Ανακοίνωση του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση
▸Πανεργατικός – παλλαϊκός ξεσηκωμός διαρκείας για την ανατροπή της κυβέρνησης και της πολιτικής που δολοφονεί
Δεν διαλέγουμε «σταθμάρχη» των ιδιωτικοποιήσεων, όχι σε ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ-ακροδεξιά
Ο απέραντος πόνος από τον άδικο χαμό δεκάδων, νέων κυρίως, ανθρώπων έγινε οργή. Η οργή βγαίνει στους δρόμους και γίνεται ποτάμι ανατροπής. Τίποτα δεν είναι ίδιο μετά την τραγωδία στα Τέμπη. Οι πολιτικοί ένοχοι πρέπει να πληρώσουν. Η πολιτική που δολοφονεί θα ανατραπεί!
Οι συγκλονιστικές επίμονες κινητοποιήσεις, με τις απεργίες των σιδηροδρομικών και τον ξεσηκωμό των μαθητών και των νέων σε όλη την Ελλάδα (που είδαν ξανά τη γενιά τους να είναι αναλώσιμη για το σύστημα) αλλάζουν τα δεδομένα, σαρώνουν τα διαδοχικά κυβερνητικά σχέδια συγκάλυψης και εκτόνωσης, αλλά και τις προσπάθειες αξιοποίησης των γεγονότων σε ένα κυνικό δικομματικό καυγαδάκι ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ.
Ο ξεσηκωμός των εργαζομένων και των νέων επέβαλλε και την προκήρυξη 24ωρης απεργίας στις 8 Μάρτη, από πολλά Εργατικά Κέντρα, την ΑΔΕΔΥ, πρωτοβάθμια σωματεία και ομοσπονδίες, απεργία που παίρνει ουσιαστικά πανελλαδικό πανεργατικό χαρακτήρα (χωρίς την ξεπουλημένη ΓΣΕΕ) και μπορεί να γίνει κοινωνικός και πολιτικός σεισμός.
Ο κόσμος της δουλειάς και η νεολαία μιλούν για προδιαγεγραμμένο έγκλημα την πολύνεκρη τραγωδία στα Τέμπη. Οι αιτίες δεν μπορούν να κρυφτούν:
- Η ιδιωτικοποίηση σκοτώνει. Η πώληση έναντι μόλις 45 εκ. ευρώ της ΤΡΑΙΝΟΣΕ στην ιταλική Ferrovie το 2017 οδήγησε σε ακόμα μεγαλύτερη υποβάθμιση των τρένων, αφού το μόνο κριτήριο της εταιρείας ήταν η εξασφάλιση κέρδους. Σε αυτό συνέτειναν και οι προκλητικές συμβάσεις που έκλεινε με το ελληνικό κράτος και με κυβερνήσεις ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ.
- Ο κατακερματισμένος ΟΣΕ παρέπαιε μέσα σε ασφυκτική λιτότητα, με ελάχιστο προσωπικό (το 1/3 αυτού που προβλέπει το οργανόγραμμα) και ελαστικές εργασιακές σχέσεις, με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και με βασικό προσανατολισμό να εξυπηρετεί τις ιδιωτικές εταιρείες, από την Hellenic Train της Ferrovie (πρώην ΤΡΑΙΝΟΣΕ) μέχρι την COSCO.
- Όλα αυτά είναι αποτέλεσμα της πολιτικής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που από τη δεκαετία του ΄90 προώθησε την «απελευθέρωση της αγοράς» των σιδηροδρόμων, επιβάλλοντας τον κατακερματισμό των κρατικών εταιρειών και την εισβολή των μονοπωλίων (ιδιωτικών και κρατικών).
- Τα μνημόνια κεφαλαίουΕΕ-ΔΝΤ, που επιβλήθηκαν από τις κυβερνήσεις με συμμετοχή ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΛΑΟΣ, ΣΥΡΙΖΑ, ΑΝΕΛ, πέταξαν έξω από τον ΟΣΕ το μισό προσωπικό σε έναδύο χρόνια, χωρίς ποτέ να αναπληρωθεί. Ακόμα και σήμερα το διαρκές ευρω-μνημόνιο επιβάλλει «δημοσιονομική πειθαρχία» και εκτροχιάζει την ασφάλεια στους σιδηροδρόμους.
- Όλα τα προηγούμενα χρόνια κυριάρχησε η λογική του κέρδους, τόσο με την ανοικτή ιδιωτικοποίηση, όσο και με την εμπορευματοποίηση των δημόσιων αγαθών, υποδομών και υπηρεσιών.
