Μικρές επιχειρήσεις και συνοικιακά μαγαζιά «πνίγονται» από τα «κόκκινα» χρέη
Κυριάκος Νασόπουλος
Ακόμα πιο ξεκάθαρά ταξικό χαρακτήρα, σε σύγκριση με προγενέστερες περιόδους, έχουν αποκτήσει τα τελευταία χρόνια του μνημονίου τα «λουκέτα» των εμπορικών καταστημάτων στη χώρα. Το παραπάνω συμπέρασμα προκύπτει αβίαστα από τα στοιχεία της τακτικής έρευνας της Ελληνικής Συνομοσπονδίας Εμπορίου και Επιχειρηματικότητας (ΕΣΕΕ), τα οποία δόθηκαν στη δημοσιότητα τις προηγούμενες μέρες. Σύμφωνα λοιπόν με αυτά, τα περισσότερα «λουκέτα» μικρών επιχειρήσεων και καταστημάτων καταγράφονται σε περιοχές χαμηλού εισοδήματος και τα λιγότερα σε εκείνες με τα πιο γερά και πλούσια πορτοφόλια.
Παράλληλα, πέρα από τη δραματική πτώση της αγοραστικής δυνατότητας των καταναλωτών, ιδιαίτερα στις φτωχές περιοχές, καθοριστικός παράγοντας για την «επιδημία» των λουκέτων στο εμπόριο αποτελεί και η εκτίναξη των λεγόμενων κόκκινων δανείων. Πλέον, σύμφωνα με τα πρόσφατα επίσημα στοιχειά της Τράπεζας της Ελλάδος, τα μη εξυπηρετούμενα δάνεια των τραπεζών σε ελεύθερους επαγγελματίες, μικρές και μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν φτάσει στα δυσθεώρητα ύψη των 39,2 δισ. ευρώ, αγγίζοντας το 67,2% των συνολικών χορηγήσεων.
Οι πρώτες σημαντικές επιπτώσεις της κρίσης στον κλάδο του εμπορίου, μετά από μια περίοδο έντονης ανόδου την περίοδο 2000-2008, άρχισαν να γίνονται αισθητές τον Σεπτέμβριο του 2010. Την περίοδο 2013-2015 παρατηρήθηκε μια μικρή αποκλιμάκωση, με τα «λουκέτα» να εμφανίζουν και πάλι αυξητικές τάσεις το τελευταίο εξάμηνο. Τους πρώτους έξι μήνες του 2016, τα «λουκέτα» επιχειρήσεων αυξήθηκαν κατά 42% σε σχέση με το αντίστοιχο περσινό. Για την ακρίβεια, ο αριθμός των εταιρειών που κατέβασαν ρολά από τις αρχές του χρόνου μέχρι και τις 30 Ιουνίου είναι 17.893, με 100 επιχειρήσεις να κλείνουν καθημερινά.
Σύμφωνα λοιπόν με την έρευνα της ΕΣΕΕ, η οποία αφορά τον μήνα Σεπτέμβριο, σχεδόν ένα στα τρία μαγαζιά (28,1%) έχει πλέον κατεβάσει ρολά και ο ταξικός χαρακτήρας των «λουκέτων» αναδεικνύεται από τα ποσοστά που αντιστοιχούν στις λεγόμενες φτωχές και πλούσιες περιοχές της χώρας. Τα μεγαλύτερα ποσοστά καταγράφονται στην Καλλιθέα με ποσοστό 43,5%, στα Εξάρχεια με 34,6%, στον Πειραιά με 33,4%, στο Περιστέρι με 29,7% και στη Ν. Ιωνία με 24%. Αντιθέτως τα χαμηλότερα ποσοστά κλειστών καταστημάτων είναι στη Γλυφάδα (10,7%), το Μαρούσι (17,3%), την Κηφισιά (18,1%) και το Χαλάνδρι (19%). Αθροιστικά σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Πάτρα το μέσο ποσοστό «λουκέτων» είναι 26,4%, 26,7% και 24,2% αντίστοιχα.
Στην Αθήνα πιο συγκεκριμένα, στο λεγόμενο «εμπορικό τρίγωνο», παρουσιάζεται το μικρότερο ποσοστό κλειστών επιχειρήσεων συγκριτικά με τις υπόλοιπες εμπορικές ζώνες (22,3%) , όπως επίσης και στο Κολωνάκι (24,9%). Σε χειρότερη θέση εξακολουθούν να βρίσκονται τα Εξάρχεια με 34,6%, καθώς και η ζώνη κεντρικών οδικών αρτηριών (Σταδίου, Πανεπιστημίου και Ακαδημίας) με 33,1%.
Στον Πειραιά, τα «λουκέτα» στο λεγόμενο «Κέντρο του Πειραιά», το οποίο έχει συρρικνωθεί κατά πολύ γεωγραφικά περιορίζονται στο 28%, αλλά σε άλλες περιοχές όπως το λιμάνι και η Τερψιθέα το ποσοστό κλειστών καταστημάτων κινείται στο 40%.
Στη Θεσσαλονίκη, βάσει των τριών τελευταίων καταγραφών το ποσοστό των κλειστών καταστημάτων φαίνεται να έχει σταθεροποιηθεί στο 26,7%, ενώ η Πάτρα εμφανίζει μεγάλη αύξηση ως προς το ποσοστό των κλειστών καταστημάτων, της τάξης του 1,8%, φτάνοντας αθροιστικά στο 24,2%.
Τα χιλιάδες λουκέτα έρχονται και ως φυσικό επακόλουθο της οικονομικής ασφυξίας που βιώνουν οι ελεύθεροι επαγγελματίες και οι πολύ μικρές επιχειρήσεις. Σύμφωνα με την Τράπεζα της Ελλάδος, δυο στα τρία δάνεια βρίσκονται είτε σε καθυστέρηση μεγαλύτερη των 90 ημερών, με τα προβληματικά δάνεια να ανέρχονται σε 16,5 δισ. ευρώ επί συνόλου χορηγήσεων 24,5 δισ. ευρώ. Ελαφρώς καλύτερη είναι η κατάσταση στην κατηγορία μικρομεσαίων επιχειρήσεων, στην οποία η μη εξυπηρετούμενη έκθεση των τραπεζών ανέρχεται στο 59,9% των συνολικών χορηγήσεων. Ήτοι, 22,7 δισ. ευρώ επί συνολικών χορηγήσεων 37,9 δισ. ευρώ.
Από τα παραπάνω στοιχεία, επιβεβαιώνεται για ακόμη μια φορά πως τα μεγάλα «θύματα» της οικονομικής κρίσης και των μνημονιακών πολιτικών προς όφελος των μεγάλων μονοπωλίων και επιχειρήσεων είναι οι μικρές επιχειρήσεις και καταστήματα. Αυτούς αφορά η συντριπτική πλειοψηφία των «λουκέτων» στον κλάδο του εμπορίου, αποτέλεσμα της δραματικής συρρίκνωσης της αγοραστικής δύναμης των καταναλωτών, κυρίως στις φτωχές εργατικές περιοχές και της φοροεπιδρομής των τελευταίων ετών η οποία με την σειρά της εκτόξευσε τα χρέη τους προς τράπεζες και ταμεία στο «κόκκινο».