Γιώργος Παυλόπουλος
▸ Η νέα επιδρομή του Ισραήλ στο Ιράν, με τη στήριξη ΗΠΑ και ΕΕ, οδηγεί τις εξελίξεις στην περιοχή σε μια κρίσιμη καμπή
Οι Παλαιστίνιοι σφαγιάζονται, η αποκλεισμένη Γάζα ισοπεδώνεται και η επιχείρηση γενοκτονίας κλιμακώνεται. Η Μέση Ανατολή βυθίζεται πάλι στις φλόγες, μετά την (προαναγγελθείσα ουσιαστικά) μαζική αεροπορική και πυραυλική επιδρομή του Ισραήλ στο Ιράν και την – αναπόφευκτη – απάντηση της Τεχεράνης. Τα τύμπανα του πολέμου χτυπούν ακόμη πιο δυνατά και η πυρηνική απειλή είναι ξανά ορατή.
Είναι φανερό πλέον ότι το κράτος-τρομοκράτης και η ακροδεξιά κυβέρνηση Νετανιάχου, με την πλήρη στήριξη των ΗΠΑ και του συνόλου σχεδόν της ΕΕ, ειδικά της Ελλάδας η οποία έχει μετατραπεί σε προκεχωρημένο φυλάκιο των φονιάδων και των σιωνιστών, αποτελεί την αιχμή του δόρατος στο πλαίσιο της υλοποίησης του σχεδίου για τη χάραξη ενός νέου χάρτη στην περιοχή, που περιλαμβάνει βίαιη αλλαγή συνόρων, εκτοπισμό ολόκληρων πληθυσμών. Για να γίνουν δε όλα αυτά, για να προχωρήσει το ξεκαθάρισμα λογαριασμών ανάμεσα στους «πάνω» και να φανεί ποιος θα είναι αφεντικό στο νέο τοπίο, αποτελεί προϋπόθεση εκ των ων ουκ άνευ η εξόντωση κάθε ίχνους αντίστασης, ένοπλης και μη και το τσάκισμα της συλλογικής συνείδησης των λαών. Έτσι ώστε να απουσιάζει από τη μεγάλη εικόνα η ενοχλητική και συχνά ανατρεπτική παρέμβαση των «κάτω».
Κι όμως. Απέναντι σε αυτό το ζοφερό τοπίο, απέναντι στον κυνισμό του κεφαλαίου, των ιμπεριαλιστών και των κυβερνήσεών τους, υπάρχει το φως του δίκιου, της ανυπακοής, της αλληλεγγύης και του αγώνα. Ο λαός της Παλαιστίνης, οι λαοί όλης της περιοχής, δεν είναι μόνοι τους. Απόδειξη, οι μαζικές και ολοένα πιο συχνές συγκεντρώσεις αλληλεγγύης σε μια σειρά πόλεις, οι χιλιάδες αγωνιστές από περίπου 80 χώρες που έχουν φτάσει και συνεχίζουν να φτάνουν στο Κάιρο προκειμένου να λάβουν μέρος στην Πορεία προς τη Γάζα, καθώς και οι πολλαπλάσιοι που αποτελούν το καραβάνι Soumoud, το οποίο διασχίζει το Μαγκρέμπ με τον ίδιο προορισμό.
Όλοι αυτοί, δηλαδή, που «πολιορκούν» ήδη την Αίγυπτο και απαιτούν από το καθεστώς της να μην αποκλείσει την πρόσβαση προς τα σύνορα με τη μαρτυρική Λωρίδα της Γάζας, να μην αποδείξει για μια ακόμη φορά πόσο πειθήνιο είναι στο Ισραήλ και τις ΗΠΑ. Να τους δώσει τη δυνατότητα να φτάσουν εκεί όπου περισσότερα από 3.000 φορτηγά με ανθρωπιστική βοήθεια παραμένουν αποκλεισμένα επί εβδομάδες από το κράτος-τρομοκράτη που επιχειρεί.
