Γιώργος Μουρμούρης, ανταπόκριση από την αποστολή αλληλεγγύης αντικαπιταλιστικών κινήσεων στη Λέσβο
Μέσα στη «φωτιά» των γεγονότων γύρω από το προσφυγικό βρέθηκε στο νησί της Λέσβου η αποστολή των αντικαπιταλιστικών περιφερειακών και δημοτικών κινήσεων, το τριήμερο 28 Φεβρουαρίου ως 1 Μαρτίου. Οι καταιγιστικές εξελίξεις των τελευταίων ημερών στο συγκεκριμένο μέτωπο –του οποίου η διαχείριση από πλευράς ελληνικής κυβέρνησης λαμβάνει πλέον ανοιχτά πολεμικό χαρακτήρα με την ολόπλευρη στήριξη της ΕΕ– σήμανε μία απότομη κλιμάκωση των ακροδεξιών προκλήσεων και στη Λέσβο, με τις οποίες άλλωστε κλήθηκε να «αναμετρηθεί» και η αποστολή.
Μπλόκα «αγανακτισμένων κατοίκων» στον δρόμο προς το χωριό και τον καταυλισμό της Μόριας, καθώς και σε άλλα κομβικά σημεία του οδικού δικτύου, προπηλακισμοί και επιθέσεις εναντίον δημοσιογράφων, εργαζομένων σε ΜΚΟ και αγωνιστών, εμπρησμοί και καταστροφές δομών με υλικά που προορίζονται για την υποδοχή των προσφύγων, αλλά και οι εικόνες με τα σαδιστικά σχόλια προς τους κατατρεγμένους που είχαν καταφέρει να φτάσουν με βάρκα σε μια ακτή του νησιού οι οποίες έκαναν το γύρο των ΜΜΕ, συνθέτουν κατά το ήμισυ την εικόνα των όσων λαμβάνουν χώρα στη Λέσβο από την Κυριακή. Κατά το ήμισυ, γιατί στην υπόλοιπη εικόνα κυριαρχεί ο κόσμος του αγώνα και της αλληλεγγύης, που μέσα σε εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες προσπαθεί να αναδιοργανωθεί και να προβάλει αντιστάσεις στο κλίμα ανθρωποφαγίας που επιχειρείται να επιβληθεί.
Σε αυτήν ακριβώς την προσπάθεια προσπάθησε να συμβάλει η αποστολή. Από τη συνέντευξη Τύπου και τη συζήτηση με εκπροσώπους σωματείων και εργαζομένων την Κυριακή μέχρι την εξαιρετικά ζωντανή εκδήλωση του Σαββάτου και τη μαζικότατη και δυναμική διαδήλωση της Κυριακής στο κέντρο της Μυτιλήνης, οι εκπρόσωποι των περιφερειακών και δημοτικών αντικαπιταλιστικών κινήσεων προσπάθησαν να πιάσουν τον «παλμό» όσων λαμβάνουν χώρα στο νησί, με σκοπό να συμβάλουν ουσιαστικά στην ανάπτυξη των αντιστάσεων, τόσο τοπικά όσο και πανελλαδικά.
Ενημέρωση από τη συνάντηση εκπροσώπων της διαδήλωσης με τις λιμενικές αρχές της Μυτιλήνης #live pic.twitter.com/9Wekj4GQN2
— Πριν (@PRINgr) March 1, 2020
Αν υπάρχει μια γενική αρχή η οποία επιβεβαιώθηκε πλήρως από την εμπειρία της αποστολής στη Λέσβο είναι ότι καμία διανοητική σύλληψη μιας κατάστασης δεν μπορεί να συγκριθεί με το βίωμά της. Η πρώτη «φουρνιά» των μελών της αποστολής μπήκαν αμέσως στο «κλίμα» των όσων λαμβάνουν χώρα, στη συνέντευξη Τύπου που διοργανώθηκε το απόγευμα της Παρασκευής. Η παρουσίαση του χαρακτήρα και των σκοπών της αποστολής ακολουθήθηκε από συζήτηση με εργαζόμενους στην υγεία, την παιδεία και σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις. Με την άφιξη και των υπολοίπων, το πρωί του Σαββάτου, πραγματοποιήθηκε η πρώτη μαζική εξόρμηση στο κέντρο της Μυτιλήνης. Το αρχικό «μούδιασμα» ως προς το κλίμα με το οποίο επρόκειτο να βρεθεί αντιμέτωπη η αποστολή αντικαταστάθηκε σύντομα από τη θετική, σε γενικές γραμμές, υποδοχή που είχε η παρέμβαση από τους κατοίκους της πόλης αλλά και τη θερμή ανταπόκριση προσφύγων και μεταναστών, οι οποίοι εκείνη την ημέρα συνέρρεαν στα ΑΤΜ, λόγω της καταβολής του πενιχρού επιδόματος των 90 ευρώ από τον ΟΗΕ — από το οποίο, μάλιστα, οι τράπεζες παρακρατούν προμήθεια 2,5 ευρώ!
