▸Η Πρωτοβουλία για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα συνεχίζει τις δημόσιες παρεμβάσεις της για τη διαμόρφωση του αναγκαίου προγραμματικού περιεχομένου.
Η επόμενη Ημερίδα εργασίας και διαλόγου θα έχει εισηγήσεις από τη Θεματική Ενότητα «Η επανάσταση στην εποχή μας και το κοινωνικό και πολιτικό υποκείμενο της – Επαναστατική τακτική και στρατηγική».
Στο κέντρο των εισηγήσεων θα βρεθούν η αναγκαιότητα της επανάστασης σήμερα, τα όργανα εργατικής πολιτικής-εξουσίας και η δυαδική εξουσία, το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης και τα κριτήριά του γενικά και σήμερα.
Η ημερίδα θα πραγματοποιηθεί τη Δευτέρα 18 Ιουλίου στο Θεατράκι της Πλατείας Κουμουνδούρου (οδός Πειραιώς) και θα ξεκινήσει στις 7.30 μ.μ.
Εισηγήσεις:
– Τα κοινωνικά αδιέξοδα της ιδιωτικής ιδιοκτησίας και η εργατική απάντηση.
Είναι δυνατή η ανάδυση του κομμουνισμού στην παραγωγή χωρίς εργατική εξουσία;
Εισηγητής: Άλκης Σιούλας, άνεργος, νέος αρχιτέκτονας
– Το αστικό κράτος και τα όργανα εργατικής πολιτικής και εξουσίας.
Άλωση από μέσα ή πολιορκία απ’ έξω;
Εισηγητής: Μπάμπης Συριόπουλος, μέλος της ΣΕ των Τετραδίων Μαρξισμού
– Η σημασία και οι βασικές αρχές ενός αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης.
Ο επαναστατικός δρόμος για τις άμεσες εργατικές ανάγκες.
Εισηγητής: Κώστας Δικαίος, μηχανολόγος μηχανικός σε βιομηχανία
– Το αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα σήμερα.
Ο αντικαπιταλιστικός αγώνας απέναντι στη σημερινή επίθεση του κεφαλαίου και των κυβερνήσεων του.
Εισηγητής: Κώστας Τριχιάς, μέλος της Γραμματείας της Πρωτοβουλίας για σύγχρονο κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα
Μεταρρυθμιστικές ουτοπίες ή καθολική επαναστατική αλλαγή;
Το αστικό καθεστώς, το κεφάλαιο -σε εθνικό και διεθνικό επίπεδο- δεν θα εκχωρήσουν χωρίς σκληρή αντίδραση την εξουσία και τη δυνατότητα εκμετάλλευσης των εργαζόμενων. Σήμερα, δεν είναι διατεθειμένοι να ικανοποιήσουν ούτε καν στοιχειώδη αιτήματα και τις βασικές ανάγκες της λαϊκής πλειοψηφίας. Για να κατακτηθεί οτιδήποτε, από την πιο μικρή βελτίωση έως την πλέον ριζική αλλαγή, απαιτείται σκληρός συλλογικός αγώνας ενάντια στο αστικό καθεστώς, χρειάζεται μαζική επαναστατική δράση.
Γνωρίζουμε από την ιστορία και την εμπειρία μας, ότι μόνο αυτός ο δρόμος μπορεί να αλλάξει τα πράγματα, σε αντίθεση με τις προτάσεις οι οποίες μιλούν για βαθμιαία μετάβαση στον σοσιαλισμό μέσω μεταρρυθμίσεων, που αναζητούν «νέους», «τρίτους δρόμους» που τάχα μπορούν να χωριστούν σε στάδια αντιμετωπίζοντας πρώτα τα «άμεσα» και μετά τα «μεγάλα» και βασικά, είτε, ακόμη χειρότερα, περιγράφουν δρόμους που περνούν μέσα από επιμέρους αγώνες και αυτοδιαχειριστικά πειράματα εντός του σημερινού συστήματος ή από την αστική εκλογική διαδικασία και την κατάκτηση του κοινοβουλευτικού και κυβερνητικού κέντρου. Όλες αυτές οι προτάσεις δεν είναι μόνο ουτοπικές –και μάλιστα πολύ περισσότερο από την επαναστατική πάλη και την επανάσταση που την παρουσιάζουν ως… ουτοπία–, αλλά αποδεικνύονται καθημερινά καταστροφικές για τους εργαζόμενους, τους νέους, τους αγώνες και το μέλλον μας.
Ο δικός μας δρόμος είναι καθολικά ανατρεπτικός και επαναστατικός. Περιλαμβάνει σε διαλεκτική σύνδεση και την ανατρεπτική πάλη στο παρόν και το ποιοτικό άλμα της αντικαπιταλιστικής επανάστασης. Χωρίς τη ριζοσπαστική ανατρεπτική πάλη στο παρόν είναι αδύνατον οι κομμουνιστές να συνδεθούν με τις ανάγκες, τα συμφέροντα και τα δικαιώματα της κοινωνικής πλειοψηφίας, να συμβάλλουν στη βελτίωση της θέσης και της συνείδησής της, να γίνουν τα απαραίτητα βήματα για τη διαμόρφωση του μαζικού κοινωνικοπολιτικού κινήματος που θα κάνει πράξη την κομμουνιστική απελευθέρωση. Εμείς, θέλουμε να επιταχύνουμε –αντί να αναμένουνε παθητικά– τις στιγμές των αποφασιστικών μαχών που θα κρίνουν αν η κοινωνία θα εξακολουθήσει να βαδίζει στον καπιταλιστικό δρόμο ή θα πορευτεί στον δρόμο της χειραφέτησης. Και χωρίς το άλμα της αντικαπιταλιστικής επανάστασης, χωρίς την ποιοτική τομή που τσακίζει τα στηρίγματα της αστικής εξουσίας-κοινωνίας, οδηγεί στην εργατική εξουσία κι εγκαινιάζει τους μετασχηματισμούς που χαρακτηρίζουν την κομμουνιστική απελευθέρωση, επίσης είναι αδύνατον να οδηγηθούμε σε μια τέτοια κοινωνία.