Κοινή δήλωση οργανώσεων: Ενάντια στη σιωνιστική εισβολή στη Γάζα και τον Λίβανο

Καθώς ο γενοκτονικος πόλεμος του Ισραήλ συνεχίζεται και κλιμακώνεται καθημερινα, στη Γάζα, τον Λίβανο, την Δυτική Όχθη, η διεθνιστική αλληλεγγύη και δράση είναι προϋπόθεση για να μπει φραγμός και να αποτραπούν οι σχεδιασμοί γενικευμένου πολέμου. Το ΝΑΡ έχει πάρει ή συμμετέχει τα τελευταία χρόνια σε πρωτοβουλίες μαζί με οργανώσεις της επαναστατικής, αντικαπιταλιστικής αριστεράς με διεθνείς συναντήσεις, κοινές δηλώσεις, διαδηλώσεις, συντονισμένες δράσεις. Η συνέχεια αυτών των δράσεων είναι αναγκαία, ακόμα κι αν μερικες φορές δεν υπάρχει απόλυτη πολιτική συμφωνία με οργανώσεις που προέρχονται από διάφορα ιδεολογικά ρεύματα, διαφορετικές ιστορικές εμπειρίες. Η πρωτοβουλία συντονισμού με τις οργανώσεις Partido Obrero απο την Αργεντινή, Tendenza Internazionalista Rivoluzionaria από την Ιταλία, SEP από την Τουρκία έχει ήδη «μεταφραστεί» σε κοινή δράση στο αντιπολεμικό κίνημα διεθνώς με ταξική, εργατική αναφορά. Παρά τις διαφορετικές εκτιμήσεις σε επιμέρους ζητήματα, η βάση της πολιτικής συμφωνίας είναι σημαντική. Ως ΝΑΡ υπογράφουμε το παρακάτω κείμενο που αφορά την σφαγή του παλαιστινιακού και λιβανέζικου λαού. Κάποιες διαφορετικές εκτιμήσεις σε σημεία του κειμένου δεν αποτελούν εμπόδιο στην απαραίτητη συνέχεια της διεθνιστικής δράσης της επαναστατικής, αντικαπιταλιστικής αριστεράς που δίνει διεθνώς μια δύσκολη μάχη απέναντι σε λογικές που σηκώνουν “ξενες σημαίες” ακόμα κι εντός της αριστεράς και του αντιπολεμικού κινήματος”

 Πρώτες υπογραφές: ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση (Ελλάδα), Partido Obrero (Αργεντινή), SEP (Τουρκία), TIR (Ιταλία) και Κόκκινη Δράση/Κόκκινη Πρωτοβουλία Crvena Akcija/Crvena Inicijativa (Κροατία/Σερβία)

Call for the broadest united front against the Zionist-imperialist genocide against the Palestinian people. To redouble the mobilizations. To block the shipment of arms and munitions to the Zionist State (as sectors of workers in Italy, Greece, the United States, etc. are doing). To boycott everywhere the Zionist presence (festivals, sporting events, etc.) and to show support for the Palestinian people. Break commercial and diplomatic relations with Israel. First signatures: NAR (Greece), PO (Argentina), SEP(Turkey), TIR (Italy), Crvena Akcija/Crvena Inicijativa (Croatia-Serbia).. English, Italian, Turkish, Spanish and Serbo-Croatian versions of the text provided after the Greek version.

Ακολουθεί το κείμενο στα Αγγλικά, Ισπανικά, Ιταλικά, Σερβοκροατικά και Τουρκικά. 

 

Ζήτω η αντίσταση του παλαιστινιακού και του λιβανικού λαού

Κάτω  ο ιμπεριαλισμός των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ

Για μια σοσιαλιστική ομοσπονδία των λαών της Μέσης Ανατολής

1. 1. Ο βομβαρδισμός και η εισβολή του Ισραήλ στον Λίβανο, που σε λίγες εβδομάδες άφησε πάνω από χίλιους νεκρούς και ένα εκατομμύριο εκτοπισμένους, σηματοδοτεί ένα νέο άλμα στην εγκληματική εκστρατεία του Σιωνισμού στη Μέση Ανατολή. Ο Ισραηλινός πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου απείλησε «έναν μακρύ πόλεμο που θα φέρει καταστροφές και δεινά παρόμοια με αυτά που βλέπουμε στη Γάζα». Λίγους μήνες νωρίτερα, ο υπουργός Οικονομικών του, Μπεζαλέλ Σμότριχ, είχε ζητήσει ευθέως «να επιστρέψει ο Λίβανος στην Εποχή του Λίθου».

Στη Λωρίδα της Γάζας, την οποία ο Νετανιάχου παρουσιάζει ως πιθανό μοντέλο για το μέλλον του Λιβάνου, υπάρχουν ήδη περισσότεροι από 42 χιλιάδες νεκροί και δύο εκατομμύρια εκτοπισμένοι. Οι σιωνιστικές δυνάμεις επιτίθενται συστηματικά σε σχολεία, νοσοκομεία και προσφυγικούς καταυλισμούς και έχουν επιβάλει σιδερένιο αποκλεισμό που εμποδίζει την είσοδο φαρμάκων, καυσίμων, νερού και τροφίμων. Υπάρχουν μέρες που ούτε ένα φορτηγό ανθρωπιστικής βοήθειας δεν μπαίνει στον παράκτιο θύλακα. Πρόκειται αναμφίβολα για μια γενοκτονική επιχείρηση.

Στη Δυτική Όχθη, από τον Οκτώβριο του 2023, περισσότεροι από 700 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στις εγκληματικές επιδρομές του ισραηλινού στρατού και στις επιθέσεις των συμμοριών εποίκων, που οπλίζονται από την ίδια την κυβέρνηση. Ο εποικισμός των εδαφών στα οποία ζουν οι Παλαιστίνιοι, εν τω μεταξύ, επιταχύνεται. Σε αυτό πρέπει να προστεθούν οι βομβαρδισμοί στη Συρία και την Υεμένη και η νέα επίθεση κατά του Ιράν. Εν ολίγοις, ο Σιωνισμός οδηγεί την περιοχή στην καταστροφή και στην «πολιτισμένη» βαρβαρότητα.

2. Το Κράτος του Ισραήλ στηρίζεται, στην εγκληματική του σταυροφορία, από την έγκριση του αμερικανικού και του ευρωπαϊκού ιμπεριαλισμού. Παρά την υποκριτική κριτική της για τις υποτιθέμενες «υπερβολές» των ισραηλινών δυνάμεων, η Ουάσιγκτον συνεχίζει να παρέχει τις βόμβες που πέφτουν στα κεφάλια των Παλαιστινίων. Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν είπε στις αρχές Οκτωβρίου, «μην κάνετε λάθος, οι Ηνωμένες Πολιτείες υποστηρίζουν πλήρως, πλήρως, πλήρως (sic) το Ισραήλ». Ο αντίπαλος υποψήφιος στην προεδρική κούρσα, ο Ντόναλντ Τραμπ, δεν είναι λιγότερο σαφής στην υποστήριξή του στον Σιωνισμό. Όσον αφορά τους ευρωπαϊκούς ιμπεριαλισμούς, που έχουν ταχθεί σταθερά στο πλευρό του Ισραήλ ενάντια στην παλαιστινιακή αντίσταση, ορισμένοι από αυτούς θέλουν τώρα να περιορίσουν την περαιτέρω επέκταση του Ισραήλ, η οποία φοβούνται ότι θα επηρεάσει την επιρροή τους στην περιοχή. Το Κράτος του Ισραήλ είναι ένα κράτος χωροφύλακας ιμπεριαλιστικών συμφερόντων στη Μέση Ανατολή.

Σε αυτή την κατάσταση, δεν υπάρχει χώρος για ουδετερότητα: καταγγέλλουμε τη γενοκτονία στη Γάζα και την εισβολή στον Λίβανο, απαιτούμε την απόσυρση των ισραηλινών στρατευμάτων, απορρίπτουμε τις απειλές κατά του Ιράν και υποστηρίζουμε την αντίσταση κατά της σιωνιστικής κατοχής. Καλούμε σε πολλαπλασιασμό της κινητοποίησης σε όλο τον κόσμο, ξεκινώντας από τις ίδιες τις ιμπεριαλιστικές χώρες, καταγγέλλοντας την πολεμική μηχανή που τροφοδοτεί το Ισραήλ.

