Τη «μαύρη βίβλο» των πραξικοπημάτων που έχουν διαπράξει οι δυνάμεις των ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ – ΠΕΚ στην ΟΛΜΕ παρουσιάζουν με αναλυτικό και άκρως κατατοπιστικό κείμενό τους οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Θεσσαλονίκης.
Όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά, «ο αγώνας που δίνουμε οι μαχόμενοι εκπαιδευτικοί για τη Δημόσια Παιδεία, τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και τα δικά μας εργασιακά και μισθολογικά έχει ως απαραίτητη προϋπόθεση την μνήμη. Την εξαγωγή συμπερασμάτων από τις αγωνιστικές εμπειρίες προηγούμενων ετών και δεκαετιών. Αναπόσπαστο κομμάτι είναι και οι αρνητικές εμπειρίες από την μεριά του κυβερνητικού συνδικαλισμού των πελατειακών σχέσεων και της ανοιχτής υπονόμευσης».
Οι Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Θεσσαλονίκης υπενθυμίζουν σε παλιές και νέες συναδέλφισσες και συναδέλφους με αυτό το σημείωμα τα πιο τρανταχτά παραδείγματα τέτοιων πραξικοπημάτων, όπως του Οκτώβρη του 2021 (για να σπάσουν την α/α από την αξιολόγηση), του Οκτώβρη του 2022 (για τις ηλεκτρονικές «εκλογές»), του 20ου και 21ου Συνεδρίου όπου κατάργησαν το ρόλο συνέδρων και παρατάξεων. Και βέβαια της απεργοσπασίας του 2013…
Το κείμενο από τις Αγωνιστικές Παρεμβάσεις Θεσσαλονίκης
Βρισκόμαστε σε μία περίοδο που η αντιλαϊκή – αντιεκπαιδευτική – αυταρχική πολιτική γίνεται ακόμη πιο απειλητική η κυβέρνηση προχωράει στην υλοποίηση των αντιεκπαιδευτικών σχεδίων της. Όχι όμως όπως θα ήθελε λόγω των αντιστάσεων του κινήματος, των εκπαιδευτικών και του αγώνα των πρωτοβάθμιων σωματείων, ενώ ετοιμάζεται για νέα χτυπήματα με το Εθνικό απολυτήριο, το διαγωνισμό ΑΣΕΠ και την ελεύθερη επιλογή σχολείου από τους γονείς! Το επόμενο διάστημα θα κριθεί αν θα σταθεροποιηθούν οι αντιεκπαιδευτικές αλλαγές που προωθεί ή αν θα υπάρξουν ανατροπές από το εκπαιδευτικό κίνημα!
Η μετατροπή μιας ιστορικής ομοσπονδίας σε στήριγμα της κυβερνητικής πολιτικής
Όμως, μια νέα κατάσταση έχει διαμορφωθεί στην ΟΛΜΕ. Η ιερή συμμαχία ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ ανακόπτει κάθε αγωνιστική ανάταση του κλάδου με πραξικοπηματικές πρακτικές στις διαδικασίες των αποφάσεων. Οι παραβιάσεις κάθε δημοκρατικής διαδικασίας των καταστατικών που ισχύουν στα σωματεία μας και των ιστορικών παραδόσεων του κλάδου για να ελέγχουν τις αποφάσεις της ΟΛΜΕ, είναι πλέον συνεχείς.
