▸Στην Καμάρα θα είναι και φέτος το ραντεβού των μαχόμενων και ανατρεπτικών δυνάμεων του εργατικού και λαϊκου κινήματος για τη διαδήλωση στα εγκαίνια της ΔΕΘ. Στην ανεξάρτητη ταξική συγκέντρωση στην Καμάρα, το Σάββατο 10 Σεπτέμβρη στις 6 μ.μ., καλούν ήδη πρωτοβάθμια σωματεία, συλλογικότητες, εργατικές κινήσεις και πολιτικές οργανώσεις.
Σε μαζική συγκέντρωση στην Καμάρα και πορεία στην ΔΕΘ με περιεχόμενο ενάντια στην κυβέρνηση και την εργοδοσία, αλλά και στον πόλεμο, τον ιμπεριαλισμό και τον εθνικισμό, ενόψει της ομιλίας του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη στα εγκαίνια της ΔΕΘ καλούν και 100 αγωνιστές και αγωνίστριες του λαϊκού εργατικού κινήματος και της νεολαίας. Το κείμενο υπογράφουν εκλεγμένοι εκπρόσωποι σε πρωτοβάθμια σωματεία της Θεσσαλονίκης και σε συνδικαλιστικές ομοσπονδίες, καθώς και σε φοιτητικούς συλλόγους, όπως και μέλη συλλογικοτήτων που δίνουν τη μάχη ενάντια στην φτώχεια, την περιβαλλοντική καταστροφή, τον κρατικό αυταρχισμό.
«Ρίχνουμε ‘’τίτλους τέλους’’ στις λογικές ανακωχής κι αναμονής», υπογραμμίζεται στο κάλεσμα, «στις εκλογικές αυταπάτες για κυβερνητικές εναλλαγές! Ενάντια στις νέες λαιμητόμους που θα εξαγγείλει ο πρωθυπουργός στα εγκαίνια της ΔΕΘ δίνουμε δυναμική απάντηση στην κυβέρνηση και τους επίδοξους διαδόχους της, τροχιοδεικτική της μαχητικής λαϊκής αντιπολίτευσης που πρέπει να αντιμετωπίσουν!».
Η συγκέντρωση της Καμάρας σηματοδοτεί την ρήξη με την συναινετική γραμμή των ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ, που αρνούνται κάθε συζήτηση για σύγκρουση με την κυβέρνηση και το κεφάλαιο, προκρίνοντας ανέξοδες αντιπολιτευτικές δηλώσεις. Το ΚΚΕ από την άλλη κινείται σε προεκλογική τροχιά χωρίς πρόγραμμα αγωνιστικού απεργιακού συντονισμού των σωματείων μπροστά στο χειμώνα που έρχεται. Γι’ αυτό και εμφανίζεται να ταλαντεύεται ανάμεσα στην παραταξιακή λογική του ΠΑΜΕ και σε δηλώσεις για ανοιχτή απεύθυνση σε σωματεία.
Η συγκέντρωση της Καμάρας αναμένεται να συσπειρώσει και φέτος ένα ευρύ φάσμα αγωνιζομένων δυνάμεων. Το στοίχημα είναι αυτή η δυναμική να εκφραστεί σε πρωτοβουλίες για άμεση οργάνωση της πάλης ενάντια στον πόλεμο και την ζοφερή προοπτική που «υπόσχονται» κυβέρνηση, ΕΕ και κεφάλαιο.