Τζαλίλ Μουντακίμ, «Μαύρος Πάνθηρας», 50 χρόνια πολιτικός κρατούμενος στις ΗΠΑ
Βάλερι Χέινς, αγωνίστρια για τα δικαιώματα των πολιτικών κρατουμένων στις ΗΠΑ
Ο Τζαλίλ Αμπντούλ Μουντακίμ, πρώην πολιτικός κρατούμενος στις ΗΠΑ, συμμετείχε στις επαναστατικές Μαύρες Απελευθερωτικές Ομάδες, στο Κόμμα των Μαύρων Πανθήρων (BPP) και του Μαύρου Απελευθερωτικού Στρατού (BLA) πριν φυλακιστεί το 1971, σε ηλικία μόλις 19 ετών. Όπως και ο Μουμία Αμπού-Τζαμάλ, αλλά και άλλοι πολιτικοί κρατούμενοι, καταδικάστηκε για τη δολοφονία ενός αστυνομικού σε μια δίκη που οι υποστηρικτές και οι ακτιβιστές υποστηρίζουν ότι ήταν άδικη. Ο Μουντακίμ ανέπτυξε πλούσια δράση στον αγώνα για την απελευθέρωση των μαύρων, τόσο εντός όσο και εκτός των τειχών της φυλακής, και υπήρξε ένας από τους μακροβιότερους πολιτικούς κρατούμενους στον κόσμο, αφού πέρασε σχεδόν 50 χρόνια πίσω από τα κάγκελα, εκ των οποίων τα τριάντα σε απομόνωση, πριν κερδίσει την ελευθερία του τον Οκτώβριο του 2020. Συναντήσαμε και μιλήσαμε με τον Τζαλίλ και τη Βάλερι στην Αθήνα που παρευρέθηκαν στο διεθνές συνέδριο «20 χρόνια Αντιιμπεριαλιστικό Μέτωπο»
Συνέντευξη στη Λίτσα Φρυδά
▶ Τι οδήγησε στο πέρασμα από την ανάπτυξη ενός μαζικού μη βίαιου κινήματος για τα πολιτικά δικαιώματα των μαύρων, στις δεκαετίες του ‘50-‘60 στις ΗΠΑ, στη δημιουργία ενός κινήματος ανυπακοής, κάποιες φορές βίαιο, τους Μαύρους Πάνθηρες και την ένοπλη πτέρυγά τους, τον Μαύρο Απελευθερωτικό Στρατό.
Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι το «Κόμμα των Μαύρων Πανθήρων για την Αυτο-Άμυνα», ήταν ένα κόμμα στο οποίο στρατευθήκαμε για λόγους αυτοάμυνας, ήταν μια αναγκαιότητα για την επιβίωσή μας, όχι ως πολιτική οργάνωση αλλά και ως λαός.
Χρειάζεται να γίνει κατανοητό ότι έπρεπε να αντισταθούμε στην λευκή ανωτερότητα και την καπιταλιστική εκμετάλλευση των Μαύρων από τις απαρχές του δουλεμπορίου. Θα θυμάστε την ιστορία των εξεγέρσεων των σκλάβων στις Ηνωμένες Πολιτείες, από την εξέγερση του Άμισταντ), για παράδειγμα, ως την σπουδαία εξέγερση του αιδεσιμότατου Νατ Τέρνερ, τον Ντένμαρκ Βέσεϋ, τον Γκάμπριελ Πρόσσερ, την Χάριετ Τάμπμαν, τον Μάρκους Γκάρβεϊ, την Αφροαμερικανική Αδελφότητα, τους ένοπλους Διακόνους για την Άμυνα και τη Δικαιοσύνη. Για μας λοιπόν υπάρχει ένα κομμάτι παράδοσης και μια παρακαταθήκη αντίστασης. Όλα αυτά αποτελούν την παρακαταθήκη του κόμματος των Μαύρων Πανθήρων. Ας γίνει κατανοητό ότι όλα αυτά δημιουργήθηκαν για να υπερασπισθούμε τους εαυτούς μας απέναντι στο βιασμό και στη λεηλασία, στη δολοφονία των Μαύρων ως αποτέλεσμα του δόγματος της λευκής υπεροχής και του δουλεμπορίου. Το δουλεμπόριο περιλαμβανόταν στους νόμους του Τζιμ Κρόου[1] και στους Μαύρους κώδικες[2] του Τζιμ Κρόου που χρησιμοποιούσε όλες τις μεθόδους φυλετικού διαχωρισμού, βίαιης νοοτροπίας και αγριότητας σε βάρος των μαύρων. Οι άνθρωποι έχουν δει το δέντρο του κρεμασμένου, όπου κρέμαγαν τους μαύρους, έχουν δει να τους κόβουν τα γεννητικά τους όργανα για σουβενίρ. Τι είδους βαρβαρότητα είναι αυτή; Οι Μαύροι υπέφεραν από όλα αυτά. Γι’ αυτό τους προστατεύαμε. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι αυτό που αποκαλούν βία ήταν η άμυνα όλων μας απέναντι στη δική τους βία, ήταν για την επιβίωσή μας και δεν ήταν επιθετικές δολοφονίες ανθρώπων όπως κάνουν εκείνοι.
