Το σύγχρονο διατροφικό-αγροτικό ζήτημα

Ανάλυση: Δημήτρης Δεσύλλας

Οι τιμές των τροφίμων στη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού εκτοξεύτηκαν κατά 40%. Ο πόλεμος στην Ουκρανία ενισχύει παραπέρα τις τάσεις για μια διατροφική κρίση. Ποιες είναι οι αιτίες γι’ αυτή την κατάσταση; Γιατί τα προηγούμενα δύο χρόνια ο κλάδος των τροφίμων «γέννησε» 62 νέους εκατομμυριούχους; Πώς γίνεται τέσσερις εταιρείες να ελέγχουν το 70% της παγκόσμιας αγοράς;

Μια χούφτα πολυεθνικές ελέγχουν τη διατροφή του πλανήτη

Ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός της εποχής μας, ως νέα συνολική ποιότητα εκμετάλλευσης-καταπίεσης-αποξένωσης-αλλοτρίωσης, επέφερε σε παγκόσμια κλίμακα ραγδαίες και βαθιές κοινωνικοταξικές αλλαγές. Αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις που φέρνουν στο προσκήνιο με διαφορετικό και εκρηκτικό τρόπο, το σύγχρονο διατροφικό-αγροτικό ζήτημα.

Το πρώτο στοιχείο είναι πως η παραγωγή και διακίνηση των αγροτικών προϊόντων και τροφίμων, έχουν περάσει ουσιαστικά στα χέρια τριών κολοσσών, οι οποίοι δημιουργήθηκαν μετά από συγχωνεύσεις πολυεθνικών γιγάντων παραγωγής αγροχημικών και σπόρων (γερμανική Bayer – αμερικάνικη Monsanto, Dow Chemicals – DuPont, κινέζικη Chem China – ελβετική Syngenta). Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας, το γενετικό υλικό (σπόροι) έχει γίνει, σε τέτοια μαζική έκταση, ατομική ιδιοκτησία των πολυεθνικών, οι οποίες κατοχυρώνουν τις πατέντες των σπόρων και ελέγχουν σε παγκόσμιο επίπεδο το διατροφικό σύστημα. Επιπλέον, μόλις δέκα πολυεθνικές εταιρείες (τύπου Nestle) ελέγχουν σχεδόν όλα τα μεγάλα διατροφικά εμπορικά σήματα του πλανήτη καθώς και τα χρηματιστήρια τροφίμων και επομένως την υγιεινή, την ποιότητα, τις τιμές και την καλπάζουσα ακρίβεια των τροφίμων. Πρόκειται για τεράστια συγκέντρωση δύναμης που επιβάλλει τους νόμους και τους κανόνες της, πάνω απ’ όλα τη λογική του κέρδους στην αγροτική παραγωγή και τη διατροφή.

Η κυριαρχία των πολυεθνικών κολοσσών (με προϋπολογισμούς μεγαλύτερους από πολλά κράτη) συνδυάστηκε με την τεράστια καταστροφή και τις ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων συστημάτων παραγωγής σπόρων, λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων σε παγκόσμιο επίπεδο. Η εφαρμογή της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής (ΚΑΠ) της ΕΟΚ-ΕΕ (από το 1961) και η αντιαγροτική πολιτική όλων των αστικών κυβερνήσεων, επιτάχυναν αυτές τις αντιδραστικές αλλαγές σε όλη την Ευρώπη και στη χώρα μας (μετά την ένταξη στην ΕΟΚ το 1981).

