Το μεγαλύτερο σκάνδαλο είναι ο εργασιακός μεσαίωνας

Με αφορμή το «σκάνδαλο» που ήρθε τις τελευταίες μέρες στην επικαιρότητα, λόγω της υπουργοποίησης και παραίτησης Αρίστου Δοξιάδη, ως Σωματείο Υπαλλήλων Βιβλίου-Χάρτου Θεσσαλονίκης οφείλουμε να θυμίσουμε ότι το μεγαλύτερο σκάνδαλο διαρκείας είναι η εργασιακή βαρβαρότητα που βιώνουμε ως εργατική τάξη.

Το λουκέτο του Απόλλωνα ήταν η πιο μαζική απώλεια θέσεων στον κλάδο μας , στην πόλη  της Θεσσαλονίκης, με δεκάδες εργαζόμενους να μένουν στον δρόμο. Οι υπάλληλοι στα γραφεία, την αποθήκη, το τηλεφωνικό κέντρο, τις μεταφορές και διανομές, το λογιστήριο της επιχείρησης έχασαν μέσα σε μια νύχτα τη δουλειά τους όταν ξαφνικά ένα πρωί και χωρίς καμιά ειδοποίηση βρήκαν ένα λουκέτο στην πύλη των εγκαταστάσεων της. Ο Απόλλωνας ήταν η μεγαλύτερη επιχείρηση που δραστηριοποιούνταν στο κλάδο του βιβλίου στη Θεσσαλονίκη, με στενούς δεσμούς και με άλλες επιχειρήσεις του κλάδου. Την ίδια περίοδο μπήκαν πολλά ακόμα λουκέτα. Η δεύτερη μεγαλύτερη Αποθήκη χονδρικής (ΓΕΩΡΓΙΟΥ) έκλεισε επίσης, απολύοντας δεκάδες εργαζόμενους. Λουκέτο έβαλαν και πολλά μικρά βιβλιοπωλεία, αλλά και γραφεία/αποθήκες εκδοτικών οίκων. Παράλληλα, μεγάλες επιχειρήσεις  μείωσαν επίσης τον αριθμό των καταστημάτων τους περιορίζοντας δραματικά τον αριθμό των εργαζομένων του κλάδου.

φ

Όλα αυτά σε ένα κλάδο που θέλει να προβάλλεται από τους επιχειρηματίες ως “χώρος πολιτισμού”. Οι πρακτικές του Απόλλωνα (καρτέλ, κατάχρηση  δεσπόζουσας θέσης κτλ) είναι ενδεικτικές του τρόπου που λειτουργεί η αγορά και η επιχειρηματικότητα, δεν είναι η εξαίρεση, αλλά ο κανόνας. Τα θύματα είναι οι εργαζόμενοι που μετριούνται μόνο ως κόστος που πρέπει να μειωθεί. Ο “πολιτισμός” των αφεντικών είναι η εντατικοποίηση, η ελαστική εργασία, οι μισθοί πείνας χωρίς συλλογική σύμβαση. Η εργοδοτική αυθαιρεσία των εξοντωτικών ελαστικών ωραρίων  είναι το πραγματικό σκάνδαλο στον κλάδο του βιβλίου, ενώ η κυριακάτικη λειτουργία των καταστημάτων (που επιβάλλουν τα μεγάλα εμπορικά καταστήματα, οι εμπορικές αλυσίδες ντόπιες και ξένες)  διαλύει περαιτέρω τις ζωές των εργαζομένων.

Είναι  ξεκάθαρο ότι, για να αποκτήσουμε λόγο όσον αφορά τους μισθούς και τις συνθήκες εργασίας μας, χρειαζόμαστε σωματείο. Αλλιώς ο καθένας χωριστά είναι καταδικασμένος να ζει στο βασίλειο του “διευθυντικού δικαιώματος” των CEO τύπου Δοξιάδη. Η μόνη προστασία απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία είναι η συνδικαλιστική οργάνωση. Δεν θα πρέπει να ανεχόμαστε να ζούμε με την αγωνία αν θα έχουμε να φάμε ή για το ποιος θα είναι ο επόμενος που θα απολυθεί .

Καλούμε όλους τους συναδέλφους να οργανωθούν στο σωματείο μας για:

– Πλήρη και σταθερή εργασία με κατάργηση όλων των μορφών ελαστικής εργασίας.

– Αυξήσεις στους μισθούς. Καταβολή τριετιών με βάση τον πραγματικό χρόνο εργασίας – Υπογραφή ΣΣΕ.

ΣΩΜΑΤΕΙΟ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΒΙΒΛΙΟΥ-ΧΑΡΤΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