▶ Καταδικασθήκατε ισόβια, με το δικαίωμα να αιτηθείτε την υπό όρους αποφυλάκισή σας μετά από 25 χρόνια, υπήρξατε κρατούμενος για σχεδόν μισό αιώνα και περάσατε από όλες τις κρατικές φυλακές υψίστης ασφαλείας των ΗΠΑ. Ποιες ήταν οι συνθήκες κράτησής σας και πώς τις αντιμετωπίσατε;
Οι συνθήκες κράτησης στη φυλακή είναι συνθήκες δουλείας. Το σωφρονιστικό σύστημα των ΗΠΑ είναι ένα σύστημα δουλείας και περιλαμβάνεται στο 13ο άρθρο του αμερικανικού συντάγματος όπου αναφέρεται ότι η δουλεία δεν υφίσταται , παρά μόνο ως τιμωρία για έγκλημα για το οποίο έχει κάποιος καταδικαστεί. Αυτός ο περιοριστικός όρος στον νόμο μας ενημερώνει ότι στις Ηνωμένες Πολιτείες η δουλεία εξακολουθεί να υφίσταται. Υφίσταται στο σωφρονιστικό σύστημα. Για μένα η αντίσταση στις συνθήκες κράτησης ενσωματώνει την ιδέα του να αντιστέκομαι στη δουλεία. Είμαι επαναστάτης. Και συνεχιστής. Είμαι μουσουλμάνος. Συνεχιστής. Αυτό μου δίνει την ιδεολογική βάση η οποία μου επιτρέπει να συνεχίζω να αγωνίζομαι ενάντια στο σύστημα. Και αυτό έκανα. Συνέχισα να οργανώνω «πολέμους» μέσα στη φυλακή. Και όντας υποστηρικτής της αντίστασης, υποστηρικτής της κατάργησης της καταπίεσης και της ανεξαρτησίας των μαύρων, των ιθαγενών, των λατίνων, έχω την ευθύνη, όπως επιτάσσει η θρησκεία μου, να συνεχίσω να ζω και να αγωνίζομαι. Και αυτό έκανα.
▶ Υποστηρίζετε ότι η συμπεριφορά των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής συνιστά γενοκτονία κατά των μαύρων, των λατίνων και των ιθαγενών. Σε ποια στοιχεία βασίζεται η δήλωσή σας;
Η δήλωσή μου βασίζεται πάνω σε ευρήματα των Διεθνών Δικαστών που στις 25 Οκτωβρίου 2021 κατέληξαν στο συμπέρασμα πως οι Ηνωμένες Πολιτείες εμπλέκονται σε γενοκτονία ενάντια στους Μαύρους, αφού κρίθηκαν ένοχες για τις παρακάτω κατηγορίες: Δολοφονίες μαύρων από την αστυνομία σε καθημερινή βάση. Κάποιες τις μαθαίνουμε, κάποιες, τις περισσότερες, δεν τις μαθαίνουμε. Ανισότητα στο θέμα της υγείας. Οι λευκοί ζουν διπλάσιο χρόνο απ’ ότι οι Μαύροι στις ΗΠΑ, γιατί έχουν καλύτερη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, απ’ ότι οι μαύροι, οι λατίνοι, οι ιθαγενείς. Ως εκ τούτου οδηγούμαστε στο συμπέρασμα ότι δημιουργούν αυθαίρετα συνθήκες που προκαλούν υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας στους μαύρους σε σχέση με τους λευκούς. Περιβαλλοντικός ρατσισμός. Γνωρίζουμε ότι οι μαύροι συνωθούνται σε περιοχές όπου υπάρχει ρύπανση. Πρόκειται για μια συνθήκη που μας οδηγεί σε παθήσεις όπως ο διαβήτης, το άσθμα, η υπέρταση, λόγω του γεγονότος ότι ζούμε σε συνθήκες περιβαλλοντικού ρατσισμού. Μαζικές φυλακίσεις. Επίσης γνωρίζουμε ότι με όρους μαζικών φυλακίσεων επιχειρούν να ελέγχουν έναν πληθυσμό, δημιουργώντας οικονομικές συνθήκες φτώχειας, εξαθλιώνοντας την κοινότητα, εξαθλιώνοντας τον λαό, αναγκάζοντας τους ανθρώπους να ασχοληθούν με εγκληματικές δραστηριότητες για να επιβιώσουν. Οι μαύροι, οι λατίνοι και οι ιθαγενείς δεν θέλουν να εμπλέκονται σε εγκληματικές δραστηριότητες αλλά είναι αναγκασμένοι να το κάνουν για να επιβιώσουν. Γι’ αυτό αυτήν την εμπλοκή τους την αποκαλούμε παράνομο καπιταλισμό. Διότι η προσδοκία τους όταν εμπλέκονται σ’ αυτές τις δραστηριότητες είναι να ζήσουν καλά. Όπως η αστική τάξη. Αλλά τα μέσα που χρησιμοποιούν είναι παράνομα, κι’ αυτό συχνά τους οδηγεί στη φυλακή. Αυτή είναι μια κατάσταση που αντιμετωπίζουμε οι λατίνοι και οι μαύροι.
