Για βαθιά αντιεκπαιδευτική πολιτική και για προσπάθεια της κυβέρνησης και του υπουργείου Παιδείας να συναινέσει σε αυτή το εκπαιδευτικό κίνημα με μανδύα το «πνεύμα συνεργασίας» κάνουν λόγο οι Παρεμβάσεις Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης με αφορμή στη συνάντηση της ΔΟΕ με την ηγεσία του υπουργείου Παιδείας.
Ενώ επισημαίνουν ότι “η διάλυση του δημόσιου σχολείου και η υποταγή των εκπαιδευτικών θα μας βρουν απέναντι!”
Η δήλωση των εκπροσώπων των Παρεμβάσεων στο ΔΣ ΔΟΕ, Κατερίνας Λεπτουργίδου και Ντίνας Ρέππα
Την Τετάρτη 19/7/2023 πραγματοποιήθηκε συνάντηση του Δ.Σ. της ΔΟΕ με την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας. Επισημαίνουμε ότι το προηγούμενο διάστημα ο Υπουργός Παιδείας κ. Πιερρακάκης με τις προγραμματικές του δηλώσεις, πέρα από την υπόμνηση ότι αποτελεί συνέχεια της Διαμαντοπούλου και της Κεραμέως, φρόντισε να ρίξει λάδι στη φωτιά, ανοίγοντας ζητήματα που αποτελούν αιτίες πολέμου για το εκπαιδευτικό κίνημα όπως η αμφισβήτηση της δίχρονης προσχολικής αγωγής και εκπαίδευσης, η επαναφορά του γραπτού διαγωνισμού ΑΣΕΠ, η «ελεύθερη» επιλογή σχολείου και η ειδική αγωγή και εκπαίδευση.
Ο Κ. Πιερρακάκης υπερασπίστηκε το σύνολο της κυβερνητικής πολιτικής και τις κεντρικές κατευθύνσεις της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής, τόνισε με σαφήνεια και κατ’ επανάληψη ότι δρουν με βάση το ΕυρωΕνωσιακό πλαίσιο, τα δημοσιονομικά περιθώρια και τα χρηματοπιστωτικά εργαλεία που κάθε φορά έχουν, επιδιώκοντας με τον τρόπο αυτό να οριοθετήσει αυστηρά το πλαίσιο της εκπαιδευτικής πολιτικής, δήλωσε την ανάγκη για διάλογο και πνεύμα συνεργασίας στο πεδίο των μικρών καθημερινών θεμάτων του σχολείου και των εκπαιδευτικών, της διοικητικής γραφειοκρατίας κ.λπ. Η τακτική της νέας ηγεσίας είναι να εμφανίσει πρόσωπο πιο διαλλακτικό, λιγότερο άκαμπτο από την προηγούμενη υπουργό Ν. Κεραμέως, να δοκιμάσει να εμπλέξει το συνδικάτο με όρους συναίνεσης, καλώντας το να είναι συνομιλητής στα πλαίσια αυστηρά αυτής της πολιτικής, με ευρυχωρία για επιμέρους αλλαγές αρκεί να υπηρετούν με «ευλάβεια» την κεντρική κατεύθυνση αυτών των επιλογών, στα πλαίσια της ΕΕ και του ΟΟΣΑ.
Γι’ αυτό, ενώ χρησιμοποίησε πολλές φορές τον όρο «διάλογος» και κάλεσε άλλες τόσες τη ΔΟΕ να καταθέσει τις προτάσεις της, αρνήθηκε όμως, να τοποθετηθεί πάνω σε πολύ κομβικά ζητήματα που του θέσαμε τα οποία είναι όρος για την «ειλικρίνεια» των προθέσεων, όπως η μονιμοποίηση των νεοδιόριστων που βρίσκονται σε ομηρία, η ποινικοποίηση των αγώνων του εκπαιδευτικού κινήματος με τις συνεχείς παραπομπές των απεργιών στα δικαστήρια, το κλίμα απειλών, εκβιασμών που κυριαρχεί στις εγκυκλίους της αξιολόγησης καθώς και των διώξεων, την άρση των εμποδίων στην άσκηση των συνδικαλιστικών δικαιωμάτων (άδειες για ΓΣ, ηλεκτρονικές ψηφοφορίες κ.λπ).