3. Τα τελευταία χρόνια, οι αραβικές αστικές τάξεις έχουν επιταχύνει τη σχέση τους με τον Σιωνισμό. Μέσω των λεγόμενων «Συμφωνιών του Αβραάμ», το Μαρόκο, τα Αραβικά Εμιράτα και το Μπαχρέιν εξομαλύνουν τις σχέσεις με το κράτος του Ισραήλ, ακολουθώντας το δρόμο της Αιγύπτου και της Ιορδανίας. Την παραμονή της επιχείρησης της Παλαιστινιακής αντίστασης της 7ης Οκτωβρίου 2023, η Σαουδική Αραβία ετοιμαζόταν να κάνει το ίδιο. Πολλές από αυτές τις χώρες είναι οι ίδιες που φιλοξενούν τις αμερικανικές στρατιωτικές βάσεις στην περιοχή. Χέρι-χέρι με τις αραβικές αστικές τάξεις, μόνο οι εχθροί του παλαιστινιακού και του λιβανικού λαού θα προχωρήσουν. Προειδοποιούμε, επίσης, για τον αρνητικό ρόλο της Παλαιστινιακής Αρχής, η οποία έχει υπογράψει συμφωνίες ασφαλείας με το Ισραήλ και παίζει ρόλο συγκράτησης των μαζών και της αντίστασης στη Δυτική Όχθη.
4. Υπάρχει δημόσια συζήτηση για την επίθεση Ισραήλ και ΗΠΑ στο Ιράν. Οι επαναστάτες και όλοι όσοι πολεμούν τους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τις σφαγές έχουν την υποχρέωση να βγουν δυναμικά ενάντια σε αυτή την επίθεση. Μια τέτοια επίθεση θα έχει πολύ αιματηρές συνέπειες για τους κατοίκους της περιοχής. Αυτή η επίθεση είναι απαραίτητη για τα μακροπρόθεσμα σχέδια των ΗΠΑ και του Ισραήλ. Πέρα από τις εντάσεις και τις διαφορές μεταξύ του Ισραήλ, του Λευκού Οίκου και της Ευρωπαϊκής Ένωσης σχετικά με το μέλλον της Γάζας και την καταλληλότητα -ή όχι (στην πραγματικότητα)- να ανοίξει ένας πόλεμος εναντίον του Ιράν, με απρόβλεπτες συνέπειες, ο δυτικός ιμπεριαλισμός και ο σιωνισμός κλιμακώνουν εδώ και καιρό. τις ενέργειές τους κατά της Τεχεράνης (επίθεση στο ιρανικό προξενείο στη Συρία, δολοφονία του Κασέμ Σουλεϊμανί το 2020, επαναφορά των οικονομικών κυρώσεων κ.λπ.), η οποία αξίζει αμέριστη καταδίκη.

Απορρίπτουμε τις οικονομικές κυρώσεις και τις ιμπεριαλιστικές προκλήσεις κατά του ιρανικού λαού. Αυτό δεν ισοδυναμεί με καμία πολιτική υποστήριξη για το αντιδραστικό καθεστώς των αγιατολάχ, που είναι ο δήμιος της ίδιας του της εργατικής τάξης και των γυναικών, όπως φάνηκε με τον θάνατο της νεαρής Μάχσα Αμίνι στα χέρια της διαβόητης Αστυνομίας Ηθικής και με την σκληρή, και συχνά αιματηρή, καταστολή των λαϊκών διαδηλώσεων.

Η παρέμβαση του ιμπεριαλισμού δεν θα φέρει δημοκρατία ούτε δικαιώματα στους εργαζόμενους και τις γυναίκες, αλλά θα επεκτείνει την αιματοχυσία και την καταπίεση. Κάτω τα χέρια από την Παλαιστίνη, τον Λίβανο, τη Συρία, την Υεμένη και το Ιράν. Διώξτε τον ιμπεριαλισμό και τον σιωνισμό από όλη την περιοχή της Μέσης Ανατολής!

5. Στην πραγματικότητα, αυτές οι επιθέσεις αποτελούν μέρος της εμβάθυνσης των μιλιταριστικών τάσεων σε διεθνή κλίμακα, οι οποίες έχουν τη μεγαλύτερη έκφρασή τους στον ενδο-ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, αλλά που μπορούν επίσης να φανούν στις εντάσεις στον Ειρηνικό μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών και την Κίνα.

Το πλαίσιο αυτής της αυξανόμενης αντιπαράθεσης είναι η παγκόσμια καπιταλιστική κρίση. Οι δυτικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και η Ιαπωνία προσπαθούν να διατηρήσουν τις παραδοσιακές σφαίρες επιρροής τους, συμπεριλαμβανομένης της Μέσης Ανατολής (και να κατακτήσουν την περιφέρεια της πρώην ΕΣΣΔ) ενάντια στην διείσδυση της Κίνας, μέσω προστατευτισμού, τεχνολογικού αποκλεισμού και στρατιωτικής επιθετικότητας. Αντιμέτωπες με τις δυσκολίες διεκπεραίωσης των διαφορών με οικονομικούς και πολιτικούς όρους (χρεοκοπίες, εξαγορές, διπλωματία κλπ.), οι μεγάλες δυνάμεις αυξάνουν τους στρατιωτικούς τους προϋπολογισμούς και η προοπτική ενός τρίτου παγκόσμιου πολέμου εμφανίζεται στο προσκήνιο.

Όσο για τη Ρωσία και την Κίνα, η μονιμότητα των εμπορικών τους δεσμών με το Ισραήλ είναι απόδειξη της υποκρισίας τους, που εκδηλώνεται ακόμη και στο γεγονός ότι οι κυβερνήσεις τους απέφυγαν την καταδίκη της γενοκτονίας στη Γάζα και συνεχίζουν να πιέζουν τη Χαμάς και άλλες αντιστασιακές δυνάμεις για συμφωνίες συμφιλίωσης με την υποταγμένη Παλαιστινιακή Αρχή.

Αυτή η κατάσταση απαιτεί μια ανεξάρτητη πολιτική παρέμβαση της εργατικής τάξης, η οποία θεωρεί  ότι ο εχθρός των εργαζομένων που πρέπει να αντιμετωπίσουν είναι η αστική τάξη της χώρας τους και θέτει στην ημερήσια διάταξη τη συγκρότηση ενός ανεξάρτητου διεθνούς και διεθνιστικού προλεταριακού στρατοπέδου αντίθετου και στα δύο καπιταλιστικά στρατόπεδα. .

6. Τα πολιτικά όρια των εθνικιστικών και ισλαμιστικών ηγεσιών δεν μπορούν να αποτελέσουν δικαιολογία για να τοποθετηθούμε σε ένα πεδίο ουδετερότητας απέναντι στις επιθέσεις του ιμπεριαλισμού και του σιωνισμού. Υποστηρίζουμε τον αγώνα της Παλαιστινιακής και Λιβανέζικης αντίστασης και υπερασπιζόμαστε τους λαούς που δέχονται επίθεση από τον Σιωνισμό και τον ιμπεριαλισμό (Ιράν, Ιράκ, Συρία, Υεμένη). Ταυτόχρονα αρνούμαστε οποιαδήποτε υποστήριξη στις αστικές και αντιδραστικές κυβερνήσεις αυτών των χωρών. Αντίθετα, είναι απαραίτητο να προωθηθεί η ανεξάρτητη οργάνωση των εργατών και των εκμεταλλευόμενων μαζών της περιοχής καθώς και η επαναστατική πάλη τους, χωρίς διακρίσεις λατρείας ή εθνότητας, με διεθνιστικό και σοσιαλιστικό προσανατολισμό.
7. Ο συνεχής εδαφικός αποικισμός του Σιωνισμού απέδειξε επιτέλους το ανέφικτο της λεγόμενης «λύσης των δύο κρατών», που υποστηρίχθηκε από όλες τις μεγάλες δυνάμεις και την Παλαιστινιακή Αρχή, η οποία προσπάθησε να δημιουργήσει ένα παλαιστινιακό μικρο-κράτος, κατακερματισμένο σε χίλια κομμάτια. και περικυκλώθηκε πλήρως από το Ισραήλ. Η αποτυχία αυτής της προσπάθειας υπογραμμίζει τη σημασία μιας στρατηγικής που αντανακλά τις αληθινές ιστορικές φιλοδοξίες των παλαιστινιακών μαζών.