Το απόγευμα της ίδιας ημέρας έλαβε χώρα η κεντρική εκδήλωση, στο κτίριο της Περιφέρειας Βορείου Αιγαίου, το οποίο «κοσμούσε» πανό με το μήνυμα «Θέλουμε τα νησιά μας πίσω, θέλουμε τη ζωή μας πίσω». Ενδεικτικό της «δημιουργικής ασάφειας» με την οποία η περιφερειακή αρχή Μουτζούρη «ντύνει» την αντιπροσφυγική της πολιτική και ρητορεία, με ένα σύνθημα απολύτως σαφές σε αυτούς στους οποίους πραγματικά απευθύνεται, αλλά και σκοπίμως διατυπωμένο έτσι ώστε να μπορεί να ενσωματώνει ευρύτερα τμήματα κατοίκων κάτω από μια ρατσιστική πολιτική. Η εκδήλωση, πάντως, εξελίχθηκε σε μία ζωντανή συζήτηση, στην οποία αναδείχθηκε ως κεντρικό διακύβευμα η ερμηνεία που θα επικρατήσει για την πρόσφατη νίκη της εκδίωξης των ΜΑΤ. Για τους αγωνιστές, το στοίχημα είναι οι νικηφόρες συγκρούσεις να αποτελέσουν ένα θετικό προηγούμενο ενάντια σε κάθε δομή φυλάκισης προσφύγων και μεταναστών. Για τους ακροδεξιούς, όμως, η αντικατασταλτική νίκη επιχειρείται να ερμηνευθεί ως το πρώτο βήμα για ένα πογκρόμ κατά προσφύγων, εργαζομένων σε ΜΚΟ, αγωνιστών και προοδευτικών κατοίκων του νησιού, με στόχο να επικρατήσει ο «νόμος της ζούγκλας». Το ενδιαφέρον και η ζωντάνια της συζήτησης ανέδειξαν την ανάγκη για άμεσες πρωτοβουλίες ώστε η συνέχεια στην αντιπαράθεση με την κυβέρνηση να δοθεί από το κίνημα και όχι από την ακροδεξιά.
Την Κυριακή, οι εξελίξεις θα επιβεβαίωναν αυτή την αναγκαιότητα. Τα μέλη της αποστολής αναχώρησαν για το γνωστό για την αγωνιστική του παράδοση χωριό Μανταμάδο. Παλιοί αγωνιστές πολλοί από τους θαμώνες στα καφενεία του χωριού, γρήγορα ανέδειξαν, στο πλαίσιο της συζήτησης, την ανάγκη για το προσφυγικό να στοχοποιηθούν κυβερνήσεις, κράτη και ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί και όχι οι ίδιοι οι πρόσφυγες. Αυτό καθόλου δεν σημαίνει ότι η υποδοχή της αποστολής ήταν θετική καθ’ όλη τη διάρκεια της εξόρμησης. Αντιθέτως, η διαβρωτική δουλειά των ακροδεξιών, σε συνδυασμό με τη φοβικότητα και τη στοίχιση μεγάλου κομματιού της Αριστεράς πίσω από τα «εθνικά ιδεώδη» και την προσχώρηση σε εθνικιστικές αντιλήψεις, ήταν φανερό ότι είχαν παράγει ήδη εξαιρετικά αρνητικά αποτελέσματα στον τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται και ερμηνεύει το προσφυγικό μερίδα των κατοίκων. Συγκινητική στιγμή ήταν η συνάντηση με έναν παλιό μαχητή της Αντίστασης, μέλος του ΚΚΕ. Με απλά και ειλικρινή λόγια περιέγραψε την ανάγκη να δοθούν χαρτιά σε πρόσφυγες και μετανάστες προκειμένου να ταξιδέψουν όπου επιθυμούν, τονίζοντας ότι όσοι θέλουν πρέπει να μπορούν να μείνουν στο νησί της Λέσβου, έναν τόπο άλλωστε ο οποίος κατοικείται σε μεγάλο βαθμό από Μικρασιάτες πρόσφυγες…
Η κεντρική συζήτηση στην Περιφέρεια ανέδειξε την ανάγκη άμεσων πρωτοβουλιών
