Ντίνα Ρέππα
▸ Έπεσαν οι μάσκες για ∆ΑΚΕ, ∆ΗΣΥ και ∆ίκτυο στη ΓΣ της ∆ΟΕ
Επικίνδυνο και ολισθηρό δρόμο υποταγής στον νόμο Χατζηδάκη άνοιξε η 91η Γενική Συνέλευση (ΓΣ) αντιπροσώπων της ΔΟΕ, με τη στάση των παρατάξεων ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥ(ΠΑΣΟΚ) και Δίκτυο (ΣΥΡΙΖΑ) να αναγνωρίσουν αντιπροσώπους εκλεγμένους από ηλεκτρονικές κάλπες. Η εξέλιξη αυτή είχε προαναγγελθεί, όταν δυο μήνες νωρίτερα, στο ΔΣ της ΔΟΕ, οι ίδιες παρατάξεις αρνήθηκαν την πρόταση των Παρεμβάσεων και της ΑΣΕ/ΠΑΜΕ να δοθεί κατεύθυνση στους Συλλόγους να διεξάγουν τις εκλογές αποκλειστικά δια ζώσης και χωρίς εγγραφή στο ΓΕΜΗΣΟΕ. Γρήγορα αποκαλύφθηκαν οι πραγματικές επιδιώξεις. ΔΑΚΕ και ΔΗΣΥ πρωτοστάτησαν σε περίπου 20 πρωτοβάθμια σωματεία, ώστε να γίνουν οι εκλογές με εφαρμογή των πιο αντιδραστικών διατάξεων του νόμου Χατζηδάκη (ηλεκτρονικές «ψηφοφορίες» και εγγραφή στο Μητρώο Συνδικαλιστικών οργανώσεων), επιχειρώντας έτσι να δημιουργήσουν τετελεσμένα για τον κλάδο.
Προηγουμένως, η υπουργός παιδείας Νίκη Κεραμέως δεν είχε δώσει άδειες την ημέρα των εκλογών, ώστε να υπάρξει το χρήσιμο άλλοθι στις κυβερνητικές παρατάξεις για να προχωρήσουν στην εφαρμογή των ηλεκτρονικών εκλογών σε ορισμένους ΣΕΠΕ. Αξίζει να σημειωθεί ότι τα στοιχεία από τους συλλόγους αυτούς διαψεύδουν το πολιτικό αφήγημα περί αύξησης της συμμετοχής, όταν υπάρχουν και ηλεκτρονικές κάλπες. Αντίθετα, επιβεβαιώθηκαν όλες οι ενστάσεις περί διαβλητότητας και αδιαφάνειας, μιας και σε αρκετές περιπτώσεις δεν υπάρχουν καταστάσεις ψηφισάντων, εφορευτικές επιτροπές, δικηγόροι και οι κωδικοί στέλνονται χωρίς εξασφάλιση της ταυτοπροσωπίας των ψηφοφόρων, ενώ οι ηλεκτρονικές κάλπες «στήθηκαν» μέχρι και στα γραφεία των διευθύνσεων εκπαίδευσης, παραβιάζοντας κάθε δημοκρατική αρχή που διέπει τη δια ζώσης ψηφοφορία.
Ακόμα χειρότερα, οι παρατάξεις των ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥ και Δίκτυο, σε μια πρωτοφανή αντιδημοκρατική ενέργεια, αρνούνται –κατά παράβαση ακόμα και του καταστατικού – το γραπτό αίτημα του ενός εκπροσώπου των Παρεμβάσεων, Μάνθου Κυριακόπουλου, να δοθούν τα πρακτικά αρχαιρεσιών στα μέλη του ΔΣ της ΔΟΕ —με αποκλειστικό στόχο να μην είναι σαφές πόσοι από τους 483 αντιπροσώπους της 91ης ΓΣ έχουν εκλεγεί από ηλεκτρονικές κάλπες και από πόσους συλλόγους, καθώς και να μην μπορούν να ελεγχθούν οι ενστάσεις.
