Γιώργος Μιχαηλίδης
Μέχρι το 2050, το 51 πρέπει να έχει γίνει μηδέν. Αυτό υποστηρίζει ο μεγιστάνας Μπιλ Γκέιτς στο βιβλίο του, το οποίο εκδόθηκε πρόσφατα. Μέσω αυτού στοχεύει να παρέμβει στο ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, για την οποία υποστηρίζει πως αποτελεί την πραγματική πρόκληση για την ανθρωπότητα, σε αντίθεση με την πανδημία, η αντιμετώπιση της οποίας – για τον Γκέιτς – είναι συγκριτικά παιχνιδάκι. Κάθε χρόνο εκλύονται στην ατμόσφαιρα περίπου 51 δισεκατομμύρια τόνοι αερίων του θερμοκηπίου. Η ανθρωπότητα πρέπει να επενδύσει στην έρευνα και την καινοτομία ώστε να πετύχει την παραγωγή φθηνής και καθαρής ενέργειας, να μηδενίσει τους συγκεκριμένους ρύπους και να κερδίσει μακροπρόθεσμα. Ειδάλλως το μέλλον των ανθρώπων είναι δυσοίωνο.
Κανείς δεν θα μπορούσε να διαφωνήσει με αυτές τις επισημάνσεις του Γκέιτς. Ιδιαίτερα όταν θέτει τον στόχο της πρόσβασης όλων των ανθρώπων στη φθηνή και καθαρή ενέργεια. Ωστόσο, ας μην ξεχνάμε ποιος μας μιλάει. Ας σημειωθεί αρχικά ότι οι στόχοι και οι προτάσεις που θέτει ο Γκέιτς μέσα από το βιβλίο του αποτελούν απλώς την συμπύκνωση και ολοκλήρωση της λογικής που καταθέτει δημοσίως τουλάχιστον την τελευταία πενταετία, ως εκ τούτου δεν αποτελούν κάτι πρωτάκουστο. Την ίδια στιγμή, επίσης, ο ίδιος πραγματοποιεί μία τεραστίων διαστάσεων συμφωνία με το αμερικανικό κράτος για τη δημιουργία ιδιωτικού πυρηνικού αντιδραστήρα που θα λειτουργεί με απεμπλουτισμένο ουράνιο. Το εργοστάσιο θα χρηματοδοτηθεί μισό-μισό από το κράτος των ΗΠΑ και τον Γκέιτς και αποτελεί όντως μία τομή στην υπάρχουσα πραγματικότητα. Για πρώτη φορά ιδιώτες θα βρεθούν να ελέγχουν πυρηνικούς αντιδραστήρες. Μάλιστα η λογική του Γκέιτς είναι «πολλά μικρά ιδιωτικά πυρηνικά εργοστάσια» ενώ προωθεί και τη χρήση πυρηνικής ενέργειας στη ναυτιλία.
Πρακτικά το μοντέλο που προτείνει ο Αμερικάνος μεγιστάνας δεν είναι άλλο από την κρατική στήριξη με συγχρηματοδότηση και φοροαπαλλαγές των ιδιωτικών επενδύσεων στον τομέα των τεχνολογιών απορρόφησης διοξειδίου του άνθρακα και ανάπτυξης εναλλακτικών μορφών παραγωγής και αποθήκευσης καθαρής ενέργειας. Συγχρόνως, επιδιώκει την αντικατάσταση του κόκκινου κρέατος με συνθετικό για τις αναπτυγμένες χώρες. Στην κοσμοθεωρία του Γκέιτς το ιδιωτικό κεφάλαιο καταστρέφει και το ιδιωτικό κεφάλαιο σώζει. Με μία λεπτομέρεια. Επιδοτούμενο από τα κράτη, δηλαδή τους πολίτες για τη διαιώνιση της κυριαρχίας του πάνω σε αυτούς.