Ο Χρίστος του χιούμορ, της σκέψης, της γνώσης…

Διονύσης Ελευθεράτος

Όταν ο ΠΑΟ πέτυχε γκολ, ισοφαρίζοντας το σκορ, οι «βάζελοι» της εφημερίδας άρχισαν να πειράζουν έναν συνάδελφο, γνωστό για την αδυναμία του στη Γιουνάιτεντ. Τον Χρίστο Χαραλαμπόπουλο. Εκείνος δέχθηκε την πρόκληση με χαμόγελο. Πήρε ένα χαρτί «Α4» και άρχισε να συντάσσει μια «δήλωση αποχώρησης από τα εγκόσμια», για την περίπτωση που η αγγλική ομάδα δεν νικούσε. Έγραφε και διάβαζε μεγαλόφωνα: «Εγώ, ως νέος καθηγητής Λιαντίνης-στυλοβάτης του Μάντσεστερ, θα εξαφανιστώ, εάν…». Τον άκουγε η ομήγυρη και γελούσε. Το ίδιο το ματς, στο συγκεκριμένο γραφείο τέθηκε σε δεύτερη μοίρα –ποιος θα το περίμενε; «Επέστρεψα στη ζωή» φώναξε ο Χρίστος, όταν ο αγώνας έληξε, με νίκη της Γιουνάιτεντ (3-1). Χάρη στις… εμπνεύσεις του, οι «πράσινοι» της εφημερίδας «υποδέχθηκαν» την ήττα γελώντας. Δεν το λες και λίγο…

Ο Χρίστος ήταν ο εκπληκτικά καλλιεργημένος άνθρωπος του αστείρευτου χιούμορ και της αστείρευτης φιλομάθειας. Η συναναστροφή μαζί του έκανε την καρδιά σου να ανοίγει, αλλά το ίδιο και τους ορίζοντές σου. Θα χρειαζόταν ένα μεγάλο κείμενο, μόνο για να απαριθμήσει κανείς θαυμάσιες μεταφράσεις, ξεχωριστά άρθρα, απίθανες εμπνεύσεις σε ραδιοφωνικές εκπομπές, αλλά και τα δυο βιβλία που έγραψε. Θαρρώ όμως πως τίποτα απ’ όλα αυτά δεν «αντιπροσωπεύει» τον Χρίστο τόσο καλά, όσο ο ενθουσιασμός του, όταν σού γνωστοποιούσε ότι τον γοήτευσε ένα βιβλίο που μόλις είχε μεταφράσει, αντίτυπο του οποίου –μάλιστα– σού δώριζε (πάγια συνήθεια του Χρίστου αυτή). Κι εκείνη η ζωγραφισμένη στα μάτια του χαρά, όταν μοιραζόταν με άλλους ιδέες, σκέψεις, συμπεράσματα. Για όλα. Την Αριστερά, το νεοφιλελευθερισμό, τη τζαζ, τον Βαν Μόρισον, το διεθνές ποδόσφαιρο.

Ο Χρίστος «έφυγε» στις 6 Σεπτεμβρίου. Έμειναν όμως εδώ αναρίθμητοι λόγοι, για τα οποίους δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ. Ιδίως όσοι είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε καλά.

Αντίο παλιόφιλε. Και να ξέρεις, τελικά δεν θα μας νικήσουν «τα καθάρματα»…