Ταυτόχρονα, ο νέος υπουργός παιδείας Κ. Πιερρακάκης, δεν τοποθετήθηκε απέναντι στις επίμαχες διεκδικήσεις του εκπαιδευτικού κινήματος (αυξήσεις στους μισθούς, μαζικούς μόνιμους διορισμούς, εξίσωση δικαιωμάτων αναπληρωτ(ρι)ων, άδειες μητρότητας των ελαστικά εργαζόμενων στην εκπαίδευση, εξίσωση ωραρίου νηπιαγωγών και εκπαιδευτικών ολιγοθεσίων κ.λπ.) κάνοντας σαφές ότι κανένα αίτημα δεν μπορεί να ικανοποιηθεί έξω από τα ασφυκτικά δημοσιονομικά όρια.
Από την ομοσπονδία και εμάς τέθηκε το πλαίσιο των διεκδικήσεων του εκπαιδευτικού κινήματος που είναι η υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου ενώ τονίσαμε ότι βασικό μέλημα είναι τα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητ(ρι)ών και των παιδιών των λαϊκών οικογενειών, της ολόπλευρης γνώσης απέναντι στην ένταση των ταξικών φραγμών και τη μορφωτική απαξίωση με τις δεξιότητες και την κατάρτιση.
Συγκεκριμένα:
Διορισμοί και Νέο σύστημα πρόσληψης με γραπτό διαγωνισμό ΑΣΕΠ και προσοντολόγιο/δικαιώματα αναπληρωτ(ρι)ων (άδειες κλπ): Από την πλευρά μας και της ομοσπονδίας τέθηκε με καθαρότητα ότι: α. αποτελεί αιτία πολέμου κάθε σκέψη για εισαγωγή διαγωνισμού του ΑΣΕΠ, η θέση για διορισμούς με βάση την προϋπηρεσία και την απαίτηση για μαζικούς διορισμούς γιατί έχουμε 50.000 αναπληρωτ(ρι)ες κάθε χρόνο, οι διορισμοί που γίνονται δεν καλύπτουν ούτε τις ετήσιες συνταξιοδοτήσεις ενώ υπολείπονται τουλάχιστον κατά 20.000 από τις συνταξιοδοτήσεις της μνημονιακής δεκαετίας. Τονίσαμε ότι διεκδικούμε όλα τα δικαιώματα για τους/τις ελαστικά εργαζόμενους/ες στην εκπαίδευση, ειδικά την 9μηνη άδεια μητρότητας καθώς και αυξήσεις στους μισθούς και αντιμετώπιση των χιλιάδων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν ειδικά αναπληρωτ(ρι)ες και νεοδιόριστοι με τα ζητήματα της κατοικίας και της ακρίβειας ειδικά στις τουριστικές περιοχές. Ο υπουργός, παίρνοντας υπόψη του τη θύελλα αντιδράσεων που ξέσπασε από τις προγραμματικές δηλώσεις του για το θέμα καθώς και τη σαφή θέση του εκπαιδευτικού κινήματος, σήμερα δήλωσε ότι δε θα αιφνιδιάσει, αρνήθηκε ότι υπάρχει σχέδιο νόμου προς κατάθεση ως τον Φλεβάρη του 2024 και προσπάθησε να κατευνάσει την οργή που προκάλεσε λέγοντας ότι επιδιώκουν «να συγκεράσουν» ορισμένα πράγματα, ότι δεν θα βρεθούν εκτός σχολείου «όσοι αναπληρωτές έβαλαν πλάτη», αλλά ο στόχος είναι «να μπει νέο αίμα στην εκπαίδευση» με ένα μεικτό σύστημα διορισμού. Δηλαδή και ΑΣΕΠ και προσοντολόγιο. Δεν τεκμηρίωσε όμως πως θα μπει νέο αίμα στην εκπαίδευση με τους εκπαιδευτικούς να βγαίνουν στη σύνταξη στα 67 τους, με το συνταξιοδοτικό και τον νόμο Κατρούγκαλου να καταδικάζει τους εκπαιδευτικούς σε 40 χρόνια εργασίας. Για τα υπόλοιπα ζητήματα δεν τοποθετήθηκε. Θεωρούμε ότι δεν πρέπει να υπάρξει κανένας εφησυχασμός, αντίθετα οι κινητοποιήσεις και το ενοποιητικό αίτημα για μαζικούς διορισμούς αποκλειστικά με το πτυχίο και την προϋπηρεσία θα συμβάλλουν αποφασιστικά στην ακύρωση του κυβερνητικού σχεδίου.