Υπερασπιζόμαστε το δικαίωμα της επιστροφής και μια ενιαία, ελεύθερη και κοσμική Παλαιστίνη (μια προοπτική ασύμβατη με το Σιωνιστικό Κράτος του Ισραήλ), ως μέρος μιας σοσιαλιστικής ομοσπονδίας λαών της Μέσης Ανατολής. Ο τελευταίος και αποφασιστικός λόγος ανήκει στους ίδιους τους Παλαιστίνιους και στον λαό της περιοχής. Για να νικήσουμε τον Σιωνισμό και τον ιμπεριαλισμό, η μεγαλύτερη εγγύηση είναι η εξέγερση των λαών της περιοχής.

8. Καλούμε για το ευρύτερο ενιαίο μέτωπο ενάντια στη σιωνιστική-ιμπεριαλιστική γενοκτονία κατά του παλαιστινιακού λαού. Να πολλαπλασιαστούν οι κινητοποιήσεις. Να μπλοκάρουμε την αποστολή όπλων και πυρομαχικών στο Σιωνιστικό Κράτος (όπως κάνουν κλάδοι εργαζομένων σε Ιταλία, Ελλάδα, ΗΠΑ κ.λπ.). Να μποϊκοτάρουμε παντού τη σιωνιστική παρουσία (φεστιβάλ, αθλητικές εκδηλώσεις κ.λπ.) και να δείξουμε συμπαράσταση στον παλαιστινιακό λαό. Διακοπή εμπορικών και διπλωματικών σχέσεων με το Ισραήλ.

Πρώτες υπογραφές:

NAR (Ελλάδα)

PO (Αργεντινή)

SEP (Τουρκία)

TIR (Ιταλία)

Akcija/Crvena Inicijativa (Κροατία-Σερβία)  

ENGLISH/ΑΓΓΛΙΚΑ

Long live the resistance of the Palestinian and Lebanese people

Out with U.S. imperialism and NATO

For a socialist federation of the peoples of the Middle East

1 Israel’s bombing and invasion of Lebanon, which in a few weeks left more than a thousand dead and a million displaced, marks a new leap in Zionism’s criminal campaign in the Middle East. Israeli Prime Minister Benjamin Netanyahu threatened “a long war that will bring destruction and suffering similar to what we see in Gaza”. A few months earlier, his finance minister, Bezalez Smotrich, had directly urged to “return Lebanon to the Stone Age”.

In the Gaza Strip, which Netanyahu presents as a possible model for the future of Lebanon, there are already more than 42 thousand dead and two million displaced. The Zionist forces systematically attack schools, hospitals and refugee centers and have imposed an iron blockade that prevents the entry of medicines, fuel, water and food. There are days when not a single truck of humanitarian assistance enters the coastal enclave. This is undoubtedly a genocidal operation.

In the West Bank, since October 2023, more than 700 people have been killed in the criminal raids of the Israeli army and the aggressions of the settler gangs, which are armed by the government itself. The colonization of the territories in which the Palestinians live, meanwhile, is accelerating. To this must be added the bombings on Syria and Yemen, and the imminent new attack against Iran.

In short, Zionism leads the region to destruction and “civilised” barbarism.

2 The State of Israel counts, in its criminal crusade, with the endorsement of U.S. and European imperialisms. Despite its hypocritical criticism of the alleged “excesses” of the Israeli forces, Washington continues to provide the bombs that fall on the heads of the Palestinians. US President Joe Biden said in early October, “make no mistake, the United States totally, totally, totally (sic) supports Israel.” The opposing candidate in the presidential race, Donald Trump, is no less explicit in his endorsement of Zionism. As far as European imperialisms, which have firmly sided with Israel against the Palestinian resistance, some of them now want to contain Israel’s further expansion which they fear would impinge on their influence in the region. The State of Israel is a gendarme state of imperialist interests in the Middle East.

In this scenario, there is no room for neutrality: we denounce the genocide in Gaza and the invasion of Lebanon, we demand the withdrawal of Israeli troops, we reject the threats against Iran, and we support the resistance against the Zionist occupation. We call for a redoubling of mobilization throughout the world, beginning with the imperialist countries themselves, denouncing the war machine that supplies Israel.

3 In recent years, the Arab bourgeoisies have accelerated their rapprochement with Zionism. Through the so-called “Abraham Accords”, Morocco, the Arab Emirates and Bahrain normalized relations with the State of Israel, following the path of Egypt and Jordan. On the eve of the Palestinian resistance operation of October 7, 2023, Saudi Arabia was preparing to do the same. Many of these countries are the same ones that host the U.S. military bases in the region. Hand in hand with the Arab bourgeoisies, only the enemies of the Palestinian and Lebanese people will advance. We warn, also, about the negative role of the Palestinian Authority, which has signed security agreements with Israel and plays a role of containment of the masses and the resistance in the West Bank.

4 There is public discussion of an iminent Israeli and US attack on Iran. Revolutionaries and all those who fight the imperialist wars and massacres have the obligation to come out in force against this offensive. Such an attack will have very bloody consequences for the people of the region. This attack is essential for the long-term plans of the USA and Israel.

Beyond the tensions and differences between Israel, the White House and the European Union regarding the future of Gaza and the appropriateness – or not(In fact)  – of opening a war against Iran, with unpredictable consequences, Western imperialism and Zionism have long been escalating their actions against Tehran (attack on the Iranian consulate in Syria, assassination of Qasem Soleimani in 2020, reintroduction of economic sanctions, etc.), which deserves an unmitigated condemnation.

We reject the economic sanctions and imperialist provocations against the Iranian people. This does not amount to any political support for the reactionary regime of the ayatollahs, which is the executioner of its own working class and women, as was seen with the death of young Mahsa Amini at the hands of the notorious Morality Police and with the harsh, and often bloody, repression of popular protests.

The intervention of imperialism will not bring democracy nor rights to workers and women, but extend the bloodshed and oppression. Hands off Palestine, Lebannon, Syria, Yemen and Iran. Expel imperialism and Zionism from all the Middle Eastern region!

5 In fact, these attacks are part of a deepening of the militaristic tendencies on an international scale, which have their greatest expression in the inter-imperialist war in Ukraine, but which can also be seen in the tensions in the Pacific between the United States and China.

The context of these growing confrontation is the world capitalist crisis. Western imperialist powers and Japan are striving to preserve their traditional spheres of influence, including the Middle East (and conquer the former USSR periphery) against the inroads of China, by means of protectionism, technological blockade and military aggression. Faced with the difficulties to process the disputes in economic and political terms (bankruptcies, takeovers, diplomacy, etc.), the great powers are increasing their military budgets and the prospect of a third world war is gaining prominence.

As for Russia and China, the permanence of their commercial ties with Israel is evidence of their hypocrisy, manifested even in the fact that their governments have avoided a condemnation of the genocide in Gaza and continue to pressure Hamas and other resistance forces into conciliation agreements with the collaborationist Palestinian Authority.

This scenario demands an independent political intervention of the working class, which assumes that the enemy of the workers to confront is the bourgeoisie of their own country and it places on the agenda the formation of an independent international and internationalist proletarian camp opposed to both capitalist camps.

