Γιώργος Παυλόπουλος
Οι πληροφορίες που έχουν γίνει μέχρι στιγμής γνωστές αναφορικά με την τρομοκρατική επίθεση σε συναυλιακό χώρο της Μόσχας, η οποία άφησε πίσω της πάνω από 137 (μέχρι στιγμής) νεκρούς και δεκάδες τραυματίες, δεν επιτρέπουν αντικειμενικά και ασφαλή συμπεράσματα αναφορικά με τους πραγματικούς ενόχους.
Η οργάνωση ISIS-K, ένα παρακλάδι του Ισλαμικού Κράτους που δρα κυρίως σε Αφγανιστάν και Πακιστάν, ανέλαβε την ευθύνη, δίνοντας στη δημοσιότητα και σχετικά βίντεο. Η εκδοχή αυτή δεν μπορεί να αποκλειστεί, παρά τις εύλογες απορίες που προκαλεί το γεγονός ότι αντικειμενικά έστρεψε την προσοχή μακριά από τους κατά βάση μουσουλμάνους Παλαιστίνιους την ώρα που το Ισραήλ συνεχίζει τη σφαγή στη Γάζα, ενώ στόχευσε τη Ρωσία η οποία, για τους δικούς της λόγους, μοιάζει να τους στηρίζει.
Οι ΗΠΑ, από την πλευρά τους, υιοθέτησαν επισήμως εξαρχής και προτού καν υπάρξει ανάληψη ευθύνης την παραπάνω εκδοχή, αθωώνοντας προκαταβολικά το Κίεβο, που επίσης αρνείται κάθε σχέση, αφήνοντας μάλιστα να εννοηθεί ότι ίσως πρόκειται για ρωσική προβοκάτσια. Παραπέμπουν δε σε ανακοίνωση που είχε εκδώσει στις 7 Μαρτίου η πρεσβεία τους στη Μόσχα, η οποία προειδοποιεί για τον άμεσο κίνδυνο μιας μεγάλης τρομοκρατικής επίθεσης, «φωτογραφίζοντας» ουσιαστικά αυτό που συνέβη την Παρασκευή.
Όσο για το Κρεμλίνο, επιμένει στην εκδοχή της σύνδεσης των δραστών με την Ουκρανία, ενδεχομένως και με κάποιες δυτικές μυστικές υπηρεσίες. Ανακοινώνει, μάλιστα, ότι ορισμένοι από τους συλληφθέντες έχουν ουκρανική υπηκοότητα, έχουν πολεμήσει στο πλευρό της, ενώ επιχείρησαν να διαφύγουν προς το έδαφός της, αφήνοντας ανοιχτά όλα τα ενδεχόμενα για τη συνέχεια.
Ολοταχώς προς την «Τελική Λύση»
Δύο πράγματα μπορούν να θεωρούνται, πάντως, δεδομένα. Το πρώτο είναι ότι αθώοι και ανυποψίαστοι άνθρωποι βρέθηκαν για μια ακόμη φορά να πληρώνουν με τη ζωή τους τον βαρύ λογαριασμό της κόλασης που δημιουργεί ο συνδυασμός του θρησκευτικού και εθνικού μίσους, γεωπολιτικών και οικονομικών ανταγωνισμών, της αδυσώπητης σύγκρουσης κρατικών και παρακρατικών μηχανισμών.
Το δεύτερο, όμως, είναι αυτό που ενδέχεται να σφραγίσει την εποχή μας, οδηγώντας ολόκληρη την ανθρωπότητα σε αχαρτογράφητα και θανάσιμα νερά. Διότι όποια απάντηση και αν δοθεί τελικώς, είναι δεδομένο πως το έγκλημα στη Μόσχα αποτελεί ένα τέλειο έναυσμα για την περαιτέρω κλιμάκωση του πολέμου στην Ουκρανία, καθώς ο Πούτιν διαθέτει τα στρατιωτικά μέσα για να την «ισοπεδώσει».
Εφόσον αυτό συμβεί τότε όλα είναι πιθανά. Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, ότι η ρωσική πλευρά εγκατέλειψε πλέον τον (έτσι κι αλλιώς παραπλανητικό) όρο της «ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης» και κάνει ευθέως λόγο για «πόλεμο» – και μάλιστα με τη Δύση. Κι αυτό, σε μια στιγμή που τα τύμπανα πολέμου ηχούν πιο δυνατά παντού, ακόμη και στην καρδιά της ΕΕ, την οποία ο Μακρόν (και όχι μόνο) επιδιώκει να μετατρέψει σε μια «πολεμική ένωση και οικονομία».
Όσοι θεωρούσαν «επιστημονική φαντασία» τα σενάρια ενός γενικευμένου πολέμου στον πλανήτη, ενδεχομένως και του τρίτου παγκόσμιου πολέμου, ίσως έχει έρθει η ώρα να αναθεωρήσουν τις απόψεις τους. Μην έχοντας τη δυνατότητα και τη διάθεση να λύσουν διαφορετικά τις τεράστιες αντιθέσεις της εποχής μας, ο ολοκληρωτικός καπιταλισμός, οι υπερδυνάμεις του και οι κομπάρσοι τους, δείχνουν να βαδίζουν με τα μάτια ανοιχτά προς ένα σύγχρονο ολοκαύτωμα, που διόλου δεν αποκλείεται να μετατραπεί και σε πυρηνικό.
Ο πόλεμος στην Ουκρανία, η σφαγή των Παλαιστινίων στη Γάζα, οι ασκήσεις πολέμου στον Ειρηνικό και όλα όσα συμβαίνουν στις μέρες μας ίσως και να αποτελούν δοκιμές στην πράξη και σκηνές από την ταινία προσεχώς που όλα δείχνουν ότι ετοιμάζονται πυρετωδώς να ανεβάσουν. Με τίτλο «Η Τελική Λύση» και εισιτήριο τις ζωές εκατομμυρίων ανθρώπων και το μέλλον όλης της ανθρωπότητας και του πλανήτη.