Στη συνέχεια, το κομβόι των αυτοκινήτων αναχώρησε για τη Μόρια. Υπήρχε ήδη υπάρξει η πληροφορία ότι ακροδεξιοί είχαν στήσει μπλόκο σε σημείο του οδικού δικτύου, στο οποίο μάλιστα έδινε το «παρόν», εκτός από τον περιφερειάρχη Μουτζούρη, ο κυβερνητικός βουλευτής και πρώην υπουργός Χαράλαμπος Αθανασίου. Επιλέγοντας εναλλακτική διαδρομή, τα αυτοκίνητα έφτασαν στον δρόμο για τον καταυλισμό της Μόριας, όπου για πρώτη φορά υπήρξε σαφής εικόνα του τι είναι και πώς λειτουργούν οι ακροδεξιές «επιτροπές κατοίκων» στο νησί. Στην είσοδο του χωριού, μια ομάδα τραμπούκων μας σταμάτησε, κάνοντας ερωτήσεις τύπου «ποιοι είστε, πού πάτε, πόσο θα κάτσετε, ποιους μεταφέρετε». Η παρουσία ενός μετανάστη-διερμηνέα σε ένα από τα αυτοκίνητα εξαγρίωσε τον όχλο, με αποτέλεσμα πέντε μέλη της αποστολής να μην καταφέρουν να φτάσουν στον καταυλισμό, αφού και οι εναλλακτικές διαδρομές «φυλάσσονταν» από ανάλογες ομάδες. Όσοι τα κατάφεραν μοίρασαν ανακοινώσεις και συζήτησαν με πρόσφυγες και μετανάστες, διαπιστώνοντας ιδίοις όμμασι τις συνθήκες φαβέλας υπό τις οποίες διαβιούν χιλιάδες άνθρωποι, ανάμεσά τους εκατοντάδες μικρά παιδιά, χωρίς καμία προστασία από τις καιρικές συνθήκες και καμία υποδομή για παροχή καθαρού νερού, αποχέτευση ή πολύ περισσότερο θέρμανση, περιμένοντας παρατημένοι τη μοίρα τους.
Κατά την επανένωσή της, στην πόλη της Μυτιλήνης, στην αποστολή έφτασε η ενημέρωση για όσα λάμβαναν χώρα στην ακτή της Θέρμης, όπου ομάδα ακροδεξιών δεν επέτρεπε σε πρόσφυγες να αποβιβαστούν από βάρκα που είχε ρυμουλκηθεί στην ακτή. Με όλο το αγωνιστικό δυναμικό της πόλης να έχει ενημερωθεί για όσα συνέβαιναν και μετά από μαζική συνέλευση, πάρθηκε η απόφαση για άμεση διαδήλωση στο κέντρο της Μυτιλήνης, ως μια πρώτη απάντηση στις ακροδεξιές προκλήσεις. Η διαδήλωση, η οποία μέσα σε πολύ σύντομο χρόνο συγκέντρωσε περισσότερα από 250 άτομα, κινήθηκε προς το Λιμεναρχείο, όπου αντιπροσωπεία των συγκεντρωμένων έθεσε σε αξιωματικούς το ζήτημα της ολιγωρίας στη διάσωση προσφύγων και μεταναστών — για να λάβει την απάντηση ότι το Λιμενικό ενεργεί μέσα στο πλαίσιο των εντολών της κυβέρνησης. Η συγκέντρωση ολοκληρώθηκε με νέα διαδήλωση, με την οποία ολοκληρώθηκε η αποστολή των αντικαπιταλιστικών κινήσεων στο Βόρειο Αιγαίο.
Ωστόσο, τα γεγονότα που ακολούθησαν έκτοτε, με κλιμάκωση της κυβερνητικής και ακροδεξιάς βίας κατά προσφύγων και αλληλέγγυων, καθιστούν πιο επιτακτική από ποτέ την ανάγκη λήψης πρωτοβουλιών σε κεντρικό επίπεδο, ώστε με κοινό αγώνα ντόπιων και μεταναστών, να κερδηθεί το στοίχημα του απεγκλωβισμού τους από τα νησιά με προορισμό τις πόλεις και τις χώρες που επιθυμούν και όχι τα ξερονήσια, τα οποία πλέον συζητούνται ολοένα και πιο σοβαρά ως η μόνη «βιώσιμη» επιλογή
Στον Μαντάδο η αποστολή στο βόρειο Αιγαίο – Συζήτηση με τους κατοίκους pic.twitter.com/DCdHwu4gDq
— Πριν (@PRINgr) March 1, 2020
