Στην κοινωνία του χρήματος όλα, ακόμα και ο έρωτας και τα συναισθήματα, είναι αντικείμενα αγοραπωλησίας. Τίποτα δεν παρέχεται χωρίς αντάλλαγμα.
Μια όμορφη 23χρονη σεξεργάτρια στη Νέα Υόρκη και ένας 20χρονος χαραμοφάης και μάλλον πανηλίθιος γιος ενός Ρώσου ολιγάρχη είναι τα κεντρικά πρόσωπα στην Ανόρα, μια ταινία του Σον Μπέικερ, η οποία φέτος βραβεύτηκε με τον Χρυσό Φοίνικα στο Φεστιβάλ των Καννών και απέσπασε εγκωμιαστικές κριτικές.
Πολλοί τη χαρακτήρισαν κωμωδία – και πράγματι η ταινία αυτή περιέχει κωμικά στοιχεία. Υπάρχουν σκηνές που γελά κανείς αβίαστα, όπως και σκηνές που χαμογελά πικρά. Επίσης ειπώθηκε ότι η Ανόραείναι ένας συνδυασμός του παραμυθιού της Σταχτοπούτας και της Pretty Woman.
H Aνόρα, που την υποδύεται με πειστικότητα η Μίκι Μάντισον, δεν εκδίδεται στον δρόμο, αλλά εργάζεται σε ένα κλαμπ που εκτός από το pole-dancing προσφέρει και άλλου είδους υπηρεσίες στους θαμώνες, φυσικά με πρόσθετη επιβάρυνση. Ένας από τους πελάτες, ο νεαρός Ρώσος που βρίσκεται στη Νέα Υόρκη τάχα για να σπουδάσει, νοικιάζει τις υπηρεσίες της Ανόρα για μία εβδομάδα, περνά υπέροχα μαζί της και, στη διάρκεια μιας ξέφρενης εκδρομής στο Λας Βέγκας, της προτείνει γάμο. Εκείνη δέχεται, παντρεύονται στο άψε σβήσε, αλλά μετά αρχίζουν τα δύσκολα και τα (ας τα πούμε) κωμικά. Οι γονείς του νεαρού καταφτάνουν με ιδιωτική πτήση στη Νέα Υόρκη μαζί με δυο τρεις μπράβους τους με σκοπό να ακυρώσουν τον γάμο. Κι εδώ η Ανόρα δείχνει χαρακτήρα και αξιοπρέπεια: η τρομοκρατία των βαθύπλουτων Ρώσων δεν θα περάσει!
Η ταινία συνδυάζει και ταυτόχρονα αποδομεί το παραμύθι της Σταχτοπούτας και της Pretty Woman
Τι θα περάσει τελικά; Ας μη σας αποκαλύψουμε το τέλος της ταινίας. Όμως είναι αναπόφευκτο ο θεατής να κάνει συγκρίσεις ανάμεσα στον κόσμο που απεικονίζεται στην ταινία και στον πραγματικό κόσμο. Ο νεαρός Ρώσος μοιάζει βγαλμένος από κάποιο ριάλιτι τύπου Next TopModel ενώ η πρωταγωνίστρια είναι το κορίτσι της διπλανής πόρτας. Όμως οι Ρώσοι γορίλες αποτελούν περισσότερο καρικατούρα καθώς διόλου δεν μοιάζουν με αδίστακτους πληρωμένους φονιάδες, όπως λογικά θα υπέθετε κανείς. Ταυτόχρονα, στο κλαμπ όπου εργάζεται η Ανόρα δεν βλέπουμε αδίστακτους «προστάτες»: πρόκειται για μια επιχείρηση σαν όλες τις άλλες, ένα σουπερμάρκετ νεανικών κρεάτων. Ιδίως στο πρώτο μέρος της ταινίας το «εμπόρευμα», οι εκδιδόμενες κοπέλες, παρουσιάζονται μέσα από ένα καλειδοσκόπιο ηδονοβλεπτικών σκηνών που διαδέχονται ταχύτατα η μία την άλλη.
Χωρίς να ηθικολογεί, η ταινία δείχνει κάτι σοβαρό: ότι όλα, ακόμα και ο έρωτας και τα συναισθήματα, είναι αντικείμενο αγοραπωλησίας. Η Ανόρα έχει μια συγκεκριμένη αξία χρήσης και το ξέρει. Ως προς αυτό, η ταινία αποδομεί το πρότυπο της καλόκαρδης, αφελούς εκδιδόμενης κοπέλας που έχει αποτυπωθεί στον κινηματογράφο με το Pretty Womanή, παλαιότερα, με τη Γλυκιά Ίρμα.
Ο 53χρονος Σον Μπέικερ θεωρείται ο κατ’ εξοχήν εκπρόσωπος του αμερικανικού ανεξάρτητου σινεμά και τόσο στην Ανόρα όσο και στις προηγούμενες ταινίες του (Τangerine, Take–Out, The Florida Projectκ.ά.) δεν συναντάμε τα γνωστά χολιγουντιανά στερεότυπα. Τα περισσότερα πρόσωπα των ταινιών του ανήκουν στο περιθώριο, δεν είναι οι «λαμπεροί», οι κερδισμένοι της ζωής, ενώ οι ηθοποιοί του είτε είναι ερασιτέχνες είτε δεν συγκαταλέγονται στα μεγάλα ονόματα της κινηματογραφικής βιομηχανίας. Η σκηνοθετική δεξιοτεχνία του Σον Μπέικερ και η ικανότητά του να γυρίζει ταινίες με πενιχρά οικονομικά μέσα έχει πολλαπλώς επιβεβαιωθεί.
