Γιάννης Ελαφρός
▸Μόνο χαμόγελα ταιριάζουν για τους αξιωματούχους στις ΗΠΑ, αφού κατάφεραν να κλείσουν μέσα στην ίδια εβδομάδα δύο τεράστια πακέτα όπλων, το ένα για την Ελλάδα και το άλλο για την Τουρκία. Το «αστείο» της ιστορίας είναι πως οι δύο κυβερνήσεις σε Αθήνα και Άγκυρα βρίσκονται υποτίθεται σε φάση «προσέγγισης» και «ήρεμων νερών» στο Αιγαίο, αλλά εξοπλίζονται και οι δύο με τρελούς ρυθμούς, ψωνίζοντας από το ίδιο «μαγαζί», τις ΗΠΑ. Ταυτόχρονα, η Ουάσιγκτον καταφέρνει να πηγαίνουν «πακέτο» τους δύο ανταγωνιστές – συμμάχους στο ΝΑΤΟ στη νοτιοανατολική πτέρυγα, επιχειρώντας να ρυθμίσει την μεταξύ τους ένταση. Όσον αφορά τον ευρύτερο σχεδιασμό, οι ΗΠΑ χρησιμοποιούν ήδη και θέλουν ακόμα περισσότερο την Ελλάδα πρόθυμο στρατιώτη και βάση εξόρμησης του ΝΑΤΟ (πουλώντας και σχετικό πανάκριβο εξοπλισμό), ενώ προσπαθούν να κρατήσουν την Τουρκία στην ευρω-ατλαντική συμμαχία, λειαίνοντας τις αιχμές των διαφοροποιήσεών της προς Ρωσία και αυτόνομο ρόλο. Κρίσιμο σημείο για την ενεργοποίηση του «πακέτου» από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ ήταν η έγκριση της ένταξης της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ από την τουρκική εθνοσυνέλευση.
Σε κάθε περίπτωση, ο υπερεξοπλισμός των δύο χωρών, με F35 η Ελλάδα και με αναβαθμισμένα F16 η Τουρκία, με κόστος εξοπλιστικού πακέτου πολύ πάνω των 8,5 δισ. (που αρχικά ανακοινώθηκε) η Ελλάδα και 23 δισ. η Τουρκία, είναι προκλητική για τη σπατάλη δημόσιου πλούτου και ανησυχητική για το μέλλον μιας επόμενης φάσης στις σχέσεις των δύο αστικών τάξεων και κρατών.
Όσον αφορά ειδικά την Ελλάδα, ο Κ. Μητσοτάκης στη δική του δήλωση έκανε λόγο για «μία σημαντική ημέρα για την εθνική μας άμυνα και για την ελληνική διπλωματία», γιατί «επισφραγίζεται το στρατηγικό βάθος των ελληνοαμερικανικών σχέσεων». Η Ελλάδα μπαίνει στη σειρά για την απόκτηση έως και 40 αεροσκαφών F-35, με τον Μητσοτάκη να πανηγυρίζει για την απόκτηση «δωρεάν» αμερικανικών φρεγατών, μόλις δύο μεταγωγικών C-130, και θωρακισμένα οχήματα.
Δύο αναγκαίες και κρίσιμες διευκρινήσεις:
Πρώτο, τα αεροσκάφη F35 φέρουν μηχανισμό, ο οποίος δίνει τη δυνατότητα να μένουν στον έλεγχο του κατασκευαστή, δηλαδή των ΗΠΑ. Στην περίπτωση αυτή, το ποιους θα αναγνωρίζουν ως εχθρούς δηλαδή τα F35, θα το συναποφασίζει η ελληνική με την αμερικανική κυβέρνηση! Όσον αφορά το συνολικό κόστος των 40 αεροσκαφών (εξοπλισμός, εγκαταστάσεις, κόστος συντήρησης των αεροσκαφών κλπ), αυτό –σύμφωνα με εκτιμήσεις και δημοσίευση του Δικτύου Σπάρτακος– θα ξεπεράσει κατά πολύ τα 8,6 δισ. ευρώ!
Δεύτερο, αλλά και η «δωρεάν» βοήθεια μόνο τσάμπα δεν είναι. Καταρχάς τα μέσα που δίνουν οι ΗΠΑ είναι απ’ αυτά που έχουν αποσύρει, άρα θέλουν επισκευές, εξοπλισμό, συντήρηση και προσωπικό. Δένουν την Ελλάδα για δεκαετίες στην αμερικανική εξοπλιστική βιομηχανία. Και το χειρότερο: Θα αποτελέσουν υλικά για τη συμμετοχή της χώρας σε επιθετικές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, που θα βάλει σε κίνδυνο τους φαντάρους αλλά και την ειρήνη. Εξάλλου και στην παροχή τους από τις ΗΠΑ, όπως και των αεροσκαφών σε Ελλάδα και Τουρκία, υπογραμμίστηκε το κριτήριο πως έτσι δυναμώνει το ΝΑΤΟ.
Ο ίδιος ο πρωθυπουργός είπε πως η απόφαση των ΗΠΑ για το εξοπλιστικό πακέτο «είναι το αποτέλεσμα μιας μεθοδικής, αθόρυβης και μακράς προσπάθειας, που συνδύασε τη συμμαχική συνέπεια της Ελλάδας στα διεθνή μέτωπα με την προώθηση των εθνικών της συμφερόντων. Αποτέλεσμα το οποίο εδραιώνει, παράλληλα, τη δυναμική και αυτοτελή ελληνοαμερικανική στρατηγική σχέση». Συμμαχική συνέπεια και στρατηγική σχέση με τις ΗΠΑ. Λέξεις κλειδιά για την κυβέρνηση της ΝΔ, όλα τα κόμματα της ΝΑΤΟϊκής συναίνεσης (ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ κλπ.), την αστική τάξη της Ελλάδας και τα συμφέροντά της.
Και για να μην υπάρχουν παρεξηγήσεις ο Κ. Μητσοτάκης ξεκαθάρισε τι εννοεί, μιλώντας για «ενεργή διπλωματία της αξιοπιστίας»: «Από τον πόλεμο στην Ουκρανία, τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ και την ενεργειακή ασφάλεια της Ευρώπης, μέχρι την ένταση στην Ανατολική Μεσόγειο και το δράμα της Μέσης Ανατολής».
Η επιστράτευση με τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ στο ουκρανικό, η στήριξη ουσιαστικά της σφαγής στη Γάζα από το Ισραήλ, η συμμετοχή-εμπλοκή σε πολεμικές επιχειρήσεις στην Ερυθρά Θάλασσα, τη Σαουδική Αραβία κλπ. όλα αυτά που αποτελούν σημεία ενοχής για την κυβέρνηση μετατρέπονται σε δήθεν επιτεύγματα. Έρχονται ακόμα χειρότερα εάν η πολιτική κυβέρνησης-κεφαλαίου, ΕΕ και ΝΑΤΟ δεν ανατραπεί από ένα ισχυρό αντιπολεμικό εργατικό-λαϊκό κίνημα. Μέχρι τότε ο λαός θα πληρώνει το όργιο των εξοπλισμών.