Η δεύτερη ματιά

Αιμιλία Καραλή Πρόσφυγες και μετανάστες αποκαλούνται «μαϊμούδες», «πίθηκοι», «λαθρόνια», «σκόνη», σκουπίδια». Αποθρασυμένοι ένστολοι αποκαλούν περαστικές και περαστικούς «ανάφτρες», «αδερφάρες», «άντρακλες». Η τυφλή άσκηση βίας...

Κίμων Ρηγόπουλος Ο Γιώργος Ρούσης επαναφέρει το πρόβλημα της ταξικής ευθύνης, που είναι, κατά τη γνώμη μου, όρος ποιοτικά ανώτερος από την έννοια του...

Μαριάννα Τζιαντζή Μετά τις ψηφιακές αυτοκτονίες, το ψηφιακό σεξ, το ψηφιακό μπούλινγκ, τις ψηφιακές φιλίες, τα ψηφιακά καζίνο κ.λπ., η ΝΔ ονειρεύεται τον ψηφιακό...

Γιώτα Ιωαννίδου Η περίφημη κλιματική αλλαγή, έννοια πολυχρησιμοποιημένη τις τελευταίες ημέρες, είναι μια φυσική συνέπεια της ταξικής προτεραιότητας των κερδών και του ανταγωνισμού του...

Αιμιλία Καραλή Κάθε εποχή έχει την δική της Αντικόλαση. Η δειλία και η νωθρότητα δεν αφορούν πλέον μόνο την απραξία, αλλά και την πράξη...

Μαριάννα Τζιαντζή Όπως είχε συμβεί με το λεγόμενο «βρόμικο ’89», έτσι και τώρα η «πρώτη φορά Αριστερά» συνέβαλε καθοριστικά στην απενοχοποίηση της Δεξιάς, στην...

Γιώτα Ιωαννίδου Πάντα οι εξουσίες, για να ενισχύσουν την επιρροή τους, έπρεπε να βρουν τρόπο και δρόμους να καταστήσουν τα άτομα – αντικείμενα κατεργασίας,...

Αιμιλία Καραλή «Ο δρόμος που δεν πήρα» είναι ο τίτλος ενός ποιήματος του Ρόμπερτ Φροστ που έγινε πιο γνωστό στο ελληνικό κοινό από τους...

Κίμων Ρηγόπουλος Κάθε προσπάθεια εξωραϊσμού είναι συντηρητική και κάθε συμπόρευση «ό, τι να ‘ναι» μέσα σε συνθήκες κοινωνικής καθίζησης είναι εκβιασμένος συντηρητισμός. Είναι η...

Μαριάννα Τζιαντζή Όσο η γενιά της κρίσης δεν αποκτά τον πρώτο λόγο στην υπόθεση της εξέγερσης, τόσο η «νιότη του κόσμου» θα απομακρύνεται. Πολλές φορές...