ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΑΤΟΣ
Αποκάλυψη: Πώς ο υπ. Δικαιοσύνης επέλεξε τις γνωστές «εξηγήσεις» για τα χημικά
Πέμπτη, 30 Νοεμβρίου 2017. Κοντεύει να μεσημεριάσει, όταν ηχεί το τηλέφωνο στο γραφείο του μυθικού Μπαλούρδου της «Ελληνοφρένειας». Τον καλημερίζει ο υπουργός Δικαιοσύνης Σταύρος Κοντονής που ακούγεται κάπως αγχωμένος.
Στ. Κοντονής: Χρειάζομαι βοήθεια, σύντροφε Μπαλούρδε. Θα κάνω σε λίγο μερικές δηλώσεις, για όσα έγιναν χθες στο Ειρηνοδικείο, με τους πλειστηριασμούς. Έχω ήδη αποφασίσει τι θα πω, για το ποια σπίτια βγαίνουν στο σφυρί. Με εσένα θέλω να συζητήσω για το άλλο σκέλος των επικείμενων δηλώσεών μου. Για τα χημικά που έπεσαν. Σήμερα, όπως βλέπεις, γίνεται χαμός με αυτό το θέμα.
Μπαλούρδος: Ναι, βρε παιδί μου, λες και τα χημικά είναι διακοσμητικά. Αν τα είχαμε και δεν τα ρίχναμε, θα μας κατηγορούσαν ότι ξοδεύουμε τα λεφτά των φορολογούμενων για περιττά υλικά.
Στ. Κ: Άστα αυτά, δεν είναι ώρα να κουβεντιάσουμε για τις δημόσιες δαπάνες. Άλλα με καίνε. Εγώ στους θεσμούς λογοδοτώ για το θέμα των πλειστηριασμών, αλλά, βλέπεις, πρέπει να δώσω εξηγήσεις και στο ξεροκέφαλο πόπολο. Εδώ είναι που θέλω την πολυετή επιχειρησιακή εμπειρία σου, αλλά και την διετή καλλιέργεια των επικοινωνιακών σου δεξιοτήτων…
Μπ (με παράπονο): Δεν είμαι πια δεξιός, κύριε υπουργέ. Ως πότε θα με κυνηγά το παρελθόν μου;
Στ. Κ: Άλλο είπα ρε Μπαλούρδε, μην αποπροσανατολίζεις την κουβέντα… Έρχομαι στο προκείμενο: Αποφάσισα να δηλώσω ότι τα χημικά τα έριξε η ΕΛΑΣ έξω από το Ειρηνοδικείο, όχι μέσα. Τι λες, μπορεί να γίνει πιστευτό;
Μπ: Χμμμ. Οι πάντες γνωρίζουν ότι το τζέρτζελο έγινε μέσα, στον κλειστό χώρο. Υπάρχουν φωτογραφίες και βίντεο. Εφ’ όσον δεν μπορούμε να διαψεύσουμε ότι έπεσαν χημικά, πώς θα γίνει πιστευτό ότι τα ρίξαμε μόνον έξω; Αφού ο κακός χαμός γινόταν μέσα…
Στ. Κ: Σκέψου κάποια εξήγηση, να την έχουμε για back up, αν μας στριμώξουν για αυτό. Κοίτα, δεν προλαβαίνω να σκαρφιστώ κάτι άλλο για τα χημικά, οπότε βάλε το μυαλό σου να δουλέψει πάνω στο σενάριο του εξωτερικού χώρου, που σου είπα.
Μπ. (μετά από σιωπή-περίσκεψη μισού λεπτού): Ωραία, ας πούμε ότι τα χημικά τα ρίξαμε έξω για να αποκόψουμε τους εισελθόντες λαϊκιστές από ενισχύσεις συντρόφων τους, που είδαμε πως κατέφθαναν. Οι έξω δεν μπόρεσαν να μπουν μέσα. Οι μέσα απομονώθηκαν. Για αυτό, πες ότι ήταν μόνο καμιά δεκαριά άτομα οι μέσα. Διότι, με το σοφό σχέδιό μας, διασπάσαμε τις δυνάμεις του εχθρού και αποφύγαμε βιαιότερες συγκρούσεις. Κι αν δεν υπήρξαν νεοφερμένοι, εμείς υποτίθεται ότι τους εντοπίσαμε. Ποιος θα μας διαψεύσει; Τι αστυνομία είμαστε, αν δεν καταγράφουμε και κινήσεις που για τον άλλον κόσμο είναι αόρατες;
Στ. Κ: Θεωρείς, τώρα, ότι αυτό όλο έχει κάποια αληθοφάνεια;
Μπ (ελαφρώς ενοχλημένος): Είναι το καλύτερο που μπορώ να σου βρω, σύντροφε Σταύρο. Εσύ μου βάζεις μπροστά στη μούρη το σενάριο του εξωτερικού χώρου και μου ζητάς υπο-σενάρια. Τι άλλο να πούμε, δηλαδή; Ότι οι αστυνομικές δυνάμεις έριχναν χημικά έξω για να αναχαιτίσουν δεκοχτούρες που κουτσουλούσαν τον περιβάλλοντα χώρο;
Στ. Κ: Οπ… Κάτσε, περίμενε λίγο γιατί με παίρνουν στο κινητό…
Μπ: Με την ησυχία σου, σύντροφε Σταύρο.
