Δημήτρης Σταμούλης
▸Την εμπειρία από αγώνες και διεκδικήσεις του προηγούμενου διαστήματος για υπογραφή συλλογικών συμβάσεων εργασίας με ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς, το πλαίσιο και τη λογική που απαιτείται να προβάλει το μαχόμενο ταξικό εργατικό κίνημα στους χώρους δουλειάς και την ανάγκη ενοποίησης των αγώνων ανέδειξε η επιτυχημένη εκδήλωση της Ταξικής Κίνησης για την Εργατική Χειραφέτηση για τις ΣΣΕ που γέμισε το αμφιθέατρο του Πνευματικού Κέντρου του Δήμου Αθηναίων την Τετάρτη (28/9).
Ο Σταύρος Μανίκας, μέλος του ΔΣ ΕΚΑ και του Συνδικάτου Εργαζομένων ΟΑΣΑ, αναφέρθηκε αναλυτικά στους δρόμους της ταξικής αντεπίθεσης για απόσπαση αυξήσεων στους μισθούς. «Δεν αρκούν τα επιδόματα-voucher, οι εργαζόμενοι δεν είναι ζητιάνοι να ζητούν τα ψίχουλα, εμείς παράγουμε τον πλούτο που καπηλεύεται το κεφάλαιο», τόνισε χαρακτηριστικά, υπογραμμίζοντας ότι μέτρο των διεκδικήσεων δεν μπορεί να είναι το πόσα λιγότερα θα χάσουν οι εργάτες. Απαιτείται, όπως πρόσθεσε, η στόχευση στην εργοδοσία και στα τεράστια κέρδη της, αλλά και η προβολή αιτημάτων όπως κατώτατος μισθός για όλους στα 1.000 ευρώ καθαρά, ειρήνη και απεμπλοκή από τον πόλεμο στην Ουκρανία, αντίσταση στο κράτος της αστυνομικής βίας και του χαφιεδισμού, υπέρβαση λογικών αναμονής εκλογικών «λύσεων» και συγκρότηση των δυνάμεων της ταξικής αντεπίθεσης κόντρα και ανεξάρτητα από τον αστικοποιημένο συνδικαλισμό τύπου ΓΣΕΕ.
Ο Νίκος Κατσίφης, μέλος του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας, αποδόμησε την πρόσφατη κλαδική ΣΣΕ που υπέγραψε η διοίκηση, με 30 ευρώ κατώτατο μεροκάματο, πιο κάτω και από τα μεροκάματα της πιάτσας για τους τεχνίτες. Μάλιστα, η διάρκεια 2,5 ετών της ΣΣΕ εν μέσω τεράστιας ακρίβειας και πληθωρισμού, χωρίς καμιά πρόβλεψη γι’ αυτά στη σύμβαση, καθηλώνει τους μισθούς στις κατασκευές και επιβάλλει «εργασιακή ειρήνη» γι’ αυτό το διάστημα. Επίσης, ενώ ο κλάδος είχε από παλιότερους αγώνες κατακτήσει το ντε φάκτο επτάωρο, στην εν λόγω ΣΣΕ για πρώτη φορά δεν υπάρχει καμιά αναφορά στο ωράριο εργασίας, ανοίγοντας τον δρόμο για εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη.
Η Ολύβια Τζιουβάρα, μέλος του Πανελλαδικού Σωματείου Εργαζομένων στην Έρευνα και την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση (ΣΕΡΕΤΕ), αναφέρθηκε στο πώς «στήθηκε» με μαζικούς όρους κλαδικό σωματείο στους εργαζόμενους στην έρευνα και τα πανεπιστήμια, τους πρώτους αγώνες και την κλαδική απεργία που πραγματοποίησε, και την πρώτη μικρή νίκη ενάντια σε εργοδοτική αυθαιρεσία. Σε έναν χώρο όπου δεν υπάρχουν θεσμοθετημένα δικαιώματα, οι εργαζόμενοι διεκδικούν «μισθό, ωράριο, ασφάλιση», αντιστέκονται στα δωδεκάωρα και την απλήρωτη εργασία τα σαββατοκύριακα, απαιτούν υπογραφή συλλογικής σύμβασης με αξιοπρεπείς μισθούς.
Ο Δημήτρης Φαρακλιώτης, μέλος ΔΣ του συλλόγου Cosmote Technical Services (πρώην ΠΕΤ-ΟΤΕ) αναφέρθηκε διεξοδικά στο πώς τα εργατικά δικαιώματα στον ΟΤΕ καταβαραθρώθηκαν με την ιδιωτικοποίηση και την έλευση της γερμανικής Deutsche Telecom, αλλά και στην «από τα κάτω» προσπάθεια στο σωματείο, ώστε οι εργαζόμενοι να αντισταθούν στη μετάβασή τους σε θυγατρικές εταιρείες, με υποβαθμισμένα μισθολογικά και εργασιακά δικαιώματα, καθώς και στο ξεπούλημα των συνδικαλιστικών ηγεσιών.
Ακολούθησαν παρεμβάσεις εργαζομένων και συνδικαλιστών από τους χώρους της ενέργειας, της βιομηχανίας, των ΜΜΕ, του δημοσίου αλλά και άλλες που ανέδειξαν την ανάγκη η μάχη για τις συμβάσεις να πάρει χαρακτήρα συλλογικής διεκδίκησης, με ταξικά χαρακτηριστικά.