Ειρήνη Προμπονά, δημοσιογράφος
Το 2018 ο ραδιοφωνικός σταθμός 105,5 στο Κόκκινο μπήκε σε τροχιά απολύσεων φτάνοντας τον μαγικό αριθμό εφτά. Από τον Νοέμβριο του 2017 που η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ αποφάσισε μονομερώς μείωση μισθών 20% και παρακράτηση δεδουλευμένων 2 μηνών, η Left Media AE μοναδικός μέτοχος της οποίας είναι ο ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς να έχει πραγματοποιήσει την παραμικρή συζήτηση προηγουμένως με τους εργαζόμενους, προχώρησε στην εφαρμογή τους.
Η αντίδραση των εργαζομένων υπήρξε σφοδρή, με προσφυγή στον ΣΕΠΕ, πολυήμερες απεργιακές κινητοποιήσεις, απεργιακό πρόγραμμα στον σταθμό κλπ. Ενώ οι απολύσεις που ξεκίνησαν τον Γενάρη, συνεχίστηκαν στοχευμένα και τον Φεβρουάριο του 2018. Αφού εξαντλήθηκε κάθε θεσμικό μέσο, η συμφωνία που πραγματοποιήθηκε περιείχε, εκτός από τη μείωση μισθών και τη διευθέτηση των δεδουλευμένων, την επαναπρόσληψη των απολυμένων.
Τέσσερις εργαζόμενοι δεν επαναπροσλήφθηκαν, όχι γιατί δεν δέχτηκαν τη μείωση, αλλά γιατί έθεσαν μόνο μια επιφύλαξη στο ιδιωτικό συμφωνητικό που ήταν η διεκδίκηση με τα νόμιμα μέσα των εργασιακών δικαιωμάτων τους. Και οι τέσσερις δικαιώθηκαν στο δικαστήριο, που αναγνώρισε την ακυρότητα και καταχρηστικότητα της απόλυσής τους, που έγινε εκδικητικά και με εμπάθεια στο πρόσωπο των εργαζομένων λόγω της συνδικαλιστικής τους δράσης. Από τις τέσσερις αποφάσεις, μια μόνο –η δική μου– κρίθηκε οριστική και αμετάκλητη, αφού η διοίκηση του ρ/σ 105,5 στο Κόκκινο έχασε την προθεσμία να εφεσιβάλλει την απόφαση αλλά και την προθεσμία να προσφύγει στον Άρειο Πάγο, ωστόσο αρνείται να εκτελέσει τη δικαστική απόφαση, «ταράζοντάς με στη νομιμότητα» a la cart.
Η απόφαση αυτή είναι σημαντική, καθώς δημιουργεί ένα θετικό δεδικασμένο για κάθε εργαζόμενο που θέλει να προσφύγει στην δικαιοσύνη, καθώς το σκεπτικό της είναι μια όαση μέσα στην μνημονιακή έρημο των εργασιακών δικαιωμάτων. Κι όμως ο ΣΥΡΙΖΑ, μοναδικός μέτοχος της ΑΕ, αρνείται να εφαρμόσει τα νόμιμα, αρνείται ακόμα και να επικοινωνήσει με τη δικηγόρο που με εκπροσωπεί. Σιωπή.
Αλήθεια, αν η παραπάνω συμπεριφορά αφορούσε κάποιον άλλο εργοδότη, όχι και τόσο… φιλεργατικό όσο οι ίδιοι, τι θα έκαναν;