Έστω και με αρκετή καθυστέρηση, οι «κάτω» αρχίζουν πλέον να συνειδητοποιούν τι συμβαίνει και τι διακυβεύεται. Δείχνουν πιο αποφασισμένοι να μην επιτρέψουν να μετατραπούν σε τροφή για τις κρεατομηχανές των πολέμων του κεφαλαίου. Να αγωνιστούν προκειμένου να μην συνεχιστεί το έγκλημα κατά των Παλαιστινίων, να μην ολοκληρωθεί μία από τις πιο μαύρες σελίδες στη σύγχρονη ιστορία, να μη μετατραπεί η Γάζα από τη μεγαλύτερη φυλακή του κόσμου που ήταν πριν την εισβολή σε ένα απέραντο κρεματόριο. Να σώσουν οτιδήποτε αν σώζεται και, πάνω από όλα, την ίδια τους την ανθρωπιά, μιας και η Γάζα είναι η Γκουέρνικα της εποχής μας και μπορεί είτε να μας απελευθερώσει όλους είτε να μας υποδουλώσει, καταδικάζοντάς μας να μείνουμε παθητικοί θεατές ενός δυστοπικού μέλλοντος.
Οι εξελίξεις έχουν εισέλθει, αναμφίβολα, σε μια κρίσιμη καμπή. Η προσπάθεια να ανακοπούν και να ακυρωθούν οι πολεμικοί σχεδιασμοί δεν θα είναι εύκολη. Το αποδεικνύει, ανάμεσα στα άλλα, η στάση του αιγυπτιακού καθεστώτος, που επιχείρησε από την πρώτη στιγμή να τρομοκρατήσει τους αλληλέγγυους, τους οποίους ο Ισραηλινός υπουργός Εξωτερικών χαρακτήρισε «τζιχαντιστές», όπως έκανε και με το πλήρωμα του Madleen. Οι απελάσεις άνω των 70 εξ’ αυτών, η αναίτια κράτηση δεκάδων ακόμη επί ώρες στο αεροδρόμιο, παρ’ ότι είχαν τηρηθεί κατά γράμμα όλες οι νόμιμες διαδικασίες πριν την άφιξή τους, αποδεικνύει πως το διακύβευμα είναι μεγάλο και φανερώνει τον φόβο τους. Σε αυτό το φόντο, αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία η πολιτική νίκη που σημειώθηκε εξαιτίας της ενιαίας, περήφανης και αταλάντευτης στάσης που τήρησαν τα μέλη της ελληνικής αποστολής, ανάμεσά τους αρκετά μέλη και στελέχη της Κομμουνιστικής Απελευθέρωσης. Στάση η οποία ανάγκασε το καθεστώς της Αιγύπτου να κάνει μια πρώτη υποχώρηση και να τους επιτρέψει να φτάσουν στα ξενοδοχεία τους.
Η ελληνική κυβέρνηση είναι συνένοχη στα εγκλήματα – άλλος ένας λόγος για να ανατραπεί!
Είναι προφανές ότι οι λαοί και οι αλληλέγγυοι που βρίσκονται στο έδαφος της Αιγύπτου δεν μπορούν να υπολογίζουν στη βοήθεια ούτε της ελληνικής ούτε κάποιας άλλης κυβέρνησης, ούτε βεβαίως της ΕΕ. Είναι γνωστό, άλλωστε, ότι ο πρόεδρος-δικτάτορας της Αιγύπτου είναι, μαζί με τον Νετανιάχου, ένας ακόμη από τους πολύ στενούς και πολύτιμους φίλους του Μητσοτάκη, όπως και όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων και πρωθυπουργών της τελευταίας δεκαετίας. Δεν είναι τυχαία, εξάλλου, η επίσημη στάση που τηρεί η Αθήνα η οποία δεν έβγαλε άχνα καταδίκης της επίθεσης του Ισραήλ στο Ιράν. Οι δε διπλωματικές αρχές της Ελλάδας στην Αίγυπτο, όπως μετέφεραν και τα μέλη της αποστολής, ουσιαστικά συναίνεσαν στις πιέσεις για την απέλασή τους. Δεν είναι τυχαία ούτε η επαίσχυντη δήλωση που έκανε για το Madleen ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Π. Μαρινάκη, ο οποίος ισχυρίστηκε ξεδιάντροπα ότι δεν είχαν καλή… πληροφόρηση για όσα συνέβαιναν. Κι αυτό, παρά το γεγονός ότι πλανάται η βεβαιότητα πως πολλά από τα drones που παρακολουθούσαν αδιαλείπτως το πλοίο εκκινούσαν από ελληνικό έδαφος.
Αυτή η κυβέρνηση πρέπει να πέσει – και για τη στάση της στο Παλαιστινιακό. Και για να γίνει αυτό, πρέπει ο λαός να ξυπνήσει μονομιάς, για να ’ρθει ανάποδα ο ντουνιάς». Κι ο κόσμος τους.
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν στο φύλλο 14-15 Ιουνίου