Οι παρατάξεις αυτές του εργοδοτικού συνδικαλισμού έχουν οδηγήσει την ΟΛΜΕ στο τέλμα! Η πρακτική νομιμοποίησή τους στον κλάδο παραπαίει, καθώς όλες σχεδόν οι εισηγήσεις που έχουν καταθέσει για διεκδικήσεις και μορφές αγώνα καταψηφίστηκαν από τον κλάδο. Όπως και η τελευταία εισήγησή τους (Οκτώβρης 2024) με τα υποβαθμισμένα αιτήματα και διεκδικήσεις και το ανύπαρκτο πρόγραμμα δράσης που κατέθεσαν, που επίσης καταψηφίστηκε. Υπονομεύουν τους αγώνες του κλάδου, όταν μόνιμα είναι εν αναμονή και στοιχισμένοι στις επετειακές απεργίες της ΑΔΕΔΥ, όταν ποτέ δεν προτείνουν, κόντρα στην όποια δυναμική των αγώνων, γενικές συνελεύσεις κλιμάκωσης. Όταν αντιγράφουν τις ηγεσίες των ΓΣΕΕ, ΑΔΕΔΥ που έχουν ακριβώς την ίδια στάση και συμπεριφορά. Έφτασαν στο σημείο να νοθεύσουν τις αποφάσεις του 21ου Συνεδρίου της ΟΛΜΕ καταγράφοντας αποφάσεις που ούτε καν συζητήθηκαν, όπως αυτή για τη συμμετοχή σε ηλεκτρονικές εκλογές, καθώς και να μην συμπεριλάβουν στις δημοσιευμένες αποφάσεις τις προτάσεις των Παρεμβάσεων που ψηφίστηκαν. Εκπλήσσουν συνεχώς με την κατάντια τους, το θράσος της ηγεμονικής στάσης τους, το βάθος της αντιδημοκρατικής συμπεριφοράς τους να μην απολογούνται σε κανέναν.
Ο αγώνας που δίνουμε οι μαχόμενοι εκπαιδευτικοί για τη Δημόσια Παιδεία, τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και τα δικά μας εργασιακά και μισθολογικά έχει ως απαραίτητη προϋπόθεση την μνήμη. Την εξαγωγή συμπερασμάτων από τις αγωνιστικές εμπειρίες προηγούμενων ετών και δεκαετιών. Αναπόσπαστο κομμάτι είναι και οι αρνητικές εμπειρίες από την μεριά του κυβερνητικού συνδικαλισμού των πελατειακών σχέσεων και της ανοιχτής υπονόμευσης. Αυτές υπενθυμίζουμε σε παλιές και νέες συναδέλφισσες και συναδέλφους με αυτό το σημείωμα. Παρακάτω αναφέρουμε τα πιο τρανταχτά παραδείγματα τέτοιων πραξικοπημάτων, όπως του Οκτώβρη του 2021 (για να σπάσουν την α/α από την αξιολόγηση), του Οκτώβρη του 2022 (για τις ηλεκτρονικές «εκλογές»), του 20ου και 21ου Συνεδρίου όπου κατάργησαν το ρόλο συνέδρων και παρατάξεων. Και βέβαια της απεργοσπασίας του 2013…
Τα πραξικοπήματα ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ στην ΟΛΜΕ
Μάης 2013: H απεργία που ακύρωσαν οι κηδεμόνες του κλάδου!
Η κατρακύλα του εργοδοτικού συνδικαλισμού των ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ στην ΟΛΜΕ και η ανοιχτή υπονόμευση των συμφερόντων του κλάδου, πέρασαν σε νέα φάση με το εκκωφαντικό πραξικόπημα του Μάη 2013.