6 The political limits of the nationalist and Islamist leaderships cannot be an excuse to place ourselves in a field of neutrality in the face of the attacks of imperialism and Zionism. We support the struggle of the Palestinian and Lebanese resistance, and we defend the peoples attacked by Zionism and imperialism (Iran, Iraq, Syria, Yemen). At the same time we deny any support to the bourgeois and reactionary governments of these countries. On the contrary, it is necessary to promote the independent organization of the workers and the exploited masses of the regiona as well as their revolutionary struggle, without distinctions of cult or ethnicity, with an internationalist and socialist orientation.

7 The constant territorial colonization of Zionism has finally demonstrated the unfeasibility of the so-called “two-state solution”, supported by all the great powers and the Palestinian Authority, which sought to establish a Palestinian micro-state, fragmented into a thousand pieces and completely encircled by Israel. The failure of this attempt emphasizes the importance of a strategy that reflects the true historical aspirations of the Palestinian masses.

We defend the right of return and a single, free and secular Palestine (a perspective incompatible with the Zionist State of Israel), as part of a socialist federation of peoples of the Middle East. The final and decisive word belongs to the Palestinians themselves and the peoples on the region. To defeat Zionism and imperialism, the greatest guarantee is the uprising of the peoples of the region.

8 We call for the broadest united front against the Zionist-imperialist genocide against the Palestinian people. To redouble the mobilizations. To block the shipment of arms and munitions to the Zionist State (as sectors of workers in Italy, Greece, the United States, etc. are doing). To boycott everywhere the Zionist presence (festivals, sporting events, etc.) and to show support for the Palestinian people. Break commercial and diplomatic relations with Israel.

First signatures:

NAR (Greece)

PO (Argentina)

SEP(Turkey)

TIR (Italy)

Caci (Croatia-Serbia)

ESPANOL/ΙΣΠΑΝΙΚΑ

¡Abajo la invasión sionista de Gaza y el Líbano!

Viva la resistencia del pueblo palestino y libanés

¡Fuera el imperialismo estadounidense y la Otan!

Por una federación socialista de los pueblos del Medio Oriente

1 Los bombardeos e invasiones israelíes al Líbano, que en pocas semanas dejaron más de mil muertos y un millón de desplazados, marcan un nuevo salto en la campaña criminal del sionismo en Oriente Medio. El primer ministro israelí, Benjamín Netanyahu, amenazó con “una larga guerra que traerá destrucción y sufrimiento similares a los que vemos en Gaza”. Unos meses antes, su ministro de Finanzas, Bezalez Smotrich, había instado directamente a “devolver el Líbano a la Edad de Piedra”.

En la Franja de Gaza, que Netanyahu presenta como un posible modelo para el futuro del Líbano, ya hay más de 42 mil muertos y dos millones de desplazados. Las fuerzas sionistas atacan sistemáticamente escuelas, hospitales y centros de refugiados y han impuesto un férreo bloqueo que impide la entrada de medicamentos, combustible, agua y alimentos. Hay días en los que ni un solo camión de ayuda humanitaria entra en el enclave costero. Se trata, sin duda, de una operación genocida.

En Cisjordania, desde octubre de 2023, más de 700 personas han muerto en las incursiones criminales del ejército israelí y las agresiones de las bandas de colonos, armadas por el propio gobierno. La colonización de los territorios en los que viven los palestinos, mientras tanto, se acelera. A ello hay que sumar los bombardeos sobre Siria y Yemen, y el inminente nuevo ataque contra Irán.

En resumen, el sionismo conduce a la región a la destrucción y a la barbarie “civilizada”.

2 El Estado de Israel cuenta, en su cruzada criminal, con el aval de los imperialismos estadounidense y europeo. A pesar de sus críticas hipócritas a los supuestos “excesos” de las fuerzas israelíes, Washington sigue proporcionando las bombas que caen sobre las cabezas de los palestinos. El presidente estadounidense Joe Biden dijo a principios de octubre: “No se equivoquen, Estados Unidos apoya total, total, totalmente (sic) a Israel”. El candidato opositor en la carrera presidencial, Donald Trump, no es menos explícito en su apoyo al sionismo. En cuanto a los imperialismos europeos, que se han alineado firmemente con Israel contra la resistencia palestina, algunos de ellos quieren ahora contener una mayor expansión de Israel que temen que afecte a su influencia en la región. El Estado de Israel es un estado gendarme de los intereses imperialistas en Oriente Medio.

En este escenario, no hay lugar para la neutralidad: denunciamos el genocidio en Gaza y la invasión del Líbano, exigimos la retirada de las tropas israelíes, rechazamos las amenazas contra Irán y apoyamos la resistencia contra la ocupación sionista. Llamamos a redoblar la movilización en todo el mundo, empezando por los propios países imperialistas, denunciando la maquinaria de guerra que abastece a Israel.

3 En los últimos años, las burguesías árabes han acelerado su acercamiento al sionismo. A través de los llamados “Acuerdos de Abraham”, Marruecos, los Emiratos Árabes y Bahréin normalizaron las relaciones con el Estado de Israel, siguiendo el camino de Egipto y Jordania. En vísperas de la operación de resistencia palestina del 7 de octubre de 2023, Arabia Saudita se preparaba para hacer lo mismo. Muchos de estos países son los mismos que albergan las bases militares estadounidenses en la región. De la mano de las burguesías árabes, sólo avanzarán los enemigos del pueblo palestino y libanés. Alertamos, también, sobre el papel negativo de la Autoridad Palestina, que ha firmado acuerdos de seguridad con Israel y desempeña un papel de contención de las masas y la resistencia en Cisjordania.

4. Se habla públicamente de un inminente ataque israelí y estadounidense contra Irán. Los revolucionarios y todos los que luchan en las guerras y masacres imperialistas tienen la obligación de manifestarse enérgicamente contra esta ofensiva. Un ataque de este tipo tendría consecuencias muy sangrientas para los pueblos de la región. Este ataque es esencial para los planes a largo plazo de los EE.UU. e Israel.

Más allá de las tensiones y diferencias entre Israel, la Casa Blanca y la Unión Europea sobre el futuro de Gaza y la conveniencia -o no- de abrir una guerra contra Irán, con consecuencias impredecibles, el imperialismo occidental y el sionismo llevan mucho tiempo intensificando sus acciones contra Teherán (ataque al consulado iraní en Siria, asesinato de Qasem Soleimani en 2020, reintroducción de sanciones económicas, etc.), lo que merece una condena sin atenuantes.

Rechazamos las sanciones económicas y las provocaciones imperialistas contra el pueblo iraní. Esto no equivale a ningún apoyo político al régimen reaccionario de los ayatolás, que es el verdugo de su propia clase obrera y de sus mujeres, como se vio con la muerte de la joven Mahsa Amini a manos de la tristemente célebre Policía de la Moralidad y con la represión dura y a menudo sangrienta de las protestas populares.

La intervención del imperialismo no traerá democracia ni derechos a los trabajadores y las mujeres, sino que extenderá el derramamiento de sangre y la opresión. ¡Fuera las manos de Palestina, Líbano, Siria, Yemen e Irán! ¡Expulsen al imperialismo y al sionismo de toda la región del Medio Oriente!

5 De hecho, estos ataques son parte de una profundización de las tendencias militaristas a escala internacional, que tienen su mayor expresión en la guerra interimperialista en Ucrania, pero que también se pueden ver en las tensiones en el Pacífico entre Estados Unidos y China.

El contexto de estos crecientes enfrentamientos es la crisis capitalista mundial. Las potencias imperialistas occidentales y Japón se esfuerzan por preservar sus esferas de influencia tradicionales, incluido Oriente Medio (y conquistar la periferia de la ex URSS) contra los avances de China, mediante el proteccionismo, el bloqueo tecnológico y la agresión militar. Ante las dificultades para procesar las disputas en términos económicos y políticos (quiebras, adquisiciones, diplomacia, etc.), las grandes potencias aumentan sus presupuestos militares y la perspectiva de una tercera guerra mundial cobra protagonismo.

En cuanto a Rusia y China, la permanencia de sus vínculos comerciales con Israel es una prueba de su hipocresía, que se manifiesta incluso en el hecho de que sus gobiernos han evitado condenar el genocidio en Gaza y siguen presionando a Hamás y otras fuerzas de resistencia para que acepten acuerdos de conciliación con la colaboracionista Autoridad Palestina.