- Για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους, είναι τελικά ο φονικός ολοκληρωτικός καπιταλισμός της εποχής μας, που κάνει τις ζωές μας φτηνές και την επιβίωση πανάκριβη, από το ράφι του σούπερ μάρκετ και την ενέργεια, μέχρι το ιδιωτικό διαγνωστικό κέντρο ή θεραπευτήριο. Το είδαμε εξάλλου και στην πανδημία των 40.000 νεκρών, με πολλούς θανάτους να προκαλούνται γιατί δεν υπήρχαν ΜΕΘ και πρωτοβάθμια περίθαλψη.
Όλα αυτά δεν έγιναν τυχαία, ούτε ήταν «ανθρώπινα λάθη», ούτε η «κακιά στιγμή». Υπάρχουν πολιτικές ευθύνες σε ένα σύστημα που οδήγησε στην τραγωδία κι έκλεισε τα αυτιά στους εργαζόμενους σιδηροδρομικούς, που προειδοποιούσαν για το «δυστύχημα που έρχεται».
Αυτοί είναι οι «σταθμάρχες» των μεγάλων συμφερόντων, που οδήγησαν στην τραγική σύγκρουση:
Η κυβέρνηση της ΝΔ που υλοποιούσε κάθε απαίτηση της Ferrovi/Hellenic Train, που δεν τοποθέτησε το ολοκληρωμένο σύστημα ασφαλείας, που κράτησε διαλυμένο τον ΟΣΕ, κάνοντας προσλήψεις σταθμαρχών με μπλοκάκια! Τα κροκοδείλια δάκρυα, οι δήθεν συγνώμες του κυνικού Μητσοτάκη και η παραίτηση-μαϊμού του Κ. Καραμανλή που επιστρέφει ως υποψήφιος βουλευτής(!) δεν μας ξεγελούν. Η καταστολή των διαδηλώσεων με χημικά και τις συμμορίες των ΜΑΤ και Δράση δείχνουν τις προθέσεις τους.
Τι να μας πει ο ΣΥΡΙΖΑ που ξεπούλησε τον ΟΣΕ στο ιταλικό μονοπώλιο, πανηγυρίζοντας κιόλας και δεν έκανε τίποτα κι αυτός για να προχωρήσουν τα συστήματα ασφαλείας; Τώρα, αφού τήρησε το «εθνικό πένθος» θέλει να κάνει κυνικά ταμείο στις κάλπες, θεωρώντας πως ο κόσμος έχει κοντή μνήμη.
Τι να μας πει και ο Γιάνης Βαρουφάκης και το ΜέΡΑ25 όταν από τις πρώτες μέρες διακυβέρνησης του 2015 έλεγε στο Λονδίνο πως θα πουλούσε τον ΟΣΕ και με ένα ευρώ(!) αρκεί να υπάρχουν επενδύσεις;
Τι να πει το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ που υλοποίησε και στήριξε με συνέπεια την πολιτική της καταστροφής πριν και μετά τα μνημόνια;
Αλλά και για τους πάσης φύσεως εθνικιστές και ακροδεξιούς που βγαίνουν από τις τρύπες τους για να πλιατσικολογήσουν πάνω στο αίμα των νεκρών, δεν ξεχνάμε την άψογη συνεργασία του ΛΑΟΣ στις μνημονιακές κυβερνήσεις.
Γι’ αυτό αυτή η κοινωνική έκρηξη δεν μπορεί να εγκλωβιστεί εύκολα στη συνήθη αντιπαράθεση μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος είναι καλύτερος διαχειριστής ενός συστήματος που είναι σε ράγες θανάτου, φτώχειας, υποβάθμισης.
Η τραγωδία στα Τέμπη είναι ένα σοκ που οδηγεί να τα δούμε όλα διαφορετικά.
Οι έννοιες κέρδος, ιδιωτική πρωτοβουλία, αγορά, κυβερνήσεις και κρατικός έλεγχος χάνουν την αίγλη τους και γίνονται κακόφημες, συνώνυμες της εκμετάλλευσης, της κοροϊδίας και του θανάτου.
Πολύ περισσότερο όταν η Ελλάδα είναι πρώτη στο ΝΑΤΟ στο ποσοστό του ΑΕΠ που δίνει για τους εξοπλισμούς. Όταν αγοράζει τα πιο σύγχρονα και καταστροφικά οπλικά συστήματα, δεν μπορεί να έχει συστήματα ασφαλείας στα τρένα και αλλού. Η Ελλάδα της καταστολής και του Predator, το χαφιεδοκράτος που ξέρει που είναι και τι λέει ο καθένας μας, δεν μπορεί να γνωρίζει πως δύο αμαξοστοιχίες κινούνται αντίθετα στην ίδια γραμμή.