Ενώ ο κλάδος είχε πάρει απόφαση για απεργία μέσα στις εξετάσεις, με τις μαζικότερες πανελλαδικές Γενικές Συνελεύσεις των ΕΛΜΕ της τελευταίας τριακονταετίας, με αμφιθέατρα που ξεχείλιζαν με 500 και 700 εκπαιδευτικούς σε κάποιες ΕΛΜΕ και ενώ οι ΓΣ αυτές είχαν υπερψηφίσει την εισήγηση της ΟΛΜΕ υπέρ της απεργίας διαρκείας στις εξετάσεις, με ποσοστό 92%,με σκοπό την απόκρουση της κυβερνητικής μνημονιακής επίθεσης· ενώ οι πρόεδροι των ΕΛΜΕ είχαν μεταφέρει τις αποφάσεις στην ΓΣ των Προέδρων και έτσι η κήρυξη της απεργίας είχε ήδη υπερψηφιστεί με τέτοια συντριπτική πλειοψηφία. Οι παρατάξεις ΣΥΝΕΚ, ΔΑΚΕ, ΠΕΚ αυθαίρετα έθεσαν σε ψηφοφορία το ερώτημα «αν υπάρχουν οι όροι» για την κήρυξη τέτοιας απεργίας και αυθαίρετα ερμήνευσαν ως καταψήφιση της απεργίας τα «λευκά» ή και τα «παρών» της διαμαρτυρίας σε αυτό το πρωτοφανές «ερώτημα»! Ώστε τελικά η πλειοψηφία αυτή του ΔΣ αρνήθηκε να προχωρήσει στην υλοποίηση της απόφασης των ΓΣ που αυθαίρετα θεώρησε σαν… συμβολική! Τελείως αντικαταστατικά και αντιδημοκρατικά, ένας απολύτως κρίσιμος αγώνας ακυρώθηκε πριν ξεκινήσει, με τις παρατάξεις αυτές να θεωρούν τους συναδέλφους άμυαλους και ανεύθυνους που δήθεν αποφάσισαν χωρίς να «υπάρχουν οι όροι», ενώ οι ίδιες οι ΣΥΝΕΚ είχαν υπερψηφίσει την εισήγηση της ΟΛΜΕ για κήρυξη της απεργίας! Η απογοήτευση που έσπειρε αυτή η μεθόδευση στον κλάδο είχε σαν αποτέλεσμα, μέχρι σήμερα, τόσο μαζικές ΓΣ να μην έχουν επαναληφθεί.
Από εκείνη την ιστορική στιγμή και έπειτα, κυριολεκτικά δεν έχουν όρια τα σοφίσματα, οι τρικλοποδιές, τα ανοιχτά πραξικοπήματα που μετέρχονται αυτές οι δυνάμεις για να σαμποτάρουν τις αποφάσεις της βάσης του κλάδου όταν αυτές είναι αγωνιστικές. Σταχυολογούμε ενδεικτικά!
1) Ιούνης 2013, 16ο Συνέδριο ΟΛΜΕ : ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ αποχωρούν για να μην περάσει απεργία διαρκείας ενάντια στις απολύσεις!
Τον Ιούνη 2013, στο 16ο Συνέδριο της ΟΛΜΕ, η πλειοψηφία των συνέδρων ΠΑΣΚΕ-ΔΑΚΕ αποχωρούν (το ΠΑΜΕ ψηφίζει λευκό) προσπαθώντας να ακυρώσουν, χωρίς να τα καταφέρνουν, τις αποφάσεις για κήρυξη απεργίας διαρκείας από τον Σεπτέμβρη, ενάντια σε απολύσεις-διαθεσιμότητες και Μνημόνια. Η απεργία διαρκείας θα ψηφιστεί. Θα χρειαστούν δύο χρόνια ηρωικού αγώνα για να μην απολυθούν οι συνάδελφοί μας των ΕΠΑΛ και να επιστρέψουν στα σχολεία τους.
2) Απρίλης 2018: ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΚ, ΠΕΚ αρνούνται να εφαρμόσουν απόφαση των ΓΣ για α/α
Τον Απρίλη 2018 η μάχη κατά της αξιολόγησης είχε ξεκινήσει. Η πλειοψηφία των ΕΛΜΕ (56,3% των ΕΛΜΕ και 55,7% των ψήφων) είχε αποφασίσει απεργία-αποχή (α/α) κατά της αξιολόγησης των σχ. μονάδων που επρόκειτο να νομοθετηθεί. Οι ΕΛΜΕ είχαν υπόψη ότι το 2014 η απόφαση για αποχή από την αξιολόγηση, είχε ληφθεί από το ΔΣ της ΟΛΜΕ και όχι από τη ΓΣ των Προέδρων, οπότε δεν απαιτούνταν «τα 2/3 των ψήφων», όπως με την κήρυξη απεργίας. Ωστόσο, πραξικοπηματικά, μετά από 16ωρη διαδικασία, στις 28/4/2018, η σταθερή πια συμμαχία ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ αρνήθηκε να εφαρμόσει την απόφαση των ΓΣ, επινοώντας ξαφνικά ότι και για την α/α χρειάζονται τα 2/3 των ψήφων. Στάση που κρατούν ως σήμερα. Το ΠΑΜΕ είχε τότε αρνηθεί να συνυπογράψει μαζί με τις Παρεμβάσεις καταγγελία εκείνης της μεθόδευσης. Αργότερα θα αποδεικνυόταν εμπράκτως ότι ούτε το ΠΑΜΕ ήθελε να ανακοπεί η αξιολόγηση των σχ.μονάδων, στην οποία τα στελέχη του προσχώρησαν ήδη από το 2021, αρνούμενα την α/α των ΕΛΜΕ .
