Παραπαίει η συγκυβέρνηση των ευρώδουλων Σαμαρά, Βενιζέλου και Κουβέλη. Τους βουλευτές της ΝΔ ο πρωθυπουργός τους κράτησε όχι μόνο με το δέλεαρ της εξουσίας γενικά, αλλά και με το δόλωμα του ανασχηματισμού, οπότε όλοι τους ελπίζουν ότι τώρα είναι ευκαιρία να γίνουν υφυπουργοί ή και υπουργοί. Το ΠΑΣΟΚ όμως αποσυντίθεται και μάλιστα ταχύτατα.
Από τους 33 βουλευτές που επέλεξε προ εξαμήνου, του έχουν απομείνει πλέον μόλις 26. Έχασε ήδη δηλαδή πάνω από το 20% των έτσι κι αλλιώς λίγων βουλευτών του. Αν μάλιστα συνυπολογίσει κανείς ότι μέσα σε αυτούς που έμειναν βρίσκονται και κάτι «αφοσιωμένοι» στον Βενιζέλο τύποι σαν τον …Λοβέρδο και τον Χρυσοχοΐδη, καταλαβαίνει αμέσως γιατί ο εγωπαθής πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ φέρεται σαν τον Γιάννη Ζίγδη, όταν αυτός διέλυε την ΕΔΗΚ το 1977, διαγράφοντας …όποιον βουλευτή του κόμματός του περνάει από μπροστά του!
Όσο για τους κατάπτυστους πολιτικούς καιροσκόπους της ΔΗΜΜΑΡ, από εκεί που ήταν έτοιμοι να συγχωνευθούν με το ΠΑΣΟΚ, τώρα «την κάνουν με ελαφρά πηδηματάκια». Αποστασιοποιούνται διακριτικά από τον πολιτικά ξοφλημένο Βενιζέλο και ετοιμάζονται να γίνουν «πρόθυμοι» να συνεργαστούν με τον ΣΥΡΙΖΑ, αν διαπιστώσουν ότι η αστική τάξη της χώρας εγκρίνει ή υποχρεώνεται να αποδεχθεί τον Τσίπρα ως «πρωθυπουργήσιμο».
Με σχεδόν σαράντα χρόνια πείρα ως «Αριστερά της προσκολλήσεως» σε όλες τις αστικές κυβερνήσεις, οι πολιτικοί αστέρες της ΔΗΜΑΡ ξέρουν να πιάνουν έγκαιρα τα μηνύματα των καιρών και να προετοιμάζουν τις πολιτικές κωλοτούμπες τους, χωρίς ποτέ να ντρέπονται για το ότι γίνονται γελοίοι. Σαράντα χρόνια έτσι εξασφαλίζουν την πολιτική τους επιβίωση.