Αριστερό Εξτρέμ είναι το όνομα της νέας εβδομαδιαίας αθλητικής στήλης του Πριν
Σίγουρα… Όταν είσαι «σκληρός/η» θεατής ενός αθλήματος, δεν χορταίνεις να το βλέπεις. Αυτό το αγνό αίσθημα, όμως, κάποιοι φαίνεται πως το εκμεταλλεύονται! Εξού και η κουβέντα γύρω από την υπερεντατικοποίηση των αθλητών/τριών γιγαντώνεται. Στο NBA αγωνίζονται ανά τρεις μέρες, ομοίως στην Euroleague (μη συμπεριλαμβανομένων των εθνικών πρωταθλημάτων), στην Αγγλία οι μεγάλες ομάδες συμμετέχουν σε τέσσερις ή και πέντε διοργανώσεις ετησίως κ.ο.κ.
Όσο νεαρός και σε καλή κατάσταση να είναι ένας οργανισμός, τόσος «όγκος» αγώνων και προπονήσεων αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο «burnout». Δηλαδή της σωματικής, διανοητικής και συναισθηματικής εξάντλησης που οδηγεί σε τραυματισμούς (συχνά καταδικαστικούς για το μέλλον) και πτωτική απόδοση παρά τις συνεχείς προπονήσεις. Το πράγμα γίνεται χειρότερο όταν στην εξίσωση μπαίνει η χρήση αμφιλεγόμενης ποιότητας ουσιών, προκειμένου οι αθλητές/τριες να ανταπεξέλθουν στο πιεστικό πρόγραμμα. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι παυσίπονες ενέσεις… Η υπερχορήγηση φαρμάκων συχνά οδηγεί σε ακόμη μεγαλύτερη εξάντληση, όταν τελειώσει η επίδραση του «κοκτέιλ», και – σπάνια αλλά όλο και συχνότερα – μπορεί να συντελέσει ακόμα και σε πρόωρο ξαφνικό θάνατο.
Το πρόβλημα του «burnout» βρίσκεται σε έξαρση στα επαγγελματικά – κι όχι μόνο – πρωταθλήματα (κυρίως) ομαδικών αθλημάτων. Ενδεικτικά, έρευνες καταγράφουν αύξηση τραυματισμών στην Premier League κατά περίπου 40% τα τελευταία πέντε χρόνια! Μάλιστα, πολλές φορές παγκοσμίου κλάσης προπονητές έχουν ζητήσει μέτρα προστασίας των παικτών τους. Για παράδειγμα, ο Πεπ Γκουαρδιόλα έχει αναφερθεί συχνά στο πρόβλημα και έχει προτείνει δημοσίως να εκτελούνται παραπάνω αλλαγές ανά αγώνα, προκειμένου να δίνεται περισσότερος χρόνος ξεκούρασης.
Οι επιπτώσεις στον σύγχρονο αθλητισμό είναι σαφείς: Η υγεία των αθλητών περνάει σε δεύτερη μοίρα. Η ποιότητα του αθλήματος – εν τέλει – αδυνατίζει και η «μαγεία» (που λέγαμε κάποτε) χάνεται. Παίκτες που είναι να «γράψουν ιστορία», εξαφανίζονται! Αποκλειστικό ζητούμενο, πλέον, είναι η όσο πιο συχνή διεξαγωγή αγώνων, γιατί αυτό απαιτούν οι χορηγοί, τα τηλεοπτικά συμβόλαια, οι στοιχηματικές εταιρείες κλπ. Οι ισχυροί θεσμοί του αθλητισμού (π.χ. η FIFA στο ποδόσφαιρο), με… χαρά αποδέχονται τις απαιτήσεις αυτές! Δυστυχώς, ελάχιστα τους νοιάζει πως η ποιότητα του θεάματος πέφτει και κάθε αθλητική λογική καταργείται…
Θωμάς Μαυροματίδης
Δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα Πριν στο φύλλο 1-2 Φεβρουαρίου
