Χρίστος Κρανάκης
Η εργοδοσία εκμεταλλεύεται την αλλαγή του μοντέλου παραγωγής και διανομής, καθώς και την Τεχνητή Νοημοσύνη, με στόχο τη συμπίεση του εργατικού κόστους και την άντληση μεγαλύτερου κέρδους. Η εργατική τάξη στη βιομηχανία του πολιτισμού, οι δεκάδες χιλιάδες εργαζόμενοι της μικρής και μεγάλης οθόνης, αντιλαμβάνεται τον κίνδυνο και αποφασίζει να αντιδράσει δυναμικά.
Τι κρύβεται πίσω από την ιστορική απεργία στο Χόλιγουντ
Σαν κομήτης έσκασε στη «Μέκκα» του θεάματος η απεργία των εργαζομένων στη βιομηχανία του πολιτισμού. Παραγωγές ταινιών, προϋπολογισμού εκατοντάδων εκατομμυρίων, κινδυνεύουν να βρεθούν στο «πάγο». Ακόμα, πασίγνωστες εκδηλώσεις όπως τα Emmy Awards και το συνέδριο Comic-Con ενδέχεται να αναβληθούν. Οι πάμπλουτοι CEO των μεγάλων κινηματογραφικών εταιρειών, που ανήκουν στο ίδιο λόμπι με τους ιδιοκτήτες των πλατφορμών streaming (HBO, Netflix, Dinsey κ.λπ.), «ιδρώνουν», καθώς βλέπουν τον «θαυμαστό κόσμο» του Χόλιγουντ να γκρεμίζεται από εκείνους που πλέον δεν ανέχονται να δουλεύουν σκληρά και να πληρώνονται ελάχιστα.
Η απεργία που ξεκίνησε από τους σεναριογράφους από τις 2 Μαΐου, πλέον έχει «αγκαλιαστεί» και από άλλους καλλιτεχνικούς κλάδους kai αποτελεί την πρώτη πολυκλαδική απεργία στην αμερικανική βιομηχανία του θεάματος από το 1960, όταν κατακτήθηκαν σημαντικές –αν και όχι ολοκληρωτικές– νίκες από πλευράς εργαζομένων. Η προσοχή των διεθνών Μέσων, σε μεγάλο βαθμό, στρέφεται στους επιφανείς αστέρες που εμφανίζονται υπέρ των απεργών. Παρ’ όλα αυτά, κινητήριος δύναμη της απεργίας δεν είναι άλλοι/ες από τους εκατοντάδες υπο-αμειβόμενους και εύκολα αναπληρώσιμους εργαζομένους. Αποτυπώνοντας σωστά την πραγματικότητα, η συγγραφέας και ηθοποιός, Άσλεϊ Νικόλ Μπλακ έγραψε σε tweet της: «Μπορείτε να σκεφτείτε 160.000 διάσημους ανθρώπους; Όχι! Αυτό συμβαίνει επειδή δεν είμαστε όλοι διάσημοι ή πλούσιοι. Αλλά το ξέρετε αυτό επειδή έχετε ξαναδεί τηλεόραση και ταινίες. Αν ο Τομ Χανκς βρίσκεται σε ένα μπαρ, ο μπάρμαν που τον ρωτάει αν θέλει ένα ποτό είναι ηθοποιός, το ίδιο και όλοι στο μπαρ…».
Το εργατικό σωματείο που έριξε την πρώτη «κανονιά» ήταν αυτό των σεναριογράφων. Το WGA (Writers Guild of America) εκπροσωπεί 11.500 σεναριογράφους κάλεσε σε απεργία διαρκείας, εξαιτίας της αδυναμίας συνεύρεσης συμφωνίας με την εργοδοτική ένωση AMPTP (Alliance of Motion Picture and Television Producers). Η AMPTP ιδρύθηκε το μακρινό 1924 και εκπροσωπεί/προστατεύει τα συμφέροντα τουλάχιστον 350 αμερικανικών εταιριών παραγωγής τηλεοπτικών σειρών και ταινιών. Στο πλευρό του WGA βρέθηκε το συνδικάτο των Αμερικάνων ηθοποιών SAG-AFTRA, που δημιουργήθηκε το 2012 και αριθμεί περίπου 160.000 μέλη, μεταξύ των οποίων ηθοποιούς κινηματογραφικών και τηλεοπτικών σειρών, καλλιτέχνες βιντεοπαιχνιδιών και animation, ραδιοφωνικούς παρουσιαστές, μοντέλα μόδας, μέχρι και YouTubers.
Θεωρητικά, το σωματείο καλύπτει μόνο τους εργαζομένους στις ΗΠΑ, όμως, με βάση το καταστατικό του, όταν ορίζεται απεργία τα μέλη του οφείλουν να αποχωρήσουν από κάθε παραγωγή οπουδήποτε στον κόσμο. Σημαντικό ποιοτικό στοιχείο που μπορεί να επιφέρει είτε θετικές είτε αρνητικές εκπλήξεις αναφορικά με το μέλλον της απεργίας, είναι ότι ενσωματώνει ένα ευρύ και ανομοιόρφο φάσμα εργαζομένων, από υποαμειβόμενους/κυκλικά άνεργους ηθοποιούς μέχρι πασίγνωστους, όπως η Μέριλ Στριπ και η Τζένιφερ Λόρενς. Προς το παρόν, πάντως, υπήρχε διευρυμένη (σχεδόν ομόφωνη) συμφωνία αναφορικά με την κήρυξη της απεργίας.