Υπάρχει μια πολιτική στις Ηνωμένες Πολιτείες που την αποκαλούμε «Από το σχολείο στον αγωγό της φυλακής». Πρόκειται για επιβολή μορφών καταπίεσης στον λαό μας που δημιουργούν τις συνθήκες για να πετάνε τους μαθητές μας έξω από τα σχολεία κι αυτό σημαίνει πως τους οδηγούν στο σωφρονιστικό σύστημα. Έχοντας εκδιωχθεί από τα σχολεία αυτοί οι νέοι μας οδηγούνται ευκολότερα σε έναν τρόπο ζωής που τους εμπλέκει σε εγκληματικές δραστηριότητες. Επίσης γεμίζουν τις κοινότητές μας με ναρκωτικά. Αντί για δουλειά δίνουν στους νέους μας ναρκωτικά και ως εκ τούτου τους οδηγούν στον πυλώνα του δουλοκτητικού συστήματος και των μαζικών φυλακίσεων. Αυτό δεν αποτελεί εναλλακτική και τους καθιστά ένοχους στην κατηγορία της γενοκτονίας. Η τελευταία κατηγορία αφορά τους Πολιτικούς κρατούμενους. Οι Ηνωμένες Πολιτείες αρνούνται ότι υπάρχουν πολιτικοί κρατούμενοι. Και καθώς δεν υπάρχει αναγνώριση των πολιτικών κρατούμενων πρέπει να αγωνιστούμε για την αναγνώρισή μας. Ο λόγος για τον οποίο οι ΗΠΑ αρνούνται την ύπαρξη των πολιτικών κρατουμένων είναι διότι θέλουν να αρνηθούν τα κινήματα που απορρέουν από αυτό το γεγονός, να αρνηθούν τις πραγματικές αιτίες της ύπαρξης των κινημάτων. Και για μας είναι σημαντικό αυτό πρέπει να αναγνωριστεί ως μέρος μιας συνθήκης γενοκτονίας. Αυτό το σύστημα αποστερεί τον λαό από τη δυνατότητα να αντιστέκεται στη γενοκτονία.
Χέινς: Η αντίσταση στην Αμερική έχει ποινικοποιηθεί. Αν αντιστέκεσαι για την ανεξαρτησία σου ή την απελευθέρωσή σου σε αποκαλούν εγκληματία ή τρομοκράτη. Το Κόμμα των Μαύρων Πανθήρων, που αγωνίζονται για την ανεξαρτησία τους, την απελευθέρωση τους, τους αποκαλούν τρομοκράτες. Αυτός είναι ο λόγος που υπάρχουν οι πολιτικοί κρατούμενοι. Αυτό το αφήγημα θα πρέπει να αλλάξει. Με την ποινικοποίηση της αντίστασης φυλακίζουν τους ανθρώπους, χτίζουν φυλακές. Θέλουμε να το τονίσουμε αυτό και θέλουμε να ζητήσουμε υποστήριξη για τους πολιτικούς μας κρατούμενους σε διεθνές επίπεδο.
▶ Είστε ο κύριος υποστηρικτής του κινήματος αλληλεγγύης με τους πολιτικούς κρατούμενους στη Βόρεια Αμερική. Τι είναι το Εθνικό Κίνημα Αμνηστίας «Ιεριχώ» που ιδρύσατε το 1998;
Είναι ένα κίνημα για την απελευθέρωση των πολιτικών μας κρατουμένων. Και ένα μέσο εκπαίδευσης των ανθρώπων στο να καταλάβουν γιατί υπάρχουν πολιτικοί κρατούμενοι. Έτσι η συνέχιση αυτού του κινήματος είναι η διεύρυνση του αγώνα μας σε έναν αγώνα ευρύτερο. Υπήρξε κάποιο διάστημα που οι πολιτικοί κρατούμενοι είχαν ξεχαστεί. Δεν αναγνωρίζονταν. Είναι σημαντικό μέσα από το Εθνικό Κίνημα Αμνηστίας «Ιεριχώ» και τον Βορειοανατολικό Συνασπισμό Πολιτικών Κρατουμένων (NEPPC) να δώσουμε αναγνώριση στους πολιτικούς κρατουμένους μας και να αγωνιστούμε για την απελευθέρωσή τους.
▶ Πείτε μας δυο λόγια για το «Διεθνές Δικαστήριο στο πνεύμα του Μαντέλα».
Το Διεθνές Δικαστήριο στο πνεύμα του Μαντέλα έφερε Διεθνείς Δικαστές εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες, να ακούσουν τις μαρτυρίες μας. Ακούσαμε τη μαρτυρία 30 ανθρώπων και εξετάσαμε κούτες και κούτες εγγράφων που στήριζαν την κατηγορία μας περί γενοκτονίας. Με βάση τις μαρτυρίες και τα έγγραφα βρήκαν τις ΗΠΑ ένοχες για όλες τις κατηγορίες που προανέφερα.
