Ανακοίνωση του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση για τις εξελίξεις στη Συρία. Όπως σημειώνεται η κατάληψη της εξουσίας από ένα στρατιωτικό συνονθύλευμα, με ηγετικό ρόλο των τζιχαντιστών και καθοριστική την παρέμβαση ιμπεριαλιστικών δυνάμεων αποτελεί αρνητική και επικίνδυνη εξέλιξη για τον λαό της Συρίας και απειλεί με γενικότερη ανάφλεξη και με πολεμικό χάος στην περιοχή
Οι εξελίξεις στη Συρία όχι μόνο είναι επώδυνες για τον λαό της, αλλά απειλούν με γενικότερη ανάφλεξη και με πολεμικό χάος στην περιοχή, ενισχύοντας παραπέρα την τάση της εποχής μας για άμεση πολεμική έκφραση των οξυμένων ανταγωνισμών του κεφαλαίου, των αστικών κρατών και των καπιταλιστικών μπλοκ, που επιφέρουν καταστροφή και ατέλειωτο πόνο στους λαούς. Η ανάγκη ενός σύγχρονο διεθνιστικού αντιπολεμικού κινήματος των εργαζομένων και των λαών σε ανεξαρτησία και ρήξη με τις δυνάμεις του κεφαλαίου και τα ιμπεριαλιστικά μπλοκ είναι επιτακτική.
Η πτώση του καθεστώτος Άσαντ στη Συρία είναι μια ιστορική εξέλιξη, για την χώρα, αλλά και συνολικά για τη Μέση Ανατολή. Δεν είναι προϊόν της νίκης μιας λαϊκής εξέγερσης αλλά της ήττας της. Οι «αντικαθεστωτικές» δυνάμεις υπονόμευσαν κάθε αίσθημα γνήσιας λαϊκής οργής και έγιναν αντιδραστικές μαριονέτες ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, απέναντι σε ένα καθεστώς που εφάρμοσε νεοφιλελεύθερες πολιτικές φτωχοποίησης, στηριζόμενο εδώ και χρόνια μόνο στον στρατό, την αστυνομία και στην προστασία Ρωσίας, Ιράν και Χεζμπολάχ.
Στο στρατιωτικό συνονθύλευμα που κατάφερε να πάρει την εξουσία, ηγετικό ρόλο έχει η οργάνωση τζιχαντιστών Hayat Tahrir al-Sham (HTS) η οποία ήταν συνδεδεμένη με την Αλ Κάιντα, ενώ ισχυρός είναι και ο ρόλος άλλων ομάδων με απευθείας στήριξη από Τουρκία, ΗΠΑ, Ισραήλ και άλλα κράτη.
Το καθεστώς της οικογένειας Άσαντ λεηλατούσε για δεκαετίες τη χώρα, μετατρέποντας τις σοσιαλιστικές επαγγελίες του κόμματος Μπάαθ σε ένα αυταρχικό προσωποπαγές καθεστώς και αστυνομικό κράτος. Ο «αντι-ιμπεριαλισμός» του καθεστώτος Άσαντ ήταν πάντα ένα διαπραγματευτικό χαρτί, όπως όταν στήριξε την επέμβαση των ΗΠΑ στο Ιράκ για την ανατροπή του Σαντάμ Χουσεΐν. Η επιβίωση του καθεστώτος διασφαλιζόταν με την στρατιωτική βοήθεια Ρωσίας και Ιράν, Χεζμπολάχ, αλλά τον τελευταίο χρόνο, αυτές οι δυνάμεις υποχώρησαν σημαντικά στην περιοχή. Δημιουργήθηκε έτσι το κατάλληλο έδαφος για την επίθεση των τζιχαντιστικών ομάδων με ισχυρή υποστήριξη της Τουρκίας, η οποία έχει τις δικές της επιδιώξεις στη Συρία που αφορούν την παρουσία της κουρδικής μειονότητας, αλλά και με τον ευρύτερο ρόλο της στο “Μεγάλο Παιχνίδι” της σύγκρουσης ΗΠΑ-Ισραήλ-ΕΕ με το μπλοκ Κίνας-Ρωσίας.