Στ. Κ (έπειτα από 2 λεπτά συνομιλίας στο κινητό): Μπαλούρδε, ζόρικα τα πράγματα. Μόλις με ενημέρωσαν ότι στο Ειρηνοδικείο αναβλήθηκαν οι εκδικάσεις όλων των υποθέσεων. Έδιωξαν τους υπαλλήλους, γιατί δεν μπορούσε να σταθεί άνθρωπος. Κι αυτό μια ημέρα αργότερα από τη ρίψη των χημικών. Ο Σύλλογος Δικαστικών Υπαλλήλων μας καταγγέλλει…
Μπ: Να τους πεις, Σταύρο, ότι η κυβέρνηση της Αριστεράς φροντίζει να είναι όλοι οι πολίτες ίσοι απέναντι στην επιβολή της τάξης. Νομίζουν, δηλαδή, ότι το δικό τους αναπνευστικό σύστημα έχει περισσότερα δικαιώματα; Στο πηγάδι είχαν κατουρήσει οι άλλοι, στην Κερατέα και την Ιερισσό; Εδώ χημικά ρίχνουμε και σε γήπεδα μπάσκετ και διακόπτονται αγώνες. Αυτοί, δηλαδή, επειδή…
Στ. Κ: Ρε συ, άσε τη διάλεξη και μη λοξοδρομείς. Στηρίζομαι σε εσένα, δώσε καμιά ιδέα. Πώς να ισχυριστώ ότι έγινε λελογισμένη χρήση χημικών και μόνο έξω από το κτήριο, όταν 24 ώρες αργότερα δεν μπορούσε να σταθεί άνθρωπος μέσα στο Ειρηνοδικείο;
Μπ: Ε, ωραία, πες ότι την ατμοσφαιρική ρύπανση την προκάλεσαν οι λαϊκιστές εισβολείς, ανοίγοντας πυροσβεστήρα.
Στ. Κ: Κι υπάρχει, μωρέ, πυροσβεστήρας που τον ανοίγεις σήμερα και σε πνίγει σε μία ημέρα;
Μπ: Κοινός, όχι. Αλλά, αν σε ρωτήσει κανένας, θα πεις ότι για αυτόν ακριβώς το λόγο συνεννοήθηκες με τον Τόσκα και εστάλη ο πυροσβεστήρας στα εγκληματολογικά εργαστήρια. Για να εξακριβωθεί τι σόι όπλα χρησιμοποιούν οι λαϊκιστές-ακτιβιστές. Θα στριμώξεις και τον Κούλη, που μας κατηγορεί ότι δεν λαμβάνουμε μέτρα για την τάξη και την ασφάλεια. Αμέ, αμέ…
Στ. Κ: Ρε Μπαλούρδε, ποιο υπερόπλο των λαϊκιστών θα εξετάσουμε; Αφού ο πυροσβεστήρας βρισκόταν ήδη μέσα στο χώρο του Ειρηνοδικείου.
Μπ: Αχ, μωρέ Σταύρο, κρίμα που εσείς οι επτανήσιοι φημίζεστε και για την ευρηματικότητά σας… Πρώτον, μπορούμε να ισχυριστούμε ότι τον έφεραν μαζί τους οι λαϊκιστές ταραξίες. Δεύτερον, ακόμη κι αν δεχθούμε πως ο ξεχωριστός, φοβερός πυροσβεστήρας ήταν ήδη μέσα, ευκαιρία να γίνουν έρευνες για να εξακριβωθεί ποιοι υπάλληλοι του Ειρηνοδικείου ευθύνονται που μπήκε τέτοιο υπερόπλο. Να σφίξουν και μερικοί πισινοί, που μας καταγγέλλουν κιόλας για τα χημικά.
Στ. Κ: Λες;
Μπ: Λέω και παραλέω. Τελικά, ναι, το σενάριο του όπλου που είχε τοποθετηθεί εκ των προτέρων μου αρέσει περισσότερο. Μου θυμίζει και το «Νονό», που τον έβλεπα μικρό παιδί, στους Γαργαλιάνους. Θυμάσαι, εκείνη τη σκηνή με το πιστόλι, που το ’χαν κρύψει στην τουαλέτα.
Στ. Κ: Εγώ, πάλι, φοβάμαι μην μας ξεχέσουν, άμα τους τα πούμε αυτά.
Μπ: Να μη φοβάσαι τίποτα. Το πιθανότερο είναι πως δεν θα χρειαστεί να πεις τίποτα παραπάνω από το «έπεσαν χημικά εκτός του κτηρίου, μέσα έφταιξε ο πυροσβεστήρας». Δεν νομίζω ότι θα ζητήσει κανείς εξηγήσεις. Έχουν συνηθίσει τις τερατολογίες μας. Εδώ τους λέμε ότι τα μνημόνια τελειώνουν τον Αύγουστο κι έχουμε δεσμευτεί μέχρι το 2060. Λες να τους μαράνουν λίγες τρέλες για τα χημικά;
Στ. Κ: Ελπίζω να ’χεις δίκιο. Εγώ πάντως φοβάμαι μην ακούσω το κλασσικό «πόσα θες να μας τρελάνεις;»…
Μπ: «Πόσα θες», ε; Λοιπόν, σ’ αυτήν την περίπτωση θα τους απαντήσεις πως ο σχετικός πλειστηριασμός είναι ηλεκτρονικός και οι προσφορές πρέπει να κατατεθούν με τη σωστή διαδικασία. Αμάν, πια όλα εγώ θα στα λέω;