Να υπενθυμίσουμε πως δεν είναι η πρώτη φορά που απευθυνθήκαμε στη Διεθνή Κοινότητα. Είχαν ήδη προηγηθεί ο Μάρκους Γκάρβεϊ, ο Πωλ Ρόμπεσον, ο Γουίλιαμ Πάτερσον. Η πρώτη φορά που παρουσιάστηκε στη διεθνή κοινότητα αυτή την ιδέα της γενοκτονίας ήταν από τον Πωλ Ρόμπεσον και τον Γουίλιαμ Πάτερσον στα Ηνωμένα Έθνη το 1951.
Εμείς συνεχίζουμε την προσπάθειά μας να εμπλέξουμε τη διεθνή κοινότητα σε αυτό τον αγώνα που δίνουμε στις ΗΠΑ. Κι ο λόγος είναι για να καταλάβουν ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι η μάστιγα του πλανήτη. Η μάστιγα που βιάζει και πλιατσικολογεί τον πλανήτη, παίρνοντας το Δόγμα της Ανακάλυψης[3] του 1493 του Πάπα Αλέξανδρου του 6ου και δημιουργώντας το δόγμα του «Πρόδηλου πεπρωμένου»[4]. Έχουν ένα πεπρωμένο, το πεπρωμένο της Αμερική να ελέγχει ολόκληρο τον κόσμο. Όπως και το Δόγμα Μονρόε[5]. Είναι ο καρκίνος των άλλων λαών και εθνών. Όπως και το Δόγμα της Ανακάλυψης.
Διαπιστώνουμε ότι η συνέχιση του πλιάτσικου προκάλεσε ταχεία καταστροφή, εκμετάλλευση των πηγών των άλλων, της εργασίας των άλλων, κι έτσι οι ΗΠΑ μπορούν να γίνουν η μεγαλύτερη δύναμη στον κόσμο, μια αυτοκρατορία, στην οποία εμείς φυσικά πρέπει να αντισταθούμε. Για να καταλάβουμε την δική μας αντίσταση πρέπει να κατανοήσουμε τι συμβαίνει στη διεθνή κοινότητα. Χρειάζεται να καταλάβουμε και διευρύνουμε τις σχέσεις μας με τη διεθνή κοινότητα και να κτίσουμε την ενότητα του αγώνα. Ενότητα και αγώνας είναι πολύ σημαντικά για αυτό το κίνημα. Είναι μια παράλληλη διαδικασία. Το αντιιμπεριαλιστικό μέτωπο αποτελεί μείζον τμήμα αυτού του εγχειρήματος. Χρειάζεται να διευρύνουμε το κίνημά μας και να το κάνουμε πιο συμπεριληπτικό και όχι αποκλειστικό, να διδάξουμε στον κόσμο γιατί αγωνιζόμαστε, τον λόγο που θέλουμε να κερδίσουμε την υποστήριξή του και να δημιουργήσουμε την αλληλεγγύη που είναι απαραίτητη για να κερδίσουμε.
▶ Εσείς, μαζί με κάποιους που συμμετείχαν στον απελευθερωτικό αγώνα των μαύρων και κάποια στιγμή φυλακίστηκαν, αποκαλείτε σας εαυτούς σας όχι μόνο πολιτικούς κρατούμενους, αλλά και αιχμαλώτους πολέμου. Γιατί;
Η διεθνής νομοθεσία λέει ότι μπορούμε να ορίσουμε τον εαυτό μας ως πολιτικούς κρατούμενους, αλλά προτιμώ να θεωρώ τον εαυτό μου πολιτικό κρατούμενο πολέμου.
Ο Μάο Τσε-Τουνγκ λέει πως «ο πόλεμος είναι πολιτική με αιματοχυσία, ενώ η πολιτική είναι πόλεμος χωρίς αιματοχυσία».
Επομένως όσο μας αφορά πάντα στρατευόμαστε σε μια υπόθεση πολέμου. Αυτό είναι απαραίτητο όχι μόνο για την επιβίωση του λαού μας, αλλά και για να διασφαλίσουμε την ευημερία του. Δεν μπορούμε να επιβάλλουμε κυρώσεις στους εαυτούς μας, δεν μπορούμε να αυτοπεριοριστούμε ως προς τα μέσα με τα οποία θα απελευθερωθούμε. Ο Μάλκολμ Χ λέει με όλα τα απαραίτητα μέσα, που σημαίνει πως δεν αφαιρούμε τίποτα από το τραπέζι προκειμένου να κερδίσουμε την ελευθερία μας.
