Δημήτρης Παυλόπουλος
Χιλιάδες φτωχές οικογένειες πλήρωσαν πολύ ακριβά την πολιτική του περιορισμού του κοινωνικού κράτους και των δικαιωμάτων-επιδομάτων των μεταναστών. Οι επιπτώσεις είναι πολύ μικρές για τους υπεύθυνους και ήρθαν πολύ αργά.
Παρά τις προσπάθειες του πρωθυπουργού Ρούτε, ο ολλανδικός κυβερνητικός συνασπισμός κατέρρευσε, πριν από λίγες μέρες, υπό το βάρος του σκανδάλου σχετικά με τα κοινωνικά επιδόματα. H παραίτηση της κυβέρνησης δεν έχει ουσιαστικές συνέπειες, καθώς οι εθνικές εκλογές είχαν ήδη προγραμματιστεί για τα μέσα Μαρτίου, όμως αποτελεί δικαίωση των χιλιάδων φτωχών οικογενειών και ιδιαίτερα των μεταναστών που καταστράφηκαν οικονομικά από το σκάνδαλο.
Το σκάνδαλο είναι τόσο σοβαρό που πήρε δημοσιότητα στα διεθνή μέσα ενημέρωσης. Η εικόνα που δόθηκε ήταν ότι προήλθε από λάθος του ολλανδικού κράτους. Σύμφωνα με το πόρισμα της επιτροπής της ολλανδικής Βουλής, όμως, αυτή η εικόνα δεν αποκαλύπτει τις βαθύτερες αιτίες και συνέπειες του σκανδάλου. Στην ουσία, αυτό συνδέεται με την άτεγκτη εφαρμογή των νεοφιλελεύθερων πολιτικών για τον περιορισμό του κράτους πρόνοιας και των δικαιωμάτων των μεταναστών. Ξεκίνησε το 2013, όταν αποκαλύφθηκε ότι ένα μαφιόζικο γραφείο εύρεσης εργασίας ζητούσε για χρόνια επιδότηση ενοικίου εκ μέρους εκατοντάδων Βούλγαρων μεταναστών με ψεύτικες διευθύνσεις. Η αποκάλυψη αυτή ήρθε τη στιγμή που η πρώτη κυβέρνηση Ρούτε είχε κάνει σημαία της τον «εξορθολογισμό» των επιδομάτων και την πάταξη της φοροαπάτης. Η κυβέρνηση και η εφορία ξεκίνησαν εκστρατεία για τον έλεγχο των ενοικιαστών που λάμβαναν επίδομα ενοικίου και των γονιών που λάμβαναν επίδομα για τον παιδικό σταθμό. Στους ελέγχους, φυσικά, δεν περιλήφθηκε η φοροδιαφυγή χιλιάδων πολυεθνικών που είναι εγκατεστημένες στην Ολλανδία…
Η εκστρατεία βασίστηκε στη λογική της «μηδενικής ανοχής» και του «όλα ή τίποτα». Έτσι, όταν η εφορία διαπίστωνε λάθη ή παραλείψεις στις αιτήσεις ή τη διαδικασία λήψης του επιδόματος, ο πολίτης κατατασσόταν αυτόματα στην κατηγορία του απατεώνα και η εφορία απαιτούσε την επιστροφή του συνόλου του επιδόματος. Για να γίνει πιο αποτελεσματική η εκστρατεία, η κυβέρνηση δημιούργησε το καλοκαίρι του 2013 ειδικό σώμα πάταξης της απάτης, ενώ χρηματοδότησε την εφορία με επιπλέον 25 εκατ. ευρώ, ώστε να εντατικοποιήσει τους ελέγχους. Συγχρόνως, την υποχρέωσε να συλλέξει τουλάχιστον 25 εκ. από τις επιστροφές επιδομάτων των «απατεώνων», ώστε να ισοφαρίσει την επιδότηση!
Ανάλγητη στάση από υπουργεία και αρχές, απύθμενη υποκρισία από την Ακροδεξιά του Βίλντερς
Από το 2014, η εφορία της Ολλανδίας προέβη σε μαζικούς ελέγχους με βάση έναν αλγόριθμο αναγνώρισης πιθανών απατεώνων. Ο αλγόριθμος ήταν σχετικά απλός: Πραγματοποιούνταν έλεγχοι, όταν τα στοιχεία που παρείχε ο πολίτης ήταν ελλιπή ή όταν η εφορία δεν διέθετε αρκετά δεδομένα για την οικονομική κατάστασή του τα προηγούμενα χρόνια. Στο στόχαστρο της εφορίας βρέθηκαν φτωχοί εργαζόμενοι με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο και μετανάστες με περιορισμένη γνώση της ολλανδικής γλώσσας. Στη συντριπτική πλειονότητά τους όσοι στοχοποιήθηκαν δικαιούνταν τα επιδόματα, όμως, είτε είχαν κάνει λάθη κατά τη συμπλήρωση των αιτήσεων και την παροχή των συμπληρωματικών στοιχείων που τους ζητήθηκαν είτε είχαν πέσει θύματα μεσολαβητών.
Οι συνέπειες για αυτούς ήταν τραγικές. Περίπου 20.000 οικογένειες, σύμφωνα με μια συντηρητική εκτίμηση, υποχρεώθηκαν να επιστρέψουν ποσά 8.000-30.000 ευρώ. Αυτές οι οικογένειες καταστράφηκαν οικονομικά και απέκτησαν υπέρογκα χρέη προς την εφορία, τις δημόσιες υπηρεσίες, τις εταιρείες παροχής ηλεκτρικού ρεύματος και νερού και τους ιδιοκτήτες των κατοικιών τους. Πολλές διαλύθηκαν, ενώ μέλη τους αντιμετωπίζουν ψυχολογικά ή άλλα προβλήματα υγείας.
Όλα αυτά τα χρόνια, το κράτος και οι κυβερνήσεις όχι μόνο αδιαφόρησαν για τις συνέπειες αυτής της πολιτικής, αλλά υποστήριξαν ενεργά την εφαρμογή της. Το φιλελεύθερο κόμμα του πρωθυπουργού Ρούτε και το σοσιαλδημοκρατικό Εργατικό Κόμμα του Άσερ –ο οποίος παραιτήθηκε από την ηγεσία του λόγω του σκανδάλου– κατείχαν θέσεις κλειδιά την επίμαχη περίοδο και τα στελέχη τους είχαν πλήρη γνώση της υπόθεσης. Η ανώτατη διοίκηση του υπουργείου Οικονομικών και τα ανώτατα στελέχη της εφορίας αγνόησαν για χρόνια τις διαμαρτυρίες των πολιτών που πλήττονταν. Διατηρώντας την ανάλγητη στάση της, η εφορία προσπάθησε πριν τα Χριστούγεννα να κατάσχει την αποζημίωση που έδωσε η κυβέρνηση στα θύματα του σκανδάλου. Ακόμη και κατά τη διάρκεια του ελέγχου της επιτροπής της Βουλής, τα υπουργεία παρείχαν τις απαραίτητες πληροφορίες με το σταγονόμετρο. Όσο για την Ακροδεξιά του Βίλντερς, μπορεί να χύνει κροκοδείλια δάκρυα για τους φτωχούς Ολλανδούς που καταστράφηκαν, όμως στην πραγματικότητα το σκάνδαλο αποτελεί εφαρμογή της δικής της ρατσιστικής ατζέντας για την περικοπή των επιδομάτων στους μετανάστες.