Αρχικά, όλοι οι κλάδοι που απεργούν απαιτούν υψηλότερες αμοιβές και αυξήσεις στο ύψος του πληθωρισμού. Ακόμα ζητάνε αύξηση δαπανών για το συνταξιοδοτικό τους ταμείο. Αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με το WGA, το 49% των τηλεοπτικών σεναριογράφων αμείβονται με την ελάχιστη αμοιβή, ενώ ο μέσος εβδομαδιαίος μισθός σεναριογράφου-παραγωγού έχει μειωθεί κατά 23% την τελευταία δεκαετία. Κατά δεύτερον, ζητάνε προστασία των θέσεων εργασίας τους από τη μελλοντική χρήση της τεχνητής νοημοσύνης.
Ένα από τα κύρια σημεία της αντιπαράθεσης φαίνεται πως είναι τα «τηλεοπτικά» δικαιώματα, δηλαδή οι πληρωμές που λαμβάνουν οι εργαζόμενοι για τις επαναλαμβανόμενες προβολές και αναμεταδόσεις από τις streaming πλατφόρμες. Ενδεικτικά οι εκπρόσωποι της SAG-AFTRA ζητούν ο μισθός των καλλιτεχνών να συμπληρώνεται με ένα ποσό ανάλογο του ύψους της τηλεθέασης. Παρ’ όλα αυτά, οι ιδιοκτήτες στούντιο –στο λόμπι των οποίων οποία περιλαμβάνονται οι Netflix, Amazon και Disney– αρνούνται να δημοσιοποιήσουν τα ακριβή επίπεδα τηλεθέασης της κάθε παραγωγής. Ακόμα, όπως εξηγούν οι απεργοί, καθώς οι σειρές στις πλατφόρμες είθισται, πλέον, να έχουν μικρότερη έκταση (συνήθως 8 με 10 επεισόδια), το παλιό μοντέλο εργασίας των καλλιτεχνών με βάση το οποίο ένας εργαζόμενος πληρώνεται ανά επεισόδιο, καταλήγει να πλήττει σημαντικά τις αποδοχές τους.
Ειδικά, εδώ και 6 μήνες μεγάλο κομμάτι της δημόσιας αντιπαράθεσης επικεντρώνεται στα «συν» και τα «πλην» της Τεχνητής Νοημοσύνης. Αυτό που συμβαίνει τώρα στο Χόλιγουντ, όμως, σηματοδοτεί μια άλλη, αναβαθμισμένη κατάσταση που αφορά τις τεκτονικές αλλαγές που έρχονται στο επίπεδο της εργασίας. Πλατιά τμήματα της εργατικής τάξης νοιώθουν την απειλή της Τεχνητής Νοημοσύνης, γιατί γνωρίζουν –με όρους συσσωρευμένης ιστορικής πείρας– πως αυτή θα επιχειρηθεί να αξιοποιηθεί από το κεφάλαιο ως μέσο μείωσης των εργατικών εξόδων και αύξησης του ιδιωτικού κέρδους.
Σεναριογράφοι και ηθοποιοί πιάνουν το νήμα της απεργίας του ’60 και απαιτούν αυξήσεις και πιο δίκαια μοντέλα εργασίας
Για παράδειγμα στον χώρο του θεάματος, είναι πλέον πασιφανές πως οι νέες εφαρμογές της Τεχνητής Νοημοσύνης θα μπορούν να αναπαριστάνουν τα τρικ των κασκαντέρ, να συγγράφουν σενάρια που ύστερα θα χρειάζονται μια υποτυπώδη ανθρώπινη επιμέλεια, να σχεδιάζουν animation, να αναπαριστούν μεγάλα πλήθη κ.ο.κ.. Κοινώς, εάν οι ιδιοκτήτες στούντιο αποφασίσουν να επενδύσουν κυρίαρχα στην Τεχνητή Νοημοσύνη και συνεχίζουν να αρνούνται να δώσουν διαπιστευτήρια στους εργαζόμενος της τέχνης, εκατοντάδες χιλιάδες θέσεις εργασίας κινδυνεύουν με εξαφάνιση. Ενδεικτική είναι η πρόταση της AMPTP για «σκανάρισμα» ενός ηθοποιού (ο οποίος θα πληρωθεί μόλις ένα ημερομίσθιο) του οποίου στη συνέχεια το ομοίωμα θα χρησιμοποιηθεί –όσες φορές χρειαστεί– για το υπόλοιπο έργο. Στο σημείο αυτό, μεταξύ άλλων, εγείρεται και το ερώτημα του ποιος θα έχει τα τηλεοπτικά δικαιώματα του ομοιώματος; Ο ηθοποιός στον οποίο ανήκει ή ο παραγωγός-ιδιοκτήτης;
«Είμαστε βαθιά απογοητευμένοι που η SAG-AFTRA αποφάσισε να αποχωρήσει από τις διαπραγματεύσεις», δήλωσε εκπρόσωπος της AMPTP, η οποία είχε καλέσει μέχρι και ομοσπονδιακούς διαμεσολαβητές για να βοηθήσουν στην επίλυση του αδιεξόδου. Η AMPTP προσέφερε ως μέση λύση μια συμφωνία που μεταφράζεται σε μισθολογικές/συνταξιοδοτικές αυξήσεις της τάξεως του 1 δισ. δολαρίων. Ηθοποιοί και σεναριογράφοι, όμως, δεν φαίνονται προς το παρόν διατεθειμένοι να πάρουν κάτι λιγότερο από αύξηση 2% των εσόδων από έργα που προβάλλονται σε streaming πλατφόρμες και αύξηση του αρχικού μισθού κατά 11%.