Δίχρονη προσχολική αγωγή και εκπαίδευση: Από την ομοσπονδία κι εμάς τέθηκε η αταλάντευτη υπεράσπιση της υποχρεωτικής δίχρονης προσχολικής αγωγής κι εκπαίδευσης ως αναπόσπαστη δομή του εκπαιδευτικού συστήματος και του δημόσιου σχολείου, χωρίς πέρασμα στους δήμους και χωρίς voucher, η προστασία των επαγγελματικών δικαιωμάτων και των επιστημονικών πεδίων. Τονίστηκε επίσης με επίταση, η διεκδίκηση της εξίσωσης του ωραρίου των νηπιαγωγών και των εκπαιδευτικών των ολιγοθεσίων.
Ο Κ. Πιερρακάκης δήλωσε ότι «αυτή η πολυδιάσπαση των δομών δεν υπάρχει σε άλλες χώρες», ότι οι ηλικίες 0-4 δεν είναι ενταγμένες σε κάποιο συγκεκριμένο πρόγραμμα (curriculum), πρέπει επομένως να υπάρξει ενοποίηση προγραμμάτων προκειμένου να βοηθηθούν τα παιδιά και με πρώιμη διάγνωση και παρέμβαση. Δεσμεύτηκε ότι δεν θα υπάρξει καμιά ενοποίηση των κλάδων και δε θα θιγούν τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων. Στο ζήτημα του ωραρίου δεν απάντησε τίποτα απολύτως. Καλούμε το εκπαιδευτικό κίνημα να βρίσκεται σε επιφυλακή γιατί το ΕυρωΕνωσιακό πλαίσιο που επικαλέστηκε κατ’ επανάληψη ο νέος υπουργός, αφήνει περιθώρια τέτοιων αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων.
