Ποιο θα είναι το επόμενο μεγάλο βήμα στον πόλεμο της Ουκρανίας, που συμπλήρωσε ήδη 10 μήνες; Ποιος θα το κάνει – η Ρωσία ή οι ΗΠΑ, μέσω των Ουκρανών; Θα πρόκειται για μια μεγάλη και αιφνιδιαστική επίθεση σε κάποιο μέτωπο ή για μια εφ’ όλης της ύλης διαπραγμάτευση; Για την ώρα και καθώς το αίμα συνεχίζει να ρέει άφθονο, ουδείς ανοίγει τα χαρτιά του – έστω κι αν ο Ουκρανός υπουργός Εξωτερικών έκανε λόγο για μια μεγάλη διάσκεψη ειρήνης τον Φεβρουάριο.
Ξορκίζουν μια τρίτη Ιντιφάντα
Η χρονιά που φεύγει υπήρξε πολύ κακή για τους Παλαιστίνιους, που είδαν την βία και την καταστολή των Ισραηλινών κατακτητών να κλιμακώνονται και τους πάλαι ποτέ συμμάχους τους να «το στρίβουν», προτάσσοντας τις μπίζνες και τα κέρδη έναντι του δίκιου τους. Όσο για το 2023, διαγράφεται ακόμη χειρότερο, καθώς ο Νετανιάχου, που επέστρεψε στη διακυβέρνηση ηγούμενος του πιο ακροδεξιού και επιθετικού συνασπισμού στην ιστορία, έθεσε και επισήμως ως κορυφαία προτεραιότητα την επέκταση των εβραϊκών οικισμών στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη και την Ανατολική Ιερουσαλήμ. Η πρόκληση για τις οργανώσεις ενός λαού ο οποίος έχει υποφέρει και καταπιεστεί όσο λίγοι είναι μεγάλη – όχι όμως και η διάθεσή τους για ολομέτωπη σύγκρουση, δηλαδή για μια τρίτη Ιντιφάντα. Ίσως όχι τυχαία, καθώς δεν αντλούν τη δύναμή τους κυρίως από τον λαό…
Το ορόσημο της Τουρκίας – και του Ερντογάν
Η χρονιά που ξεκινά αποτελεί αναμφίβολα ορόσημο για την Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν και του ισλαμοσυντηρητικού Κόμματος Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης, που την κυβερνούν εδώ και 21 χρόνια. Η συμπλήρωση 100 χρόνων από την ίδρυση της σύγχρονης Τουρκικής Δημοκρατίας από τον Κεμάλ Ατατούρκ συμπίπτει με τις κρίσιμες διπλές εκλογές (προεδρικές και βουλευτικές), καθώς και με μια οικονομική κρίση διαρκείας που έχει κυριολεκτικά τσακίσει εκατομμύρια λαϊκές οικογένειες. Όχι όμως και το τουρκικό κεφάλαιο, το οποίο ανοίγει διαρκώς τα φτερά της κερδοφορίας του, με τη στήριξη και της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των κυβερνώντων, οι οποίοι του δίνουν την αναγκαία ώθηση με τη βία των όπλων. Αν μη τι άλλο, ο Ερντογάν έχει αποδείξει πως γνωρίζει τους νόμους του καπιταλισμού – έστω κι αν στις ομιλίες του συχνά τον κατακεραυνώνει, υποσχόμενος τον δικό του «παράδεισο».
Η Κίνα στο σύμπαν του καπιταλισμού
Η νέα χρονιά είναι πιθανό να αποδειχθεί εξίσου καθοριστική για μια ακόμη χώρα: Την Κίνα του Σι Τζινπίνγκ και της ηγετικής ομάδας του (κατ’ όνομα) ΚΚ, που ακολουθούν τον δικό τους ιδιαίτερο δρόμο στο σύμπαν του καπιταλισμού, υπακούοντας ταυτόχρονα στους νόμους του. Από τη μία, η καθυστερημένη «έκρηξη» της Covid οδηγεί στα όριά του ολόκληρο το κινεζικό σύστημα και εντείνει την αμφισβήτησή του από σημαντικό τμήμα της κοινωνίας. Από την άλλη, το εξαιρετικά επικίνδυνο… τετακέ στην οικονομία από το απότομο τράβηγμα του χειρόφρενου από το καθεστώς του Πεκίνου. Μαζί έχουν δημιουργήσει μια πρωτόγνωρη κατάσταση. Πρακτικά, η Κίνα βρίσκεται σε ένα σημείο καμπής, καθώς τελειώνει μια ολόκληρη εποχή. Μπροστά της δε έχει πολλές απότομες στροφές και ανηφοριές, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ίδια, τους γείτονές της και όλο τον πλανήτη.
Δημοσιεύτηκε στις 31.12.22