρος του ΜεΡΑ25 πήρε θέση μαζί με τον υπόλοιπο εθνικό κορμό ενάντια στον τωρινό ή στον «πολύ χειρότερο» επόμενο τούρκο πρόεδρο.
Ο επικεφαλής του ΜεΡΑ25 κατήγγειλε την «αισχροκέρδεια» και την «ολιγοπωλιακή κατάσταση στην αγορά που επιτρέπει στον πωλητή να εκμεταλλευτεί την αύξηση του κόστους 10% για να αυξήσει την τιμή 30%». Σύμφωνα με τον Γ. Βαρουφάκη, «η κυβέρνηση αυτό που θα έπρεπε να κάνει είναι να βάλει τα δυο πόδια σε ένα παπούτσι σε αυτούς οι οποίοι κερδοσκοπούν εκμεταλλευόμενοι τον εισαγόμενο πληθωρισμό». Πώς μπορούν όμως να μπουν «τα δύο πόδια σε ένα παπούτσι» στα «ολιγοπώλια» που κερδοσκοπούν, τη στιγμή που η καπιταλιστική «ελεύθερη» αγορά δημιουργεί τα μονοπώλια που κυριαρχούν και την «αισχροκέρδεια»; Μήπως με κάποια υγιή επιχειρηματικότητα χωρίς αισχροκέρδεια και μονοπώλια με την άνοδο μια «προοδευτικής κυβέρνησης» που ονειρεύεται το ΜεΡΑ25 ή με αντικαπιταλιστικά μέτρα που μόνο ο λαός μπορεί να επιβάλει στον δρόμο της επαναστατικής ανατροπής του καπιταλισμού;
Φτάνοντας στο ψητό, στο τι θα κάνει ο «προοδευτικός χώρος» απέναντι στη σημερινή κυβέρνηση δήλωσε: «Γι’ αυτό εμείς λέμε κάτι πολύ απλό, το λέμε από τον Μάιο από το Συνέδριο του ΜεΡΑ25: ανοιχτό κάλεσμα. […] Καταθέσαμε τις δικές μας προτάσεις, τις λέμε 7+1 τομές και λέμε στα υπόλοιπα κόμματα και στο ΣΥΡΙΖΑ και στο ΚΚΕ και στο ΠΑΣΟΚ, σε όποιον ενδιαφέρεται: καθόμαστε να συζητήσουμε, να δούμε τα πέντε πράγματα που πρέπει να γίνουν αυτήν τη στιγμή και τα οποία δεν γίνονται ποια είναι; Δεν θα συμφωνήσουμε βέβαια σε όλα, αλλά αυτή η κουβέντα πρέπει να γίνει πριν, πολύ πριν τις εκλογές και σίγουρα πριν την Κυριακή των εκλογών». Συνέχισε λέγοντας «ότι οποιαδήποτε πρόταση κατατεθεί στην ηγεσία του ΜεΡΑ25» θα κατατεθεί σε «εσωτερικό δημοψήφισμα» στα μέλη του κόμματος. Το ΜεΡΑ25 κάνει μια κυβερνητική πρόταση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ και συμμετοχή του ΠΑΣΟΚ (η αναφορά στο ΚΚΕ είναι εντελώς προσχηματική όπως όλοι καταλαβαίνουν), ακολουθώντας τον χιλιοδοκιμασμένο δρόμο του αριστερού κυβερνητισμού, που μετασχηματίζεται πια –όχι μόνο εδώ αλλά και στη Λατινική Αμερική— σε προοδευτικό κυβερνητισμό. Ο δρόμος αυτός δοκιμάστηκε με τον ΣΥΡΙΖΑ, το ΜεΡΑ25 τον ξαναπροτείνει, επιδιώκοντας να τραβήξει σε αυτόν και δυνάμεις του χώρου της «ριζοσπαστικής αριστεράς», θεωρώντας πως θα «τσιμπήσουν» σε κοινοβουλευτικά ανταλλάγματα.
Το ΜεΡΑ25 απαιτεί την παραίτηση του Ζοζέπ Μπορέλ, Ύπατου Εκπρόσωπου της ΕΕ για Εξωτερικές Υποθέσεις και Πολιτικές Ασφάλειας, που δήλωσε: «Η Ευρώπη είναι ένας κήπος. Έχουμε φτιάξει έναν κήπο. Όλα λειτουργούν. […] Το μεγαλύτερο μέρος του υπόλοιπου κόσμου είναι ζούγκλα και η ζούγκλα θα μπορούσε να εισβάλει στον κήπο». Η αντιρατσιστική και αντιαποικιοκρατική ψυχή του ΜεΡΑ25 εξεγείρεται ενάντια στον Ζ. Μπορέλ που «προσβάλει δισεκατομμύρια ανθρώπους σε μέρη του κόσμου που είναι υπανάπτυκτα ως άμεσο αποτέλεσμα της αποικιακής κληρονομιάς της Ευρώπης». Είναι, βέβαια, εύκολο να καταγγέλλει κανείς την «αποικιοκρατική κληρονομιά της Ευρώπης», ωστόσο στις «7+1 τομές» ούτε λέξη δεν λέγεται για αποδέσμευση από την ΕΕ, ενώ η αποχώρηση από το ΝΑΤΟ παραπέμπεται στο μέλλον μετά τη δημιουργία ενός «Νέου Κινήματος Αδεσμεύτων». Η αντιαποικιοκρατική ευαισθησία δεν εμποδίζει καθόλου τη συμμετοχή στους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς που προκαλούν πολέμους, προσφυγιά και ρατσισμό σήμερα.