Αξιολόγηση/«ελεύθερη» επιλογή σχολείου: Από την ομοσπονδία κι εμάς τέθηκε η αντίθεση στην αξιολόγηση στη βάση της προστασίας του δημόσιου σχολείου απέναντι στην κατηγοριοποίηση και τη διάλυση των εργασιακών δικαιωμάτων των εκπαιδευτικών απέναντι στον αυταρχισμό, την πειθάρχηση, τη χειραγώγηση, την υποταγή, την ενίσχυση του διευθυντικού δικαιώματος με την ταυτόχρονη διάλυση των συλλόγων διδασκόντων και των δημοκρατικών διαδικασιών. Κάναμε σαφές ότι ο κλάδος κάθε φορά που καλέστηκε να τοποθετηθεί, απέδειξε την αντίθεσή του με μεγάλα ποσοστά, ότι το κυβερνητικό αφήγημα περί αποδοχής από την κοινωνία προσκρούει στις θέσεις περί του αντιθέτου του γονεϊκού κινήματος καθώς και στη στάση των γονιών που αντέδρασαν και απείχαν σε σημαντικό ποσοστό από τις εξετάσεις PISA. Δηλώθηκε η ιστορικής σημασίας απόφαση της 92ης ΓΣ της ΔΟΕ, που πάρθηκε ομόφωνα, για συνέχιση του αγώνα ενάντια στην αξιολόγηση. Σε αυτή τη βάση έγινε σαφής η πλήρης αντίθεση μας στην «ελεύθερη» επιλογή σχολείου και παρουσιάστηκε η τεκμηρίωσή αυτής της αντίθεσης με βάση τη διεθνή εμπειρία. Ο νέος υπουργός δήλωσε ότι η αξιολόγηση είναι νόμος του κράτους και κοινωνικό αίτημα και πρέπει να εφαρμοστεί, θα αξιολογηθεί και η διαδικασία αξιολόγησης ακόμα. «Είχαμε εκλογές και κρίθηκαν αυτές οι πολιτικές των οποίων θα υπάρχει συνέχεια», ενώ κάλεσε την ομοσπονδία στα πλαίσια του νόμου 4823/21 να κάνει βελτιωτικές προτάσεις κυρίως αντιμετώπισης της γραφειοκρατίας και των δύσχρηστων πλατφορμών. Ειδικά για την «Ελεύθερη» επιλογή σχολείου προσπάθησε να αρνηθεί την αρνητική κριτική περί των πραγματικών προθέσεων για κατηγοριοποίηση κ.λπ., και να το παρουσιάσει ως αθώα τακτοποίηση ενός συστήματος που ισχύει άτυπα. Είπε χαρακτηριστικά, «εάν υπάρχουν κενές θέσεις» σε ένα σχολείο, πρέπει να δίνεται σε όλους η δυνατότητα να τις «διεκδικήσουν» κι όχι μόνο σε όσους «έχουν» διασυνδέσεις. «Δεν θα γίνει αύριο-μεθαύριο», συμπλήρωσε προσπαθώντας να καθησυχάσει, «αλλά μετά από διάλογο, όπως κι ο ΑΣΕΠ». Έτσι κι αλλιώς, αποδέχτηκε κυνικά, είναι μια πρακτική που συμβαίνει σήμερα παράτυπα, άρα πρέπει να την θεσμοθετήσουμε! Δυσκολεύτηκε πολύ να την υπερασπίσει, να απαντήσει σε πολύ σοβαρές αιτιάσεις και να εξηγήσει γιατί να γενικεύσει μια κακή πρακτική. Θεωρούμε ότι αποτελεί στόχο της κυβερνητικής εκπαιδευτικής πολιτικής που όμως, οι αντιδράσεις από το εκπαιδευτικό και γονεϊκό κίνημα στέκονται σοβαρό εμπόδιο για την άμεση προώθησή του.
Μισθολόγιο: Απέναντι στη σαφή τοποθέτηση της ομοσπονδίας σχετικά με την ανάγκη αύξησης των μισθών, την περίοδο μάλιστα που ψηφίζεται το νέο φτωχολόγιο στο δημόσιο με 770 ευρώ στον/ην νεοδιόριστο/η (!!!), την παρουσίαση των οικονομικών διεκδικήσεων του κλάδου, υπερασπίστηκε την κυβερνητική πολιτική και στο ζήτημα των μισθών. «Για πρώτη φορά δίνονται αυξήσεις μετά από τόσα χρόνια», κατέληξε, ξεκαθαρίζοντας ότι οι μισθοί συνδέονται ευθέως με τα δημοσιονομικά δεδομένα, βέβαια δεν ισχύει καθόλου το ίδιο με τις αποδοχές των στελεχών, με τις φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο, τις στρατιωτικές δαπάνες κ.α.