Este escenario exige una intervención política independiente de la clase obrera, que asume que el enemigo de los trabajadores a enfrentar es la burguesía de su propio país y pone en la agenda la formación de un campo proletario internacionalista e independiente opuesto a ambos campos capitalistas.

6. Los límites políticos de las direcciones nacionalistas e islamistas no pueden ser excusa para situarnos en un terreno de neutralidad frente a los ataques del imperialismo y el sionismo. Apoyamos la lucha de la resistencia palestina y libanesa, y defendemos a los pueblos atacados por el sionismo y el imperialismo (Irán, Irak, Siria, Yemen). Al mismo tiempo negamos cualquier apoyo a los gobiernos burgueses y reaccionarios de estos países. Por el contrario, es necesario promover la organización independiente de los trabajadores y las masas explotadas de la región así como su lucha revolucionaria, sin distinciones de culto o etnia, con una orientación internacionalista y socialista.

7 La constante colonización territorial del sionismo ha demostrado finalmente la inviabilidad de la llamada “solución de los dos Estados”, apoyada por todas las grandes potencias y la Autoridad Palestina, que pretendía establecer un microestado palestino, fragmentado en mil pedazos y completamente cercado por Israel. El fracaso de este intento pone de relieve la importancia de una estrategia que refleje las verdaderas aspiraciones históricas de las masas palestinas.

Defendemos el derecho al retorno y una Palestina única, libre y laica (perspectiva incompatible con el Estado sionista de Israel), como parte de una federación socialista de los pueblos de Oriente Medio. La palabra final y decisiva pertenece a los propios palestinos y a los pueblos de la región. Para derrotar al sionismo y al imperialismo, la mayor garantía es la sublevación de los pueblos de la región.

8. Llamamos al más amplio frente unido contra el genocidio sionista-imperialista contra el pueblo palestino. A redoblar las movilizaciones. A bloquear el envío de armas y municiones al Estado sionista (como lo hacen sectores de trabajadores en Italia, Grecia, Estados Unidos, etc.). A boicotear en todas partes la presencia sionista (festivales, eventos deportivos, etc.) y a manifestar apoyo al pueblo palestino. A romper relaciones comerciales y diplomáticas con Israel.

Primeras firmas:

NAR (Grecia)

PO (Argentina)

SEP(Turquía)

TIR (Italia)

Caci (Croatia-Serbia)

ITALIANO/ΙΤΑΛΙΚΑ

CONTRO L’INVASIONE SIONISTA DI GAZA E LIBANO

Viva la resistenza del popolo palestinese e del popolo libanese!

Abbasso l’imperialismo USA e NATO!

Per una federazione socialista dei popoli del Medio Oriente!

1. Il bombardamento e l’invasione del Libano da parte di Israele, che in poche settimane ha provocato più di mille morti e un milione di sfollati, segna un nuovo salto di qualità nella campagna criminale del sionismo in Medio Oriente. Il primo ministro israeliano Benjamin Netanyahu ha minacciato “una lunga guerra che porterà distruzione e sofferenze simili a quelle che vediamo a Gaza”. Qualche mese prima il suo ministro delle Finanze, Bezalez Smotrich, aveva apertamente esortato a “riportare il Libano all’età della pietra”.

Nella Striscia di Gaza, che Netanyahu presenta come un possibile modello per il futuro del Libano, ci sono già più di 42 mila morti e due milioni di sfollati. Le forze sioniste attaccano sistematicamente scuole, ospedali, centri di raccolta dei profughi e hanno imposto un blocco ferreo che impedisce l’ingresso di medicinali, carburante, acqua e cibo. Ci sono giorni in cui non un solo camion con aiuti umanitari può entrare nell’enclave costiera. Si tratta indubbiamente di un’operazione genocida.

In Cisgiordania, dall’ottobre 2023, più di 700 persone sono state uccise nelle incursioni criminali dell’esercito israeliano e nelle aggressioni delle bande di coloni, armate dallo stesso governo. Nel frattempo la colonizzazione dei territori in cui vivono i palestinesi sta accelerando. A questo si aggiungono i bombardamenti su Siria e Yemen e l’imminente nuovo attacco contro l’Iran.

In breve, il sionismo conduce la regione alla distruzione e alla barbarie “civilizzata”.

2. In questa sua crociata criminale, lo stato di Israele conta sull’appoggio dell’imperialismo statunitense e degli imperialismi europei. Nonostante le critiche ipocrite ai cosiddetti “eccessi” delle forze israeliane, Washington continua a fornire le bombe che cadono sulle teste dei palestinesi. Il presidente degli Stati Uniti Joe Biden ha dichiarato all’inizio di ottobre: “Non commettete errori di comprensione, gli Stati Uniti sostengono totalmente, totalmente, totalmente (sic) Israele”. Il candidato avversario nella corsa presidenziale, Donald Trump, non è meno esplicito nel suo appoggio al sionismo. Per quanto riguarda gli imperialismi europei, che si sono fermamente schierati con Israele contro la resistenza palestinese, alcuni di loro vogliono ora contenere l’ulteriore espansione di Israele perché temono che possa compromettere la loro influenza nella regione. Lo Stato di Israele è uno Stato gendarme degli interessi imperialisti in Medio Oriente.

In questo scenario, non c’è spazio per la neutralità: denunciamo il genocidio a Gaza e l’invasione del Libano, chiediamo il ritiro delle truppe israeliane, respingiamo le minacce contro l’Iran e sosteniamo la resistenza contro l’occupazione sionista. Facciamo appello a raddoppiare la mobilitazione in tutto il mondo, a partire dagli stessi Paesi imperialisti, denunciando la macchina da guerra che rifornisce Israele.

3. Negli ultimi anni, le borghesie arabe hanno accelerato il loro avvicinamento allo stato sionista. Attraverso i cosiddetti “Accordi di Abramo”, Marocco, Emirati Arabi e Bahrein hanno normalizzato le loro relazioni con lo Stato di Israele, seguendo la strada aperta da Egitto e Giordania. Alla vigilia dell’iniziativa della resistenza palestinese del 7 ottobre 2023, l’Arabia Saudita si stava preparando a fare lo stesso. Molti di questi Paesi sono gli stessi che ospitano le basi militari statunitensi nella regione. Mano nella mano con le borghesie arabe, avanzano solo i nemici del popolo palestinese e libanese. Segnaliamo inoltre il ruolo negativo dell’Autorità Palestinese, che ha firmato accordi di sicurezza con Israele e svolge un ruolo di contenimento delle masse e della resistenza in Cisgiordania.
4. Si parla pubblicamente di un imminente attacco israeliano e statunitense all’Iran. I rivoluzionari e tutti coloro che combattono le guerre e i massacri imperialisti hanno l’obbligo di opporsi con forza a questa offensiva. Tale attacco, che è essenziale per i piani a lungo termine degli Stati Uniti e di Israele, avrebbe conseguenze molto sanguinose per i popoli della regione.

Al di là delle tensioni e delle divergenze tra Israele, la Casa Bianca e l’Unione Europea sul futuro di Gaza e sull’opportunità o meno di aprire una guerra contro l’Iran, dalle conseguenze imprevedibili, l’imperialismo occidentale e il sionismo stanno da tempo intensificando le loro azioni contro Teheran (attacco al consolato iraniano in Siria, assassinio di Qasem Soleimani nel 2020, reintroduzione delle sanzioni economiche, ecc.), contro le quali la nostra condanna è ferma.

Respingiamo le sanzioni economiche e le provocazioni imperialiste contro il popolo iraniano. Ciò non equivale ad alcun tipo di sostegno politico al regime reazionario degli ayatollah, che è il carnefice della sua stessa classe operaia e delle sue donne, come si è visto con la morte della giovane Mahsa Amini per mano della famigerata Polizia della Moralità e con la dura, e spesso sanguinosa, repressione delle proteste popolari.

