▸Ανακοίνωση ΝΑΡ και νΚΑ για τις συλλήψεις και διώξεις σε βάρος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ισραήλ και αντιπολεμικών αγωνιστών και οργανώσεων. Κοινός αγώνας Παλαιστίνιων και Εβραίων για ειρήνη, δικαιοσύνη και λευτεριά.
Statement on the prosecutions against CPI and anti-war activists
Το ΝΑΡ και η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση καταγγέλλουν τις συλλήψεις κομμουνιστών και αντιπολεμικών διαδηλωτών την Πέμπτη 9/11 στο πλαίσιο της βίαιης καταστολής που επιβάλει το κράτος του Ισραήλ σε κάθε φωνή που καλεί σε ειρήνη και τερματισμό όχι μόνο της εισβολής στη Γάζα, αλλά και της κατοχής. Μεταξύ των συλληφθέντων είναι ο Μοχάμεντ Μπαράκε, στέλεχος του ΚΚ Ισραήλ, πρώην βουλευτής και πρόεδρος της Ανώτατης Επιτροπής Παρακολούθησης των Ζητημάτων των Αράβων Πολιτών του Ισραήλ, ο οποίος κατευθύνονταν σε ειρηνική διαμαρτυρία στην πόλη Ναζαρέτ του Ισραήλ. Μαζί του συνελήφθησαν και άλλα 4 στελέχη του ΚΚΙ, μεταξύ των οποίων δύο πρώην βουλευτές της Κνέσετ. Την ίδια στιγμή αντιπολεμικοί διαδηλωτές εβραϊκής και αραβικής καταγωγής πολίτες του Ισραήλ, συλλαμβάνονταν κατά δεκάδες σε Ιερουσαλήμ και Τελ Αβίβ, ενώ προσπαθούσαν να πραγματοποιήσουν ειρηνικές διαμαρτυρίες. Μέσα σε κλίμα τρομοκρατίας και απαγόρευσης συγκεντρώσεων, Εβραίοι και Άραβες πολίτες προσπαθούν να σπάσουν το τείχος της σιωπής ενάντια στη γενοκτονία του παλαιστινιακού λαού. Η εντολή απαγόρευσης των διαδηλώσεων επικυρώθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο του Ισραήλ, ποινικοποιώντας κάθε δράση αλληλεγγύης προς τη Γάζα και επιτρέποντας ακόμα και πυροβολισμούς με πραγματικά πυρά κατά άοπλων πολιτών και διαδηλώσεων.
Αυτό το πλέγμα τρομοκρατίας εντείνει το καθεστώς απαρτχάιντ που δεν αφορά μόνο τα κατεχόμενα εδάφη της Δυτικής Όχθης, αλλά ακόμα και την κοινότητα των Αράβων Παλαιστινίων που έχουν την υπηκοότητα του ισραηλινού κράτους. Η κοινότητα αυτή απαριθμεί σχεδόν το 20% του συνολικού πληθυσμού του Ισραήλ και αποτελείται κυρίως από απόγονους των Παλαιστίνιων που παρέμειναν στη γη τους μετά το 1948 και τη Νάκμπα, όταν εκατοντάδες χιλιάδες άλλοι Παλαιστίνιοι εξαναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους, ζώντας μέχρι ΄σήμερα ως πρόσφυγες σε Δυτική Όχθη, Γάζα και γειτονικά κράτη. H αραβική κοινότητα μέσα στο Ισραήλ αντιμετωπίζει συνεχείς διακρίσεις με υποβαθμισμένες δημόσιες υπηρεσίες και άνιση κατανομή πόρων για την παιδεία, την υγεία, τη στέγη. Στις πόλεις που πλειοψηφούν υποφέρουν από την έλλειψη υποδομών, ενώ στις πόλεις με μεικτό πληθυσμό είναι παραγκωνισμένοι σε φτωχές και πυκνοκατοικημένες συνοικίες, ωθούμενοι στο περιθώριο υπό την πίεση