Γεράσιμος Λιβιτσάνος
▸ Σχεδιασμός αλλοίωσης του εκλογικού σώματος μέσω απόδημων
Κατατέθηκε τη Δευτέρα το βράδυ στη Βουλή το νομοσχέδιο του υπουργείου Εσωτερικών με τίτλο «’Αρση περιορισμών για την εγγραφή στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους εκλογέων εξωτερικού». Είναι το πρώτο νομοσχέδιο που καταθέτει η κυβέρνηση της ΝΔ στη νέα Βουλή
Παιχνίδια ευρείας πολιτικής συναίνεσης ξεκίνησε να παίζει η κυβέρνηση Μητσοτάκη, εκμεταλλευόμενη την κοινοβουλευτική της πλειοψηφία, την ισχυρή παρουσία της ακροδεξιάς αλλά και το «γόνιμο έδαφος» της «κεντροαριστερής αντιπολίτευσης» (ΣΥΡΙΖΑ και ΠΑΣΟΚ). Το πρώτο σαφές δείγμα ήταν η αιφνιδιαστική πρόταση του πρωθυπουργού για την επαναφορά του νομοσχεδίου που είχε φέρει το 2019 για την ψήφο των ομογενών.
Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κατέστησε σαφές ότι προσβλέπει σε… μονιμοποίηση της «δεξιόστροφης τάσης» του εκλογικού σώματος για πολλά χρόνια. Αξιοποιώντας τις συντηρητικές πολιτικές δεξαμενές των περίπου 3.000.000 της ομογενειακής ψήφου. Με βάση αυτό το σκεπτικό, προτίθεται να βρει τις 200 ψήφους που απαιτούνται ώστε να αρθούν οι περιορισμοί του ισχύοντος νομοθετικού πλαισίου, που ψηφίστηκε με 288 ψήφους το 2019 και μεταξύ άλλων προέβλεπαν ως προϋπόθεση για να ψηφίσει κάποιος να καταθέτει φορολογική δήλωση στην Ελλάδα τα τελευταία δύο χρόνια. Η ΝΔ αξιοποιεί τον «Ασκό του Αιόλου» που άνοιξε η –τότε– ευρεία συναίνεση, προκειμένου να διευρύνει τα κριτήρια συμμετοχής στις εκλογές.
Με τους υφιστάμενους εκλογικούς συσχετισμούς, η ΝΔ έχει περισσότερους από έναν τρόπους να «περάσει» το νομοσχέδιο. Είτε να το κάνει μαζί με την ακροδεξιά, αφού οι 158 βουλευτές της ΝΔ αθροίζουν 200 μαζί με «Νίκη», Ελληνική Λύση και Σπαρτιάτες και δεδομένη τη θετική ψήφο της Πλεύσης Ελευθερίας, όπως έχει ήδη δηλώσει η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Σε αντίθετη περίπτωση, θα επιχειρήσει να το ψηφίσει (και) με τους 42 ψήφους του ΠΑΣΟΚ και εκμεταλλευόμενη το ότι το κόμμα του Νίκου Ανδρουλάκη είχε το 2019 δηλώσει υπέρ του νομοθετήματος. Έτσι, ερώτημα αποτελεί το τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, αν θα επιμείνει στην αρνητική θέση που είχε το 2019 και θα καταψηφίσει μαζί με το ΚΚΕ ή αν, για λόγους «μη απομόνωσης» και δίνοντας διαπιστευτήρια «δημοκρατικής αντίληψης», τελικά θα υπερψηφίσει. Είναι χαρακτηριστική η δήλωση που έκανε ο πρώην τομεάρχης Δικαιοσύνης του ΣΥΡΙΖΑ Θεμιστοκλής Ξανθόπουλος, λέγοντας πως η αντιπολίτευση θα εξετάσει αρχικά το περιεχόμενο του νομοσχεδίου.
Η διαχείριση του συγκεκριμένου νομοθετήματος από την κυβέρνηση αποτελεί και… οδηγό για το πώς θα χειρίζεται εφεξής τις καταστάσεις. Έχοντας δεδομένες τις «ευρείες συναινέσεις», είτε με τα κόμματα της ακροδεξιάς είτε με την υποτιθέμενη «ουδέτερη» Ζ. Κωνσταντοπούλου, θα είναι κατά το κοινώς λεγόμενο «καβατζωμένη». Έτσι θα ασκεί πιέσεις πρωτίστως στο ΠΑΣΟΚ αλλά και στον ΣΥΡΙΖΑ, με τον Κ.Μητσοτάκη να εμφανίζεται «ενωτικός», «διαλλακτικός» και «συναινετικός». Να οικοδομεί, δηλαδή, το «προφίλ» του κεντρώου πολιτικού, παρά το γεγονός ότι στο εσωτερικό της ΝΔ παραμένει –και μάλιστα ενισχυμένη– μία από τις πλέον ισχυρές ακροδεξιές συνιστώσες στη Βουλή.
Αντίστοιχα, το ΠΑΣΟΚ θα αιτιολογεί την ψήφο του ως «απάντηση» στον κίνδυνο διαμόρφωσης νομοσχεδίων από ΝΔ και ακροδεξιά. Ανάλογες δικαιολογίες θα μπορεί να επικαλεστεί σε κάποιες περιπτώσεις και η αξιωματική αντιπολίτευση. Παρόμοιο σύστημα θα ακολουθήσει η ΝΔ και στα ζητήματα της συνταγματικής αναθεώρησης. Ιδίως στο άρθρο 16 για την ίδρυση ιδιωτικών πανεπιστημίων, αλλά και το άρθρο 24, που αφορά την προστασία των δασών και την αλλαγή χρήσεων γης μέσω της υπόσκαψης του δόγματος «άπαξ δάσος, πάντα δάσος».