3) Φλεβάρης 2019: ΔΑΚΕ – ΣΥΝΕΚ αρνούνται να θέσουν σε ψηφοφορία προτάσεις
Ένα χρόνο μετά, στη ΓΣ Προέδρων στις 23/2/2019, οι ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ μπλοκάρισαν τη λήψη απεργιακών αποφάσεων (για μισθολογικά, προσλήψεις, ειδ. αγωγή, «νέο Λύκειο» κ.α.) αρνούμενες να θέσουν προτάσεις σε ψηφοφορία, αρνούμενες και τη σύνθεση προτάσεων, επειδή είχε καταψηφιστεί άλλη μια κοινή τους εισήγηση! Ενώ ταυτόχρονα αρνήθηκαν να δεχτούν «ανεπιθύμητες» αποφάσεις κάποιων ΓΣ ΕΛΜΕ, με προκλητικά σκεπτικά. Όπως ότι το προεδρείο της Ε ΕΛΜΕ Αν. Αττικής ήταν νεοεκλεγέν και έτσι έπρεπε να ψηφίσει ο έκπτωτος πρόεδρός του (ΔΑΚίτης),όχι την θέση του ΔΣ αλλά την προσωπική του! Ή ότι τάχα δεν είχε απαρτία η ΓΣ της Ε΄ΕΛΜΕ Θεσ/νικης, προκλητικά αγνοώντας το καταστατικό της ΕΛΜΕ, άποψη που στήριξε και το ΠΑΜΕ με κοινή καταγγελία ΔΑΚΕ,ΣΥΝΕΚ,ΠΑΜΕ. Μπροστά σε αυτά, οι παρατάξεις ΠΕΚ και ΠΑΜΕ είχαν παραμείνει βουβές και χωρίς απεργιακή πρόταση.
4) Νοέμβρης 2019: ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ αποχωρούν για να μην περάσει α/α από την αξιολόγηση
Το Νοέμβρη 2019, μπροστά σε σωρεία μέτρων, (αξιολόγηση, αυτονομία σχολείων, «Νέο Λύκειο», άρνηση προσλήψεων, κατάργηση πανεπιστημιακού ασύλου, εξίσωση με κολέγια, κλείσιμο 37 τμημάτων), η ίδια ανίερη συμμαχία αποχώρησε από την ΓΣ Προέδρων για να μην τεθεί σε ψηφοφορία η απόφαση 42 ΕΛΜΕ για α/α από την αξιολόγηση. Οι ίδιοι έκοψαν 3ωρη στάση εργασίας (στην κινητοποίηση που ψηφίστηκε για τη δίκη Μιχαλολιάκου), ζητώντας τάχα πλειοψηφία 2/3, ενώ είναι γνωστό ότι οι στάσεις αποφασίζονται χωρίς τέτοια ειδική πλειοψηφία, από το ΔΣ της ΟΛΜΕ μέχρι και από τις τοπικές ΕΛΜΕ!