▶ Υποστηρίζετε επίσης την ιδέα της σύνδεσης μεταξύ τους λευκής υπεροχής, του καπιταλισμού και του αμερικανικού ιμπεριαλισμού. Με ποιον τρόπο συνδέονται μεταξύ τους;
Είναι προφανές για μένα, αλλά ίσως κάποιοι άλλοι να σκέφτονται διαφορετικά. Για να μπορεί η λευκή υπεροχή να υπάρχει, χρειάζεται ανώτερους ανθρώπους και κατώτερους ανθρώπους. Έτσι, οι Ηνωμένες Πολιτείες ως μια χώρα που πρεσβεύει τη λευκή υπεροχή διασφαλίζει ότι άλλοι λαοί απo-ανθρωποποιούνται και υποβαθμίζονται και υποτιμούνται με σκοπό να μπορέσουν να τους κατακτήσουν και να αποσπάσουν τους φυσικούς τους πόρους και την εργασία τους και για να δημιουργήσουν το είδος των βιαιοτήτων για τις οποίες οι Ηνωμένες πολιτείες είναι γνωστές. Για παράδειγμα η εξάλειψη των ιθαγενών λαών, των σοφών εθνών, των κατοίκων της νήσου Τερτλ (Χελώνα), όπως είναι το αρχικό όνομα της Αμερικής (που χρησιμοποιούσαν οι Ιθαγενείς για το νησί τους), ή οι απαγωγές των Αφρικανών. Όλα αυτά βασίζονται στην ιδέα ότι είναι ανώτεροι από οποιονδήποτε άλλο λαό στον πλανήτη. Αυτό είναι η λευκή υπεροχή.
Και χρησιμοποιούν τον καπιταλισμό για να εκμεταλλευτούν τους ανθρώπους. Για να κατανοήσουμε πώς όλα αυτά πάνε μαζί, πρέπει να πάμε πάλι πίσω στο Δόγμα της Ανακάλυψης. Για μένα τότε ξεκίνησαν όλα. Όταν ο Πάπας Αλέξανδρος ο 6ος είπε στους Ισπανούς και στους Πορτογάλους πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν είναι χριστιανοί, είναι ειδωλολάτρες, είναι υποδεέστεροι και θα έπρεπε να εξαφανιστούν. Και αυτό έκαναν. Και οι Ηνωμένες Πολιτείες εξακολουθούν να κάνουν το ίδιο πράγμα, με αυτή την ιδέα που δημιούργησαν ότι οι λευκοί είναι ανώτεροι από όλους τους άλλους ανθρώπους στον πλανήτη.
Θέλω να μιλήσω για κάτι που θεωρώ σημαντικό: για το ψυχικό τραύμα. Δεν υπάρχουν πουθενά στον κόσμο άνθρωποι που να έχουν υποβληθεί στην ιδέα να θεωρούν τους εαυτούς τους υποδεέστερους και κατώτερους και να μην έχουν τραυματιστεί ψυχικά. Οπουδήποτε στον κόσμο οι άνθρωποι εξαναγκάζονται να σκέφτονται τον εαυτό τους ως υποδεέστερο των άλλων έχουν υποστεί τραύμα. Έτσι ζούμε σε έναν τραυματισμένο κόσμο εξ’ αιτίας αυτού του γεγονότος. Να κάνουμε όμως και αυτό το σημείο απολύτως σαφές: εκείνοι που πιστεύουν ότι είναι ανώτεροι από όλους τους άλλους στον πλανήτη, πάσχουν οι ίδιοι από ψυχική ασθένεια, είναι διαταραγμένοι.
Η λευκή υπεροχή είναι μια διαταραγμένη ιδεολογία, μια διαταραγμένη φιλοσοφία. Υπάρχει ένα βιβλίο, το DSM, (σημ. Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Νοητικών Διαταραχών, της Αμερικανικής Ψυχιατρικής Εταιρείας) στο οποίο το σύμπλεγμα ανωτερότητας ορίζεται ως διανοητική διαταραχή. Και η λευκή υπεροχή εκπορεύεται από ένα σύμπλεγμα ανωτερότητας. Αν έχεις το σύμπλεγμα να πιστεύεις πως είσαι ανώτερος από οποιονδήποτε άλλον στον κόσμο, αυτό αποτελεί πρόβλημα. Και είναι ιδιαίτερα μεγαλύτερο πρόβλημα, αν το χρησιμοποιείς για να κάνεις αγριότητες σε όλον τον κόσμο, για να αποδείξεις ότι είσαι ανώτερος. Είναι μεγαλομανία. Αυτό προσπάθησε να κάνει και ο Χίτλερ του οποίου η ιδεολογία περί ανώτερης φυλής προέρχεται από την ανωτερότητα της λευκής φυλής, ιδεολογία που πήρε εν πολλοίς από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Προσπάθησε να παραλληλίσει την ιδεολογία του με την ιδεολογία της λευκής υπεροχής στις ΗΠΑ. Επομένως οι άνθρωποι που το πιστεύουν πρέπει να κάνουν θεραπεία. Όσον αφορά εμάς και τον αγώνα μας, πρέπει να απομακρυνθούμε από ένα σύμπλεγμα κατωτερότητας, να πάμε σε μια κανονικοποίηση, και για να το κάνουμε αυτό πρέπει να αγωνιστούμε, πρέπει να αντισταθούμε στην ιδέα πώς είμαστε κατώτεροι. Και μ’ αυτόν τον τρόπο να αρχίσουμε να χτίζουμε την ανεξαρτησία μας και την κυριαρχία μας. Αυτό εννοώ όταν λέω ότι η παράδοση της λευκής υπεροχής μαζί με τον καπιταλιστικό ιμπεριαλισμό συνδέονται για να καταπιέσουν και βασικά να ελέγξουν τον πλανήτη.