Συγκεντροποίηση γης και κερδών

Το δεύτερο στοιχείο είναι η πλήρης υπαγωγή-υποταγή της επιστήμης, της πανεπιστημιακής έρευνας και των ερευνητών και ειδικά της βιοτεχνολογίας στις ανάγκες των πολυεθνικών και του κέρδους, γεγονός που έχει πολύπλευρες και βαριές συνέπειες όπως είναι:

α) η γενίκευση του συστήματος της μονοκαλλιέργειας σε βάρος της βιοποικιλότητας,

β) η εξαφάνιση παραδοσιακών ποικιλιών φυτών και φυλών ζώων, ανθεκτικών στις ασθένειες,

γ) η μεγαλύτερη εξάρτηση των παραγωγών από τις πολυεθνικές και το αγροτοδιατροφικό βιομηχανικό σύμπλεγμα,

δ) το δυνάμωμα της συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης της γης και του κεφαλαίου σε παγκόσμια κλίμακα και  ε) η διαρκής εκτόπιση της μικρής αγροτικής παραγωγής από τη μεγάλη και το μαζικό ξεκλήρισμα της αγροτικής φτωχολογιάς (εργατοαγρότες, αγροτοεργάτες, φτωχοί αγρότες), διογκώνοντας τις στρατιές της ανεργίας. Επιπλέον είναι πολύ σοβαρά τα ψυχολογικά προβλήματα που δημιουργεί το ξεκλήρισμα στην αγροτική φτωχολογιά. Όπως καταγγέλθηκε πέρυσι στο Ευρωκοινοβούλιο «στη Γαλλία έχουμε κατά μέσο όρο μία αυτοκτονία αγρότη ανά δύο ημέρες!». Παράλληλα στην Ινδία αυτοκτονούν τριάντα αγρότες την ημέρα. Συνολικά έχουν καταγραφεί 300.000 αυτοκτονίες Ινδών αγροτών από το 1995 έως σήμερα!

Η καπιταλιστική-τεχνοκρατική «υπόσχεση» ότι τάχα η βιοτεχνολογία θα έλυνε οριστικά το πρόβλημα της παγκόσμιας πείνας, μετατράπηκε στην πράξη στο αντίθετό της: σε παγκόσμια επισιτιστική κρίση, σε μαζική ακραία φτώχεια και πείνα, σε λιμούς, σε εκτεταμένο υποσιτισμό και σε κακή ποιότητα διατροφής.

Τρίτο, έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις παγκοσμίως η συγκέντρωση της γεωργικής γης, της παραγωγής και του εισοδήματος, λόγω της εντατικής και βιομηχανοποιημένης, πλήρως καπιταλιστικοποιημένης γεωργίας και κτηνοτροφίας. Σύμφωνα με έγκυρες διεθνείς μελέτες, σήμερα το 1% των αγροτικών επιχειρήσεων ελέγχει παγκοσμίως το 70% των καλλιεργούμενων εκτάσεων. Ενώ αντίθετα το φτωχότερο μισό, δηλαδή το 50% του παγκόσμιου αγροτικού πληθυσμού, ελέγχει μόλις το 3% της γης!

Στην ΕΕ, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, στη δεκαετία 2005-2015 η εφαρμογή της ΚΑΠ ξεκλήρισε 4 εκατομμύρια φτωχούς αγρότες. Τα αγροτικά νοικοκυριά μειώθηκαν από 15 σε 11 εκατομμύρια, ενώ η μέση έκτασή τους αυξήθηκε από 144 στρέμματα το 2010 σε 161 στρέμματα το 2015. Στην ίδια δεκαετία, στην Ελλάδα τα αγροτικά νοικοκυριά μειώθηκαν πάνω από 15%, ενώ η μέση έκτασή τους αυξήθηκε κατά 42%, από τα 48 στα 68 στρέμματα, δείγμα της επιταχυνόμενης καπιταλιστικοποίησης.

Σήμερα το 80% των αγροτών της ΕΕ κατέχει μόνο το 10% της γεωργικής γης, ενώ το 20% των μεγαλοαγροτών-καπιταλιστών κατέχει το 90% της γης και εισπράττει το 90% των λεγόμενων «αγροτικών επιδοτήσεων» της ΕΕ. Επιδοτήσεις τις οποίες πληρώνουν στα ταμεία της ΕΕ οι εργαζόμενοι μέσω του ΦΠΑ (στην πράξη οι εργαζόμενοι της πόλης πληρώνουν τους μεγαλοαγρότες)!

Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη που διεξήχθη για λογαριασμό της Επιτροπής Γεωργίας του Ευρωκοινοβουλίου, σχετικά με το μέλλον της Ευρωπαϊκής Γεωργίας, έως το 2040 προβλέπεται μείωση των αγροτικών νοικοκυριών κατά 62% (από 10 εκατομμύρια περίπου σήμερα, σε 3,9 εκατομμύρια), συγκέντρωση της γης σε μονάδες άνω των 500 στρεμμάτων (!), ισχυροποίηση των μεγαλύτερων αγροτικών νοικοκυριών και εγκατάλειψη των μικρότερων, με παραπέρα διόγκωση της ανεργίας. Παράλληλα η επισιτιστική κρίση οδηγεί σε αναβολή ή υποβάθμιση της λεγόμενης «Πράσινης Συμφωνίας» και της ειδικής στρατηγικής της ΕΕ «από το αγρόκτημα στο πιάτο» (Farm to Fork).

Τέταρτο, σήμερα η παγκόσμια παραγωγή τροφίμων είναι υπερδιπλάσια των διατροφικών αναγκών (7.000 θερμίδες κατά κεφαλή την ημέρα αντί για 3.000). Την ίδια ώρα, σύμφωνα με αποκαλυπτική έρευνα της Oxfam (Ιούλιος 2021) κάθε λεπτό πέθαιναν από την πείνα 11 άνθρωποι (σε σύγκριση με 7 θανάτους από τον κορονοϊό)!

Οι τιμές των τροφίμων στη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού εκτοξεύτηκαν κατά 40% και ο Παγκόσμιος Οργανισμός Τροφίμων (FAO) υπολόγισε αυτή την αύξηση σε 28,10% μόνο για το 2021. Σύμφωνα με πρόσφατη έκθεση της Oxfam (με αφορμή το φετινό παγκόσμιο Οικονομικό Φόρουμ στο Νταβός στης Ελβετίας) στη διάρκεια της πανδημίας δημιουργήθηκαν επιπλέον 573 δισεκατομμυριούχοι (62 καινούργιοι προστέθηκαν στον κλάδο των τροφίμων, όπου τέσσερις εταιρείες ελέγχουν το 70% της παγκόσμιας αγοράς), ενώ οι άνθρωποι που ζουν σε καθεστώς ακραίας φτώχειας στο τέλος του 2022 θα φτάσουν τα 860 εκατομμύρια! Την ώρα που καλπάζει ο υποσιτισμός στον πλανήτη, οι δέκα πλουσιότεροι καπιταλιστές της γης συγκεντρώνουν πλούτο, περισσότερο από το 40% της ανθρωπότητας, δηλαδή όσο 3,1 δισεκατομμύρια άνθρωποι!

Όσον αφορά την ποιότητα της διατροφής στον δήθεν «αναπτυγμένο κόσμο», όσοι έχουμε τη δυνατότητα και το προνόμιο να τρώμε, καταναλώνουμε πανάκριβες τροφές-σκουπίδια, άγευστες και άνοστες, νοθευμένες, καρκινογόνες, μεταλλαγμένες ή «μαϊμού βιολογικές», γιατί οι αληθινά βιολογικές είναι πανάκριβες, απλησίαστες για τον εργαζόμενο καταναλωτή. Έτσι προωθείται η λεγόμενη «διατροφή δύο ταχυτήτων» με πανάκριβα βιολογικά προϊόντα για τους έχοντες και μεταλλαγμένα-νοθευμένα για τους εργαζόμενους. Όλα αυτά συγκροτούν μια παγκόσμια έκρηξη της αντίθεσης υπερπαραγωγής τροφίμων-πείνας και κακής διατροφής, που έχει γίνει υπερώριμη για ριζική λύση. Λύση που μπορεί να προκύψει μόνο με επαναστατικό τρόπο.