Ειδική αγωγή και εκπαίδευση: Ο Κ. Πιερρακάκης είπε ότι θα αξιολογήσουν πώς δουλεύει ή πώς πρέπει να δουλέψει η παράλληλη στήριξη και όλες οι υπόλοιπες δομές, δεν υπάρχει συγκεκριμένο νομοσχέδιο και ζήτησε από την ομοσπονδία να καταθέσει τις προτάσεις και αποδέχτηκε ως πρόβλημα την υποστελέχωση των ΚΕΔΑΣΥ.
Κτιριακό: Παρουσιάστηκαν από την πλευρά του εκπαιδευτικού κινήματος τα μεγάλα προβλήματα όπως έχουν καταγραφεί σε πλήθος αποφάσεων της ΔΟΕ, η επικινδυνότητα των υποδομών καθώς και η ανάγκη νέων ανεγέρσεων σχολικών κτηρίων ειδικά για την υπηρέτηση της δίχρονης. Ο νέος υπουργός δε μας εξέπληξε με τις απαντήσεις του. Όπως όλοι οι προηγούμενοι μας δήλωσε ότι πρώτος τους στόχος είναι να συγκεντρώσουν τα προβλήματα (σκέφτονται ενιαία πλατφόρμα) γιατί δεν έχουν την πανελλαδική εικόνα (!!!) και ότι σκοπός είναι να γίνουν παρεμβάσεις, αφού καταγραφούν οι ανάγκες που υπάρχουν, να βελτιωθούν οι υλικοτεχνικές υποδομές και ο εξοπλισμός των κτιρίων, αφού όμως πρώτα ενημερωθούν για το ποσό που μπορούν να δαπανήσουν για αυτό το σκοπό από το ταμείο ανάκαμψης.
Τέλος, δεν έδωσε καμιά απάντηση σε πολλά ακόμα θέματα όπως η μείωση του αριθμού των μαθητών ανά τμήμα κ.λπ.
Συνένοχους στον φόνο δε θα μας έχετε!
Η νέα τακτική του υπουργείου με τις διαρκείς αναφορές στις «προγραμματικές θέσεις», τα δημοσιονομικά όρια και το πλαίσιο ΕΕ-ΟΟΣΑ αποδόμησης του δημόσιου σχολείου που αποτελούν την αδιαμφισβήτητη και μη διαπραγματεύσιμη πυξίδα του, την πρόθεσή του να συζητήσει με «πνεύμα συνεργασίας» για τα μικρά και καθημερινά και την προσπάθεια να εξασφαλίσει τη συναίνεση της ΔΟΕ και τη συμμετοχή σε διάλογο στο αυστηρά καθορισμένο πλαίσιο της αντιεκπαιδευτικής πολιτικής κυβέρνησης ΝΔ και υπουργείου, δεν πρέπει να θολώσει το τοπίο και να δημιουργήσει αυταπάτες για τις πραγματικές προθέσεις. Η επιδίωξη της νέας ηγεσίας είναι να περιορίζει κάθε συζήτηση σε επιμέρους ζητήματα κατοχυρώνοντας την ουσία της εκπαιδευτικής πολιτικής του, μακριά από κάθε κριτική και διεκδίκηση του εκπαιδευτικού κινήματος. Διαμορφώνει έναν περιορισμένο, αποστειρωμένο χώρο διαπραγμάτευσης για ζητήματα γραφειοκρατικής λειτουργίας, τα όρια του οποίου τα εκπαιδευτικά συνδικάτα καλούνται από την ηγεσία του ΥΠΑΙΘΑ να σεβαστούν ώστε να αποκτήσουν έναν νέο ρόλο, ρυθμιστή και τροχονόμου της καθημερινότητας των μικροζητημάτων, εκδουλεύσεων, καλύτερης διαχείρισης των όποιων αρρυθμιών της εκπαιδευτικής γραφειοκρατίας. Ευχαριστούμε, δεν θα πάρουμε! Το εκπαιδευτικό κίνημα είναι εδώ για να αγωνίζεται για όλα και φυσικά δε θα απεμπολήσει τη διεκδίκηση για τα κεντρικά ζητήματα που απασχολούν τους εκπαιδευτικούς και το δημόσιο σχολείο ενάντια στις αντιεκπαιδευτικές αντιδραστικές πολιτικές και τους πολιτικούς τους εκφραστές. Οι εκπαιδευτικοί έχουν ανάγκη από μισθούς αξιοπρέπειας, σταθερή και μόνιμη εργασία, παιδαγωγική ελευθερία και δημοκρατία στο σχολείο, σεβασμό στον παιδαγωγικό τους ρόλο, το δημόσιο σχολείο έχει ανάγκη από δεκάδες χιλιάδες μόνιμους διορισμούς, από ριζική αύξηση της χρηματοδότησης, νέες υποδομές, νέα αναλυτικά προγράμματα και βιβλία ώστε να μορφώνει ολόπλευρα.
