Ένα ντοκιμαντέρ του BBC καθώς και βίντεο και πληροφορίες που δόθηκαν στη δημοσιότητα μετά την επίσκεψη μιας ομάδας Ισπανών βουλευτών από την Επιτροπή του Κογκρέσου του Υπουργείου Εσωτερικών (στην οποία συμμετείχαν βουλευτές από το PSOE[1], το PP[2], το Podemos[3], το ERC[4], το PNV[5] και το BILDU[6]) φέρνουν ξανά στην επικαιρότητα τη σφαγή που έλαβε χώρα στις 24 Ιουνίου στον περιβόητο φράχτη ο οποίος χωρίζει τον ισπανικό αποικιακό θύλακα της Μελίγια από το Μαρόκο. Η Πολιτοφυλακή έδωσε στους βουλευτές εικόνες που καταγράφηκαν από ένα ντρόουν και ένα ελικόπτερο ενώ ισχυρίζεται ότι οι κάμερες ασφαλείας δεν λειτουργούσαν.
Οι σοκαριστικές εικόνες δείχνουν τη συνεργασία της ισπανικής αστυνομίας και της μαροκινής χωροφυλακής στα γεγονότα που οδήγησαν στο θάνατο 23 μετανάστες, σύμφωνα με τη μαροκινή αστυνομία, ή 37, σύμφωνα με μαροκινές οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δείχνουν επίσης ότι ορισμένοι τουλάχιστον από αυτούς τους θανάτους έλαβαν χώρα σε έδαφος που ελέγχεται από την Ισπανία και ότι η μαροκινή αστυνομία απομάκρυνε αρκετές σορούς πηγαίνοντάς τες πίσω στο μαροκινό έδαφος. Εισήλθαν, δηλαδή, σε έδαφος που ελέγχεται από την Ισπανία για να μεταφέρουν ανθρώπους πίσω στο Μαρόκο, χωρίς αυτοί να μπορέσουν να αιτηθούν άσυλο.
Ο Συνήγορος του Πολίτη διαπίστωσε με δική του έρευνα ότι 470 άτομα μεταφέρθηκαν στα σύνορα χωρίς να ληφθεί υπόψη το εθνικό και διεθνές δίκαιο.
Αρκετά από τα κόμματα που στηρίζουν την κυβέρνηση ζήτησαν τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής της Βουλής, την οποία η κυβέρνηση αρνείται, διαβεβαιώνοντας για την «εμπιστοσύνη της στην έρευνα και στο γεγονός ότι οι δυνάμεις και τα όργανα ασφαλείας του κράτους ενεργούν με βάση την αρχή της αναλογικότητας (η ένταση της επίθεσης να είναι ανάλογη με τον επείγοντα χαρακτήρα της κατάστασης σ.τ.σ.) και σύμφωνα με το νόμο», όπως ανέφερε η εκπρόσωπος της κυβέρνησης, Isabel Rodríguez.
Σε κάθε περίπτωση, κατέστη απολύτως σαφές ότι για περισσότερο από τέσσερις μήνες τα πραγματικά γεγονότα αποκρύφθηκαν συνειδητά. Και ότι η πολιτική αυτής της κυβέρνησης αποτελεί απλώς συνέχεια της πολιτικής που ακολούθησαν και οι προηγούμενες, όπως για παράδειγμα εκείνη του Λαϊκού Κόμματος, κατά τη θητεία της οποίας, τον Φεβρουάριο του 2014, η Πολιτοφυλακή πυροβόλησε με σφαίρες από καουτσούκ ομάδα προσφύγων οι οποίοι κολυμπούσαν προσπαθώντας να φτάσουν στις ακτές, στην παραλία της Ταραχάλ (Θέουτα). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους 15 άνθρωποι. Οι υπεύθυνοι για τον θάνατο αυτών των ανθρώπων έχουν αθωωθεί από τη δικαιοσύνη.
