Κώστας Παπαγεωργίου
▸ ∆ιήμερο πολύμορφων δράσεων στις 5 και 6 Απριλίου
Οι γειτονιές της Αθήνας ξαναγεμίζουν για το έγκλημα στα Τέμπη. Πιάνουν το νήμα από τις μεγαλειώδεις απεργιακές συγκεντρώσεις της 28ης Φλεβάρη και στέλνουν μήνυμα συνέχειας και κλιμάκωσης του αγώνα απέναντι στη δολοφονική πολιτική.
Η λαϊκή οργή σε κάθε γωνιά της χώρας, απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ που δεν έχει πλέον καμία λαϊκή νομιμοποίηση αλλά και απέναντι στη συναινετική αντιπολίτευση του ακίνδυνου κοινοβουλευτικού παιχνιδιού εντυπώσεων, την Hellenic Train, τη διοίκηση του ΟΣΕ, τους «θεσμούς», την ΕΕ και την «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη πρέπει να ξαναγεμίσει όλα τα ρυάκια του αγώνα. Η νέα πανεργατική απεργία πρέπει να αποτελέσει βήμα ουσιαστικής κλιμάκωσης της αντιπαράθεσης με την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και της συγκάλυψης που δολοφονεί. Ο λαός πρέπει να ορθώσει εμπόδια και να δημιουργήσει ρήγματα στη σιδερόφραχτη πολιτική τους επιβάλλοντας κατακτήσεις σήμερα.
Συλλογικότητες από πολλές γειτονιές της Αθήνας (Κολωνός, Γκύζη, Πατήσια, Νέα Ιωνία, Νέα Σμύρνη, Καλλιθέα, Ζωγράφου, Περιστέρι, Ελληνικό, Γλυφάδα κα) συντονίζουν τη δράση τους και καλούν σε διήμερο κινητοποιήσεων στις 5 και 6 Απριλίου. Με κεντρικό σύνθημα «Για να αναπνεύσουμε, να τους ανατρέψουμε» καλούν σε συγκεντρώσεις, παρεμβάσεις, συναυλίες και πολύμορφες δράσεις στις γειτονιές της πόλης. Όπως μάλιστα τονίζουν στο σχετικό τους κάλεσμα, «η αγωνιστική κλιμάκωση είναι η καλύτερη απάντηση σε όσους πιστεύουν πως η οργή του λαού και της νεολαίας θα κατευνάσει με την πάροδο του χρόνου».
Αιχμές μιας τέτοιας παρέμβασης αποτελούν η εθνικοποίηση του σιδηρόδρομου με εργατικό έλεγχο χωρίς αποζημίωση, η ανατροπή της κυβέρνησης και η πάλη για την τιμωρία των ενόχων με την ταυτόχρονη πάλη για μέτρα ανακούφισης της λαϊκής πλειοψηφίας από τα αποτελέσματα της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων. Γι’ αυτό και οι συλλογικότητες απέναντι στη λογική που θέλει τα αγαθά να μετατρέπονται σε εμπορεύματα, προτάσσουν την ανάγκη για δημόσια αγαθά καθολικά προσβάσιμα, και για δημόσια παιδεία, υγεία, μεταφορές, ενέργεια, νερό. Τη στιγμή μάλιστα που η κοινωνία ασφυκτιά από τους χαμηλούς μισθούς, τα υψηλά ενοίκια, το αυξημένο ενεργειακό κόστος και την ακρίβεια στα βασικά είδη διαβίωσης, η πάλη σε μια τέτοια κατεύθυνση αποκτά ακόμα πιο σημαντικό χαρακτήρα.
Το διήμερο δράσεων στις γειτονιές στις αρχές του Απρίλη, από κοινού με τις κινητοποιήσεις για το ζήτημα της στέγασης μέσα στον ίδιο μήνα, αποτυπώνουν κάποιες πρώτες δυνατότητες συντονισμένης παρέμβασης σωματείων και συλλογικοτήτων γειτονιάς για τα βασικά λαϊκά προβλήματα, φέρνοντας το στίγμα της αντεπίθεσης και της αγωνιστικής συνέχειας. Ταυτόχρονα όμως θέτουν και το επόμενο στοίχημα στην προσπάθεια αυτή. Της συγκρότησης δηλαδή συλλογικοτήτων μάχης, οργάνων διεκδίκησης και κατακτήσεων για το λαό δηλαδή, σε κάθε δήμο και κάθε γειτονιά. Η εμπειρία από τις προηγούμενες καμπές του κινήματος που γέννησαν μια πανσπερμία συλλογικοτήτων στις γειτονιές, ενισχύοντας τη δράση και τους αγώνες του εργατικού κινήματος, μπορεί και πρέπει να αξιοποιηθεί σε αυτή την κατεύθυνση.
Ενώ, παράλληλα, τώρα πρέπει να γίνει πράξη και δύναμη του αγώνα σε κάθε γειτονιά, η προοπτική ενός ανοιχτού και δημοκρατικού συντονισμού των συλλογικοτήτων γειτονιάς σε μόνιμη βάση και σταθερή λειτουργία. Άλλωστε, όπως λέει και το γνωστό σύνθημα, «μόνο ο λαός σώζει τον λαό».
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν στο φύλλο 29-30 Μαρτίου