του Ζόρντι Ρόχας
Η «πυρκαγιά» στην Καταλονία ξαναφούντωσε. Την Παρασκευή 23 Μαρτίου, το ανώτατο δικαστήριο της Ισπανίας διέταξε τη φυλάκιση 5 ηγετών του ανεξαρτησιακού κινήματος, ανάμεσα στους οποίους ο υποψήφιος για την προεδρία της Τζενεραλιτάτ, Ζόρντι Τουρούλ και η πρώην πρόεδρος του καταλανικού κοινοβουλίου, Κάρμε Φορκαδέλ. Αμέσως, μεγάλες διαδηλώσεις ξέσπασαν σε όλη την περιφέρεια. Στην Βαρκελώνη, με πρωτοβουλία των CDR (Επιτροπές για την Υπεράσπιση της Δημοκρατίας), που στήθηκαν την περίοδο του δημοψηφίσματος, οργανώθηκε συγκέντρωση στην οποία συμμετείχαν πάνω από 10.000 άτομα. Οι διαδηλωτές, επιχειρώντας να περικυκλώσουν το κτίριο της αντιπροσωπείας της ισπανικής κυβέρνησης, απωθήθηκαν βίαια από τις δυνάμεις της καταλανικής αστυνομίας.
Δεν πέρασε ούτε μια μέρα και ήρθε η σύλληψη του πρώην προέδρου, Κάρλες Πουτζδεμόν, στη Γερμανία. Με ένα εκρηκτικό αυθορμητισμό, ο κόσμος πλημμύρισε τους δρόμους, για να ακολουθήσουν σκληρές συγκρούσεις με την αστυνομία, με πάνω από 100 τραυματίες. Τα CDR, από την επόμενη κιόλας μέρα, οργάνωσαν δράσεις για την απελευθέρωση των πολιτικών κρατουμένων, ενώ την ίδια στιγμή, το ισπανικό κράτος στοχοποιεί και διώκει αγωνιστές, με προκατασκευασμένα κατηγορητήρια και ποινές που αγγίζουν και τα 30 χρόνια φυλάκισης.
Η Μαδρίτη προσπαθεί ξεκάθαρα να πάρει μια σκληρή ρεβάνς απέναντι στο λαό. Σήμερα το κίνημα πρέπει να ξανασταθεί στα πόδια του, με προμετωπίδα τα συνθήματα για της απελευθέρωσης των πολιτικών κρατουμένων και την αυτοδιάθεση. Τα CDR αποτελούν μια σημαντική παρακαταθήκη λαϊκής αυτό-οργάνωσης. Για να κερδίσει απέναντι στο πανίσχυρο κράτος, το κίνημα πρέπει να κάνει ένα βήμα παραπάνω, να εκφράσει τις ευρύτερες κοινωνικές ανάγκες, ενώνοντας τους καταπιεσμένους στην Καταλονία και σε όλους τους λαούς της Ισπανίας.