Η ΕΕ με την Κοινή Αγροτική Πολιτική λειτούργησε ως καταστροφικός επιταχυντής όλων των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων και των ταξικών ανισοτήτων

Ιδιαίτερα πρέπει να επισημανθεί ο υπερ-αντιδραστικός ρόλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η ΕΕ με την Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ), στα 41 χρόνια της παραμονής της χώρας μας σε αυτήν (από το 1981), λειτούργησε ως καταστροφικός επιταχυντής όλων των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων και των ταξικών ανισοτήτων που προαναφέρθηκαν. Με ολέθριες συνέπειες για την αγροτική φτωχολογιά και όλους τους εργαζόμενους. Συγκεκριμένα είχαμε:

• Τεράστια μείωση παραγωγής σε βασικά, δυναμικά και προνομιακά αγροτικά προϊόντα (καπνός, βαμβάκι, ζάχαρη, κορινθιακή σταφίδα, σουλτανίνα, βιομηχανική ντομάτα, καλαμπόκι, σιτηρά, κτηνοτροφία κ.α.) Τώρα στο στόχαστρο της νέας επίθεσης της ΕΕ μπήκε το βαμβάκι για λόγους «περιβαλλοντικούς» (ότι θέλει πολύ νερό, πολλά φάρμακα και λιπάσματα).
• Μετατροπή της χώρας από εξαγωγέα αγροτικών προϊόντων (πριν από το 1981) σε εισαγωγέα, με το αγροτικό εμπορικό έλλειμα να ξεπερνά το σύνολο των λεγόμενων «αγροτικών επιδοτήσεων» της ΕΕ, που όπως είναι γνωστό κατά 90% πηγαίνουν στις τσέπες των μεγαλοαγροτών, βιομηχάνων, ακόμα και του Μητσοτάκη!
• Πλήρης κατάργηση του «αγροτικού κράτους πρόνοιας» με σαρωτικές ιδιωτικοποιήσεις στον αγροτικό τομέα. Με ιδιωτικοποίηση της ΑΤΕ και όλων των θυγατρικών της βιομηχανιών, με ξεπούλημα της τεράστιας περιουσίας των Συνεταιρισμών, με δημιουργία νέων Συνεταιρισμών μεγαλοαγροτών με συμμετοχή σ’ αυτούς ιδιωτών (τύπου ΣΔΙΤ), με συνολικό χτύπημα της συνεταιριστικής ιδέας, μέσω των «Ομάδων Παραγωγών» και των «Διεπαγγελματικών Οργανώσεων κατά προϊόν» (με συμμετοχή αγροτών-εμπόρων-βιομηχάνων-εξαγωγέων, δηλαδή ο φονιάς με το θύμα αγκαλιά!).
• Μαζικό ξεκλήρισμα της φτωχής αγροτιάς, με το ποσοστό των αγροτών στο σύνολο του Οικονομικά Ενεργού Πληθυσμού της χώρας, να έχει μειωθεί από 25% (το 1981) στο 8% σήμερα, ενώ το συνολικό αγροτικό εισόδημα αποτελεί το 4-5% του ΑΕΠ.

Σύγχρονη εργατο-αγροτική συμμαχία

Η διεκδίκηση-προώθηση-υλοποίηση του αναγκαίου αντικαπιταλιστικού προγράμματος πάλης, προϋποθέτει τον πρωταγωνιστικό ρόλο της εργατικής τάξης και των συνδικάτων της. Απαιτεί το αγωνιστικό μέτωπο φτωχής αγροτιάς-εργατών γης -εργαζομένων-νεολαίας για την ανατροπή της αντιαγροτικής ΚΑΠ της ΕΕ, την άμεση κατάργηση του καταστροφικού «Μητρώου Αγροτών», την έξοδο από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ και την ισοτιμία στις διεθνείς σχέσεις, από εργατική διεθνιστική σκοπιά και κομμουνιστική προοπτική. Μέτωπο Ανατροπής της αντιλαϊκής πολιτικής κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου και κάθε κυβερνητικού διαχειριστή της, με ταξικά ανασυγκροτημένο εργατικό, αγροτικό, λαϊκό κίνημα και με σύγχρονη αντικαπιταλιστική, επαναστατική, κομμουνιστική Αριστερά.