Η Ελλάδα των απίστευτων κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων, από την ενέργεια μέχρι τα σούπερ μαρκετ, δεν έχει λεφτά για τις ΜΕΘ και τη δημόσια υγεία, για την παιδεία και τους ανέργους, για ασφαλείς και ποιοτικές δημόσιες συγκοινωνίες.
Πίσω δεν γυρνάμε – όχι απλή διαμαρτυρία και «θα τα πούμε μετά», όχι εκλογική αναμονή και επιλογή καλύτερου «σταθμάρχη» της πολιτικής των ιδιωτικοποιήσεων, της εκμετάλλευσης, της ακρίβειας και της καταστολής.
Μαζικό κίνημα με πολιτικούς στόχους ανατροπής
Σήμερα είναι ανάγκη για ένα μαζικό και μαχητικό εργατικό λαϊκό και νεολαιίστικο κίνημα ανατροπής, που θα σημαδεύει στην καρδιά του αστικού πολιτικού συστήματος και της κυρίαρχης πολιτικής, με στόχους:
– Κάτω η εγκληματική κυβέρνηση της ΝΔ και η πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και της φτώχιας που έχουν υλοποιήσει και στηρίζουν ΣΥΡΙΖΑ-ΠΑΣΟΚ. Αντεπίθεση παντού για να παρθούν πίσω τα αντεργατικά μέτρα, για κατακτήσεις υπέρ του λαού τώρα με απεργίες-καταλήψεις-διαδηλώσεις.
– Αποκλειστικά δημόσιο σιδηροδρομικό δίκτυο, με εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση, ενιαιοποίηση και λειτουργία του υπό εργατικό-κοινωνικό έλεγχο για την εξυπηρέτηση των λαϊκών αναγκών και την κάλυψη όλων των περιοχών της χώρας. Έξω η Ferrovie/Hellenic Train, η Cosco και συνολικά η επιχειρηματική λογική του κέρδους από τις δημόσιες συγκοινωνίες και μεταφορές. Ασφαλείς, σύγχρονες, προσιτές συγκοινωνίες για όλες και όλους.
– Πάλη συνολικά ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και τη λογική του κέρδους και των «απελευθερωμένων αγορών», όπου οι κρατικές υπηρεσίες λειτουργούν με ιδιωτικο-οικονομικά κριτήρια. Κάτω τα χέρια από τα δημόσια αγαθά! Ρεύμα, νερό, υγεία, εκπαίδευση, ενέργεια, υποδομές και κλάδοι στρατηγικής σημασίας σε δημόσια ιδιοκτησία, χωρίς αποζημίωση των εταιρειών που τους λεηλατούν, και με εργατικό έλεγχο.
– Ενάντια στην ΕΕ και τις ντιρεκτίβες της για «απελευθέρωση» και εμπορευματοποίηση των υπηρεσιών (και των μεταφορών), που οδήγησαν σε κατακερματισμό και διάλυση και του ΟΣΕ. Έξω από τα ευρω-μνημόνια, που υπηρέτησαν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΡΙΖΑ-Ακροδεξιά, τα δεσμά του δημοσιονομικού συμφώνου σταθερότητας. Απειθαρχία στις οδηγίες της ΕΕ, ρήξη-αντικαπιταλιστική αποδέσμευση από την ΕΕ.
– Ικανοποίηση των εργατικών αιτημάτων για προσλήψεις, σταθερές και ενιαίες εργασιακές σχέσεις, αυξήσεις μισθών στον ΟΣΕ και γενικότερα. Όπως φάνηκε και στους σιδηροδρόμους, ήταν οι μάχιμοι εργαζόμενοι των τρένων και του δικτύου που προειδοποιούσαν για τα τρομερά κενά ασφαλείας, όταν διοικήσεις, κυβερνήσεις, δικαστές και ΜΜΕ τα κουκούλωναν.
Δικά τους τα κέρδη-δικοί μας οι νεκροί – ο καπιταλισμός να ανατραπεί!
Γιατί «μόνο ο λαός σώζει τον λαό». Η εργατική τάξη έχει τη δύναμη να επιβάλλει το δίκιο της και να πάρει το τιμόνι στα χέρια της, να κατακτήσει τη ζωή που αξίζει και τον πλούτο που παράγει, γκρεμίζοντας το σάπιο καπιταλιστικό σύστημα.
