Γιάννης Ελαφρός
Η κυβέρνηση διαμορφώνει ένα τρομοκρατικό συνεχές για να κτυπήσει τους αγώνες
Παράσταση δικομματικής αντιπαράθεσης έστησαν οι δύο πλευρές του αστικού πολιτικού διπόλου, η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ, στο πεδίο της καταστολής και της αντίστασης, όπως αναδείχθηκε από την καταλυτική ενέργεια φοιτητών/τριών στην ΑΣΟΕΕ. Το πρώτο που θα μπορούσε να πει κανείς είναι πως «δύο γάιδαροι μαλώνουν σε ξένο αχυρώνα», καθώς το μαχόμενο φοιτητικό κίνημα βρίσκεται απέναντι και στην κυβέρνηση της ΝΔ και στην πρώην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό το άκουσε καλά και ο Ν. Φίλης όταν πήγε να κάνει δηλώσεις μπροστά στην ΑΣΟΕΕ, βάζοντας ως «φόντο» τους αγωνιζόμενους φοιτητές. Κανείς δεν μπορεί να κάνει φωτογραφικό κάδρο τη μαχόμενη νεολαία, πολύ περισσότερο όσοι εφάρμοσαν για 4,5 χρόνια αντιλαϊκή μνημονιακή πολιτική.
Παρόλα αυτά η θεαματική αντιπαράθεση για το δημοκρατικό αξιοποιείται, προς το παρόν τουλάχιστον, και από τη ΝΔ και από τον ΣΥΡΙΖΑ. Καταρχήν, είναι ένα από τα λίγα θέματα που μπορούν να εμφανίσουν διαφορετική πολιτική λογική, καθώς στα καθοριστικά οικονομικά ζητήματα και στην τήρηση της δημοσιονομικής μνημονιακής πειθαρχίας συναινούν. Μητσοτάκης και Τσίπρας ακολουθούν πιστά τις ντιρεκτίβες της ΕΕ και τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Η στάση απέναντι στο «νόμο και την τάξη» από την μια ή στις «ελευθερίες» από την άλλη αποτελούν σημαίες ταυτότητας για τα δύο κόμματα του αστικού διπόλου, που για να παίξουν αποτελεσματικά το ρόλο τους πρέπει να ακροβολίζονται.
Η κυβέρνηση της ΝΔ αφενός επιχειρεί να περιορίσει την πρόσβαση του ΣΥΡΙΖΑ στον «μεσαίο» μεταξύ τους χώρο. Κυρίως όμως προσπαθεί να στριμώξει και να πειθαρχήσει το κίνημα επιβάλλοντας ένα τρομοκρατικό συνεχές, όπως πήγε να εκφραστεί και με την επιχείρηση Σαββάτου-Κυριακής-Δευτέρας, άλλο που έκλεισε με φιάσκο.
Σύμφωνα με την λογική της υπάρχει ένα συνεχές «ανομίας», που ξεκινά από κατηγορούμενους για τρομοκρατία, καλάσνικοφ και ληστείες (Σάββατο), περνά από στέκια αναρχικών ομάδων με κράνη και άδεια μπουκάλια… βότκας (Κυριακή) και καταλήγει στους αγωνιζόμενους των φοιτητικών συλλόγων, που «παραβίασαν την απόφαση της Συγκλήτου» (Δευτέρα). Γίνονται όλα μια σούπα, που θέλει να επιβάλλει μια υποσυνείδητη εξίσωση, όλα είναι «ανομία» και γιατί όχι «τρομοκρατία». Κι αυτό, παρότι είναι φανερή η ποιοτική και απόλυτη διαφορά του μαζικού πολιτικού αγώνα που δίνει το φοιτητικό κίνημα και η αντικαπιταλιστική Αριστερά με λογικές ατομικής βίας. Στόχος είναι η άσκηση πολιτικής πίεσης στο κίνημα, ενώ δεν περνά απαρατήρητη η στοχοποίηση της επαναστατικής και κομμουνιστικής Αριστεράς, όπως φαίνεται και από τις δύο συλλήψεις μελών της νΚΑ, της ΕΑΑΚ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ (και ειδικά με την προκλητική αστυνομική πρακτική στη δεύτερη σύλληψη), που έρχεται να προστεθεί σε πλήθος άλλων περιπτώσεων.
Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να καπελώσει το κίνημα, όταν επί 4,5 χρόνια ασκούσε αντιλαϊκή πολιτική και σαν αντιπολίτευση κινείται εντός αστικού πλαισίου
Ο ΣΥΡΙΖΑ θεωρεί πως μπορεί με μερικές δημοκρατικές κορώνες να καπελώσει τα αγωνιζόμενα τμήματα λαού και νεολαίας. Του είναι πανεύκολο να διαφοροποιηθεί από την μπρουτάλ ακροδεξιά λογική της ΝΔ, χωρίς να πει και τίποτα ριζοσπαστικό. Το πραγματικό του πρόβλημα όμως είναι πως η «αξιωματική αντιπολίτευση» του 31% δεν έχει κάνει τίποτα (λόγω της πολιτικής του) για να υπερασπιστεί τα δικαιώματα νεολαίας και λαού κι έρχεται η μαχόμενη πρωτοπορία του φ.κ. και οι δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής Αριστεράς για να τσαλακώσουν για πρώτη φορά την αυτοπεποίθηση των βοναπαρτίσκων της ΝΔ. Όπως δεν έκανε και τίποτα όταν ήταν κυβέρνηση: ούτε τα ΜΑΤ διέλυσε (όπως υποσχόταν), ούτε τον αντιτρομοκρατικό κατήργησε, αντίθετα τον αναβάθμισε μέσω Ποινικού Κώδικα.