του εβραϊκού εποικισμού και μέσα στα όρια του κράτους του Ισραήλ. Αυτές οι πολιτικές έγιναν ακόμα πιο επιθετικές με την ψήφιση το 2018 του νόμου περί “εβραϊκού έθνους-κράτους” που ορίζει πως “το Ισραήλ είναι η ιστορική πατρίδα του Εβραϊκού λαού και αυτός έχει το αποκλειστικό δικαίωμα στην εθνική αυτοδιάθεση σε αυτό”. Ο νόμος κατάργησε την αναγνώριση της αραβικής ως επίσημης γλώσσας, και προώθησε ανοιχτά διακρίσεις σε βάρος των Ισραηλινών Αράβων καθώς αναφέρει ως στόχο του κράτους “την ανάπτυξη των εβραϊκών οικισμών ως εθνική αξία” και άρα κάθε ενέργεια που “θα ενθαρρύνει και θα προωθήσει την εγκαθίδρυσή τους”. Το 2021, κατά την διάρκεια της προηγούμενης επέμβασης του ισραηλινού στρατού στη Γάζα, αλλά κι εν μέσω συγκρούσεων στην Δυτική Όχθη, για πρώτη φορά μετά από δεκαετίες ο αγώνας των Παλαιστινίων στα κατεχόμενα, βρήκε ενεργή υποστήριξη των αδελφών τους από τις παλαιστινιακές πόλεις του Ισραήλ. Έγιναν διαμαρτυρίες σε πόλεις με μεικτό πληθυσμό, όπως η Χάιφα, η Γιάφα, η Ακό και η Λοντ, όπου δυνάμεις του στρατού αναγκάστηκαν για πρώτη φορά να επέμβουν για να καταστείλουν αυτό που χαρακτηρίστηκε ως “κίνδυνος εμφυλίου” μέσα στο Ισραήλ.
Η ύπαρξη μεικτών κομμουνιστικών και αριστερών οργανώσεων με μέλη Εβραίους και Άραβες φανερώνει ότι η δυνατότητα κοινής πάλης αλλά και συνύπαρξης είναι εφικτή, ενάντια στον εθνικισμό και την θρησκευτική μισαλλοδοξία.. Το ΚΚ Ισραήλ, οργανώσεις αρνητών στράτευσης, μικρότερες αριστερές κινηματικές οργανώσεις, αριστεροί δημοσιογράφοι και έντυπα, προσπαθούν να ορθώσουν το ανάστημά τους και να ενισχύσουν το αντιπολεμικό/ αντικατοχικό κίνημα εντός του Ισραήλ. Συνολικά, αυτές οι δυνάμεις και φωνές, μαζί με τις αντίστοιχες αριστερές και κομμουνιστικές δυνάμεις της παλαιστινιακής αντίστασης αποτελούν φάρο ελπίδας και τη «μαγιά» για την ειρηνική, ισότιμη συνύπαρξη των δυο λαών, ανεξαρτήτως κρατικής μορφής και μελλοντικών συνόρων. Ο κοινός αγώνας ενάντια στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τις αστικές τάξεις, η σύνδεση του απελευθερωτικού αγώνα με την ταξική πάλη είναι ο δρόμος που μπορούν να βαδίσουν Παλαιστίνιοι και Εβραίοι για να μπει τέλος στην κατοχή με στόχο την απελευθέρωση από κάθε εκμετάλλευση.
Σε αυτή την κατεύθυνση, το ΝΑΡ και η νεολαία Κομμουνιστική Απελευθέρωση καλούν σε άμεση απελευθέρωση των μελών του ΚΚ Ισραήλ και όλων των διαδηλωτών, καθώς και στην απελευθέρωση των κρατούμενων Παλαιστινίων που κρατούνται σε ισραηλινές φυλακές, Να συνεχιστεί το κύμα αλληλεγγύης στην Ελλάδα και κάθε γωνιά του πλανήτη προς τον παλαιστινιακό λαό για να μπει άμεσα τέλος στη γενοκτονία της Γάζας, για λευτεριά στην Παλαιστίνη.