Για τη ριζική λύση του διατροφικού-αγροτικού ζητήματος της εποχής μας, από τη σύγχρονη εργατική τάξη, σε εργατοαγροτική κοινωνική συμμαχία –υπό την ηγεμονία της– με τη φτωχολογιά του χωριού και της πόλης, με σύγχρονο επαναστατικό κομμουνιστικό πρόγραμμα και κόμμα. Για αγροτική παραγωγή και ποιοτικά τρόφιμα για τις σύγχρονες εργατικές και λαϊκές ανάγκες και όχι για τις ανάγκες της χωματερής, της αγοράς και του κέρδους, σε πλήρη αρμονία ανθρώπου-φύσης. Με τον πλούτο και την εξουσία στα χέρια των παραγωγών του, με επαναστατική ανατροπή για τη σύγχρονη κομμουνιστική κοινωνία της πλήρους απελευθέρωσης του κοινωνικού ανθρώπου.

Το Μητρώο ξεκληρίσματος φτωχών αγροτών και εργατο-αγροτών

Το κυριότερο εργαλείο της ΚΑΠ της ΕΕ για την επιτάχυνση της καπιταλιστικής αναδιάρθρωσης στον αγροτικό τομέα είναι το «Μητρώο Αγροτών και Αγροτικών Εκμεταλλεύσεων», σε εφαρμογή του Βασικού Κανονισμού ΕΟΚ (ΕΕ) αριθμ. 2328/15-7-1991 και των σχετικών νόμων 2332/1995 και 3874/2010 του ΠΑΣΟΚ. Το «Μητρώο» επιβάλλει νομοθετικά-διοικητικά το μοντέλο του καπιταλιστή «κατά κύριο επάγγελμα αγρότη». Σύμφωνα με αυτό, αγρότης θεωρείται μόνον όποιος πληρεί σωρευτικά όλες τις ακόλουθες προϋποθέσεις: α) είναι κάτοχος αγροτικής εκμετάλλευσης, β) απασχολείται σε αυτήν τουλάχιστον το 30% του συνολικού χρόνου εργασίας του, γ) έχει από αυτήν τουλάχιστον το 50% του συνολικού ετήσιου εισοδήματός του, δ) είναι ασφαλισμένος ο ίδιος αλλά και η εκμετάλλευσή του σε ασφαλιστικό φορέα και ε) τηρεί λογιστικά βιβλία.

Στόχος της ΕΕ, της κυβέρνησης και όλων των αστικών κομμάτων είναι με την εφαρμογή του «Μητρώου», να ξεκληριστεί νομοθετικά-διοικητικά όλη η αγροτική φτωχολογιά (εργατοαγρότες, αγροτοεργάτες, φτωχοί αγρότες) ώστε από τους 600.000 αγρότες σήμερα να μείνουν μόνο 275.000 μεγαλοαγρότες-καπιταλιστές. Αυτό έχουν ψηφίσει στις 22/5/2016 στη Βουλή, με το άρθρο 65 του Πολυνομοσχεδίου του 3^ου Μνημονίου, πέντε κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, Ποτάμι) και συνολικά 222 βουλευτές! Το ΚΚΕ όχι μόνο δεν αντιπάλεψε και δεν καταδικάζει το «Μητρώο», αλλά αντίθετα το προωθεί «δια της πλαγίας οδού», μιλώντας στα ψηφίσματά του για «πραγματικούς αγρότες». Θέση που απηχεί την ηγεμονία των μεγαλοαγροτών στο εσωτερικό του.