Το καθεστώς Άσαντ αδυνάτισε καίρια από τις κυρώσεις, την ωμή παρέμβαση των ΗΠΑ, άμεση ή έμμεση, σε μια επιχείρηση διαμελισμού αλά Λιβύη, Ιράκ, Υεμένη και τελικά αλώθηκε κι εκ των έσω, καθώς ο στρατός και ο κρατικός μηχανισμός του παραδόθηκε σχεδόν αμαχητί. Η πτώση της Δαμασκού έμοιαζε με ελεγχόμενη «ειρηνική μετάβαση». Ενώ το τοπίο παραμένει θολό, τα μεγαλύτερα άμεσα οφέλη αποκομίζουν το Ισραήλ, οι ΗΠΑ και η Τουρκία. Μέσα σε λίγες μέρες κατέρρευσε ένας βασικός κρίκος του “Άξονα της Αντίστασης”. Το Ιράν γνωρίζει μια στρατηγική ήττα ενώ η Χεζμπολάχ αναγκάζεται σε υποχώρηση στον Λίβανο. Ήδη, το κενό εξουσίας καλύπτεται με επέκταση της ισραηλινής κατοχής στη Συρία.
Μεγάλες είναι οι επιπτώσεις της ανατροπής Άσαντ στα δύο μεγάλα ζητήματα εθνικής αυτοδιάθεσης στη Μέση Ανατολή, το κουρδικό και το παλαιστινιακό. Οι Κούρδοι δέχονται ήδη επιθέσεις από τον τουρκικό στρατό και τις ένοπλες δυνάμεις που καθοδηγεί και παρά την συμμαχία τους με τις ΗΠΑ απειλούνται με εθνοκάθαρση. ‘Οσο για τους Παλαιστίνιους, παραμένουν απελπιστικά μόνοι, παρότι η σουνιτική Χαμάς πανηγυρίζει για την πτώση του Άσαντ.
Αποκρουστική είναι η υποκρισία της ΕΕ, και της ελληνικής κυβέρνησης, που χαιρέτησαν την πτώση του καθεστώτος Άσαντ από δυνάμεις που χαρακτήριζαν «τρομοκράτες» και μέσα σε 48 ώρες αποφάσισαν να παγώσουν κάθε διαδικασία παροχής ασύλου σε Σύριους πρόσφυγες, θεωρώντας πλέον τη Συρία “ασφαλή χώρα”. Τα βάσανα των λαών της Συρίας δεν θα τελειώσουν σε μια χώρα που έχει ήδη καταστραφεί από έναν πόλεμο όλων εναντίον όλων.
Οι εξελίξεις στη Συρία όχι μόνο είναι επώδυνες για τον λαό της, αλλά απειλούν με γενικότερη ανάφλεξη και με πολεμικό χάος στην περιοχή, ενισχύοντας παραπέρα την τάση της εποχής μας για άμεση πολεμική έκφραση των οξυμένων ανταγωνισμών του κεφαλαίου, των αστικών κρατών και των καπιταλιστικών μπλοκ, που επιφέρουν καταστροφή και ατέλειωτο πόνο στους λαούς. Η ανάγκη ενός σύγχρονο διεθνιστικού αντιπολεμικού κινήματος των εργαζομένων και των λαών σε ανεξαρτησία και ρήξη με τις δυνάμεις του κεφαλαίου και τα ιμπεριαλιστικά μπλοκ είναι επιτακτική.
Η δυνατότητα ειρήνης και απελευθέρωσης για τον εκμεταλλευόμενο και καταπιεσμένο λαό της Συρίας, δεν μπορεί να στηρίζεται σε οποιονδήποτε “προστάτη”. Η προσδοκία εθνικής απελευθέρωσης υπό τη σκέπη ξένων δυνάμεων είναι ατελέσφορη και επικίνδυνη για τους λαούς. Η Συρία πρέπει να μείνει ανεξάρτητη, χωρίς καμία ξένη στρατιωτική βάση και στρατεύματα άλλων κρατών, με ίσα δικαιώματα για όλους, ανεξάρτητα από εθνότητα, φυλή και φύλο. Μια τέτοια Συρία θα είναι έργο του ίδιου του συριακού λαού για να ζήσει με ειρήνη σε σύνδεση με τον αγώνα για την ανατροπή της αστικής τάξης στη χώρα.Η συμβολή της κομμουνιστικής αριστεράς στην Ελλάδα, περνάει μέσα από την καταγγελία και εναντίωση πρώτα και κύρια στα σχέδια της ελληνικής κυβέρνησης, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και στους ιμπεριαλιστικούς στόχους τους στη Συρία, στην Παλαιστίνη, στη Μέση Ανατολή, σε όλο τον κόσμο. Εκφράζουμε τη διεθνιστική μας αλληλεγγύη, προβάλλοντας τον στόχο μιας μαχητικής αντίστασης όσων καταπιέζονται σε όλη τη Μέση Ανατολή ενάντια στα δικά τους καθεστώτα και τους ιμπεριαλιστές, παίρνοντας το παράδειγμα της Παλαιστινιακής αντίστασης
Συρία: Έπεσε ο Άσαντ, επιταχύνεται η «νέα τάξη» στη Μέση Ανατολή
