Στην επέτειο των 100 χρόνων της Οκτωβριανής Επανάστασης γράφτηκαν και ειπώθηκαν πολλά για το «τι έγινε» και «τι πήγε στραβά». Στο πολύ ενδιαφέρον μυθιστόρημά του Ο Στάλιν στην Κολιμά (εκδ. Τόπος), ο Δημήτρης Μπελαντής μάς παρουσιάζει το «τι ίσως θα γινόταν», δηλαδή ένα σενάριο πολιτικής φαντασίας. Εξαρχής ο συγγραφέας τονίζει ότι η επικράτηση του Στάλιν, δηλαδή το πραγματικό ιστορικό γεγονός, «δεν ήταν δεδομένο ούτε νομοτελειακά αναγκαστικό, καθώς η Ιστορία συνδυάζει την ανάγκη με την ενδεχομενικότητα».
Βρισκόμαστε στο 1936, με τον Στάλιν εξόριστο στην Κολιμά, μια περιοχή στη σοβιετική Άπω Ανατολή που έγινε τραγικά πασίγνωστη από τα στρατοπέδα συγκέντρωσης της σταλινικής περιόδου. Η Σοβιετική Ένωση διχοτομείται σε Δυτική και Ανατολική. Η πρώτη με επικεφαλής τον Μπέρια και ύστερα τον Μολότοφ, η δεύτερη υπό την ηγεσία του Στάλιν. Ξεσπά ένας δεύτερος Εμφύλιος Πόλεμος, στο ανελέητο παιχνίδι εισάγεται και ο Αϊνστάιν, ενώ το φινάλε θα είναι απροσδόκητο.
Αρκετοί διάσημοι πεζογράφοι έχουν υπηρετήσει το λογοτεχνικό είδος στο οποίο εντάσσεται αυτό το βιβλίο, π.χ. ο Φίλιπ Κερ (Η ειρήνη του Χίτλερ) ή ο Λεν Ντέιτον (SS-GB). Η διαφορά τους από τον Στάλιν στην Κολιμά έγκειται στο ότι τα φανταστικά γεγονότα που αφηγείται ο Μπελαντής μάς κεντρίζουν να σκεφτούμε και να αναρωτηθούμε πάνω στα πραγματικά. Επιπλέον, παρά το χιούμορ και την οργιαστική φαντασία του, ο συγγραφέας αναφέρεται στο παρελθόν με πόνο και όχι με κυνισμό και επίδειξη παντογνωσίας.