Η πάλη για την άμεση κατάργηση του «Μητρώου» αποτελεί «Λυδία λίθο» για κάθε αριστερή πολιτική δύναμη. Είναι έμπρακτη συμβολή στην οικοδόμηση σύγχρονης κοινωνικής συμμαχίας των εκμεταλλευομένων χωριού και πόλης, με την ηγεμονία της σύγχρονης εργατικής τάξης.

ΑΝΤΙΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΠΑΛΗΣ

Φτηνά και ποιοτικά τρόφιμα για τους εργαζόμενους

Υπεράσπιση της αγροτικής φτωχολογιάς και των εργατών γης

Η σημερινή πολύπλευρη δομική κρίση του ολοκληρωτικού καπιταλισμού (οικονομική, υγειονομική, ενεργειακή, περιβαλλοντική, επισιτιστική), οι γενικότερες βαριές επιπτώσεις του πολέμου στην Ουκρανία και η παγκόσμια έκρηξη της αντίθεσης υπερπαραγωγής τροφίμων-πείνας και κακής διατροφής, σφραγίζουν, με νέο τρόπο, το διατροφικό-αγροτικό ζήτημα της εποχής μας. Αναδεικνύουν την τεράστια σημασία της διατροφής για την επιβίωση και την υγεία του ανθρώπου, για την ποιότητα και το προσδόκιμο της ζωής του, συνολικά για τον ανθρώπινο πολιτισμό. Επιβάλλουν τη συνολική-αποτελεσματική διεκδίκηση των παρακάτω στόχων από το σύνολο των μαζικών λαϊκών οργανώσεων, κυρίως από τα εργατικά συνδικάτα:

1. Υψηλής ποιότητας διατροφή για τους εργαζόμενους και τον λαό. Προστασία του καταναλωτή από τα επικίνδυνα και ανθυγιεινά: γενετικά μεταλλαγμένα, νοθευμένα και «μαϊμού οικολογικά» τρόφιμα και προϊόντα. Κατάργηση του ΦΠΑ και διατίμηση στα τρόφιμα και στα είδη πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης. Κατάργηση των χρηματιστηρίων τροφίμων και αγροτικών προϊόντων.
2. Πλήρης ισοτιμία οικονομικών, κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων στους εργάτες γης, μετανάστες και ντόπιους, μόνιμους και εποχικούς (Συλλογική Σύμβαση με ουσιαστικές αμοιβές, πλήρη ασφάλιση, περίθαλψη, σύνταξη, κοινωνικές παροχές). Μαζικές και μόνιμες άδειες παραμονής, εργασίας και οικογενειακής επανένωσης στους μετανάστες-εργάτες γης. Μέτωπο στην ξενοφοβία, στον ρατσισμό και τον φασισμό. Συλλογικές Συμβάσεις και ουσιαστική αύξηση στους μισθούς στους εργαζόμενους στον αγροτοδιατροφικό τομέα.
3. Προστασία του εισοδήματος της αγροτικής φτωχολογιάς με κατώτερες εγγυημένες τιμές σε όλα τα αγροτικά και κτηνοτροφικά προϊόντα. Χτύπημα της διπλής ληστείας των μεγαλεμπόρων-βιομηχάνων σε βάρος του παραγωγού και του καταναλωτή.
4. Ουσιαστική μείωση του κόστους παραγωγής των αγροτικών προϊόντων με αφορολόγητο πετρέλαιο, φτηνό ρεύμα και νερό. Κατάργηση του ΦΠΑ και διατίμηση σε όλα τα αγροτικά μέσα, εφόδια, ζωοτροφές, φάρμακα. Κατάργηση του ΕΝΦΙΑ στη λαϊκή και αγροτική κατοικία, απαγόρευση πλειστηριασμών και κατασχέσεων σε αυτές. Βασικά έργα υποδομής. Δωρεάν επιστημονική επιμόρφωση από γεωτεχνικούς. Όχι στην ιδιωτικοποίηση του αρδευτικού νερού και των δικτύων μέσω ΣΔΙΤ.
5. Κατάργηση του «Μητρώου Αγροτών», που επιβάλλουν η ΕΕ και οι αστικές κυβερνήσεις, γιατί ξεκληρίζει νομοθετικά-διοικητικά όλη την αγροτική φτωχολογιά (εργατοαγρότες-αγροτοεργάτες-φτωχούς αγρότες) σε όφελος των μεγαλοαγροτών και του κεφαλαίου. Κατάργηση των «αγροτικών» επιδοτήσεων σε βιομήχανους και μεγαλοαγρότες. Χορήγησή τους αποκλειστικά σε φτωχούς αγρότες και κτηνοτρόφους για εθελοντική συνεταιριστική παραγωγή.
6. Ολόπλευρη κρατική ενίσχυση (με άτοκα δάνεια κ.α.) για τη δημιουργία δημοκρατικών πρωτοβάθμιων παραγωγικών Συνεταιρισμών της φτωχής αγροτιάς. Δημόσια Αγροτική Τράπεζα και Δημόσιος Φορέας παραγωγής και επεξεργασίας τροφίμων για κάλυψη των διατροφικών αναγκών της χώρας, με κεντρικό σχεδιασμό και με εργατικό-λαϊκό έλεγχο.
7. Δημόσιος τομέας παραγωγής σπόρων, λιπασμάτων και φυτοφαρμάκων με εργατικό και λαϊκό έλεγχο. Επαναλειτουργία των μονάδων παραγωγής λιπασμάτων και των σποροπαραγωγικών κέντρων με συνεταιριστική διαχείριση (εργατών-αγροτών) για φτηνά αγροτικά εφόδια.
8. Άμεση απαλλοτρίωση, χωρίς αποζημίωση, όλης της μεγάλης αγροτικής και δασικής ιδιοκτησίας (ιδιωτικής, εκκλησιαστικής, μοναστηριακής). Παραχώρησή της για συνεταιριστική και κοινωφελή χρήση και παραγωγή.
9. Έκτακτη φορολογία στα κέρδη του κεφαλαίου. Φορολόγηση των εφοπλιστών και της εκκλησίας. Αφορολόγητο και ακατάσχετο αγροτικό και λαϊκό εισόδημα 12.000 ευρώ συν 3.000 ευρώ για κάθε παιδί. Πλήρης κατάργηση του χαρατσιού της Εισφοράς Αλληλεγγύης.
10. Πλήρης δημόσια ασφάλιση της παραγωγής και του φυτικού και ζωικού κεφαλαίου από τον ΕΛΓΑ χωρίς εισφορές. Άμεση και πλήρης αποζημίωση για τις καταστροφές.
11. Ανθρώπινες αγροτικές συντάξεις. Χορήγησή τους στα 60 χρόνια στους αγρότες και στα 55 χρόνια στις αγρότισσες. Δημόσια-δωρεάν-ποιοτική Υγεία, Παιδεία, και Κοινωνική Ασφάλιση. Άμεση επαναφορά 13^ης και 14^ης σύνταξης.
12. Όχι στους εξοντωτικούς για τις λαϊκές ανάγκες πολεμικούς εξοπλισμούς. Άμεσο κλείσιμο όλων των βάσεων. Έξοδος από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ.