Κατηγορούν την κυβέρνηση, αλλά αθωώνουν τους πολιτικούς φρουρούς
Από την πλευρά της, η Ana Vázquez, βουλευτής του Λαϊκού Κόμματος (PP) που συμμετείχε στην επιτροπή, επιτέθηκε βίαια στην κυβέρνηση μιλώντας για «κοντόφθαλμη στάση της εκτελεστικής εξουσίας», ενώ υπερασπίστηκε τις ενέργειες των πολιτοφυλάκων απαλλάσσοντάς τους από κάθε ευθύνη, λέγοντας πως «Η συμπεριφορά τους ήταν άψογη». Ο γενικός συντονιστής του Λαϊκού Κόμματος, Elías Bendodo, ζήτησε την αποπομπή του υπουργού Εσωτερικών Grande-Marlaska αν επιβεβαιωθεί ότι στις 24 Ιουνίου στο συνοριακό φράχτη «τα πτώματα μεταφέρθηκαν από τα ισπανικά σύνορα στα σύνορα με το Μαρόκο». Παράλληλα, ο Bendodo υπερασπίστηκε τη συμπεριφορά της αστυνομίας και της Πολιτοφυλακής, «που κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν» και ζήτησε από την εκτελεστική εξουσία να «μην κρύβεται» πίσω τους. «Δεν υπάρχει καν το ανθρώπινο δυναμικό για να καλύψει όλα τα φυλάκια ελέγχου». «Οι πολιτοφύλακες μας μπήκαν χωρίς προστασία λόγω της έλλειψης ανδρών και θέλουμε να μάθουμε αν έχουν λάβει από τους πολιτικούς τους προϊσταμένους ανάρμοστες εντολές», δήλωσε ο Bendodo.
Από τη δική του πλευρά, ο Enrique Santiago, γραμματέας του Ισπανικού Κομμουνιστικού Κόμματος (PCE) και ένας από τους βουλευτές που συμμετείχαν στην επίσκεψη, διαβεβαίωσε ότι ήταν σε θέση να επαληθεύσει ότι «η χιονοστιβάδα που προκάλεσε τον θάνατο και τους σοβαρότερους τραυματισμούς έλαβε χώρα στις εγκαταστάσεις των ισπανικών συνόρων και υπό τον έλεγχο των ισπανικών αρχών». Και διερωτήθηκε «για τους λόγους για τους οποίους δεν τους παρασχέθηκε ιατρική περίθαλψη, ενώ υπήρχε ιατρική εγκατάσταση μόλις 100 μέτρα μακριά». Όλα αυτά σαν να μην ήταν το κόμμα του μέλος της κυβέρνησης, στην οποία ο ίδιος συμμετείχε ως υπουργός Εξωτερικών, όταν συνέβησαν τα γεγονότα.
Άλλοι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι ζήτησαν την παραίτηση του υπουργού Εσωτερικών Grande Marlaska και τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής.
Τα γεγονότα δεν αλλάζουν. Η Θέουτα και η Μελίγια είναι δύο ισπανικοί αποικιακοί θύλακες σε μαροκινό έδαφος, (η Ισπανία ελέγχει και αρκετά νησιά και βραχονησίδες που βρίσκονται εντός των μαροκινών εθνικών υδάτων).
Για την «προστασία» των δύο πόλεων έχουν υψωθεί τεράστιοι φράχτες.
Στα σύνορα με τη Μελίγια υπάρχουν τρεις παράλληλοι φράχτες, με συρματόπλεγμα που φέρει αιχμηρές λεπίδες και ονομάζεται Κονσερτίνα (Τύπου ΝΑΤΟ), ο ψηλότερος από τους οποίους έχει ύψος 8 μέτρα. Για την «προάσπιση» αυτών των φραχτών, που στόχο έχουν να αποτρέψουν την άφιξη μεταναστών σε ευρωπαϊκό έδαφος, η ΕΕ έχει υπογράψει με το Μαρόκο συμφωνία για τη μετανάστευση, σύμφωνα με την οποία καταβάλλει στη χώρα αυτή 100 εκατομμύρια ετησίως για τη φύλαξη των συνόρων από τη χωροφυλακή της, και επιτρέπει στην ισπανική κυβέρνηση να αδιαφορεί για όσα συμβαίνουν στους φράχτες.