5) Οκτώβρης 2021: με προδοσία ΔΑΚΕ –ΣΥΝΕΚ σταματούν την απεργία αποχή
Τον Οκτώβρη 2021, πρόεδροι των ΔΑΚΕ και ΣΥΝΕΚ παραβίασαν την εντολή των ΓΣ τους και ψήφισαν κατά της απεργίας-αποχής στην ΓΣ των Προέδρων, για να σταματήσουν τον αγώνα κατά της αξιολόγησης! Ξεπούλησαν έτσι με ένα ωμό πραξικόπημα την α/α από την αξιολόγηση σχ. μονάδων που τότε σημείωνε συμμετοχή περί το 90%! Άφησαν ακάλυπτο τον κλάδο για να σταματήσουν τον μεγάλο αγώνα κατά της αξιολόγησης που βρισκόταν σε εξέλιξη. Η συνέχιση του αγώνα αποφασίζεται από τα πρωτοβάθμια σωματεία, τις ΕΛΜΕ, που κηρύσσουν απεργία αποχή.
6) Οκτώβρης 2022: Καταργούν ΓΣ προέδρων
Τον Οκτώβρη του 2022, πραξικοπηματικά κατάργησαν ΓΣ Πρόεδρων (με πρόσχημα έλλειψη χώρου…) για να μην καταψηφιστεί η συμμετοχή στις διαβόητες ηλεκτρονικές εκλογές στα ΠΥΣΔΕ!
7) 20ο Συνέδριο (Ιούλιος 2022): καταργούν τη δημοκρατική διαδικασία
Στο 20ο Συνέδριο ΔΑΚΕ–ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ απαγόρεψαν στους συνέδρους να γνωρίζουν έστω τις «θέσεις» που ψήφιζαν, αφού δεν διαβάζονταν οι θέσεις αλλά ο… αύξων αριθμός τους. Οι Παρεμβάσεις καταγγέλλουν την παρωδία, την κατάργηση του καταστατικού και της δημοκρατίας στη λήψη αποφάσεων και αποχωρούν από την ψηφοφορία ,το ίδιο και το ΠΑΜΕ. Για πρώτη φορά σύνεδροι δεν γνώριζαν τι ψήφιζαν και δεν τους επετράπη να εκφράσουν την άποψή τους.
8) 21ο Συνέδριο (Ιούλιος 2024): αποχωρούν για να μην αποφασιστεί α/α
Όπως στο 20ο Συνέδριο, ΔΑΚΕ–ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ, με κίνητρο να κρατήσουν τους συνέδρους «τους» στο κομματικό «μαντρί» για να μην έχουν διαρροές ψήφων, έτσι και στο 21 Συνέδριο, οι ίδιες δυνάμεις, ακύρωσαν το ρόλο των συνέδρων! Τους απαγόρευσαν να θέτουν συνθετικές προτάσεις σε συζήτηση ή να αιτιολογούν το σκεπτικό τους! Όταν μάλιστα μπήκε σε ψηφοφορία πρόταση Παρεμβάσεων-ΠΑΜΕ για απεργία-αποχή από όλες τις διαδικασίες της αξιολόγησης από την ΟΛΜΕ και τις ΕΛΜΕ, η οποία ψηφίστηκε και από συνέδρους των ΣΥΝΕΚ και άλλους, έχοντας την απαραίτητη πλειοψηφία, ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ και οι περισσότεροι των ΠΕΚ, αποχώρησαν από το συνέδριο για να μην υπάρχει απαρτία! Και ενώ η απόφαση είχε ήδη ψηφιστεί πριν την αποχώρηση των ΣΥΝΕΚ, ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ-ΠΕΚ δεν την καταχώρησαν στις αποφάσεις του Συνεδρίου! Σαν δικαιολογία για την άθλια στάση τους, επινόησαν ουρανοκατέβατα την απαίτηση «των 2/3» για τις απεργιακές αποφάσεις του Συνεδρίου, κόντρα στο καταστατικό που το προβλέπει αυτό μόνον για τις ΓΣ Προέδρων ΕΛΜΕ, όπως και κόντρα στην απόφαση του 16ου Συνεδρίου για απεργία διαρκείας με 50%+1, που ποτέ κανείς δεν αμφισβήτησε. Δημοσίευσαν σαν «απόφαση» κάτι που ποτέ δεν ψηφίστηκε, ούτε συζητήθηκε καν στο Συνέδριο, την αποδοχή των ηλεκτρονικών εκλογών που ο κλάδος απορρίπτει επίμονα εδώ και χρόνια! Αντίθετα, δεν δημοσίευσαν καν δύο προτάσεις των Παρεμβάσεων που υπερψηφίστηκαν («Μονιμοποίηση των νεοδιόριστων χωρίς αξιολόγηση» και «Μονιμοποίηση όλων των αναπληρωτών»)! Μάλιστα η ηγεσία των ΣΥΝΕΚ αρνήθηκε να βγει απόφαση για όλους τους διωκόμενους εκπαιδευτικούς!
