Ποιος πληρώνει την κλιματική κρίση;

Περάσαμε τον μεγαλύτερο σε διάρκεια (16 μέρες) καύσωνα τον Ιούλιο. Η 22^η Ιουλίου 2024 ήταν η πιο ζεστή μέρα του πλανήτη. Ο Ιούνιος στην Αθήνα ήταν ο πιο ζεστός από το 1860, ενώ σε όλη την Ελλάδα η θερμοκρασία ήταν 3-4 βαθμούς Κελσίου πάνω από τα «κανονικά» επίπεδα (τα ήδη αυξημένα). Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία πως έχουμε μπει στην περίοδο της κλιματικής αλλαγής, που δεν είναι γενικά «ανθρωπογενής», αλλά αποτέλεσμα του αδηφάγου και καταστροφικού καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής.

Παρότι οι ευθύνες βαραίνουν το κεφάλαιο, τις μεγάλες πολυεθνικές επιχειρήσεις και τα ηγεμονικά καπιταλιστικά κράτη, που για δεκαετίες καίνε τον πλανήτη, τον λογαριασμό πληρώνουν η εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα: Άθλιες συνθήκες διαβίωσης και εργασίας, πλημμύρες, προσφυγιά, αλλά και υψηλές τιμές ενέργειας και άλλες «πράσινες» επιβαρύνσεις, δήθεν για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης. Το κεφάλαιο βλέπει κι αυτή την κρίση ως ευκαιρία και προωθεί, ειδικά στην ΕΕ, την «πράσινη ανάπτυξη», ανοίγοντας νέα πεδία κερδοφορίας (εγγυημένης μάλιστα με κρατικό χρήμα) ρίχνοντας ξανά τα βάρη σε εργαζόμενους και μικρομεσαίους. Το πρόβλημα της λειψυδρίας, για παράδειγμα, θα χρησιμοποιηθεί για να προχωρήσει η εμπορευματοποίηση του νερού.

Η μάχη για το περιβάλλον και την αντιμετώπιση της κλιματικής απορρύθμισης αποτελεί οργανικό στοιχείο της σύγχρονης εργατικής πολιτικής και του κομμουνιστικού προγράμματος στον 21^ο αιώνα. Η πάλη για το ποιος θα πληρώσει την κλιματική κρίση θα είναι σκληρή και πρέπει να δοθεί αποφασιστικά. Δεν θα πληρώσουν ξανά οι εργάτες και οι φτωχοί, θα πληρώσουν εκείνοι που αντιμετωπίζουν τη Γη σαν την πίσω αυλή της βίλας τους. Θα πρέπει να χάσουν τώρα ιδιοκτησία, πλούτο και δύναμη, για να πάρουν οι παραγωγοί όλον τον πλούτο και τη ζωή στα χέρια τους.