Σταματία Μαρκέτου*
Πώς θα έπρεπε να αισθάνεται μια απολυμένη που εκδιώχθηκε από την εφημερίδα στην οποία εργαζόταν επί εξίμισι χρόνια, έπειτα από 8 μήνες σε καθεστώς ακραίας απαξίωσης, εκφοβισμού και εκδικητικής συμπεριφοράς από τον «αριστερό εκδότη» και την «αυλή» του; Λογικά, τα αισθήματα λύτρωσης και ανακούφισης θα έπρεπε να κυριαρχούν. Όμως, συγχρόνως με τις «πέτρες στην πλάτη» ενός νοσηρού εργασιακού περιβάλλοντος από τις οποίες απαλλάσσεσαι, είναι ασήκωτα και τα βάρη της επιβίωσης εντός της ασφυκτικής αγοράς εργασίας.
Απολύθηκα εκδικητικά μαζί με άλλους συναδέλφους μου από το Documento, επειδή την Τρίτη 6 Ιουνίου 2023 διεκδικήσαμε μέσω της συνέλευσης των εργαζομένων από τον ιδιοκτήτη-εκδότη-μέλος της ΕΣΗΕΑ την επαναπρόσληψη μιας καταφανώς αδίκως απολυμένης συναδέλφου, ζητώντας συγχρόνως να σταματήσει το κλίμα εκφοβισμού με επίκεντρο τον εκπρόσωπό μας και να αυξηθούν οι πενιχροί μισθοί μας.
Αυτές οι στοιχειώδεις διεκδικήσεις έγιναν η αφορμή για κήρυξη νέου πολέμου κατά όσων μίλησαν. Αυτομάτως γίναμε «εσωτερικός εχθρός» που συμμαχεί με τις δυνάμεις του κακού. «Βαρίδια», «κοριοί», «απόνερα μπουγάδας» έτοιμα για πέταμα. Ένα μέσο ενημέρωσης που θέλει να έχει προοδευτικό πρόσημο και με αυτό κυκλοφορεί στην αγορά έχοντας επιρροή, τελικά απεχθάνεται οτιδήποτε είναι συλλογικό. Αυτά τα γράφουμε και τα στιγματίζουμε όταν τα διαπράττουν άλλοι.
Όσοι μεμονωμένα πήγαν στο γραφείο του εκδότη να ζητήσουν αύξηση ίσως και να κέρδισαν κάτι. Ως μέγας άρχων, μόνο εκείνος και κατά περίπτωση θα κρίνει ποιος αξίζει αύξηση και ποιος όχι. Η δε διεύθυνση, διαβεβαίωνε μέχρι πρότινος ότι η εφημερίδα δεν έχει οικονομικό πρόβλημα, είχε ικανοποιητική διαφήμιση και θα έκανε προσλήψεις.
Καλή εργαζόμενη/-ος για τον επιχειρηματία-εκδότη είναι αυτή/-ος που δουλεύει καταθέτοντας πνευματικά και σωματικά το μέγιστο, κάνει 2, 3 ή 4 ώρες υπερωρίες αγόγγυστα, δεν αντιλέγει στον «θέσφατο διευθυντικό λόγο» – και εκείνος, ως «μεγαλόθυμος», περνάει από το γραφείο της/του και τον χτυπάει την πλάτη.
Πιστεύω στη συλλογική δράση και στην ευλογημένη αλληλεγγύη των εργαζόμενων. Το μέλλον άδηλο, η πρόθεση αγωνιστική.
* υποψήφια για το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ με το ψηφοδέλτιο της Πρωτοβουλίας για την Ανατροπή
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν (3.2.24)
Απολύσεις στο Documento και παγιωμένες συνδικαλιστικές πρακτικές