Παρότι ο Ζελένσκι συχνά εμφανίζεται σαν «ηγέτης του ουκρανικού λαού», αξιοποιώντας τις εμφανίσεις του στα πεδία των μαχών με το χαρακτηριστικό πλέον αλεξίσφαιρο γιλέκο του, το φιλολαϊκό του προσωπείο καταρρέει εύκολα σαν κοιτάξουμε βαθύτερα τον αντεργατικό πυρήνα των εσωτερικών αναδιαρθρώσεων που επιχειρεί η κυβέρνησή του. Το σκληρά νεοφιλελεύθερο κόμμα του «Υπηρέτης του Λαού» (ο τίτλος από τηλεοπτική σειρά… αφιερωμένη σε αυτόν), φαίνεται πως έχει ξεκινήσει ένα μπαράζ νομοθετικών επιθέσεων στα εργατικά δικαιώματα, εκμεταλλευόμενο πλήρως τους στρατιωτικούς νόμους που έχουν εφαρμοστεί στη χώρα λόγω της ρωσικής εισβολής. Προμετωπίδα της επίθεσης αποτέλεσε η τελική επικύρωση του νόμου 5371 στις 17 Αυγούστου από τον ίδιο τον Ζελένσκι και παρά τις εκκλήσεις της αντιπολίτευσης και των συνδικάτων για το αντίθετο.
Ο νόμος που είχε ψηφιστεί ήδη από τις 19 Ιουλίου στο Ουκρανικό κοινοβούλιο με 259 (εν συνόλω 450) βουλευτές και ανέμενε την υπογραφή Ζελένσκι για να τεθεί σε ισχύ, προβλέπει πως για όσο καιρό η χώρα βρίσκεται υπό καθεστώς πολέμου όσοι εργάζονται σε επιχειρήσεις με έως 250 εργαζόμενους δεν θα έχουν συλλογική σύμβαση με βάση τον εθνικό κώδικα εργασίας αλλά, αντίθετα, θα είναι πλέον αναγκασμένοι να διαπραγματεύονται κατά μόνας με τον εργοδότη τους τις εργασιακές τους σχέσεις.
Ο νόμος έχει ξεσηκώσει μεγάλες αντιδράσεις στην Ουκρανία, καθώς εκτιμάται ότι θα επηρεάσει άμεσα το 75% με 80 % των εργαζομένων στις επιχειρήσεις. Σωματεία κάνουν λόγο για κατάφωρη παραβίαση των κατακτήσεων των εργαζομένων, ειδικά σε μια περίοδο που η συρρίκνωση της Ουκρανικής οικονομίας αγγίζει το 45%
και η εργατική τάξη της χώρας πολεμάει και πεθαίνει στην πρώτη γραμμή της μάχης ή εξαναγκάζεται σε (εσωτερικούς ή μη) εκτοπισμούς, με τις κυρίαρχες συνδικαλιστικές ενώσεις να ζητάνε χείρα βοηθείας από την… ΕΕ.
Χ. Κ.