Ο ΙΟΣ ΤΟΥ ΚΕΡΔΟΥΣ

Αγροτική παραγωγή φιλική στο περιβάλλον

Περιορισμός βιομηχανικής γεωργίας-κτηνοτροφίας, όχι στα επικίνδυνα φυτοφάρμακα

Βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την παγκόσμια και τεράστια περιβαλλοντική καταστροφή. Τα ακραία καιρικά φαινόμενα, οι απότομες αλλαγές του καιρού και οι τεράστιες φυσικές καταστροφές (ξηρασίες, καύσωνες, πυρκαγιές, καταιγίδες, πλημμύρες κ.α.). Η ουσιαστική κατάργηση της διάκρισης των τεσσάρων (4) εποχών. Η εκτεταμένη ρύπανση του αέρα, του εδάφους, του νερού και των θαλασσών (από διοξίνες, κλοφέν, βιομηχανικά και πυρηνικά απόβλητα, πετρελαιοειδή, επικίνδυνα υπολείμματα εξορύξεων π.χ. χρυσού κ.α.). Η μετατροπή των ζωονόσων σε ανθρωπονόσους. Οι «τρελές αγελάδες», η γρίπη των χοίρων, η γρίπη των πτηνών, ο κορονοϊός και πρόσφατα η ευλογιά των πιθήκων. Όλα αυτά αποτελούν κραυγαλέες εκδηλώσεις της εκρηκτικής αντίθεσης πλούτου-φτώχειας, της οξυμένης αντίθεσης φύσης-κοινωνίας, την «απάντηση της φύσης» στη λεηλασία και τον βιασμό της από τον άνθρωπο. Είναι άμεση ανάγκη η ανατρεπτική πάλη των εργαζομένων και της νεολαίας ενάντια στην περιβαλλοντική καταστροφή και τις αιτίες της. Για την απελευθέρωση της αντίθεσης «φύσης-κοινωνίας» από τα δεσμά της αλλοτρίωσης, της καθυστέρησης, της εχθρότητας και της καταστροφής, ως καθολικό μέτρο και δείκτης για την ποιοτική αναβάθμιση ταυτόχρονα της κοινωνίας και της φύσης.

Αγωνιζόμαστε για:

1. Προστασία, διατήρηση και ανάπτυξη των τοπικών, παραδοσιακών ποικιλιών σπόρων και φυτών και της βιοποικιλότητας που καταστρέφονται από τις πολυεθνικές της βιοτεχνολογίας και των αγροχημικών. Απαγόρευση των μεταλλαγμένων σπόρων και προϊόντων. Κατάργηση των πατεντών των πολυεθνικών στους σπόρους.
2. Περιορισμό της βιομηχανικής γεωργίας, κτηνοτροφίας και ιχθυοκαλλιέργειας. Κατάργηση της εκτροφής ζώων σε κλουβιά. Ενίσχυση της συνεταιριστικής βιολογικής γεωργίας και κτηνοτροφίας από φτωχούς αγρότες.
3. Κατάργηση της εξόρυξης ρυπογόνων ορυκτών καυσίμων, ιδιαίτερα σε σεισμογενείς περιοχές. Όχι στην πυρηνική ενέργεια που η ΕΕ τη βάφτισε «πράσινη»! Μαζική δωρεάν χρήση ήπιων εναλλακτικών μορφών ενέργειας με εργατικό-λαϊκό έλεγχο. Κατάργηση του χρηματιστηρίου ενέργειας και της ληστρικής «ρήτρας αναπροσαρμογής».
4. Άμεση απαγόρευση των επικίνδυνων για τον άνθρωπο φυτοφαρμάκων (π.χ. η καρκινογόνος γλυφοσάτη κ.α.). Περιορισμός της χημικής και ενίσχυση της φυσικής και βιολογικής λίπανσης.
5. Προστασία των δασών από τη ληστρική εκμετάλλευση και τις βίαιες εκχερσώσεις πολυεθνικών, βιομηχάνων, εφοπλιστών, μεγαλοαγροτών και κάθε είδους καταπατητών. Άμεση και υποχρεωτική αναδάσωση όλων των καμένων δασών και δασικών εκτάσεων.
6. Αρμονική συμβίωση του ανθρώπου και των λοιπών έμβιων όντων: Κατάργηση του κυνηγιού, των «σαφάρι», των ταυρομαχιών, των ιπποδρομιών, της εμπορίας και κατανάλωσης άγριων ζώων, της εκτροφής γουνοφόρων ζώων. Κλείσιμο όλων των «ζωολογικών κήπων» και επιστροφή των φυλακισμένων-κακοποιημένων ζώων στο φυσικό τους περιβάλλον.