Το ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση και η ΑΝΤΑΡΣΥΑ κατήγγειλλαν τότε τη δράση της ισπανικής και μαροκινής αστυνομίας, αλλά και την αποτρόπαιη πολιτική της Ευρώπης-φρούριο, που βυθίζει κατάμεστες βάρκες από την Λιβύη, που κάνει pushbacks στο Αιγαίο και σε όλη την Μεσόγειο, που υψώνει σιδερόφρακτα αιματοβαμμένα τείχη στον Έβρο και στην Ισπανία, στην Πολωνία και στην Ουγγαρία, για να προστατεύσει δήθεν τα σύνορά της από την «επίθεση» στα σύνορά της άοπλων, πεινασμένων, τρομοκρατημένων μεταναστών, απελπισμένων ανθρώπων που θέλουν απλά να σώσουν τη ζωή τους, να μεταναστεύσουν για να ζήσουν.
Ας θυμηθούμε ότι ο πρόεδρος της Μελίγια, Eduardo de Castro, δήλωσε τότε ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να εμπλακεί στην υπεράσπιση της Θέουτα και της Μελίγια. Ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Γενς Στόλτενμπεργκ δήλωσε σχετικά με τη Θέουτα και τη Μελίγια ότι είναι «απολύτως πεπεισμένος ότι οι σύμμαχοι του ΝΑΤΟ θα σταθούν στο πλευρό της Ισπανίας εάν αντιμετωπίσει απειλές και προκλήσεις». Και η ισπανική κυβέρνηση ζήτησε, πριν από τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ, μεγαλύτερη εμπλοκή αυτού του στρατιωτικού μηχανισμού στη Βόρεια Αφρική.
Αποκαλυπτικές ήταν τότε και οι δηλώσεις του Σοσιαλιστή πρωθυπουργού της Ισπανίας Πέδρο Σάντσεθ, ο οποίος αφού εξήρε τη συνεργασία των αρχών ασφαλείας των δύο χωρών(!), που αιματοκύλησαν τους μετανάστες, μίλησε για: «… οργανωμένη επίθεση την οποία αποκρούσαμε», «υβριδικές επιθέσεις», «απειλή για την εδαφική μας ακεραιότητα»! Οι μετανάστες και οι πρόσφυγες αντιμετωπίζονται πλέον ως εχθροί, που πρέπει να αποκρουστούν με κάθε τρόπο. Αυτή είναι η κοινή ευρωπαϊκή πολιτική, αυτό είναι το διακρατικό ψέμα που ενώνει όλες τις αστικές κυβερνήσεις και την οποία ακολουθούν και οι δεξιοί και οι «προοδευτικοί».
Οι εικόνες του BBC και αυτές που έλαβε η ισπανική κοινοβουλευτική επιτροπή σηματοδοτούν την αποτυχία των προσπαθειών ορισμένων -συμπεριλαμβανομένων και κάποιων που αυτοαποκαλούνται «αριστεροί» – να μεταθέσουν την ευθύνη στη μαροκινή κυβέρνηση και, τελικά, στον μαροκινό λαό, σημειώνει σε επιστολή της η Επιτροπή για τη Συμμαχία λαών και Εργαζομένων (CATP), από τους συνδιοργανωτές της αντιπολεμικής ευρωπαϊκής συνδιάσκεψης που πραγματοποιήθηκε στη Μαδρίτη στις 25 Ιουνίου, παραμονή της συνόδου κορυφής του ΝΑΤΟ, στην οποία συμμετείχε αντιπροσωπεία του ΝΑΡ για την Κομμουνιστική Απελευθέρωση. «Τίποτα δεν θα μπορούσε να είναι πιο άδικο. Τι σχέση έχει ο μαροκινός λαός ή το ένα εκατομμύριο μαροκινών εργαζομένων στην Ισπανία με το γεγονός ότι οι ευρωπαϊκές δυνάμεις και η αμερικανική κυβέρνηση έχουν μετατρέψει το Βασίλειο του Μαρόκου σε χωροφύλακα της Αφρικής;», καταλήγει η επιστολή.