L’intervento dell’imperialismo non porterà democrazia né diritti ai lavoratori e alle donne, ma estenderà lo spargimento di sangue e l’oppressione. Giù le mani da Palestina, Libano, Siria, Yemen e Iran. Espulsione dell’imperialismo e del sionismo da tutta la regione mediorientale!

5. In realtà, questi attacchi fanno parte di un approfondimento delle tendenze militariste su scala internazionale, che hanno la loro massima espressione nella guerra inter-imperialista in Ucraina, ma che possono essere viste anche nelle tensioni nel Pacifico tra Stati Uniti e Cina.

Il contesto di questi crescenti scontri è la crisi del capitalismo mondiale. Le potenze imperialiste occidentali e il Giappone stanno cercando di preservare dalla penetrazione della Cina le loro tradizionali sfere di influenza, compreso il Medio Oriente, e di conquistare la periferia dell’ex URSS attraverso il protezionismo, l’embargo tecnologico e l’aggressione militare. Di fronte alle difficoltà di gestire le controversie in termini economici e politici (fallimenti, acquisizioni, diplomazia, ecc.), le grandi potenze stanno aumentando i loro bilanci militari e sta diventando sempre più concreta la prospettiva di una terza guerra mondiale.

Per quanto riguarda Russia e Cina, la permanenza dei loro legami commerciali con Israele è la prova della loro ipocrisia, che si manifesta anche nel fatto che i loro governi hanno evitato di condannare il genocidio di Gaza e continuano a fare pressione su Hamas e sulle altre forze della resistenza perché concludano accordi di conciliazione con l’Autorità palestinese collaborazionista.

Questo scenario richiede un intervento politico indipendente della classe lavoratrice, che parta dal presupposto che il nemico che i lavoratori devono combattere è la borghesia del proprio Paese, e ponga all’ordine del giorno la formazione di un campo proletario internazionale e internazionalista indipendente contrapposto ad entrambi i campi capitalisti.

6. I limiti politici delle leadership nazionaliste e islamiste non possono essere una scusa per collocarci in una posizione di neutralità di fronte agli attacchi dell’imperialismo e del sionismo. Sosteniamo la lotta della resistenza palestinese e libanese e difendiamo i popoli attaccati dal sionismo e dall’imperialismo (Iran, Iraq, Siria, Yemen). Allo stesso tempo neghiamo qualsiasi sostegno ai governi borghesi e reazionari di questi Paesi. Al contrario, è necessario promuovere l’organizzazione indipendente dei lavoratori e delle masse sfruttate della regione e la loro lotta rivoluzionaria, senza distinzioni di culto o di etnia, con un orientamento internazionalista e socialista.
7. La costante colonizzazione territoriale del sionismo ha definitivamente dimostrato l’irrealizzabilità della cosiddetta “soluzione dei due Stati”, sostenuta da tutte le grandi potenze e dall’Autorità Palestinese, in base alla quale si cercava di costituire un microstato palestinese, frammentato in mille pezzi e completamente accerchiato da Israele. Il fallimento di questo tentativo sottolinea l’importanza di una strategia che rifletta le vere aspirazioni storiche delle masse palestinesi.

Difendiamo il diritto al ritorno e ad una Palestina unica, libera e laica (prospettiva incompatibile con lo Stato sionista di Israele), come parte di una Federazione socialista dei popoli del Medio Oriente. L’ultima e decisiva parola spetta agli stessi palestinesi e ai popoli della regione. Per sconfiggere il sionismo e l’imperialismo, la più grande garanzia è la sollevazione dei popoli della regione.

8. Facciamo appello al più ampio fronte unito contro il genocidio sionista-imperialista del popolo palestinese. A raddoppiare le mobilitazioni. A bloccare l’invio di armi e munizioni allo Stato sionista (come stanno facendo settori di lavoratori in Italia, Grecia, Stati Uniti, ecc.). A boicottare ovunque la presenza sionista (festival, eventi sportivi, ecc.) e mostrare sostegno al popolo palestinese. A rompere le relazioni commerciali e diplomatiche con Israele.

TURKCE/ΤΟΥΡΚΙΚΑ

KAHROLSUN GAZZE VE LÜBNAN’DAKİ SİYONİST İSTİLA

Yaşasın Filistin ve Lübnan halklarının direnişi!

ABD emperyalizmi ve NATO defol!

Ortadoğu halklarının sosyalist federasyonu için!

1.İsrail’in Lübnan’a yönelik bombardımanı ve istilası, birkaç hafta içinde binden fazla kişinin ölümüne ve bir milyon kişinin yerinden edilmesine yol açarak Siyonizm’in Ortadoğu’daki suç kampanyasında yeni bir sıçramayı işaret ediyor. İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu, “Gazze’de gördüğümüze benzer bir yıkım ve acı getirecek uzun bir savaş” tehdidinde bulundu. Birkaç ay önce ise maliye bakanı Bezalel Smotrich, doğrudan “Lübnan’ı Taş Devri’ne geri döndürmek” çağrısında bulunmuştu.

Netanyahu’nun, Lübnan’ın geleceği için bir model olarak sunduğu Gazze Şeridi’nde ise şimdiye kadar 42 binden fazla ölü ve iki milyon yerinden edilmiş insan bulunuyor. Siyonist güçler, sistematik olarak okullara, hastanelere ve mülteci merkezlerine saldırıyor; ilaç, yakıt, su ve gıda girişini engelleyen bir abluka uyguluyor. Bazı günlerde sahil bölgesine tek bir insani yardım kamyonu bile giremiyor. Bu, şüphesiz soykırımsal bir operasyon.

Batı Şeria’da ise Ekim 2023’ten bu yana, İsrail ordusunun düzenlediği suç baskınları ve hükümet tarafından silahlandırılan yerleşimci çetelerinin saldırıları sonucu 700’den fazla kişi hayatını kaybetti. Filistinlilerin yaşadığı toprakların kolonizasyonu ise hız kazanmış durumda. Buna Suriye ve Yemen’e yönelik bombalamalar ve İran’a yönelik beklenen yeni saldırı da eklenmelidir.

Kısacası, Siyonizm bölgeyi yıkıma ve “uygar” barbarlığa sürüklüyor.

2. İsrail Devleti, suç kampanyasında ABD ve Avrupa emperyalizminin desteğini arkasına almış durumda. İsrail güçlerinin sözde “aşırılıkları”na yönelik ikiyüzlü eleştirilerine rağmen, Washington, Filistinlilerin üzerine düşen bombaları temin etmeye devam ediyor. ABD Başkanı Joe Biden, Ekim ayı başında “Şunu iyi bilin, Amerika Birleşik Devletleri tamamen, tamamen, tamamen İsrail’i destekliyor” dedi. Başkanlık yarışındaki rakibi Donald Trump da Siyonizm’e desteğini en az onun kadar açık bir şekilde ifade ediyor. Filistin direnişine karşı kararlı bir şekilde İsrail’in yanında yer alan Avrupa emperyalizmi ise, bazı durumlarda İsrail’in daha fazla genişlemesini sınırlamak istiyor; çünkü bu genişlemenin bölgede kendi etkilerini zayıflatmasından endişe ediyorlar. İsrail Devleti, Orta Doğu’da emperyalist çıkarların bekçisi konumundadır.

Bu senaryoda tarafsızlığa yer yok: Gazze’deki soykırımı ve Lübnan’a yönelik istilayı kınıyoruz. İsrail askerleri derhal geri çekilmelidir. İran’a yönelik tehditleri reddediyoruz ve Siyonist işgale karşı direnişi destekliyoruz. İsrail’i destekleyen savaş makinesini protesto etmek üzere, özellikle emperyalist ülkelerden başlayarak tüm dünyada seferberliğin iki katına çıkarılması çağrısında bulunuyoruz.