▶ Τι έχει αλλάξει στη ζωή των μαύρων και των ιθαγενών από τη δεκαετία του 1960 μέχρι τη δολοφονία του Τζορτζ Φλόιντ;
Ελάχιστα. Σίγουρα έχει υπάρξει ανάπτυξη στις ΗΠΑ. Έχει υπάρξει ανάπτυξη σε όλον τον κόσμο. Ο εκμοντερνισμός της κοινωνίας, της κοινωνικής ιεραρχίας, δεν σημαίνει απαραίτητα ότι έχουν αλλάξει τα μυαλά των ανθρώπων ή έχει αλλάξει ο τρόπος με τον οποίο ζουν στο πλαίσιο αυτής της κοινωνικής ιεραρχίας. Έτσι, και με την τεχνολογία, έχουμε εκμοντερνίσει τις κοινωνικοοικονομικές συνθήκες, αλλά ο τρόπος και οι συνθήκες μέσα στις οποίες ζει ο λαός των Μαύρων είναι απλά τα ίδια. Όταν κοιτάζεις τα ποσοστά θνησιμότητας των ανθρώπων και βλέπεις πως κάποιοι άνθρωποι ζουν διπλάσιο χρόνο από ότι άλλοι άνθρωποι στον πλανήτη, ή ακόμα και στις Ηνωμένες Πολιτείες, μπορείς να δεις ξεκάθαρα που καταλήγουν οι πόροι. Σε ποιους πάνε και σε ποιους όχι, σε ένα βασικό επίπεδο.
Για παράδειγμα χτίζουν φυλακές, όχι σχολεία. Ένα άλλο παράδειγμα είναι ο “εξευγενισμός” (σσ. gentrification: ανάπλαση περιοχών), που με τις μετακινήσεις ανθρώπων δημιουργεί αστεγία στην κοινότητά μας. Το να μην δίνουν στα κυρίαρχα έθνη την κατάλληλη οικονομία που θα έπρεπε να έχουν ως κυρίαρχα έθνη. Το να αποκαλούν την Λατινοαμερικάνικη κοινότητα εγκληματίες και αλήτες επειδή περνάνε τα σύνορα. Είναι ένας λόγος βίαιος και δείχνει πώς βλέπουν οι Ηνωμένες Πολιτείες τους έγχρωμους λαούς. Πώς φέρονται στους κρατούμενους. Πώς παραμελούν τους ηλικιωμένους. Πώς κακομεταχειρίζονται τους ηλικιωμένους στις φυλακές. Κι αυτό είναι ένα άλλο πολύ σημαντικό ζήτημα.
Δραστηριοποιούμαι σε έναν αγώνα, μια πολιτική δράση στη Νέα Υόρκη που σκοπός της είναι να αντιμετωπίζει ζητήματα κακοποίησης και ιατρικής παραμέλησης των ηλικιωμένων στις φυλακές. Γνωρίζουμε ότι υπάρχει τεράστιο ποσοστό ιατρικής παραμέλησης στις φυλακές. Οι γιατροί δίνουν τον όρκο του Ιπποκράτη ότι δε θα βλάψουν και δεν τον τηρούν. Στη φυλακή υπάρχει συχνά ιατρική παραμέληση. Έτσι καταγγέλλουμε την ιατρική κοινότητα για τις ανήθικες πρακτικές τους, αφού δεν εκπληρούν τον όρκο τους απέναντι στους ηλικιωμένους μέσα στις φυλακές.
Το Black Lives Matter είναι ένα hashtag. Είναι τάση. Δεν είναι κίνημα
▶ Πιστεύετε ότι το κίνημα Black lives matter αποτελεί απάντηση στο κατασταλτικό κράτος και στο σωφρονιστικό σύστημα των ΗΠΑ;
Χέινς: Θα έλεγα πως το Black lives matter δεν είναι κίνημα, αφυπνίζει συνειδήσεις σε αυτά τα ζητήματα. Όμως, δεν είναι στιβαρό, δεν έχει επαφές με την κοινότητα και δεν της παρέχει τα απαραίτητα μέσα. Δεν έχει στην κοινωνία τον αντίκτυπο που προσδοκάμε. Εμείς λέμε ότι, με όρους πάλης, πρέπει να εστιάσουμε στους πολιτικούς μας κρατούμενους γιατί αυτοί είναι που αγωνίζονται για μας. Να αγωνιστούμε γιατί είναι εκείνοι που φυλακίστηκαν, επειδή αντιστάθηκαν και αγωνίστηκαν για την εθνική απελευθέρωση του λαού των Μαύρων και των λαών σε ολόκληρο τον κόσμο. Επομένως, όχι, το Black lives matter δεν είναι η απάντηση, πραγματικά αφυπνίζει συνειδήσεις, εμείς όμως οργανώνουμε τους ανθρώπους στους δρόμους και τους εκπαιδεύουμε για να αποκτήσουν ένα υψηλό επίπεδο συνείδησης, για να εργαστούν για την εθνική απελευθέρωση σε ολόκληρο τον κόσμο.
