Δημοκρατική ΑΝΤΑΡΣΥΑ των μελών, δρώντας ενιαία και εξώστρεφα

Διάλογος για την 4η συνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ

 Ελένη Βαφειάδου, Γαρυφαλλιά Καπετανάκη

μέλη του ΕΚΚΕ

Να πάρουμε αυτό που μας αρνούνται!

Δημοκρατική ΑΝΤΑΡΣΥΑ των μελών, δρώντας ενιαία και εξώστρεφα

Η 4^ηΣυνδιάσκεψη της ΑΝΤΑΡΣΥΑ πραγματοποιείται σε μια περίοδο όπου η κρίση του παγκόσμιου καπιταλισμού συνεχίζεται, ενώ παράλληλα εντείνεται η επίθεση ενάντια στην εργατική τάξη και τους λαούς. Η κατάσταση αυτή προκαλεί την κλιμάκωση των ενδοϊμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, με τον κίνδυνο ενός γενικευμένου κι ανεξέλεγκτου πολέμου να πλησιάζει. Αντίστοιχα γεννά νέες πραξικοπηματικές επεμβάσεις και στρατιωτικές αναμετρήσεις, ενώ η ανεξέλεγκτη προσφυγική κρίση παίρνει διαστάσεις τραγωδίας. Η κρίση πυροδοτεί την όλο και πιο βαθιά απονομιμοποίηση των ιμπεριαλιστικών συνασπισμών και ολοκληρώσεων, όπως η ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Το σύστημα, σε σήψη και αδιέξοδο, αναβιώνει φασιστικές αναζητήσεις αλλά γνωρίζει κι αγωνιστικά ξεσπάσματα.

Στην Ελλάδα, εξαιτίας της πολιτικής της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μεγαλώνει ο κίνδυνος σύρραξης. Λόγω της ολοκληρωτικής ευθυγράμμισής της με τα σχέδια των ΗΠΑ, του ΝΑΤΟ και της ΕΕ, της συμμετοχής της στον αντιδραστικό άξονα με Κύπρο-Αίγυπτο-Ισραήλ, της μετατροπής του Αιγαίου σε λίμνη του ΝΑΤΟ, της παραχώρησης νέων κι επέκτασης παλιών βάσεων σαν ορμητήριο για τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, του αναβαθμισμένου ρόλου που διεκδικεί στην περιοχή των δυτικών Βαλκανίων και την ανατολική Μεσόγειο, εντείνεται η αστάθεια στην περιοχή. Άλλωστε, όπως δήλωσε ο Ρώσος πρεσβευτής στο Λίβανο, Αλεξάντερ Ζασίπκιν, «αν τεθούν σε κίνδυνο τα ρωσικά στρατεύματα στη Συρία, τότε οι (αμερικάνικοι) πύραυλοι θα καταρριφθούν και θα καταστραφούν οι βάσεις εκτόξευσής τους»!

Παράλληλα, η κρίση δεν δείχνει σημάδια υποχώρησης, παρά την πρόσκαιρη αναιμική ανάκαμψη, αφού το παγκόσμιο χρέος εκτινάσσεται, με το αμερικάνικο δημόσιο χρέος να ξεπερνά τα 20 τρις δολάρια και μαζί με το ιδιωτικό ξεπερνά τα 68 τρις δολάρια, ενώ την ίδια ώρα έχει κηρυχθεί εμπορικός πόλεμος μεταξύ ΗΠΑ– ΕΕ–Κίνας. Οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι: το 2017 το 82% του παγκόσμιου πλούτου συγκεντρώθηκε στα χέρια του πλουσιότερου 1%! Έτσι, όσο κι αν η κυβέρνηση θέλει να μας πείσει ότι γυρίζουμε στην «κανονικότητα», μετά το 3^οδιαφαίνεται το 4^ομνημόνιο, η παραπέρα κανιβαλική επίθεση στον κόσμο της δουλειάς, με τα αιματηρά πλεονάσματα, με νέες θυσίες και περικοπές μέχρι το 2060 και βλέπουμε…

Η «αριστερή» στα λόγια και δεξιά στην πράξη πολιτική του λεγόμενου ΚΚΕ, όχι μόνο δεν αποτελεί διέξοδο αλλά γίνεται εμπόδιο για την ανάπτυξη και ανασυγκρότηση του κινήματος σε επαναστατική κατεύθυνση. Όπως και η ηγεσία της ΛΑΕ, η οποία δεν έχει ξεκόψει από τις ρεφορμιστικές ρίζες της και τον κοινοβουλευτικό κρετινισμό. Η εντεινόμενη αναξιοπιστία του πολιτικού συστήματος δημιουργεί και εδώ συνθήκες για ακροδεξιές αναδιπλώσεις αλλά και αριστερές αναζητήσεις.

Αυτές τις συνθήκες πρέπει να εκμεταλλευτεί η ΑΝΤΑΡΣΥΑ στοχεύοντας στην εμβάθυνση και παραπέρα επεξεργασία του μεταβατικού της προγράμματος. Να παρέμβει ενωτικά στο εργατικό κίνημα, συσπειρώνοντας τα πρωτοπόρα σωματεία και αγωνιστές, ενάντια στον υποταγμένο, κυβερνητικό κι εργοδοτικό συνδικαλισμό των ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ, για την ανατροπή μνημονίων και εφαρμοστικών νόμων κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ. Να δημιουργήσει το απαραίτητο σήμερα πλατύ αντιιμπεριαλιστικό αντιπολεμικό κίνημα, για την υπεράσπιση της ειρήνης, ενάντια στις ιαχές του πολέμου κυβέρνησης-ΝΑΤΟ-ΕΕ και την αυξανόμενη προκλητικότητα του τούρκικου κράτους, με ανοιχτές επεμβάσεις εναντίων των Κούρδων σε Συρία, Ιράκ, για την αλληλεγγύη στον αγώνα της Παλαιστίνης ενάντια στο κράτος-τρομοκράτη του Ισραήλ.

Μέχρι σήμερα, η ΑΝΤΑΡΣΥΑ έχει κατακτήσει να είναι αναγνωρίσιμος τρίτος πόλος στην Αριστερά. Μια δημοκρατική ΑΝΤΑΡΣΥΑ των μελών, που θα σχεδιάζει και θα υλοποιεί τη γραμμή της ενιαίακι εξώστρεφα, με την ενεργοποίηση όλου του δυναμικού της σε κοινή αγωνιστική κατεύθυνση και όχι περιχαρακωμένη σε τάσεις και φράξιες, μπορεί να εξασφαλίσει αξιοπιστία και φερεγγυότητα απέναντι στην εργατική τάξη και τον λαό.