3.Son yıllarda Arap burjuvazisi, Siyonizm ile yakınlaşma süreçlerini hızlandırdı. “Abraham Anlaşmaları” adı altında, Fas, Birleşik Arap Emirlikleri ve Bahreyn, Mısır ve Ürdün’ün izinden giderek İsrail Devleti ile ilişkilerini normalleştirdi. 7 Ekim 2023’teki Filistin direnişi operasyonunun hemen öncesinde Suudi Arabistan da aynı adımı atmaya hazırlanıyordu. Bu ülkelerin birçoğu, bölgede ABD askeri üslerine ev sahipliği yapıyor. Arap burjuvazisi ile el ele vererek yalnızca Filistin ve Lübnan halklarının düşmanları ilerleme kaydedecektir. Ayrıca, İsrail ile güvenlik anlaşmaları imzalayan ve Batı Şeria’da kitleleri ve direnişi baskı altında tutan bir rol oynayan Filistin Yönetimi’nin olumsuz rolü konusunda da uyarıyoruz.

4. İsrail ve ABD’nin İran’a yönelik yakın zamanda gerçekleştireceği bir saldırı ihtimali üzerine kamuoyunda tartışmalar sürüyor. Devrimciler ve emperyalist savaşlara ve katliamlara karşı mücadele eden herkesin bu saldırıya güçlü bir şekilde karşı çıkma zorunluluğu vardır. Böyle bir saldırı, bölge halkı için çok kanlı sonuçlar doğuracaktır. Bu saldırı, ABD ve İsrail’in uzun vadeli planları açısından kritik öneme sahiptir. İsrail, Beyaz Saray ve Avrupa Birliği arasındaki Gazze’nin geleceği ve İran’a karşı savaş açmanın uygun olup olmadığı konusundaki gerilim ve farklılıklara rağmen, Batı emperyalizmi ve Siyonizm uzun süredir Tahran’a yönelik eylemlerini artırmaktadır (Suriye’deki İran konsolosluğuna saldırı, 2020’de Kasım Süleymani’nin suikastı, ekonomik yaptırımların yeniden uygulanması vb.) ve bu durum kayıtsız şartsız kınanmalıdır.

İran’a yönelik ekonomik yaptırımları ve emperyalist provokasyonları reddediyoruz. Bu, kendi işçi sınıfının ve kadınların celladı olan Ayetullahların gerici rejimine siyasi bir destek anlamına gelmez; bunun en acı örneği, genç Mahsa Amini’nin ahlak polisi tarafından öldürülmesi ve halk protestolarına yönelik sert ve kanlı baskısıdır.

Emperyalizmin müdahalesi, işçilere ve kadınlara demokrasi ya da haklar getirmeyecek; aksine,  dökülen kanı ve baskıyı artıracaktır. Elinizi Filistin, Lübnan, Suriye, Yemen ve İran’dan çekin! Emperyalizmi ve Siyonizmi tüm Ortadoğu’dan kovalım!

5. Aslında, bu saldırılar, en güçlü ifadesini Ukrayna’daki emperyalist savaşta bulan, ancak Pasifik’te ABD ile Çin arasındaki gerilimlerde de görülebilen uluslararası çapta militarist eğilimlerin derinleşmesinin bir parçasıdır. Bu artan çatışma ortamının arka planında dünya kapitalist krizi yer alıyor. Batı emperyalist güçleri ve Japonya, korumacılık, teknolojik abluka ve askeri saldırganlık yoluyla geleneksel etki alanlarını, özellikle Orta Doğu’yu, korumak (ve eski SSCB çevresini ele geçirmek) ve Çin’in etkisini sınırlamak için çabalıyor. Ekonomik ve siyasi anlamda (iflaslar, el koymalar, diplomasi vb.) anlaşmazlıkları çözmekte yaşadıkları zorluklar karşısında büyük güçler askeri bütçelerini artırıyor ve üçüncü dünya savaşı olasılığı daha da öne çıkıyor.

Rusya ve Çin’e gelince, İsrail ile ticari ilişkilerinin sürdürülmesi, Gazze’deki soykırımı kınamaktan kaçınmaları ve Hamas ile diğer direniş güçlerini işbirlikçi Filistin yönetimi ile uzlaşmaya zorlamaya devam etmeleri, ikiyüzlülüklerinin bir kanıtıdır.

Bu senaryo; işçi sınıfının, asıl düşmanının kendi burjuvazisi olduğu kabul eden bağımsız siyasi müdahalesini ve her iki kapitalist kampa da karşı çıkan bağımsız, enternasyonalist bir proleter cephe kurulması çağrısını gündeme getirmektedir.

6. Milliyetçi ve İslamcı liderliklerin siyasi sınırlılıkları, emperyalizm ve Siyonizm’in saldırıları karşısında tarafsız bir konumda olmamıza bahane olamaz. Filistin ve Lübnan direnişinin mücadelesini destekliyor, Siyonizm ve emperyalizm tarafından saldırıya uğrayan halkları (İran, Irak, Suriye, Yemen) savunuyoruz. Aynı zamanda, bu ülkelerin burjuva ve gerici hükümetlerine hiçbir destek vermiyoruz. Tam tersine, işçilerin ve bölgenin ezilen kitlelerinin din ya da etnik köken ayrımı yapmadan bağımsız olarak örgütlenmesini ve devrimci mücadelesini, enternasyonalist ve sosyalist bir yönelimle teşvik etmek gereklidir.

7.Siyonizm’in süreklilik arz eden toprak işgalleri; büyük güçlerin ve Filistin yönetiminin desteklediği, bin parçaya bölünmüş ve tamamen İsrail tarafından kuşatılmış bir Filistin mikro-devleti kurmayı amaçlayan sözde “iki devletli çözüm”ün uygulanamaz olduğunu nihayet göstermiştir. Bu girişimin başarısızlığı, Filistinli kitlelerin gerçek tarihsel özlemlerini yansıtan bir stratejinin önemini vurgulamaktadır. Filistin halkının geri dönüş hakkını ve birleşik, özgür ve laik bir Filistin’i (Siyonist İsrail Devleti ile bağdaşmaz bir perspektif) Orta Doğu halklarının sosyalist federasyonunun bir parçası olarak savunuyoruz. Nihai ve belirleyici söz, Filistinlilerin ve bölge halklarının kendilerine aittir. Siyonizm ve emperyalizmi yenmenin teminatı bölge halklarının topyekun ayaklanmasıdır.

8.Filistin halkına yönelik Siyonist-emperyalist soykırıma karşı en geniş birleşik cephe çağrısında bulunuyoruz. Eylemleri iki katına çıkarmak, İsrail’e silah ve mühimmat sevkiyatını engellemek (İtalya, Yunanistan, ABD’deki bazı işçi kesimlerinin yaptığı gibi), her yerde Siyonistleri (festivaller, spor etkinlikleri vb.) boykot etmek ve Filistin halkına destek vermek için harekete geçilmelidir. İsrail ile ticari ve diplomatik ilişkiler kesilmelidir!

Hrvatska-Srbija

DOLE CIONISTIČKA INVAZIJA NA GAZU I LIBAN

Živeo otpor palestinskog i libanskog naroda

Napolje američki i NATO imperijalizmi

Za socijalističku federaciju naroda Bliskog istoka

1. Izraelsko bombardovanje i invazija na Liban, koja je za nekoliko nedelja ostavila više od hiljadu mrtvih i milion raseljenih, označava novi skok u cionističkoj zločinačkoj kampanji na Bliskom istoku. Izraelski premijer Benjamin Netanjahu zapretio je „dugim ratom koji će doneti razaranje i patnje slične onim koje vidimo u Gazi“. Nekoliko meseci ranije, njegov ministar finansija Bezalez Smotrič je direktno pozvao da se „Liban vrati u kameno doba“.

U pojasu Gaze, koji Netanjahu predstavlja kao mogući model za budućnost Libana, već ima više od 42 hiljade mrtvih i dva miliona raseljenih. Cionističke snage sistematski napadaju škole, bolnice i izbegličke centre i uvele su gvozdenu blokadu koja sprečava ulazak lekova, goriva, vode i hrane. Ima dana kada ni jedan kamion humanitarne pomoći ne uđe u obalsku enklavu. Ovo je nesumnjivo genocidna operacija.