Τζαλίλ: Πρέπει επίσης να καταλάβουμε ότι το Black lives matter είναι ένα hash-tag. Είναι τάση. Δεν είναι κίνημα. Στους αγώνες υπάρχουν πάντα αυτού του είδους οι τάσεις. Οι άνθρωποι έλκονται από μια ιδέα, που συχνά είναι μια ατομική ιδέα. Δεν είναι γειωμένη σε οργανώσεις, δεν είναι γειωμένη στη δημιουργία ενός κινήματος, δεν έχει άμεση σχέση με τις μάζες, με τον ίδιο τον λαό. Το Black lives matter ως τάση αφυπνίζει συνειδήσεις, αλλά με όρους οργάνωσης δεν υφίσταται.
▶ Ποιο είναι το μήνυμά σας σήμερα;
Χέινς: Το μήνυμά μου είναι να απελευθερωθούν όλοι οι πολιτικοί κρατούμενοι. Να ζητήσουμε στο Διεθνές Δικαστήριο να απελευθερωθούν όλοι οι πολιτικοί κρατούμενοι στην Αμερική και παντού στον κόσμο. Θέλω να απελευθερωθεί ο Καμάου Σαντίκι, ο Βερόνζα Μπόουερς, ο Δρ Μουτούλου Σακούρ, ο Ιμάμ Τζαμίλ Αλ-Αμίν, ο Εντ Ποϊντέξτερ, ο Ρούτσελ Μαγκίι, και ζητάμε τη διεθνιστική υποστήριξη στον αγώνα μας για την απελευθέρωση των κρατουμένων μας.
Τζαμίλ: Θέλουμε επίσης να στηρίξουν την απελευθέρωση του πολεμιστή μας Λίο Πέλτιε, την απελευθέρωση της Αάφια Σιντίκι, και πολλών άλλων διεθνών κρατουμένων που κρατούνται στις φυλακές των Ηνωμένων Πολιτειών, που θα πρέπει επίσης να αναγνωριστούν ως πολιτικοί κρατούμενοι, να απελευθερωθούν και να επιστρέψουν στις χώρες τους, αν το επιλέξουν. Υπάρχουν πολλοί κρατούμενοι στις φυλακές εξ’ αιτίας του πολέμου στο Ιράκ και το Αφγανιστάν και είναι πολιτικοί κρατούμενοι και πρέπει να αναγνωριστούν ως κρατούμενοι πολέμου. Για μας είναι σημαντικό να αναδείξουμε τους πολιτικούς κρατούμενους και τους αιχμάλωτους πολέμου ως τους άμεσους εκπροσώπους των συγκρούσεων που συμβαίνουν στο εσωτερικό της χώρας των Ηνωμένων Πολιτειών. Η Ηνωμένες Πολιτείες είναι Αυτοκρατορία. Και οι Αυτοκρατορίες τελικά πάντα καταρρέουν. Αυτό μας διδάσκει η Ιστορία. Καταρρέουν εκ των έσω, όχι εκ των έξω. Και η σχέση μεταξύ των εσωτερικών και των εξωτερικών δυνάμεων, ακόμη κι αν χωρίζονται από 3000 μίλια, η διεθνής κοινότητα, κι αυτό το κτίσιμο αλληλεγγύης απέναντι στον κοινό εχθρό, τις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι πολύ σημαντικό. Είναι σημαντικό για τη δική σας επιβίωση και για τη δική μας επιβίωση, ενάντια σε ένα διαβολικό σύστημα που βασίζεται στην ιδέα ότι τρέφεται με τη ζωή των ανθρώπων, κυρίως των έγχρωμων ανθρώπων σε όλη την υφήλιο.
[1] Οι νόμοι του Τζιμ Κρόου ήταν μια συλλογή πολιτειακών και τοπικών νόμων που νομιμοποιούσαν και ουσιαστικά επέβαλαν τον φυλετικό διαχωρισμό. Οι νόμοι οι οποίοι υπήρχαν για περίπου 100 χρόνια, από την εποχή μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο έως το 1968, αποσκοπούσαν στην περιθωριοποίηση των Αφροαμερικανών, αρνούμενοι το δικαίωμα ψήφου, εργασίας, εκπαίδευσης ή άλλων ευκαιριών. Όσοι επιχειρούσαν να αψηφήσουν τους νόμους του Τζιμ Κρόου αντιμετώπιζαν συχνά τη σύλληψη, τα πρόστιμα, τις ποινές φυλάκισης, τη βία και τον θάνατο. (πηγή https://www.history.com/) Οι νόμοι πήραν το όνομά τους από μια τραγουδοχορευτική καρικατούρα των μαύρων στο μιούζικαλ “Jump Jim Crow” που παρουσιάστηκε από τον λευκό ηθοποιό Thomas D. Rice με μαύρο πρόσωπο, το 1828. Το όνομα «Jim Crow» αποτέλεσε στη συνέχεια υποτιμητική έκφραση που σήμαινε “νέγρος”.
