Μπέκας Βασίλης, Πρόεδρος Σωματείου Εργαζομένων στο Πλαίσιο
Τα διάφορα αντεργατικά μέτρα που πριν μια δεκαετία ονειρεύονταν οι εργοδότες, είναι πια η ζοφερή πραγματικότητα. Οι συμβάσεις, οι ελαστικές μορφές εργασίας, οι ενοικιαζόμενοι, η ασυδοσία…
Η εταιρεία Πλαίσιο Computers άρχισε να χρησιμοποιεί ενοικιαζόμενους εργαζόμενους λίγο μόλις καιρό μετά τη δημιουργία του επιχειρησιακού μας σωματείου, πριν σχεδόν 9 χρόνια. Ένας «Δούρειος Ίππος» ώστε η διοίκηση της εταιρείας να διαχωρίσει τους εργαζόμενους, δημιουργώντας διαφορετικούς όρους εργασίας και αμοιβής στον ίδιο χώρο αλλά και να «ελέγξει» την συνδικαλιστική δράση. Έκτοτε οι προσλήψεις στις αποθήκες πάγωσαν και σταδιακά το ποσοστό των ενοικιαζόμενων έγινε μεγαλύτερο των μονίμων.
Μέχρι και σήμερα, οι εργαζόμενοι αυτοί χρησιμοποιούνται παρά το γράμμα του νόμου, εξυπηρετώντας πάγιες ανάγκες και όχι εποχιακές. Δηλώνονται σαν 5ωροι, ενώ δουλεύουν 8-9 ώρες και 6 μέρες τη βδομάδα. Αλλάζοντας εταιρείες μίσθωσης, η εταιρεία κατάφερε να τους έχει σε ένα ιδιότυπο καθεστώς ομηρίας για πολύ περισσότερο από τους 36 συνεχόμενους μήνες που ορίζει ο νόμος ως το διάστημα που μπορούν να απασχολούνται στην ίδια εταιρεία οι ενοικιαζόμενοι. Το σωματείο μας, σε συνάντηση με την εργοδοσία, απαίτησε να σταματήσει αυτή η ανήθικη και άδικη κατάσταση σε βάρος των συναδέλφων μας, να τους προσλάβει ως οφείλει αλλά και να δημιουργήσει μια διαδικασία απορρόφησης τους με συγκεκριμένα κριτήρια.
Η εταιρεία με δικαιολογίες αρνήθηκε να δεσμευτεί και στη συνέχεια διέκοψε, είτε μόνιμα είτε για διάστημα ενός μήνα, τη συνεργασία της με όσους βρίσκονταν κοντά στο όριο των 36 μηνών ώστε να απωλέσουν τα δικαιώματα τους. Αφού όμως ο εργασιακός μεσαίωνας, που έχουν επιβάλει τα μνημόνια και συντηρεί και η σημερινή αριστερή -υποτίθεται- κυβέρνηση, υποσχέθηκε στις εταιρείες πως θα δουλεύουν με σύγχρονους σκλάβους, γιατί να κάνουν αλλιώς;
Η απάντηση βέβαια βρίσκεται στην οργάνωση και τη συλλογική διεκδίκηση.