Na Zapadnoj obali, od oktobra 2023. godine, više od 700 ljudi je ubijeno u zločinačkim racijama izraelske vojske i agresiji naseljeničkih bandi, koje naoružava sama vlada. Kolonizacija teritorija na kojima žive Palestinci se, u međuvremenu, ubrzava. Ovome se moraju dodati bombardovanja Sirije i Jemena i neminovni novi napad na Iran.

Ukratko, cionizam vodi region ka uništenju i „civilizovanom“ varvarstvu.

2. Država Izrael računa, u svom zločinačkom krstaškom ratu, na podršku SAD i evropskih imperijalizama. Uprkos svojim licemernim kritikama navodnih „ekscesa” izraelskih snaga, Vašington nastavlja da obezbeđuje bombe koje su pale na glave Palestinaca. Američki predsednik Džo Bajden je početkom oktobra rekao: „Nemojte pogrešiti, Sjedinjene Države potpuno, potpuno, potpuno (sic) podržavaju Izrael“. Protivnički kandidat u predsedničkoj trci, Donald Tramp, nije ništa manje eksplicitan u svom podržavanju cionizma. Što se tiče evropskih imperijalizama, koji su čvrsto stali na stranu Izraela protiv palestinskog otpora, neki od njih sada žele da obuzdaju dalju ekspanziju Izraela za koju se plaše da će uticati na njihov uticaj u regionu. Država Izrael je žandarmska država imperijalističkih interesa na Bliskom istoku.

U ovom scenariju nema mesta za neutralnost: osuđujemo genocid u Gazi i invaziju na Liban, zahtevamo povlačenje izraelskih trupa, odbacujemo pretnje Iranu i podržavamo otpor cionističkoj okupaciji. Pozivamo na udvostručenje mobilizacije širom sveta, počevši od samih imperijalističkih zemalja, osuđujući ratnu mašinu koja snabdeva Izrael.

3. Poslednjih godina arapske buržoazije su ubrzale svoje približavanje cionizmu. Putem takozvanog „Abrahamovog sporazuma” Maroko, Arapski Emirati i Bahrein su normalizovali odnose sa državom Izrael, prateći put Egipta i Jordana. Uoči palestinske operacije otpora 7. oktobra 2023. godine, Saudijska Arabija se spremala da učini isto. Mnoge od ovih zemalja su iste one koje su domaćini SAD vojnim bazama u regionu. Ruku pod ruku sa arapskim buržoazijama, napredovaće samo neprijatelji palestinskog i libanskog naroda. Upozoravamo, takođe, na negativnu ulogu palestinskih vlasti, koje su potpisale bezbednosne sporazume sa Izraelom i igraju ulogu obuzdavanja masa i otpora na Zapadnoj obali.
4. Postoji javna rasprava o neizbežnom napadu Izraela i SAD na Iran. Revolucionari i svi oni koji se bore u imperijalističkim ratovima i masakrima imaju obavezu da istupe nasilno protiv ove ofanzive. Takav napad će imati veoma krvave posledice po ljude u regionu. Ovaj napad je od suštinskog značaja za dugoročne planove SAD i Izraela.

Osim tenzija i razlika između Izraela, Bele kuće i Evropske Unije u vezi sa budućnošću Gaze i mogućnosti – ili ne (u stvari) – otvaranja rata protiv Irana, sa nepredvidivim posledicama. Zapadni imperijalizam i cionizam već dugo eskaliraju akcije protiv Teherana (napad na iranski konzulat u Siriji, atentat na Kasema Sulejmanija 2020. godine, ponovno uvođenje ekonomskih sankcija itd.), što zaslužuje nedvosmislenu osudu.

Odbacujemo ekonomske sankcije i imperijalističke provokacije protiv iranskog naroda. Ovo ne predstavlja nikakvu političku podršku reakcionarnom režimu ajatolaha, koji je krvnik sopstvene radničke klase i žena, kao što se videlo smrću mlade Maše Amini od strane ozloglašene moralne policije, i takođe oštre , a često i krvave, represije narodnih protesta.

Intervencija imperijalizma neće doneti demokratiju niti prava radnicima i ženama, već će produžiti krvoproliće i ugnjetavanje. Dalje ruke od Palestine, Libana, Sirije, Jemena i Irana. Proterajte imperijalizam i cionizam iz celog bliskoistočnog regiona!

5. U stvari, ovi napadi su deo produbljivanja militarističkih tendencija na međunarodnom nivou, koje imaju svoj najveći izraz u interimperijalističkom ratu u Ukrajini, ali što se može videti i u tenzijama na Pacifiku između Sjedinjenih Država i Kine.

Kontekst ove rastuće konfrontacije je svetska kapitalistička kriza. Zapadne imperijalističke sile i Japan nastoje da sačuvaju svoje tradicionalne sfere uticaja, uključujući Bliski istok (i osvoje periferiju bivšeg SSSR) od prodora Kine, protekcionizmom, tehnološkom blokadom i vojnom agresijom. Suočene sa teškoćama u procesuiranju sporova u ekonomskom i političkom smislu (bankroti, preuzimanja, diplomatija, itd.), velike sile povećavaju svoje vojne budžete, a izgledi za Treći svetski rat dobijaju na sve većem značaju.

Što se tiče Rusije i Kine, postojanost njihovih komercijalnih veza sa Izraelom je dokaz njihove licemernosti, koja se manifestuje čak i u činjenici da su njihove vlade izbegle osudu genocida u Gazi i da nastavljaju da vrše pritisak na Hamas i druge snage otpora na mirovne sporazume sa kolaboracionističkom palestinskom vlašću.

Ovaj scenario zahteva nezavisnu političku intervenciju radničke klase, koja pretpostavlja da je neprijatelj radnika sa kojim će se suprotstaviti buržoazija njihove zemlje i na dnevni red stavlja formiranje nezavisnog međunarodnog i internacionalističkog proleterskog tabora suprotstavljenog naspram oba kapitalistička tabora.

6. Političke granice nacionalističkih i islamističkih rukovodstava ne mogu biti izgovor da se stavimo u polje neutralnosti pred napadima imperijalizma i cionizma. Podržavamo borbu palestinskog i libanskog otpora i branimo narod koji je napao cionizam i imperijalizam (Iran, Irak, Sirija, Jemen). Istovremeno uskraćujemo bilo kakvu podršku buržoaskim i reakcionarnim vladama ovih zemalja. Naprotiv, potrebno je promovisati nezavisno organizovanje radnika i eksploatisanih masa u regionu, kao i njihovu revolucionarnu borbu, bez razlike u kulturi i etničkoj pripadnosti, sa internacionalističkom i socijalističkom orijentacijom.

7. Stalna teritorijalna kolonizacija cionizma konačno je pokazala neizvodljivost takozvanog „rešenja sa dve države“, podržanog od svih velikih sila i zvanične palestinske vlasti, koje su nastojale da uspostave palestinsku mikro-državu, rascepkanu na hiljadu delova, i potpuno opkoljenu Izraelom. Neuspeh ovog pokušaja naglašava važnost strategije koja odražava istinske istorijske težnje palestinskih masa.

Mi branimo pravo na povratak i jedinstvenu, slobodnu i sekularnu Palestinu (perspektiva nekompatibilna sa cionističkom državom Izrael), kao deo socijalističke federacije naroda Bliskog istoka. Konačnu i odlučujuću reč imaju sami Palestinci i narodi u regionu. Za poraz cionizma i imperijalizma, najveća garancija je ustanak naroda u regionu.

8. Pozivamo na najširi ujedinjeni front protiv cionističko-imperijalističkog genocida nad palestinskim narodom. Da se ​​udvostruče mobilizacije. Da blokiraju isporuku oružja i municije cionističkoj državi (kao što to rade sektori radnika u Italiji, Grčkoj, Sjedinjenim Državama itd.). Bojkotovati svuda prisustvo cionista (festivali, sportski događaji, itd.) i pokazati podršku palestinskom narodu. Raskinuti trgovinske i diplomatske odnose sa Izraelom.

Prvi potpisi:

NAR (Grčka)

PO (Argentina)

SEP (Turska)

TIR (Italija)

CACI (Hrvatska-Srbija)