Καλούμε τις εκπαιδευτικές Ομοσπονδίες να απαντήσουν με αποφασιστικό και μαχητικό αγώνα για την υπεράσπιση και διεύρυνση του δημόσιου και δωρεάν σχολείου χωρίς ταλάντευση και χωρίς να μπουν στη λογική του κοινωνικού εταιρισμού και της συνευθύνης στην πολιτική της κυβέρνησης που απαξιώνει και διαλύει το δημόσιο σχολείο. Καλούμε το ΔΣ της ΔΟΕ να κινηθεί αποφασιστικά στην κατεύθυνση της ομόφωνης απόφασης της 92ης Γ.Σ. ενάντια στην αξιολόγηση και να προχωρήσει αντίστοιχα στα υπόλοιπα ζητήματα.
Καλούμε τους Συλλόγους ΠΕ και ΕΛΜΕ να συντονίσουν τη δράση τους και να οργανώσουν τον αγώνα ενάντια στην επιβολή της αξιολόγησης, της «ελεύθερης» επιλογής σχολείων, του διαγωνισμού του ΑΣΕΠ, στη διάλυση της δίχρονης.
Για Ενιαίο δωδεκάχρονο δημόσιο δωρεάν υποχρεωτικό σχολείο και δίχρονη υποχρεωτική προσχολική αγωγή και εκπαίδευση για όλα τα παιδιά 4 έως 6 αποκλειστικά στο δημόσιο Νηπιαγωγείο στα πλαίσια του 14χρονου εκπαιδευτικού σχεδιασμού, για το σχολείο των όλων, των ίσων και των διαφορετικών. Με στόχο τη βαθιά και ολοκληρωμένη γνώση, την καλλιέργεια της κριτικής σκέψης. Αυξήσεις στους μισθούς και τις συντάξεις. Κανένας πρώτος καθαρός μισθός στο δημόσιο κάτω από 1000 ευρώ με ανάλογη κλιμάκωση για όλες τις κατηγορίες και μείωση της ψαλίδας ανάμεσά τους), και αναπροσαρμογή όλων των ΜΚ με βάση το νέο κατώτατο καθαρό. Ακώλυτη μισθολογική και βαθμολογική προαγωγή. Καμία σύνδεση της αξιολόγησης με τον μισθό – μπλοκάρουμε τις αξιολογικές διαδικασίες. Επαναφορά του 13ου-14ου μισθού και σύνταξης. Κάλυψη των απωλειών της μνημονιακής περιόδου, και του τιμάριθμου. Μόνιμοι μαζικοί διορισμοί εκπαιδευτικών ΤΩΡΑ, για την κάλυψη όλων των αναγκών. Άμεσος διορισμός/μονιμοποίηση ΟΛΩΝ των αναπληρωτών που έχουν έστω και μία σύμβαση αποκλειστικά με το πτυχίο και ολόκληρη την προϋπηρεσία. Καμία απόλυση αναπληρωτή/τριας. Όχι στο προσοντολόγιο και σε διαγωνισμό ΑΣΕΠ.