Οι ΣΥΝΕΚ δεν ζητούν καν την κατάργηση της αξιολόγησης της σχολικής μονάδας, της τράπεζας θεμάτων, των ενδοσχολικών συντονιστών και των μεντόρων, της χρήσης σχολικών υποδομών για έσοδα. Με τον ίδιο τρόπο που άνοιξαν το δρόμο στην αξιολόγηση, την Τράπεζα Θεμάτων της Κεραμέως και στον αντισυνδικαλιστικό νόμο Χατζηδάκη η «λάιτ» αξιολόγηση Γαβρόγλου, που τίποτε δεν πρόσφερε στο δημόσιο σχολείο, η Τράπεζα Θεμάτων του ΣΥΡΙΖΑ ή ο αντισυνδικαλιστικός νόμος Αξιόγλου (για απαρτία 50% όλων των μελών σε ΓΣ), έτσι και οι ΣΥΝΕΚ ανοίγουν συστηματικά το δρόμο στη ΔΑΚΕ και συνεργάζονται αρμονικά.
Το ΠΑΜΕ να πάρει αποστάσεις από τις δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού!
Να παραιτηθεί από το προεδρείο της ΟΛΜΕ που συγκροτεί με ΔΑΚΕ-ΣΥΝΕΚ
Απέναντι σε αυτά τα πραξικοπήματα, το ΠΑΜΕ δυσκολεύεται όλο και περισσότερο να πάρει τις αναγκαίες αποστάσεις. Στο 20ο Συνέδριο, Παρεμβάσεις και ΠΑΜΕ είχαμε αποχωρήσει διαμαρτυρόμενοι, αλλά το 2024 το ΠΑΜΕ παρέμεινε. Απέναντι στο τέλμα της ΟΛΜΕ από την προδιαγραμμένη πορεία των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού, το ΠΑΜΕ αντιπροτείνει την αλλαγή των συσχετισμών προκρίνοντας τον εαυτό του σε ρόλο υπεύθυνης δύναμης, ενώ σε κάθε διεργασία του κινήματος ακολουθεί μια τακτική, αλλά και πρακτική, «όλη η εξουσία στην ΟΛΜΕ», επιδιώκοντας να συμπεριλάβει και τον εαυτό του με επιμέρους διαφοροποιήσεις που όμως δεν αλλάζουν την πορεία της ΟΛΜΕ. Δεν είναι τυχαίο ότι τα τελευταία χρόνια συγκροτεί προεδρείο με τις δυνάμεις του κυβερνητικού συνδικαλισμού και παρά τα συνεχή πραξικοπήματά τους παραμένει στη θέση του γραμματέα! Πολλά θα μπορούσε να πει κανείς για την πολυγλωσσία του ΠΑΜΕ που συχνά-πυκνά το χαρακτηρίζει (κείμενα Πειραιά, ενιαία κείμενα από ΟΛΜΕ, απεργία-αποχή μόνο από την ΟΛΜΕ, σε ορισμένες μόνο ΕΛΜΕ απεργία-αποχή, κ.ά.). Στο 21ο συνέδριο την ίδια στιγμή που κατέθετε πρόταση κοινή με τις Παρεμβάσεις κατά της αξιολόγησης, κατέθετε και κοινή πρόταση με τις κυβερνητικές δυνάμεις υπέρ των ενιαίων κειμένων και θα μπορούσε αυτή να είχε ψηφιστεί, αν είχε προηγηθεί στις ψηφοφορίες. Η γραμμή του είναι στη λογική της αλλαγής των εκλογικών συσχετισμών και όχι στην ανάπτυξη των αγώνων. Μαζί με την αποδοχή θέσης στο προεδρείο της ΟΛΜΕ και την κατάθεση πρότασης για ΣΣΕ χωρίς να απαιτεί αυξήσεις μισθών-συντάξεων-διορισμών που να καλύπτουν τις ανάγκες μας (με κατάργηση του ν. 2738/1999 και του «ενιαίου μισθολογίου»), το ΠΑΜΕ φανερώνει έτσι την υποχώρησή του ακόμη και σε βασικά ζητήματα.