Χιλιάδες νέες και νέοι, εργαζόμενοι/ες σε όλη την Ελλάδα φωνάζουν το σύνθημα «δικά τους τα κέρδη, δικοί μας οι νεκροί». Το σύστημα που βασίζεται στο κέρδος και στην εκμετάλλευση, ο καπιταλισμός πρέπει να ανατραπεί. Ενώ υπάρχουν τεράστιες δυνατότητες για ασφαλείς και ποιοτικές μεταφορές ο σύγχρονος ολοκληρωτικός καπιταλισμός τα υποτάσσει όλα στη λογική του κέρδους. Αγωνιζόμαστε για την αντικαπιταλιστική επανάσταση και την κομμουνιστική απελευθέρωση, για μια κοινωνία με δημόσια-κοινωνική ιδιοκτησία και λειτουργία, χωρίς εκμετάλλευση, με εργατική δημοκρατία παντού, με προστασία και αναβάθμιση του περιβάλλοντος.
Κλιμάκωση και αγώνας διαρκείας
Τώρα που βγήκαμε στις ράγες του αγώνα δεν σταματάμε μέχρι να τους ανατρέψουμε! Δεν περιμένουμε να φύγουν μόνοι τους, αυτοί πάντα επιστρέφουν όταν λείπουμε εμείς.
Πάμε για αγώνα διαρκείας, με ξεσηκωμό παντού, από τους χώρους εργασίας, τα σχολεία, τις σχολές μέχρι τις γειτονιές, με απεργίες-διαδηλώσεις-καταλήψεις, με τα πρωτοβάθμια σωματεία, τους φοιτητικούς συλλόγους και ανεξάρτητα όργανα αγώνα του αγωνιζόμενου λαού, με κόμβους κλιμάκωσης και δημιουργία κέντρων αγώνα ανεξάρτητων από τον υποταγμένο συνδικαλισμό τύπου ΓΣΕΕ.
Με μια ισχυρή αντικαπιταλιστική και ανατρεπτική Αριστερά
Οι εξελίξεις ανέδειξαν περίτρανα την ανάγκη μιας Αριστεράς που δεν μασάει τα λόγια της, που μπορεί να τα βάζει με το σύστημα μέχρι τέλους γιατί είναι αντικαπιταλιστική και επαναστατική, που είναι εξοπλισμένη με το αναγκαίο και δυνατό αντικαπιταλιστικό πρόγραμμα πάλης, που μπορεί να θέτει τους επιτακτικούς άμεσους πολιτικούς στόχους ανατροπής για να ζήσει και να νικήσει ο λαός. Η ΑΝΤΑΡΣΥΑ και οι αγωνιστές/στριές της δεν είναι μόνο στην πρώτη γραμμή των αγώνων, αλλά θέτουν κι ένα συνολικό πολιτικό πλαίσιο, που μπορεί να δώσει ώθηση και προοπτική στο κίνημα.
Απεναντίας πολιτικές γραμμές, όπως του ΚΚΕ, που μένει σε συνθήματα διαμαρτυρίας και γενικής καταγγελίας, χωρίς να τίθενται πολιτικοί στόχοι άμεσης σύγκρουσης με τους πυλώνες του συστήματος (όπως η εθνικοποίηση χωρίς αποζημίωση και με εργατικό έλεγχο των σιδηροδρόμων), οδηγούν σε αποκλιμάκωση.
Καλούμε τους αγωνιστές και τις αγωνίστριες της αντικαπιταλιστικής και κομμουνιστικής Αριστεράς και του μαχόμενου εργατικού και νεολαιίστικου κινήματος σε πανκινητοποίηση στους αγώνες και στην πολιτική διαπάλη.
Καλούμε όλους τους αγωνιστές/στριες και τις δυνάμεις της αντικαπιταλιστικής και ανατρεπτικής Αριστεράς σε συσπείρωση και κοινή δράση-παρέμβαση στο κίνημα και στην πολιτική πάλη για μία εργατική ανατρεπτική στροφή στις εξελίξεις.
Καλούμε την εργατική τάξη, τη νεολαία, τα φτωχά λαϊκά στρώματα να πάρουμε τις ζωές μας στα χέρια μας. Να οργανωθούμε παντού στους χώρους δουλειάς και μόρφωσης, στις γειτονιές, να βάλουμε μπροστά τις δικές μας ανάγκες και δικαιώματα, να τους διώξουμε όλους για μια κοινωνία αλληλεγγύης χωρίς εκμετάλλευση, πολέμους, διακρίσεις.