Οι παραπάνω εξελίξεις είναι αποκαλυπτικές. Η κυβέρνηση επιδιώκει να εκβιάσει με κάθε τρόπο την πλήρη υποταγή και παράδοση των συνδικάτων στις αντιδραστικές ρυθμίσεις του νόμου Χατζηδάκη και έχει σύμμαχό της σε αυτό τον κυβερνητικό κι αστικοποιημένο συνδικαλισμό. Πιο επιθετική από όλες, η παράταξη του ΠΑΣΟΚ (ΔΗΣΥ) ανέλαβε ως πρώτη τη τάξη κυβερνητική παράταξη με κυβέρνηση ΝΔ, τον ιδεολογικό προπαγανδιστή των ηλεκτρονικών καλπών, αναπτύσσοντας την επιχειρηματολογία ότι χωρίς αυτές τα συνδικάτα μετατρέπονται σε μικρά κι αδύναμα, με αλλοιωμένους εκλογικούς συσχετισμούς, ενώ οδηγούν και σε ήττες, όπως η απουσία των αιρετών στα υπηρεσιακά συμβούλια. Στο ίδιο μοτίβο και η ΔΑΚΕ, που είδε την εκλογική της δύναμη να μειώνεται κατά 7% σε αυτές τις εκλογές. Οι συνδικαλιστικές δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ ταυτίζονται απόλυτα σε όλες τις ψηφοφορίες με ΔΑΚΕ και ΔΗΣΥ, χωρίς καμία διαφοροποίηση, δίνουν τις «χρήσιμες» ψήφους για να αναγνωριστούν οι αντιπρόσωποι που εκλέχτηκαν με αυτόν τον τρόπο, εναποθέτοντας την ακύρωση του νόμου Χατζηδάκη στην κυβερνητική εναλλαγή.
Οι αντιπρόσωποι των Παρεμβάσεων δίνουν σκληρή μάχη μέσα στο συνέδριο για να μπλοκάρουν αυτές τις εξελίξεις, αλλά το αποτέλεσμά το καθορίζουν οι συνολικά αρνητικοί συσχετισμοί (ΔΑΚΕ, ΔΗΣΥ, Δίκτυο έχουν την πλειοψηφία των συνέδρων). Στην ίδια κατεύθυνση κινήθηκαν και οι δυνάμεις της ΑΣΕ/ΠΑΜΕ. Ωστόσο, υπήρξε αδυναμία να αναδειχτεί το ζήτημα εγκαίρως, να αποκαλυφθούν και να καταγγελθούν συγκεκριμένα οι μεθοδεύσεις στους, όταν αυτές γίνονταν, συλλόγους, να γίνει κεντρικό ζήτημα του συνδικαλιστικού κινήματος.
Το επόμενο διάστημα είναι εξαιρετικά κρίσιμο. Τον Νοέμβριο υπάρχουν οι εκλογές των αιρετών στα υπηρεσιακά συμβούλια και, με βάση τα σημερινά δεδομένα, το υπουργείο Παιδείας θα προχωρήσει στην εφαρμογή του νόμου Χατζηδάκη με το υβριδικό σύστημα της ταυτόχρονης δια ζώσης και ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. Είναι φανερό ότι οι καταγγελίες δεν αρκούν και ο κίνδυνος να κατισχύσουν οι ηλεκτρονικές εκλογές στο μεγαλύτερο συνδικάτο του δημοσίου είναι μπροστά μας. Οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής ανατρεπτικής πτέρυγας, οι ταξικές δυνάμεις στο συνδικαλιστικό κίνημα, οφείλουν να μην αρκεστούν στις καταγγελίες αλλά να χαράξουν γραμμή ακύρωσης των κυβερνητικών και αστικών σχεδιασμών.