[2] Οι νόμοι Τζιμ Κρόου ξεκίνησαν ήδη από το 1865, αμέσως μετά την επικύρωση της 13ης τροπολογίας του Συντάγματος, με την οποία τυπικά καταργήθηκε η δουλεία στις Ηνωμένες Πολιτείες.
Οι μαύροι κώδικες ήταν αυστηροί τοπικοί και πολιτειακοί νόμοι που περιέγραφαν λεπτομερώς πότε, πού και πώς μπορούσαν να εργαστούν οι πρώην σκλάβοι και με πόση αποζημίωση. Οι κώδικες εμφανίστηκαν σε όλο τον Νότο ως νόμιμος τρόπος για να τεθούν οι μαύροι πολίτες σε μισθωτή δουλεία, να τους αφαιρεθεί το δικαίωμα ψήφου, να ελεγχθεί πού ζούσαν και πώς ταξίδευαν και να αρπάζονται τα παιδιά τους για εργασιακούς σκοπούς.
Το νομικό σύστημα ήταν μεθοδικά διαρθρωμένο εναντίον των μαύρων πολιτών, ενώ πρώην στρατιώτες της Συνομοσπονδίας εργάζονταν ως αστυνομικοί και δικαστές, καθιστώντας δύσκολο για τους Αφροαμερικανούς να κερδίσουν δικαστικές υποθέσεις και διασφαλίζοντας ότι θα υπόκεινται στους μαύρους κώδικες.
Αυτοί οι κώδικες λειτουργούσαν σε συνδυασμό με τα στρατόπεδα εργασίας για τους φυλακισμένους, όπου οι κρατούμενοι αντιμετωπίζονταν ως σκλάβοι. Οι μαύροι παραβάτες έπαιρναν συνήθως μεγαλύτερες ποινές από τους λευκούς για το ίδιο αδίκημα και, λόγω της εξαντλητικής εργασίας, συχνά πέθαιναν πριν εκτίσουν πλήρως την ποινή τους. (πηγή https://www.history.com/)
[3] Το Δόγμα της Ανακάλυψης δημιούργησε μια πνευματική, πολιτική και νομική δικαιολογία για τον αποικισμό και την κατάληψη γης που δεν κατοικούνταν από χριστιανούς. Θεμελιώδη στοιχεία του Δόγματος της Ανακάλυψης μπορούν να βρεθούν σε μια σειρά από παπικές βούλες, ή διατάγματα, που άρχισαν το 1100 και περιλάμβαναν κυρώσεις, επιβολές, εξουσιοδοτήσεις, εξώδικα, νουθεσίες, αφορισμούς, καταγγελίες και εκφράσεις εδαφικής κυριαρχίας για τους χριστιανούς μονάρχες που υποστηρίζονταν από την Καθολική Εκκλησία. Δύο παπικές βούλες, ειδικότερα, ξεχωρίζουν: (1) Ο Πάπας Νικόλαος Ε’ εξέδωσε το 1455 την “Romanus Pontifex”, με την οποία παραχωρούσε στους Πορτογάλους το μονοπώλιο του εμπορίου με την Αφρική και επέτρεπε την υποδούλωση των ντόπιων, (2) Ο Πάπας Αλέξανδρος ΣΤ’ εξέδωσε την παπική βούλα “Inter Caetera” το 1493 για να δικαιολογήσει τις αξιώσεις των χριστιανών Ευρωπαίων εξερευνητών σε γη και υδάτινους δρόμους που υποτίθεται ότι ανακάλυψαν και να προωθήσει τη χριστιανική κυριαρχία και ανωτερότητα, και εφαρμόστηκε στην Αφρική, την Ασία, την Αυστραλία, τη Νέα Ζηλανδία και την Αμερική.
[4] Το Πρόδηλο Πεπρωμένο αντιπροσώπευε την ιδέα ότι ήταν δικαίωμα της Αμερικής -στην πραγματικότητα το πεπρωμένο της- να επεκταθεί σε όλη τη Βόρεια Αμερική.
[5] Το Δόγμα της Ανακάλυψης αποτέλεσε την έμπνευση στη δεκαετία του 1800 για το Δόγμα Μονρόε, το οποίο διακήρυξε την ηγεμονία των ΗΠΑ στο δυτικό ημισφαίριο, ενώ το Πρόδηλο Πεπρωμένο, δικαιολόγησε την αμερικανική επέκταση προς τα δυτικά προπαγανδίζοντας την πεποίθηση ότι οι ΗΠΑ προορίζονταν να ελέγχουν όλες τις εκτάσεις από τον Ατλαντικό έως τον Ειρηνικό και πέραν αυτού. Με την πάροδο των αιώνων, η πολιτική του Δόγματος Μονρόε αποτέλεσε ακρογωνιαίο λίθο της διπλωματικής και στρατιωτικής πολιτικής των ΗΠΑ.