Βαδίζουμε το δρόμο του αγώνα! Συντονισμός ΕΛΜΕ ΣΕΠΕ!
Εκπαιδευτικοί και πρωτοβάθμια σωματεία πρωταγωνιστές!
Απέναντι στον αντιδημοκρατικό κατήφορο των κυβερνητικών παρατάξεων στην ΟΛΜΕ, αγωνιζόμαστε για τη συσπείρωση του κλάδου και τη χάραξη αγωνιστικής πορείας, για την αποκατάσταση των δημοκρατικών διαδικασιών των σωματείων μας και την τήρηση των δημοκρατικών παραδόσεων του κλάδου! Συνεχίζουμε χωρίς αναμονή τον δρόμο που βαδίσαμε στην αξιολόγηση, του αγώνα με τα πρωτοβάθμια σωματεία, ΕΛΜΕ-ΣΕΠΕ, με σχέδιο αγώνα και ισχυρό όπλο την απεργία αποχή. Απαιτούμε την τήρηση δημοκρατικών διαδικασιών με όλους τους τρόπους (εβδομαδιαία τακτική συνεδρίαση του ΔΣ της ΟΛΜΕ, δελτία τύπου πριν και μετά από κάθε συνεδρίαση του ΔΣ της ΟΛΜΕ, καταγγελίες των ΕΛΜΕ για τη στάση τους, υπογραφές ΕΛΜΕ για Γενικές Συνελεύσεις που θα κηρύσσει η ΟΛΜΕ, κ.ά.).
Ενισχύουμε τον αγώνα μας και τα πρωτοβάθμια σωματεία για να μείνει ο κλάδος όρθιος! Προωθούμε την λογική της κινητοποίησης της βάσης του κλάδου, των ΓΣ των ΕΛΜΕ, του συντονισμού με άλλες ΕΛΜΕ και Συλλόγους της Π.Ε. της επιμονής στην υπεράσπιση όλων των μορφωτικών και εργασιακών κατακτήσεων προηγούμενων δεκαετιών. Με όπλα την απεργία-αποχή, τις απεργίες διαρκείας, τον προγραμματισμό-κλιμάκωση. Αυτή η τακτική «από τα κάτω» έχει αποδειχτεί ως το μοναδικό αποτελεσματικό αντίπαλο δέος στις προδοσίες και την αδράνεια που καλλιεργούν οι κυβερνητικές παρατάξεις. Μπλοκάρει επί πέντε χρόνια την αξιολόγηση, έχει προς ώρας αποθαρρύνει την κατάθεση των ν/σ για «επιλογή σχολείου» και «Εθνικό Απολυτήριο», όπως και την εφαρμογή του νόμου για την ΤΕΕ-επιχείρηση.
Μπροστά στις εκλογές των ΕΛΜΕ καλούμε σε απόρριψη των δυνάμεων του κυβερνητικού συνδικαλισμού για να μην μετατρέψουν και τις ΕΛΜΕ σε κακέκτυπα της ΟΛΜΕ. Συμμετέχουμε μαζικά στις εκλογές και στις ΓΣ, ενισχύουμε τα σωματεία μας. Είμαστε πολλοί και πολλές. Έχουμε τη δύναμη, συσπειρωνόμαστε για να τους σταματήσουμε!
