Με ένα ζεστό χειροκρότημα έγινε δεκτή η γέννηση της Αντικαπιταλιστικής Αριστερής Συνεργασίας για την Ανατροπή, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ! Ήταν απόγευμα, Κυριακή 22 Μάρτη 2009 και ο πολυχώρος της Αθηναΐδας δονούνταν από το σύνθημα «Με την αριστερά της ανατροπής για τις επαναστάσεις της νέας εποχής». Το αδιαχώρητο από περίπου 1.300 άτομα, στην πλειονότητά τους αντιπρόσωποι από 50 αντικαπιταλιστικές συνελεύσεις σε όλη τη χώρα. Η αντικαπιταλιστική, επαναστατική και σύγχρονη κομμουνιστική αριστερά καθώς και η ριζοσπαστική οικολογία αποκτούσαν το πολιτικό τους μέτωπο.
Τίποτα δεν ήταν βέβαια εύκολο, καθώς σε ένα μέτωπο υπάρχουν αντιφάσεις. Ακόμα και την ημέρα ίδρυσης της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πολλά πράγματα ήταν ανοικτά και κρίθηκαν μέσα στην πολιτική συζήτηση και αντιπαράθεση εκείνης της διαδικασίας, όπου έγιναν 38 ομιλίες. Οι βασικές αρχές και οι προγραμματικές ορίζουσες του νέου σχήματος είχαν συμφωνηθεί μεταξύ των οργανώσεων και των ανένταχτων που συνέβαλαν, με κεντρικό πυλώνα τον επαναστατικό αγώνα και την αναγκαιότητα επαναστατικής ανατροπής του καπιταλισμού. Υπήρχαν όμως διαφορετικές προσεγγίσεις στο εάν ο τόνος θα δοθεί μόνο στην έννοια «αντικαπιταλιστική αριστερά», που από ορισμένες πλευρές προτεινόταν και ως τίτλος του μετώπου, ή εάν θα αναδεικνύεται και το στοιχείο της ανατροπής και της επανάστασης. «Ο αντικαπιταλισμός δεν είναι αρκετός. Χρειάζεται να πούμε πως είμαστε με την ανατροπή και την επαναστατική υπέρβαση του καπιταλισμού», είχε πει ο Π. Μαυροειδής. «Μιλάμε για μια άλλη Αριστερά, όχι για ρεφορμιστικά πανηγύρια, αλλά για αγώνα ζωής ή θανάτου», τόνισε ο Χ. Μπίστης. Η λογική αυτή ηγεμόνευσε τελικά και αποτυπώθηκε και στην πολιτική διακήρυξη και στον τίτλο του μετώπου. Αντίστοιχα, κρίσιμα ζητήματα όμως η στάση απέναντι στην ΓΣΕΕ τέθηκαν πολύ έντονα, με αποτέλεσμα να σφραγίζει τη συνάντηση στην Αθηναΐδα η υποστήριξη στις πρωτοβουλίες πρωτοβάθμιων σωματείων που είχαν ξεκινήσει εκείνη την περίοδο, ως απάντηση στη δολοφονική επίθεση στην Κούνεβα. Το θέμα της στρατηγικής κομμουνιστικής φυσιογνωμίας επίσης χρωμάτισε τη συζήτηση.
Ακόμα και το όνομα ΑΝΤΑΡΣΥΑ, που αποδείχθηκε στη συνέχεια ιδιαίτερα πετυχημένο, δεν ήταν συμφωνημένο και στην πραγματικότητα βγήκε μέσα από τη διαδικασία, μέσα από τη ζωντανή πολιτική αντιπαράθεση και σύνθεση. Στην αρχή ανακοινώθηκε ολόκληρο στη συνέλευση, Αντικαπιταλιστική Αριστερή Συνεργασία για την Ανατροπή, ακούστηκε «από κάτω» το ΑΝΤΑΡΣΥΑ, για να καταληχθεί αρκετές μέρες αργότερα, με βάση και το θετικό κλίμα που ερχόταν από το δυναμικό του μετώπου. Έτσι, ακόμα και το όνομα αυτής της ανατρεπτικής πολιτικής ανορθογραφίας, της ΑΝΤΑΡΣΥΑ που ήρθε για να μείνει, προέκυψε δυναμικά…
Γ.Ε.