Λίγο μετά τα αποτρόπαια αυτά γεγονότα, η Ευρωπαϊκή Συνδιάσκεψη κατά του πολέμου και της εκμετάλλευσης, υιοθέτησε ομόφωνα ψήφισμα που περιέγραφε τη δράση της ισπανικής κυβέρνησης: «Καταγγέλλουμε την πολιτική της ισπανικής κυβέρνησης του Pedro Sánchez και της Yolanda Díaz, που υψώνει φράχτες άνω των 6 μέτρων, με λεπίδες που σκίζουν τη σάρκα όσων προσπαθούν να τους περάσουν, για να φράξει τον δρόμο σε όσους θέλουν απλά να ξεφύγουν από την καταστροφή των χωρών τους».
Το ψήφισμα έκλεινε ως εξής: «Μας εξοργίζουν αυτά τα γεγονότα. Απαιτούμε την ελεύθερη υποδοχή όλων των μεταναστών, τον τερματισμό της λεηλασίας της Αφρικής από τις πολυεθνικές, την αναγνώριση των δικαιωμάτων όλων των μεταναστών εργατών που ζουν στην Ισπανία, συμπεριλαμβανομένων των εκατομμυρίων Μαροκινών εργατών, το γκρέμισμα των περιβόητων φραχτών της Θέουτα και της Μελίγια και την επιστροφή στο Μαρόκο όλων των αποικιακών θύλακων. Και δικαιοσύνη για τα θύματα της σφαγής στη Μελίγια».
Δικαιοσύνη που δεν αποδόθηκε ποτέ στους χιλιάδες νεκρούς που δολοφονήθηκαν από τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις στα χερσαία και υδάτινα σύνορα της Ευρώπης φρούριο!
Τα βίντεο του BBC με ισπανικούς υπότιτλους
[1] Το Ισπανικό Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα, είναι το βασικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της Ισπανίας.
[2] Το Λαϊκό Κόμμα (ισπανικά: Partido Popular, PP) είναι συντηρητικό πολιτικό κόμμα στην Ισπανία. Εκφράζει εθνικιστικές θέσεις και είναι νεοφιλελεύθερο.
[3] Ισπανικό πολιτικό κόμμα που ιδρύθηκε το 2014 από αριστερούς Ισπανούς ακαδημαϊκούς, με σχέσεις με μερίδα των Ισπανών Αγανακτισμένων. Σήμερα συμμετέχει στην κυβέρνηση μαζί με το PSOE.
[4] Η Ρεπουμπλικανική Αριστερά της Καταλονίας είναι ένα σοσιαλδημοκρατικό πολιτικό κόμμα της Καταλονίας, που προάγει την ανεξαρτησία της.
[5] Το Βασκικό Εθνικιστικό Κόμμα είναι κόμμα της ιστορικής Χώρας των Βάσκων που συμμετέχει στις ευρωπαϊκές, εθνικές και περιφερειακές εκλογές στην Ισπανία και Γαλλία, ιδεολογικά προσκείμενο στον βασκικό εθνικισμό και τη χριστιανοδημοκρατία.
[6] Είναι ένας αριστερός, βασκικός εθνικιστικός πολιτικός συνασπισμός, υπέρ της ανεξαρτησίας, που δραστηριοποιείται στις ισπανικές αυτόνομες κοινότητες της Χώρας των Βάσκων, στις επαρχίες Ναβάρα και Μπούργος.
